Το τέλος της γραφομηχανής

εγώ στα '80ς όταν προσπαθούσα να μάθω τυφλό σύστημα ποτέ το μικρό μου δαχτυλάκι δεν είχε δύναμη να πατά το α και τον τόνο, και αναρωτιόμουνα πως τα καταφέρνουνε οι δακτυλογράφοι;Η μάνα μου έχει σώσει κάτι γραφομηχανές από κει που δούλευε, στην πρώην ΝΕΛΕ, και είναι στο σπίτι της αδερφής μου, στο υπόγειο και όταν ξαναπάω και έχω καιρό, θα βγάλω φωτογραφίες. 
 
Θα περιμένουμε τις φωτό Uskoke !

πάντως κι εγώ που έμαθα σε χειροκίνητη γραφομηχανή, τις δούλεψα ελάχιστα γιατί μετά καθιερώθηκαν οι υπολογιστές. Ευτυχώς, πάντως γιατί πράγματι παθαίνεις ζημιά στα δάχτυλα και στους καρπούς! Γι' αυτό παλιά η δακτυλογράφος ήταν επάγγελμα, έκανε μόνο αυτό...
 
brother.JPG

εδώ βλέπουμε μια φώτο (φωτογράφε φώτο-χάλια μ έβγαλες με δυο κεφάλια) μιας brother στο σπίτι της αδερφής μου, όπως υποσχέθηκα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πριν κάτι μήνες σε μια επιδρομή ενός υπογείου μιας φίλης μου έπεσα πάνω σε 3 γραφομηχανές και εννοείται πως τις έβγαλα φωτογραφίες ;)  

Μια Voss, μια Brother Deluxe 700 και μια Hermes 3000 

DSC_1318.JPG

DSC_1303.JPG

DSC_1304.JPG

DSC_1305.JPG

DSC_1306.JPG

DSC_1307.JPG

DSC_1308.JPG

DSC_1309.JPG

DSC_1310.JPG

DSC_1311.JPG

DSC_1312.JPG

DSC_1313.JPG

DSC_1314.JPG

DSC_1315.JPG

DSC_1317.JPG
 
εγώ στα '80ς όταν προσπαθούσα να μάθω τυφλό σύστημα ποτέ το μικρό μου δαχτυλάκι δεν είχε δύναμη να πατά το α και τον τόνο, και αναρωτιόμουνα πως τα καταφέρνουνε οι δακτυλογράφοι;
Όχι μόνο το Α αλλά και όταν θέλεις να γράψεις κεφαλαία που πατώντας το πάνω βελάκι (shift) ουσιαστικά το μικρό δακτυλάκι σηκώνει όλη την κεφαλή στης γραφομηχανής (αν το λέω καλά) για να γράψεις κεφαλαία, πράγμα αρκετά βαρύ. Εκεί είναι τα στραμπουλίγματα!!!
 
Εντάξει, όλα είναι θέμα συνήθειας.... Όταν έμαθα το τυφλό στην Didacta σε μια τέτοια χειροκίνητη μηχανή, στην αρχή ήμουν πολύ πιο αργή απ' ότι τώρα... Μέχρι το χέρι να πάρει το δρόμο του.... Πάντως η τελευταία φορά που χρησιμοποίησα χειροκίνητη γραφομηχανή ήταν όταν η κολλητή μου είχε βρει μια παλιά γραφομηχανή στην εταιρεία των γονιών της, την πήραμε στο σπίτι μου, μου υπαγόρευε την πτυχιακή της και της την έγραψα όλη... :)   Η διαφορά σε αυτήν την παλιά γραφομηχανή είναι ότι τα πλήκτρα ήταν σκληρά, οπότε για κάποιον που ξέρει τυφλό σύστημα, το περιθώριο λάθους ήταν πολύ μικρότερο αλλά φυσικά ήταν και πολύ δύσκολο το παραμικρό λάθος να διορθωθεί... Ίσως και να χρειαζόταν να ξαναγραφεί όλη η σελίδα.... Μετά οι ηλεκτρονικές ήταν πολύ πιο εύκολες και είχαν διορθωτική ταινία...  Ήταν πολύ πιο μαλακές και δεν κούραζαν τα χέρια ιδιαίτερα... Τώρα φυσικά με τους υπολογιστές, τα λάθη διορθώνονται πανεύκολα και η ταχύτητα γραφής για μένα που ξέρω τυφλό, είναι πάρα πολύ μεγάλη γιατί δεν έχω το φόβο μην κάνω λάθος....
 
Απίστευτο... δεν έχω δει τόσο παλιά...
 
και μάλιστα αυτή είναι για γερμανικά, γιατί έχει το Υ και το Ζ ανάποδα το ένα με το άλλο και τα 3 γράμματα με umlaut (, A, O , U)
 
Είναι γερμανική γιατί από εκεί μπορεί να βρεις φθηνά και ας σου ταχυδρομούν 7-8 κιλά...

Δουλεύει άψογα αλλά ούτε γερμανικά ούτε γραφομηχανή ξέρω :)

Βρήκα Ελλάδα μια γερμανική ίδιας εποχής με ελληνικό πληκτρολόγιο αλλά ήθελε πολλά και ευτυχώς έτσι δεν αγόρασα και εκείνη.
 
Το 1982 αγόρασα στη Γερμανία μία ηλεκτρική γραφομηχανή OLYMPIA ιαπωνικής κατασκευής με σκοπό να γράφω τις εργασίες στο πανεπιστήμιο. Ήταν από τις πρώιμες ηλεκτρικές, χωρίς δηλαδή κεφαλή με μαργαρίτα ΄ή σφαίρα, αλλά δούλευε  με τους μοχλούς, όπως οι χειροκίνητες και ήταν πολύ επίπεδη.  Έγραφε κανείς κτυπώντας πολύ απαλά τα πλήκτρα, σε αντίθεση με τις χειροκίνητες, έπαιρνε δε δίχρωμη τανία (μαύρο-κόκκινο). Από το 1984 είχαμε πλέον υπολογιστές, οπότε την παρόπλισα. Την έφερα μαζί μου στην Ελλάδα (δεν πετάω τίποτε) αλλά το 1995 την είχα στη θήκη της στο γραφείο όπου δούλευα  και ένα βράδυ μπήκαν κλέφτες και μαζί με άλλα πράγματα την πήραν. Θα την νόμισαν για λάπτοπ...... Θα ήθελα πολύ να την έχω, λόγω και αναμνήσεων της φοιτητικής ζωής.

Πριν δύο χρόνια υπακούωντας με χαρά σε παράκληση της κόρης μου που ήθελε μία γραφομηχανή για διακόσμηση, βρήκα σε τοπικό παζάρι μία γερμανική Princess της εταιρείας Keller & Knappich GMBH με έδρα το Augsburg (διακριτικός τίτλος της εταιρείας: KUKA). Είναι σε εξαιρετική κατάσταση και πλήρως λειτουργική, πολύ λεπτή για να μεταφέρεται εύκολα (φορητή), η θήκη της έχει εσωτερικό χώρισμα για αποθήκευση χαρτιού και έχει τις οδηγίες χρήσεως. Μου έκαναν εντύπωση οι πολλές ρυθμίσεις που διαθέτει όπως μέγεθος χαρτιού, επιλογή απόστασης σειρών κλπ. Από μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο βρήκα ότι η μηχανή αυτή πρέπει να κατασκευάσθηκε μεταξύ 1947 και 1954, δεδομένου ότι στα μοντέλα μετά το 1954 μπήκαν εκτός από το όνομα και τύποι, όπως 100, 200, 300, 400 κλπ.   Κυκλοφόρησε σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα με ελληνικούς χαρακτήρες (Τύπος Τ 901)

Η εταιρεία αυτή ιδρύθηκε το 1898 και κατασκεύαζε αρχικά λάμπες ασετυλίνης. Αναπτύχθηκε στη συνέχεια και μέχρι πριν τον Β' ΠΠ κατασκεύαζε ηλεκτροσυγκολλήσεις  και μεγάλα ντεπόζιτα  νερού και απορριματοφόρων. Μετά τον πόλεμο κατασκεύαζε αρχικά γραφομηχανές με το όνομα Princess και πλεκτομηχανές και στη συνέχεια αυτόματες μηχανές συγκολλήσεων, εξοπλισμό στρατιωτικών οχημάτων και από το 1973 ρομπότ για βιομηχανικές συγκολλήσεις. Σήμερα την έχει εξαγοράσει η κινέζικη MIDEA Group.

Η εταιρεία σταμάτησε την παραγωγή γραφομηχανών το 1968, όπου πούλησε τον σχετικό εξοπλισμό κατασκευής στη Βουλγαρία που συνέχισε να παράγει τις γραφομηχανές με το όνομα Maritza.

1.jpg

2.jpg

3.jpg

4.jpg

5.jpg

6.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στα χρόνια που άρχισαν οι υπολογιστές να μπαίνουν για τα καλά σε γραφεία και σπίτια, θυμάμαι να εξελίσονται ακόμα οι γραφομηχανές σε ηλεκτρονικές. Μου φάνηκε λίγο άχρηστη μια τέτοια εξέλιξη.

Είχε πάρει το μάτι μου μία, η οποία είχε και backspace! Στο πάτημά του πήγαινε πίσω ένα χαρακτήρα και χτυπούσε λευκό διορθωτικό στο χαρτί πάνω στον προηγούμενο χαρακτήρα.

Υπήρχαν και ηλεκτρικές που απλά "σήκωναν" τον τυπωμένο χαρακτήρα από το χαρτί (νομίζω οι selectric της IBM έτσι έκαναν, δεν χτυπούσαν διορθωτικό). Γενικά οι ηλεκτρικές γραφομηχανές είναι πάρα πολύ παλιότερες από την εποχή που έγινε εφικτή η επεξεργασία κειμένου σε υπολογιστές (και μην ξεχνάμε ότι με την εκκωφαντική πριονοκορδέλα των dotmatrix εκτυπωτών, παρά τα μειονεκτήματα της γραφομηχανής, ενδέχεται μια ηλεκτρική γραφομηχανή να ήταν πρακτικότερη για γραφειακή χρήση). Οι πρώτες ηλεκτρικές γραφομηχανές βγήκαν δεκαετία 60. Aπλά νομίζω ότι ελλάδα δεν έπιασαν ιδιαίτερα ποτέ (πολύ ακριβές ίσως?). Δεν ξέρω καμιά δημόσια υπηρεσία που να χρησιμοποιούσε για παράδειγμα.

Προσωπικά, πείτε με ακραίο, αλλά μισώ τόσο τους προβληματικούς inkjet δεν-τυπωτές, που αν δεν είχα laser πραγματικά θα προτιμούσα μια selectric. :p
 
Τελευταία επεξεργασία:
Εχω δακτυλογραφησει σε μια δεκαετιας του 60, μαυρη μεταλλικη πολυ βαρια με το χερουλι που αλλαζες παραγραφο σε χρωμιο.
Τακα-τακα-τακα-γρρρντινκ-κρ κρ κρ στο τελος το ροδακι για να βγαλεις την σελιδα. Μεγαλη ταλαιπωρια ιδιως με το πολυτονικο που ειχαμε τοτε, μπανκο για διορθωση δεν υπηρχε (μετα βγηκε) και πολλες φορες πεταγες ολοκληση σελιδα εαν το ορθογραφικο λαθος ηταν σοβαρο.
Εχω προλαβει και με 2 ταινιες εκτος την μαυρη ειχε και κοκκινη. Επισης θυαμμαι επρεπε σε μερικες να προσεχεις το πατημα του κενου επειδη εαν ηταν δυνατο και παραπανω απο οσο επρεπε αυτη τερματιζε στο πλαι με φορα.
Ειχε και σχολες δακτυλογραφιας που πηγαιναν οι κοπελες οπου μαλιστα καθε μια ειχε και το ρεκορ της πχ ποσα γραμματα στο λεπτο.
 
Πίσω
Μπλουζα