Το πρώτο μου περιοδικό (εκτός comics)

[BETTY BOOP]

Ποιο ήταν το πρώτο περιοδικό που διαβάσατε εκτός από comics (δηλ. ΠΟΠΑΥ, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, κλπ);

Εκτός από διάφορα comics (ΠΟΠΑΥ, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ κλπ), ξεκίνησα να διαβάζω το περιοδικό ΡΟΔΙ από το χειμώνα του 1993 έως το καλοκαίρι του 1995.

Συνέχισα με το περιοδικό ΤΑ ΣΑΙΝΙΑ από το Μάιο του 1995, σταμάτησα κάπου το 1997-1998.

Μπήκα στο θαυμαστό κόσμο του περιοδικού ΚΑΤΕΡΙΝΑ την περίοδο 1994-1995 και το Δεκέμβριο του 1995 αγόρασα τη ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΤΕΡΙΝΑ...

 

[johnny19818]

Το Μπλεκ πιάνεται? Έπειτα το Game Pro και το Games βέβαια.

 

[RIO]

Πρέπει να ήταν το " Τρίποντο " γύρω στα μέσα των 90ς. Μετά είχα πάθος με το περιοδικό " Στρατιωτική Ιστορία " και κάποια άλλα παρόμοιας θεματολογίας ( Πόλεμος και Ιστορία κλπ)...

 

[perlastar]

Άρχισα με "Τα Σαίνια" που ανέφερε και η Betty.

 

[stratos84]

Πρέπει να ήταν κάποια τεύχη από τα "Σαΐνια" και το "Ρόδι". Αργότερα έπαιρνα συστηματικά το "PC Master"!

 

[kingtiger077]

Θυμάμαι στην πρώτη Γυμνασίου το 1990 έπαιρνα το Car & Driver γιατί είχε αφιερώματα σε υπεραυτοκίνητα και σαν αγοράκια τρελενόμασταν! Παράλληλα έπαιρνα και το Πτήση και Διάστημα. Αγαπημένο θέμα το διάστημα και τα αεροπλάνα! Έλεγα μάλιστα πως 400 δρχ που κόστιζαν, ήταν πολλά λεφτά τότε αλλά η λόξα μου ήταν μεγαλύτερη! Συνέχισα με περιοδικά πολεμικής θεματολογίας π.χ. Στρατιωτική Ιστορία γιατί και ο Β΄Παγκόσμιος είναι από τις μεγάλες μου αγάπες!!!

 

[pardalotzatziki]

Απο νεανικα Αγορι και ΔΥΟ.

Απο αλλα διαβαζα πολλα απο τους μεγαλους. Μερικα που θυμαμαι ειναι Ρομαντζο, Θησαυρο, Ραδιοτηλεοραση και τα πρωτα Auto motor und Sport στην Ελλαδα.

 

[paulochelao24]

εμένα το πρώτο μου ήταν αν θυμάμαι ένα τεύχος "Σινεμά" Φεβρουάριου 1995 με εξώφυλλο τον Σταύρο Ζαλμά...Από εκεί και μετά πήρα τα επόμενα 4 τεύχη του ίδιου περιοδικού και ως φοιτητής πλέον από φθινόπωρο 1995 έπαιρνα Δίφωνο,Ποπ + Ροκ,Βαβέλ και έτσι για την νοσταλγία είχα πάρει πολλά ''Μπλέκ'' και "Αγόρι" από ένα κατάστημα με μεταχειρισμένα περιοδικά στην Θεσσαλονίκη.

 

[Eagle 1]

Η Διάπλαση των Παίδων.

 

[TZELASO]

Μετά τα κόμικς? Μα είναι πολύ απλό! Μανίνα - Κατερίνα! Όπως φαντάζομαι και οι περισσότερες γυναίκες της ηλικίας μας! Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν λίγες εξαιρέσεις στον κανόνα... Πρώτα διάβασα την Μανίνα, η οποία περιείχε καταπληκτικές ιστορίες! Ακόμα θυμάμαι το πρώτο τεύχος που είχε εξώφυλλο την Τσέρυλ Λαντ από τους "Άγγελους του Τσάρλι"! Μετά πήρα την Κατερίνα και την Σούπερ Κατερίνα, οι οποίες είχαν περισσότερο ποικίλη ύλη αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν η ΠΑΤΤΥ!!!!! Είχε μόνο εικονογραφημένες ιστορίες, μα ήταν τόσο ωραίες, με εκπληκτικά σκίτσα... Ειδικά αυτά των Averel και Romero (αν θυμάμαι καλά τα ονόματα)... Κάποιες ήταν μυστηρίου, κάποιες ήταν αισθηματικές και κάποιες ήταν περιπέτειες φαντασίας όπως οι ΥΠΕΡΓΑΤΕΣ που λάτρευα... Τις θυμάστε? Η αρχηγός τους ήταν η γήινη Έλεν και οι εξωγήινες Έρκουλα, Ελέκτρα και Φαούνα ήταν το πλήρωμα του διαστημόπλοιου ΛΥΓΞ! Έχω φυλάξει τις ιστορίες τους μέχρι σήμερα.... μαζί με κάποιες άλλες... Τις έκοβα από τα περιοδικά και τις έχω διατηρήσει...

 

[Bambinella]

Μετα τα κομικς; Μα δεν υπηρχαν κομικς!
Τα κομικς τα απεφευγα. Κανενα ενδιαφερον δεν εβρισκα σε αυτα με μοναδικη εξαιρεση τη λατρεμενη μου Παττυ που την αγαπουσα οσο και η @TZELASO.
Θυμασαι Τζελα; Καθε Παρασκευη κυκλοφορουσε η Παττυ. Μου την εφερνε στο σπιτι ο μπαμπας μαζι με το Τηλεραμα.
Αλλα αφου μιλαμε για αλλα περιοδικα και οχι για κομικς, το πρωτο που διαβασα ηταν το Ρομαντσο που το λατρεψα οσο κανενα αλλο περιοδικο στη ζωη μου ολοκληρη. Γενικα ως παιδι διαβαζα τα περιοδικα των μεγαλων: Θησαυρος, Γυναικα, Πανθεον, Φανταζιο και στην εφηβεια Cosmopolitan στις καλες εποχες του, τοτε που αρχισυντακτρια ηταν η Νικη Κατσαουνη και το περιοδικο το ειχε απογειωσει.

 

[Turrican]

"Η κηπουρική για όλους" (με εντυπωσίαζαν πάντα τα ζώα και τα φυτά).
" Ο κόσμος του Video" (Το αγόραζα χωρίς να έχω video, από ζήλια).

 

[TZELASO]

Αχ, το ΡΟΜΑΝΤΣΟ!!!!! Πώς το ξέχασα? Πρέπει να το διάβαζα από την 2α Δημοτικού μέχρι και το τελευταίο τεύχος!!!! Η γιαγιά μου δεν έχανε τεύχος για τεύχος! Ακόμα θυμάμαι κάποια από τα θέματά του! Τις γελοιογραφίες του Χριστοδούλου στην πρώτη σελίδα, τη Λέσχη των Βαρελοφρόνων του Αρχέλαου στην τελευταία σελίδα, το σατιρικό ποίημα του μπεκρή, τις αισθηματικές περιπετειούλες, τις εξωτικές ιστορίες (που κι αυτές αισθηματικές ήταν, αλλά διαδραματίζονταν σε κάποια εξωτική χώρα)... Αχ, τι μου θύμισες Bambi! Μέχρι κάποιο διάστημα είχα ένα κάρο τεύχη, μέσα σε ένα μπαούλο της γιαγιάς μου στη Σκόπελο.... Πετάχτηκαν κι αυτά, όπως και τόσα άλλα που δεν προσέξαμε.... Πόσο ήθελα να τα έχω κρατήσει... Έστω κάποια βρε παιδί μου, έτσι για να τα ξαναδιαβάζω! Για κάποια εποχή, κυκλοφορούσε και η ΒΕΝΤΕΤΑ στο σπίτι, από την οποία μου έχουν μείνει τα φωτορομάντζα... Και πολύ αργότερα το ΚΑΙ με τα έγχρωμα φωτορομάντζα!

 

[Uskoke]

Pixel, 2 τροχοί (δεν είχα ποτέ μοτοσυκλέτα-το ίδιο όπως ο Turrican)αργότερα το Geo στα γερμανικά, φάχτεν, φούχτεν, τζούμπεν, τζάμπεν.

 

[Lord Vek]

Το Παιδιά Γεια Χαρά, περιοδικό ποικίλης ύλης για παιδιά από την ίδια εκδοτική που εξέδιδε και το Ρομάντσο. Και τα Μαστορέματα.

 

[Aardvark]

Pixel κατα 99%,το εξωφυλλο με το Star Trek,ως τοτε μονο κομικς.

 

[Rakeesh]

Pixel, User

Pc master και καπου εκει τριγυρω Σαΐνια

Μετα αφου 'μεγαλωσα' που και που Millennium μιας και ηταν αδελφακι των Pixel/PC Master. Μεχρι που ενας τοτε φιλος που σπουδαζε σε πανεπιστημιο (νομιζω Φυσικος η κατι "επιστημονικο") ειπε οτι ειναι μουφα περιοδικο, που δεν το γραφουν επιστημονες αλλα αρθρογραφοι που απλα μεταφραζουν απο τον ξενο τυπο (κατι αντιστοιχο των σημερινων blogs και social media) και απομυθοποιησε καποια πραγματα που διαβαζα εκει.

Παντως ειχε κατι ωραια αφιερωματα και ενθετα, οπως αφισες για τον Pathfinder κλπ.

Επισης ηταν αφορμη να αποκτησω και μια φιλη, μιας και στην αλληλογραφια μια τυπισσα ειχε ρωτησει κατι και υπεγραψε με το e-mail της (στο οποιο απαντησα 2 χρονια μετα).

 

[Always Somewhere]

Μια από τα ίδια με τον φίλτατο @Rakeesh.

Αρχικά Σαΐνια και μετά PC Master & Pixel!

 

[LIBAVIUS]

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΕΛΕΚΤΟΡ
ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ & COMPUTER
COMPUTER ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
PIXEL
ΗΧΟΣ & Hi-Fi
AUDIO
ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ
ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΑ (ΤΕΣΤ,ΓΡΙΦΟΣ , ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΑ ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΑ κλπ)
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ (το έπαορνε η μάνα μου και το διάβαζα)
κ.α.

 

[Bajar]

Όπως και η Τζέλα, μετά τα Μικυμάου (και τον Λούκυ Λουκ), ήρθε η Μανίνα, όταν ήμουν γύρω στα 12. Μου άρεσαν οι ιστορίες της πολύ αλλά πιο πολύ μου άρεσαν τα καλλιτεχνικά νέα. Κατερίνα δε διάβασα ποτέ, δεν ξέρω γιατί δεν με τραβούσε. Η Μανίνα ήταν και η πρώτη μου "περιοδική" αγάπη και θα τη θυμάμαι πάντα με νοσταλγία. Όμως δεν κράτησε παρά δυο-τρία το πολύ χρόνια γιατί εκεί γύρω στα 14 κι έχοντας πλέον επίσημα διεγνωσμένη τρέλα με τη μουσική, κυρίως την ξένη, πήρα το πρώτο μου Ποπ Κορν το οποίο κατέβασε την Πάτυ Λούκας απ΄το βάθρο με συνοπτικές διαδικασίες. Το Ποπ Κόρν το λάτρεψα αλλά βέβαια κόστιζε περισσότερο από τη Μανίνα κι έτσι το έπαιρνα σποραδικά και κυρίως όποτε είχε αφιέρωμα σε αυτούς που άκουγα. Κανά χρόνο μετά πήρα και το πρώτο Ποπ και Ροκ, κρατώντας την ίδια ισορροπία στα έξοδα. Μια μέρα αποπειράθηκα να αγοράσω και το Metal Hammer αλλά ο μπάρμπας του πρακτορείου τύπου που μας ήξερε οικογενειακώς και ήταν απίστευτος κουτσομπόλης με είδε που το ζαχάρωνα, με κοίταξε και σήκωσε το φρύδι και έτσι το άφησα εκεί που ήταν με μισή καρδιά. Δεν είχα καμία όρεξη να τσακώνομαι με τους δικούς μου.
Κοντά σ' αυτά διάβαζα και τη Γυναίκα που αγόραζε η μητέρα μου, η οποία, όπως έχω αναφέρει πολλάκις στο φόρουμ υπήρξε ανέκαθεν η αγάπη της ζωής μου. Όμως σαν έφηβη αναζητούσα και πιο κοριτσίστικο υλικό οπότε γύρω στα 16 πήρα και το Miss Seventeen το οποίο λάτρευα γιατί ήταν ένα κανονικό glossy περιοδικό, (όπως αυτά των μεγάλων ) και είχε τα πάντα μέσα, μόδα, μακιγιάζ, άρθρα, καλλιτεχνικά μέχρι διακόσμηση και συνταγές. Δυστυχώς όμως δεν πρόλαβα πολλά τεύχη γιατί σύντομα για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα ποτέ έφυγε από την κυκλοφορία. Ούτε ξέρω αν έχουν επιζήσει τα τεύχη αυτά που είχα αγοράσει τότε. Αν όμως τα βρω στην αποθήκη του πατρικού σίγουρα θα ανεβάσω σελίδες.
Κατά τα άλλα δεν διάβασα ποτέ Φαντάζιο, Ντομινό (αυτό ειδικά), Ρομάντζο, Βεντέτα, Θησαυρό αν και τα πετύχαινα στο κομμωτήριο που πήγαινα με τη μητέρα μου. Τα φωτορομάντζα τους ειδικά μου φαίνονταν απίστευτα βαρετά. Αντίθετα ξεφύλλιζα πάντα με πολύ ενδιαφέρον τον Ταχυδρόμο και συχνά πυκνά και το Πάνθεον. Ωραίες εποχές!