Αν και κατά την ταπεινή μου άποψη τα ρεμπέτικα δεν είναι η αγαπημένη μου μουσική χωρίς φυσικά να μην αποδέχομαι την επιτυχία τους και το φανατικό άκουσμα τους από το ευρύ κοινό, το εν λόγω σήριαλ συγκαταλέγεται στα πολύ αγαπημένα μου. Πρώτον γιατί παίζει ο πολύ σημαντικός και πετυχημένος ηθοποιός Αντώνης Καφετζόπουλος συνεπικουρούμενος από πολύ καλούς συναδέλφους του.
Και δεύτερον το στόρυ του σήριαλ με βρίσκει πολύ φαν, γιατί κατά γενική ομολογία είναι πολύ ψηλά στην εκτίμηση μου άνθρωποι που στέκονται στα πόδια τους, παλεύουν με τις δικές τους δυνάμεις , κοπιάζουν , είναι αυτοδημιούργητοι, δεν τα βρίσκουν έτοιμα ούτε χαρισμένα από την ζωή και πετυχαίνουν.
Όπως ο ήρωας του σήριαλ ήρθε σε μια ξένη και απρόσωπη πολιτεία, άγνωστος μεταξύ αγνώστων και με το μεράκι του και τον καλώς εννοούμενο τσαμπουκά του κατάφερε να πετύχει σε αυτό που πραγματικά ήθελε. Το σήριαλ σημείωσε επιτυχία στην εποχή του και μάλιστα σε μια δύσκολη περίοδο για την τηλεόραση (αρχές του "80) που τα πετυχημένα σήριαλ μνημονεύονται με το σταγονόμετρο και κρατούσαν το πολύ 13 επεισόδια.