'Τον αράπη κι αν τον πλένεις' και άλλα τέτοια 'όμορφα'

[elephadas]

Δεν ξέρω αν ταιριάζει, αλλά έτσι κι αλλιώς μπορούμε μια χαρά να κουβεντιάσουμε για τις ταινίες κι αυτές σίγουρα ανήκουν στο θέμα.

Κυρίως σχετικά με το θέμα θεωρω τα κατά συρροήν χαστούκια του Βέγγου. Ο ήρωάς του ήταν ο καλός της ταινίας, όχι ο κακός (έστω κακός που στο τέλος θεραπεύεται από την κακία του λόγω έρωτος ας πούμε και μπαίνει στο σωστό δρόμο), κι όμως ασκεί σωματική βία σε ενήλικες (*), ακόμη και στη θεία του την οποία με βάση τα ήθη της εποχής έπρεπε να σέβεται λόγω παλιότερης γενιάς. Κι αυτό το βλέπουμε μεν μόνο μία φορά, αν θυμάμαι σωστά, αλλά είναι κάτι το συνηθισμένο, αφού το γυναικολόι έχει μάθει να παρατάσσεται ώστε να κάνουν την τιμωρία της ευκολότερη. Και μάλιστα πρόκειται για "ομαδική ενοχή" μια που δεν περνάει όλες τους από δίκη για να δει ποιες "αξίζουν" το χαστούκι και ποιες όχι. (Αντίστοιχο με το "Ο καλός σύζυγος πρέπει να δέρνει τη γυναίκα του τουλάχιστον μια φορά τη μέρα. Ακόμη κι αν αυτός δεν ξέρει γιατί, το ξέρει εκείνη"). Αυτό ΕΛΠΙΖΩ να μην είναι αποδεκτό σε σημερινές ταινίες / σειρές. Φυσικά η ταινία είναι αστεία και την βλέπω με ευχαρίστηση.

(*) Λέω ενήλικες γιατί τότε ξύλο σε παιδιά ήταν όχι απλώς αποδεκτό αλλά επαινετέο ακόμη κι αν δεν προερχόταν από γονείς αλλά δασκάλους, δηλαδή ξένους.

 

[foutix]

Πολύ σωστά γράφτηκε παραπάνω οτι οι ταινίες αυτές αντανακλούν τα ήθη της εποχής τους, ας μη το τερματίζουμε το θέμα. Νομίζω οτι είναι οικεία σε πολλούς από εμάς εδώ μέσα, πώς μέχρι τις αρχές του 90, μια οικογένεια στην επαρχία είχε 2 παιδιά και 2 κορίτσια κ.τ.λ. συν ανέκδοτα τύπου κάθε πρωί να ρίχνεις ένα χαστούκι στη γυναίκα σου αν δεν ξέρεις εσύ, ξέρει εκείνη...

 

[Θεία Λένα]

ακόμη και στη θεία του την οποία με βάση τα ήθη της εποχής έπρεπε να σέβεται λόγω παλιότερης γενιάς

Η θεία δεν ήταν στη σειρά των χαστουκιων. Είμαι βέβαιη πως δεν ήταν. 

 

[foutix]

Στο παραπάνω ποστ μου κάπου χρειάζεται μια εικόνα ή μια επαναδιατύπωση...

 

[Imgema]

Δεν ξέρω αν ταιριάζει, αλλά έτσι κι αλλιώς μπορούμε μια χαρά να κουβεντιάσουμε για τις ταινίες κι αυτές σίγουρα ανήκουν στο θέμα.

Κυρίως σχετικά με το θέμα θεωρω τα κατά συρροήν χαστούκια του Βέγγου. Ο ήρωάς του ήταν ο καλός της ταινίας, όχι ο κακός (έστω κακός που στο τέλος θεραπεύεται από την κακία του λόγω έρωτος ας πούμε και μπαίνει στο σωστό δρόμο), κι όμως ασκεί σωματική βία σε ενήλικες (*), ακόμη και στη θεία του την οποία με βάση τα ήθη της εποχής έπρεπε να σέβεται λόγω παλιότερης γενιάς. Κι αυτό το βλέπουμε μεν μόνο μία φορά, αν θυμάμαι σωστά, αλλά είναι κάτι το συνηθισμένο, αφού το γυναικολόι έχει μάθει να παρατάσσεται ώστε να κάνουν την τιμωρία της ευκολότερη. Και μάλιστα πρόκειται για "ομαδική ενοχή" μια που δεν περνάει όλες τους από δίκη για να δει ποιες "αξίζουν" το χαστούκι και ποιες όχι. (Αντίστοιχο με το "Ο καλός σύζυγος πρέπει να δέρνει τη γυναίκα του τουλάχιστον μια φορά τη μέρα. Ακόμη κι αν αυτός δεν ξέρει γιατί, το ξέρει εκείνη"). Αυτό ΕΛΠΙΖΩ να μην είναι αποδεκτό σε σημερινές ταινίες / σειρές. Φυσικά η ταινία είναι αστεία και την βλέπω με ευχαρίστηση.

(*) Λέω ενήλικες γιατί τότε ξύλο σε παιδιά ήταν όχι απλώς αποδεκτό αλλά επαινετέο ακόμη κι αν δεν προερχόταν από γονείς αλλά δασκάλους, δηλαδή ξένους.

Εντάξει, ειδικά ο Βέγγος παίρνει πάσο για τα χαστούκια που έδωσε αφού o ίδιος έφαγε περισσότερα στις ταινίες του.

Μόνο τα χαστούκια που έφαγε από τον Χατζηχρήστο στον "Ηλία του 16ου" είναι αρκετά