@ Omega: Οι Scraptown όντως είχαν κάνει εκείνη την εποχή μεγάλη επιτυχία και αυτό γιατί όλα τα μέλη τους ήταν άξια (δυστυχώς ένας από αυτούς, ο Βασίλης Ντάλλας έφυγε από τη ζωή πριν από κάποια χρόνια σε νέα ηλικία). Από ένα παιχνίδι της τύχης, εγώ γνώρισα ένα από τα μέλη, τον αρχικό ντράμερ (και λέω τον "αρχικό", γιατί αργότερα, και για χρονικό διάστημα τριών μηνών, στο γκρουπ έπαιζε τύμπανα ο πολύς Mark Cross (ex Helloween, ex-Firewind κλπ.)), και συνδεθήκαμε κάπως...στενότερα. Για την ιστορία, θα αναφέρω ότι η αρχική ενορχήστρωση ήταν... ρέγκε και όχι ηλεκτροπόπ, όπως τελικά προέκυψε. Εξάλλου, το γκρουπ στους πρώτους του δίσκους (ναι, είχαν προηγηθεί ένας-δύο δίσκοι πριν από αυτό το χιτ) είχε κατεύθυνση κατεξοχήν ρέγκε, και ήταν μάλιστα οι πρωτοπόροι του ρέγκε στην Ελλάδα. Δύο και βάλε δεκαετίες αργότερα, ένα από τα μέλη των Locomondo, συνάντησε τυχαία το φίλο μου σε ένα κλαμπάκι (μάλλον το "Αλάβαστρο", αλλά δεν είμαι σίγουρη) και του αποκάλυψε ότι επηρεάστηκε από αυτούς τους πρώτους ρέγκε δίσκους των Scraptown, οι οποίοι ήταν ένα είδος σχολείου για το νεότερο συγκρότημα. Αυτά από μένα