Το βαρύ πεπόνι (1977)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας ARETARA
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Απορια: Ο μαιτρ του ξενοδοχειου ειναι ο Ρολανδος Χρελιας? Δεν αναφερεται στους τιτλους
Επισης φαινονται δυο ξενοδοχεια το "Αριστον" στο σταθμο Λαρισης που μενει ενα βραδυ ο Χρυσομαλλης και το "Παρκ" στην Αλεξανδρας που εργαζεται
αρχείο λήψης.jpg street--v8953633.jpg
 
@grivokostopoulos Πολυ σωστα. Ο Ρολανδος Χρελιας ειναι και κακως δεν αναφερεται στους τιτλους της ταινιας.
 
Για όσους ενδιαφέρονται, η ταινία προβάλλεται για λίγο ακόμη μαζί επίσης με την Παραγγελιά σε ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια στο Ertflix. Όσοι πιστοί, σπεύσατε.
 
Σημαντικό ντοκουμέντο: σκηνές από γυρίσματα της ταινίας και επίσης εμφανίζονται οι 4 κύριοι ηθοποιοί της ταινίας (Μίμης Χρυσομάλλης, Κατερίνα Γώγου, Αντώνης Αντωνίου, Λήδα Πρωτοψάλτη)να μιλούν γι' αυτήν και τις δυσκολίες της παραγωγής στο ακόλουθο video.

 
Ακόμα ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα με τον Μίμη να περιφέρεται στην Αθήνα προς αναζήτηση εργασίας.

 
Κατάθλιψη και μαυρίλα οι κουλτουριάρικες της εποχής..Το γκρί κυριαρχεί λες και δεν υπήρχαν χρώματα ,χαρά ,ελπίδα.. Ενας επαρχιώτης έρχεται στην Αθήνα για καλύτερη ζωή ,ψάχνει για δουλειά αλλά τι δουλειά ;; Που ; Με τι προσόντα; Το κλασικό πρόβλημα ,η έλλειψη ειδίκευσης με αποτέλεσμα δουλειές κακοπληρωμένες να μη φτάνουν τα λεφτα να ζήσεις σαν άνθρωπος . Στρατιές ολόκληρες οι ανειδίκευτοι και κάπως έτσι γίνεται και το δημόσιο η λύση και θεός ο βουλευτής που θα σε βολέψει κάπου..Δεν ξέρω τι θέλει να πεί εδώ ο ''ποιητής'' αλλά έχω την εντύπωση ότι το κοινωνικό του σχόλιο -μήνυμα στην ταινία εντάσσεται στο γενικότερο πολιτικό πλαίσιο της μεταπολίτευσης και με τις ιδέες που κυριαρχούσαν τότε .. Δεν ήταν ο μόνος. Σχεδόν όλες οι ταινίες εκείνης της περιόδου ήταν έτσι ακόμα και οι κωμωδίες ( Βέγγος , Τσάκωνας )..Δεν θέλω να τις κρίνω στο καλλιτεχνικό μέρος γιατί και οι ίδιοι οι δημιουργοί αυτό που ήθελαν ήταν να προβληματίσουν κι όχι να αρέσουν .. .Απο εκείνη την εποχή μόνο τις ταινίες με τον Βέγγο κρατάω .
 
Κατάθλιψη και μαυρίλα οι κουλτουριάρικες της εποχής..Το γκρί κυριαρχεί λες και δεν υπήρχαν χρώματα ,χαρά ,ελπίδα.. Ενας επαρχιώτης έρχεται στην Αθήνα για καλύτερη ζωή ,ψάχνει για δουλειά αλλά τι δουλειά ;; Που ; Με τι προσόντα; Το κλασικό πρόβλημα ,η έλλειψη ειδίκευσης με αποτέλεσμα δουλειές κακοπληρωμένες να μη φτάνουν τα λεφτα να ζήσεις σαν άνθρωπος . Στρατιές ολόκληρες οι ανειδίκευτοι και κάπως έτσι γίνεται και το δημόσιο η λύση και θεός ο βουλευτής που θα σε βολέψει κάπου..Δεν ξέρω τι θέλει να πεί εδώ ο ''ποιητής'' αλλά έχω την εντύπωση ότι το κοινωνικό του σχόλιο -μήνυμα στην ταινία εντάσσεται στο γενικότερο πολιτικό πλαίσιο της μεταπολίτευσης και με τις ιδέες που κυριαρχούσαν τότε .. Δεν ήταν ο μόνος. Σχεδόν όλες οι ταινίες εκείνης της περιόδου ήταν έτσι ακόμα και οι κωμωδίες ( Βέγγος , Τσάκωνας )..Δεν θέλω να τις κρίνω στο καλλιτεχνικό μέρος γιατί και οι ίδιοι οι δημιουργοί αυτό που ήθελαν ήταν να προβληματίσουν κι όχι να αρέσουν .. .Απο εκείνη την εποχή μόνο τις ταινίες με τον Βέγγο κρατάω .

Θέλεις να πεις ότι δεν υπήρχαν οι συνθήκες που περιγράφονταν στην ταινία; Ήταν στη φαντασία του σεναριογράφου; Γνωρίζεις ότι την εποχή εκείνη η Ελλάδα μόλις που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της και να συνέλθει από την πρώτη πετρελαϊκή κρίση του 1973 με τη δεύτερη να έρχεται κατά πόδας το 1979; Γνωρίζεις ότι ως συνέπεια και της κρίσης και της προσπάθειας για σταθεροποίηση της οικονομίας υπήρχε καθήλωση των μισθών και έντονη λιτότητα και έντονη διεκδίκηση βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου συνοδευόμενη από απεργίες; Γνωρίζεις ότι αγαθά τα οποία σήμερα μας φαίνονται αυτονόητα ως commodities πχ οι μπανάνες ήταν πανάκριβες και σπάνιες και συχνά διακινούνταν με λαθραία μέσα; Ήταν δύσκολη περίοδος με στερήσεις και δεν υπήρχε αισιοδοξία παρά μόνο αναμονή για αλλαγή της κατάστασης. Δυστυχώς βέβαια η "Αλλαγή" δεν έφερε τη μετεξέλιξη της οικονομίας σε μια παραγωγική μηχανή που θα εκμεταλλευόταν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας αλλά έναν κρατικοδίαιτο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης ελέω κοινοτικών επιδοτήσεων και απαξίωση της χώρας για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση ως απότοκο αποτυχημένων πελατειακών πολιτικών. Δεν φταίνε λοιπόν οι (σπάνιες σχετικές) ταινίες που περιγράφουν μια κατάσταση. Εκτός κι αν προτιμάμε να ξεχνιόμαστε με τη γατούλα με τη ροζ μυτούλα.

Υ.Γ. Αν και το έχω ξαναγράψει στο thread θα το αναφέρω πάλι. Είναι τα λόγια του Κώστα Μεσσάρη: "Γιατί ρε μπαγάσα τι νομίζεις ότι είναι πολιτική; Αν περνούσαμε καλά θα υπήρχε λόγος να παλεύουμε;"
 
Τελευταία επεξεργασία:
@ARETARA .Και βέβαια υπήρχαν οι συνθήκες που περιγράφονται στην ταινία . .Όμως ακόμα και στη δεκαετία του ΄50 με τις πολύ δυσκολότερες συνθήκες η ελπίδα και η αισιοδοξία ήταν εκεί ..Τι να πούμε και σήμερα με πάνω απο 10 χρόνια οικονομικής κρίσης και χωρίς φως απο πουθενά.. Η ταινία δεν μου άρεσε όχι γιατί έβγαζε απαισιοδοξία..Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεις αυτό που θέλεις...Ο τρόπος του Τάσιου δεν μου πάει.. Σε καμμιά ταινία του..
 
Δεν την είχα δει ποτέ και την είδα πρόσφατα στο Ertflix. Ωραίες ερμηνειες, ωραία μηνύματα, και προσωπικά δεν με χάλασε η σκηνοθετική ματιά του Τασσιου. Μια απορία όμως θα μου μείνει από την ταινία: στην αρχή της ταινίας βλέπουμε τον ήρωα μας στο χωριό του στη Χαλκιδική οπου μια μεγάλη εταιρεία απαλλοτροιωνει τα χωράφια του για να χτιστουν ξενοδοχεία. Συγγνώμη, αλλά με την αποζημίωση που θα έπαιρνε σε μια τέτοια περίπτωση ο ήρωας μας και με την τουριστική ανάπτυξη που θα είχε η περιοχή του (θα μπορούσε π.χ. να κάνει το καφεδάκι του μοντέρνα καφετέρια), δεν μου βγάζει καμία λογική το ότι κατεβαίνει στην Αθήνα για δουλειά. Με άλλα λόγια νοιώθω ότι ξεκινά από λάθος σεναριακη βάση η ταινία. Εξάλλου στην Ελλάδα παντα οι τουριστικές περιοχές είχαν τη μικρότερη "πληθυσμιακή αιμορραγία" κ τη μικρότερη εσωτερική μετανάστευση
 
Λοιπόν ,μάλλον λάθος το πιάσα το θέμα .Ο τίτλος και μόνο ( βαρύ πεπόνι) θα έπρεπε να με προδιαθέσει .. Κοινωνική σάτιρα είναι η ταινία σύμφωνα με τους κριτικούς κι αυτό εξηγεί μερικά ανεξήγητα σε μένα τουλάχιστον..
 
Δεν την είχα δει ποτέ και την είδα πρόσφατα στο Ertflix. Ωραίες ερμηνειες, ωραία μηνύματα, και προσωπικά δεν με χάλασε η σκηνοθετική ματιά του Τασσιου. Μια απορία όμως θα μου μείνει από την ταινία: στην αρχή της ταινίας βλέπουμε τον ήρωα μας στο χωριό του στη Χαλκιδική οπου μια μεγάλη εταιρεία απαλλοτροιωνει τα χωράφια του για να χτιστουν ξενοδοχεία. Συγγνώμη, αλλά με την αποζημίωση που θα έπαιρνε σε μια τέτοια περίπτωση ο ήρωας μας και με την τουριστική ανάπτυξη που θα είχε η περιοχή του (θα μπορούσε π.χ. να κάνει το καφεδάκι του μοντέρνα καφετέρια), δεν μου βγάζει καμία λογική το ότι κατεβαίνει στην Αθήνα για δουλειά. Με άλλα λόγια νοιώθω ότι ξεκινά από λάθος σεναριακη βάση η ταινία. Εξάλλου στην Ελλάδα παντα οι τουριστικές περιοχές είχαν τη μικρότερη "πληθυσμιακή αιμορραγία" κ τη μικρότερη εσωτερική μετανάστευση
Η απορία σου έχει λογική βάση και θα πρέπει προσεκτικά να εξεταστεί. Όντως, ο Νομός Χαλκιδικής (Δήμος Σιθωνίας σήμερα, το δεύτερο πόδι όπου τοποθετείται η περιοχή δράσης μια που και το εν λόγω ξενοδοχείο είναι το Πόρτο Καρράς και το εικαζόμενο χωριό του Μίμη κατά πάσα πιθανότητα είναι το ορεινό χωριό Παρθενώνας) είχε και έχει μια τουριστική δυναμική η οποία βέβαια δεν είχε ακόμη εξελιχθεί τότε σε αυτό που είναι σήμερα. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι το χωριό είναι το αυτό, θα πρέπει να πούμε ότι οι προοπτικές εξέλιξης εκεί με ένα νέο τουριστικό καφέ δεν είναι καθόλου σίγουρες αφού είναι ορεινό και αφενός την τουριστική περίοδο δύσκολα θα προσελκύσει επιπλέον τουρίστες αφού αυτοί (μιλάμε για ξένους επί το πλείστον που ακολουθούν κυρίως τις εύκολες παραλιακές διαδρομές) δύσκολα θα ανέβουν στο βουνό όταν δίπλα τους έχουν σύγχρονες τουριστικές εγκαταστάσεις. Για δε τη μη εποχιακή περίοδο να σκεφτούμε ότι την ίδια ιδέα με τον Μίμη έχουν και άλλοι συμπατριώτες του αφού το τουριστικό εισόδημα δεν είναι ικανό να τους θρέψει και τον χειμώνα, ιδιαίτερα δε χωρίς (πλέον) να κατέχουν και κλήρο αφού τον πούλησαν. Μοιραία λοιπόν η σκέψη προκύπτει ως μονόδρομος, φυσικά και ενισχυμένη με κελεύσματα εξωτερικά (ο φίλος μου στην Αθήνα, οι πολλές δουλειές εκεί, ίσως ο βουλευτής που μου έταξε να με τακτοποιήσει, κάποιοι ακόμα έφευγαν για εξωτερικό) και η απόφαση μοιάζει περίπου αιτιολογημένη.
 
Προσωπικά σε κάποια πλάνα μου εβγαζε ότι ήταν παραθαλάσσιο χωριό και όχι ορεινό (ο Νέος Μαρμαρας ίσως?), ο οποίος φυσικά και είχε από τότε τουριστική ανάπτυξη (όπως και τα πέριξ του). Οπότε μου φαίνεται κάπως περίεργο που δεν τα βλέπει όλα αυτά ο Μίμης ως ευκαιρία. Πάντως έχει λογικη το επιχειρημα σου. Και κάτι ακόμα: Συνήθως οι Χαλκιδικιωτες που κατεφευγαν σε μεγάλα αστικό κέντρα, λόγω εγγυτητας προτιμούσαν σχεδόν πάντα τη Θεσσαλονίκη. Ίσως να ήταν πιο ρεαλιστικό το να τοποθετούσε εκεί τη δράση της ταινίας του ο Τασσιος
 
Ευτυχώς κατέφερα και επεβλήθην του εαυτού-μου και δεν εσχολίασα τα ενταύθα πολιτικά θέματα ! :D
 
Ευτυχώς κατέφερα και επεβλήθην του εαυτού-μου και δεν εσχολίασα τα ενταύθα πολιτικά θέματα ! :D
Περισσότερο κοινωνικά είναι τα θέματα και όχι πολιτικά. Καλά Χριστούγεννα
 
Προσωπικά σε κάποια πλάνα μου εβγαζε ότι ήταν παραθαλάσσιο χωριό και όχι ορεινό (ο Νέος Μαρμαρας ίσως?), ο οποίος φυσικά και είχε από τότε τουριστική ανάπτυξη (όπως και τα πέριξ του). Οπότε μου φαίνεται κάπως περίεργο που δεν τα βλέπει όλα αυτά ο Μίμης ως ευκαιρία. Πάντως έχει λογικη το επιχειρημα σου. Και κάτι ακόμα: Συνήθως οι Χαλκιδικιωτες που κατεφευγαν σε μεγάλα αστικό κέντρα, λόγω εγγυτητας προτιμούσαν σχεδόν πάντα τη Θεσσαλονίκη. Ίσως να ήταν πιο ρεαλιστικό το να τοποθετούσε εκεί τη δράση της ταινίας του ο Τασσιος
Έχω την εντύπωση πως λήψεις όπως η παρακάτω παραπέμπουν σε ορεινό χωριό και τέτοιο στο δεύτερο πόδι είναι μόνο ο Παρθενώνας.

parthenon.jpg
 
Πολύ καλή ταινία που αναπαριστά περίτρανα και άψογα την γενικότερη κατάσταση, νοοτροπία και κοινωνική πραγματικότητα της Ελλάδας στα μέσα της δεκαετίας του ''70. Ο καθείς με τα όνειρα του, τις επιδιώξεις του και τις φιλοδοξίες του που άγγιζαν σαφώς πολλές φορές τα όρια της ματαιοδοξίας και η προσγείωση στην σκληρή πραγματικότητα από την διάψευση ήταν νομοτελειακά δεδομένη.
Δεν ξέρω αλλά πολύ φοβούμαι πως εκεί πάτησαν πολύ εύκολα όσοι έβαλαν στόχο την ακραία φτωχοποίηση των ελλήνων (και δεν μιλάω μόνο οικονομικά αλλά και πτώχευση αξιών και αρχών) όταν τόσο δόλια και ύπουλα πέταξαν το τυράκι στους νεοέλληνες ειδικά στην δεκαετία του Χρηματιστηρίου και των ατέλειωτων δανείων παντός είδους σε όλoυς ανεξαιρέτως τους έλληνες με βασικό μότο "η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι μίζερη" και επιβάλλεται το ξεβλάχεμα (τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει) και όλοι έχουμε το δικαίωμα να τα ζήσουμε όλα. Με τι λεφτά και ικανότητες? Αφήστε το καλύτερα.
Έτσι και στην ταινία ο πολύ καλός ηθοποιός μας ο Μίμης Χρυσομάλλης ενσάρκωσε τέλεια τον ρόλο του φτωχού επαρχιώτη που έρχεται από το ταπεινό χωριό του στην μεγάλη πόλη να ζήσει το όνειρο του και να ξεφύγει από την μιζέρια. Το σενάριο εκπληκτικό του Τάσιου έδενε άψογα με την εποχή. όμως ο συμπαθής μας Μίμης διαψεύσθηκε και συμβιβάστηκε με την λιτή μικροαστική του μοίρα και συμβατικότητα του μικρομεσαίου.
Αλλά η γενιά του ΚΛΙΚ του ΝΙΤΡΟ και του Χρηματιστηρίου δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με οτιδήποτε λιγότερο από την υψηλού lifestyle μεγάλη ζωή της παραλιακής, του Κολωνακίου και της Μυκόνου με την ευγενική χορηγία των τραπεζών (πάρε δάνεια κόσμε) με αποτέλεσμα να τον αλυσοδέσουν αιωνίως και να τον γεμίσουν με συντριπτικά ψυχολογικά προβλήματα. Αξίζουν την λύπηση μας? Ασφαλώς όχι. Καλώς ήλθατε καημένοι νεοέλληνες (όχι όλοι φυσικά) στο κλαμπ όχι της λαμπερής παραλιακής αλλά των νεόπτωχων. Όταν το κοντέρ στις Βρυξέλλες έγραφε εσύ άνοιγες την δέκατη σαμπάνια εις υγείαν της ματαιοδοξίας σου. Δυστυχώς όμως το πάρτυ τελείωσε. GAME OVER.
Α, ρε Τάσιε τι εργάρα έγραψες και τι μηνύματα πέρασες μέσα από τις ταπεινές καθημερινές εικόνες των ηρώων σου μεροκαματιάρηδων μεν αλλά τόσο αυθεντικών και αληθινών που επισκιάζουν και σαρώνουν με την αξιοπρέπεια τους και την μαγκιά τους (Αντωνίου κορυφή στην ταινία έστω και με το σώβρακο σε κάποιες σκηνές είναι πιο μάγκας από τους νεόπλουτους του κ..λου με τα σινιέ κοστουμάκια που τα αγόρασαν με διακοποδάνεια) τους γραφικούς χλιδομπατίρηδες των ''90 και ''00 που με ξένα κόλυβα και δανεικά, νόμιζαν οι καημένοι ότι έζησαν την μεγάλη ζωή.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Δεξιά η Τούλα τρώει μια πάστα με τον Μίμη στο καφέ ζαχαροπλαστείο Ατλαντίς. Θα ήταν καλό αν από το μαγαζί αυτό μπορούσαμε να εντοπίσουμε των χώρο γυρισμάτων.
Ο χώρος γυρισμάτων είναι η πλατεία μπροστά στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών.
 

Συνημμένα

  • photo1a.jpg
    photo1a.jpg
    243,8 KB · Προβολές: 2
  • photo2.jpg
    photo2.jpg
    31,8 KB · Προβολές: 2

Συνημμένα

  • Φ.Νέγρη 62 και Σκύρου - ΜΑΡ 2022.png
    Φ.Νέγρη 62 και Σκύρου - ΜΑΡ 2022.png
    1 MB · Προβολές: 3
  • Φ.Νέγρη και Σκύρου - 1977.jpg
    Φ.Νέγρη και Σκύρου - 1977.jpg
    77,7 KB · Προβολές: 3
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα