D@redevil
Retired Admin
- Joined
- 31 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 8.888
- Αντιδράσεις
- 587
Ασχολούμαι με linux από τον Οκτώβριο του 2008 συστηματικά!... Μη φανταστείτε τίποτα hardcore - Ubuntu φοράω!
Ποιος είπε όμως, ότι το linux είναι για τους λίγους και σκληροπυρηνικούς? Κάθε διανομή έχει τα υπέρ και τα κατά της! Κρατάω λοιπόν τα υπέρ του Ubuntu και γράφω ένα tiny άρθρο γι' αυτά!
Αφορμή, στάθηκε η Kambia (χειροκρότημα, παρακαλώ!) που μετά από μεγάλη πλύση εγκεφάλου, κατόρθωσα να την πείσω να βάλει linux!
1. Το μεγάλο ερώτημα: Να το βάλω ή να μην το βάλω?
Αγαπητέ χρήστη! Αν έχεις φτάσει σε αυτό το ερώτημα, τότε συμβαίνουν 2 τινά:
α) Έχεις αγανακτήσει τόσο με τη Microsoft, που και μόνο που βλέπεις το logo της στην οθόνη εκκίνησης, συφιλιάζεσαι & βγάζεις φλύκταινες, αφρούς και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς από το κακό σου.... Ήρθε η ώρα για αλλαγή!
β) Βαρέθηκες να πληρώνεις ή να ψάχνεις για προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου και αντιϊκών (antivirus κοινώς, συμπαθάτε με, αν το "έσφαξα"!). Ήρθε η ώρα για αλλαγή!
Όμως.... είσαι στ' αλήθεια έτοιμος να μπεις σ' έναν κόσμο, που ανατρέπει τη λογική των πραγμάτων έτσι όπως την ήξερες μέχρι τώρα?
Όποια κι αν είναι η απάντηση, προϋποθέτει διάβασμα! Δε νοείται να θέλεις να εξοικειωθείς με το καινούριο λειτουργικό σου στο τσάκ' απίκο... Και όταν ασχολιόσουν με τα Windows, σίγουρα δεν τα έμαθες όλα εν μια νυκτί! Κάθησες, διάβασες, ρώτησες, πειραματίστηκες, ανατίναξες το pc σου & εν τέλει, έφτασες εκεί που έφτασες! (σας μιλάει ένας άνθρωπος που για ένα χρόνο σχεδόν, έκανε κάθε βδομάδα format! Στο τέλος, εννοείται ότι ο σκληρός τα τίναξε με συνοπτικές διαδικασίες! Αφού του έκανα τα τριήμερα, τα εννιάμερα, τον έκλαψα και μοίρασα κόλυβα, ανακάλυψα ότι το format δεν είναι η λύση!)...
Αν νοιώθεις έτοιμος, λοιπόν τότε έχεις 3 επιλογές:
i) Η εγκατάσταση στο σκληρό σου δίσκο, είτε σε κάποιο partition, είτε σε όλο το δίσκο (αν δεν είστε ματζίρηδες σαν κι εμένα & έχετε πλεόνασμα σε δίσκους)
ii) Η δοκιμή του live cd / dvd
iii) Ο Wubi!
Κάθε επιλογή με τα υπέρ και τα κατά της. Στη μεν πρώτη, μπαίνετε σε μια διαδικασία, που -αν σας βγάλει προβλήματα- θα ταλαιπωρηθείτε να τ' αντιμετωπίσετε! Προσοχή, απευθύνομαι σε n00bs, γιατί -κακά τα ψέμματα- κι εγώ δεν είμαι δα και κανένας guru! Στη μεν δεύτερη, θα έχετε τον περιορισμό ότι δε μπορείτε να παίξετε, να εγκαταστήσετε, ν' αποθηκεύσετε και γενικά να διαλύσετε το σύστημά σας (γιατί μόνο έτσι θα το μάθετε!)... Προσωπικά μιλώντας πάντα, θα συνιστούσα την τρίτη επιλογή: τον Wubi! Και για να το κάνω πιο λιανά: Wubi = ένας installer που εγκαθίσταται πάνω στα Windows, σαν ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα, το οποίο -αν δε σας κάτσει καλά, μπορείτε να πάτε και να το αφαιρέσετε από την Προσθαφαίρεση προγραμμάτων.
Όχι ακριβώς virtual machine (δε μοιράζεται τη Ram του host λειτουργικού συστήματος), αλλά κάτι σαν virtual λειτουργικό σύστημα. Καταλαμβάνει χώρο στο δίσκο μέσα στα Windows (όπως όλα τα προγράμματα), αλλά δημιουργεί μια ψευδο-εγγραφή στο MBR του λειτουργικού συστήματος, που σας επιτρέπει να το επιλέξετε στην εκκίνηση και να σας κατευθύνει στο Ubuntu, ακριβώς όπως σ' ένα dual boot σύστημα! Χρησιμοποίησα τον όρο "ψευδο-εγγραφή", γιατί επί της ουσίας, δεν μεταβάλλεται ούτε το partitions table, ούτε το master boot record. Για του λόγου το αληθές, μόλις ξηλώσετε το Wubi (σ.σ. αυτό συνεπάγεται ότι θα χάσετε όλη την εγκατάσταση του Ubuntu), από την προσθαφαίρεση προγραμμάτων, όλα θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας! Cooooolll!
Υπάρχει και πιο επιστημονική εξήγηση, αλλά στην παρούσα φάση θ' αρκεστείτε σ' αυτήν (είπαμε, είμαστε μικρά, χαρούμενα n00bs! Όχι engineers του MIT!).....
Αν κι εφόσον, καταλήξατε πώς θα προχωρήσετε, πάμε παρακάτω!
2. Πώς το εγκαθιστώ?
Αν κι έχουν γραφτεί ΆΠΕΙΡΑ άρθρα με τον τρόπο εγκατάστασης της διανομής Ubuntu, το μόνα πράγματα που έχω να σας πω: α) Κατεβάστε το iso της νεώτερης διανομής (π.χ. τώρα που το γράφω είναι η 9.04) και κάψτε το σ' ένα cd-dvd... Boot από το cd - dvd και επιλέγετε την εγκατάσταση, έχοντας πρώτα απαντήσει στο προηγούμενο ερώτημα! β) Μπείτε στο site της Canonical & ρίξτε μια ματιά εδώ: https://help.ubuntu.com/community/GraphicalInstall .
Εννοείται, πώς αν αντιμετωπίσετε πρόβλημα, μπορείτε πάντα να κλαφτείτ... ε.... ν' απευθυνθείτε εδώ! Εφόσον γνωρίζω, θα βοηθήσω όπου και όσο μπορώ, αλλά πάλι, ευτυχώς υπάρχει κι άλλος κόσμος εδώ που γνωρίζει περισσότερα, οπότε, υπάρχει ελπίς!
3. Άντε και το έστησα! Και μετά?
Αγαπητά μου παιδιά!
Καλώς ορίσατε στη Disneyland των λειτουργικών συστημάτων! Εδώ, η παραμονή σας θα είναι ελεύθερη, να πάτε και να κατεβάσετε ό,τι θέλετε και ν' απολαύσετε ό,τι τραβάει η καρδιά σας!
Γενικά, δεν αναμένεται να έχετε προβλήματα κατά την εγκατάσταση, αν παρόλ' αυτά, αντιμετωπίσετε κάποια, τότε να είστε σίγουροι ότι στάνταρ κάποιος άλλος το/τα έχει βρει πριν από σας και συνήθως, οι καλοί άνθρωποι γράφουν πώς λύνουν τα προβλήματά τους! Το Ubuntu είναι η πιο n00b-friendly διανομή και όχι χωρίς λόγο! Στη δική μου περίπτωση (θυμάμαι όταν έκανα την εγκατάσταση, είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά ότι έχω να ρίξω πολύύύύύύ ψάξιμο για να λύσω τα προβλήματα μου -και ειδικά το θέμα δικτύωσης & wireless), τελικά με το πέρας του installation βρέθηκα να είμαι υπερπλήρης με ίντερνετ, ήχο και γραφικά να δουλεύουν ξουράφι! Χωρίς να χρειαστεί να κάνω τίποτα! Αυτό, ως επί των πλείστων, είναι ο κανόνας! Ως γνωστόν, όμως, ουδείς κανών άνευ εξαιρέσεως! Οπότε, προετοιμαστείτε καλού-κακού για το ενδεχόμενο κάτι να μην παίζει σωστά! Σκεφτείτε ότι αν δεν βάλετε το cd με τους drivers στα Windows, κάποια peripherals παίζει να μην τα γνωρίσουν και ποτέ!
Να εξηγηθώ ακόμα μια φορά, αγαπητοί εν linux αδερφοί: Τίποτα, μα τίποτα, δεν πρόκειται να πέσει σα μάννα εξ' ουρανού, οπότε διαγράψτε τις αυταπάτες ότι αυτό που βλέπετε είναι ένα πράγμα σαν τα Windows..... Ξεχάστε τα παράθυρα και ανοίχτε τις πόρτες! A! Τσακώστε κι ένα παράθυρο με το Γούγλη αγκαζέ - θα σας χρειαστεί!
4. Μερικά πράγματα που ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζετε!.....
-Τσαμπουκά παραθύρ':
Αν έχετε στήσει Ubuntu, τότε το παραθυρικό περιβάλλον που θα σας κάνει "τζα" μετά το login, είναι ο Γνώμος (aka Gnome!)... Αντίστοιχα, αν επιλέξατε το Kubuntu, το αντίστοιχο "τζα" θα είναι από το KDE!
Ε φιού γουόρντς: To linux έχει αρκετά παραθυρικά περιβάλλοντα, για να διαλέξετε ποιο σας ταιριάζει καλύτερα.... Γενικά, έχω ακούσει ότι οι Windows users, νιώθουν περισσότερη ασφάλεια με το KDE, μιας και είναι πιο "οικείο".... Εγώ πάλι είμαι το ακριβώς αντίθετο! Ο μινιμάλ Γνώμος μου έκανε κλικ και από τότε ζούμε έναν αγιάτρευτο έρωτα!!
Τέλος, αν ο στόχος σας είναι να ξεκάνετε ένα μηχανάκι από τότε που τα pc ήταν σε μέγεθος δωματίου και λειτουργούσαν με διάτρητες κάρτες..., επιλέξτε το Xubuntu! Φοράει το παραθυρικό περιβάλλον XFCE και είναι ό,τι πιο ελαφρύ υπάρχει! Μινιμάλ, ελεγκάντ & έξυπνο, δε σημαίνει ότι είναι μονόδρομος μόνο για ετοιμοθάνατα μηχανάκια, μπορείτε άνετα να boostarετε τις επιδόσεις ενός ήδη πολύ καλού υπολογιστή!
Μια ιδέα, να ξέρετε τι βλέπετε:
Ubuntu - παραθυρικό περιβάλλον Gnome:
Ποιος είπε όμως, ότι το linux είναι για τους λίγους και σκληροπυρηνικούς? Κάθε διανομή έχει τα υπέρ και τα κατά της! Κρατάω λοιπόν τα υπέρ του Ubuntu και γράφω ένα tiny άρθρο γι' αυτά!
Αφορμή, στάθηκε η Kambia (χειροκρότημα, παρακαλώ!) που μετά από μεγάλη πλύση εγκεφάλου, κατόρθωσα να την πείσω να βάλει linux!
1. Το μεγάλο ερώτημα: Να το βάλω ή να μην το βάλω?
Αγαπητέ χρήστη! Αν έχεις φτάσει σε αυτό το ερώτημα, τότε συμβαίνουν 2 τινά:
α) Έχεις αγανακτήσει τόσο με τη Microsoft, που και μόνο που βλέπεις το logo της στην οθόνη εκκίνησης, συφιλιάζεσαι & βγάζεις φλύκταινες, αφρούς και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς από το κακό σου.... Ήρθε η ώρα για αλλαγή!
β) Βαρέθηκες να πληρώνεις ή να ψάχνεις για προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου και αντιϊκών (antivirus κοινώς, συμπαθάτε με, αν το "έσφαξα"!). Ήρθε η ώρα για αλλαγή!
Όμως.... είσαι στ' αλήθεια έτοιμος να μπεις σ' έναν κόσμο, που ανατρέπει τη λογική των πραγμάτων έτσι όπως την ήξερες μέχρι τώρα?
Όποια κι αν είναι η απάντηση, προϋποθέτει διάβασμα! Δε νοείται να θέλεις να εξοικειωθείς με το καινούριο λειτουργικό σου στο τσάκ' απίκο... Και όταν ασχολιόσουν με τα Windows, σίγουρα δεν τα έμαθες όλα εν μια νυκτί! Κάθησες, διάβασες, ρώτησες, πειραματίστηκες, ανατίναξες το pc σου & εν τέλει, έφτασες εκεί που έφτασες! (σας μιλάει ένας άνθρωπος που για ένα χρόνο σχεδόν, έκανε κάθε βδομάδα format! Στο τέλος, εννοείται ότι ο σκληρός τα τίναξε με συνοπτικές διαδικασίες! Αφού του έκανα τα τριήμερα, τα εννιάμερα, τον έκλαψα και μοίρασα κόλυβα, ανακάλυψα ότι το format δεν είναι η λύση!)...
Αν νοιώθεις έτοιμος, λοιπόν τότε έχεις 3 επιλογές:
i) Η εγκατάσταση στο σκληρό σου δίσκο, είτε σε κάποιο partition, είτε σε όλο το δίσκο (αν δεν είστε ματζίρηδες σαν κι εμένα & έχετε πλεόνασμα σε δίσκους)
ii) Η δοκιμή του live cd / dvd
iii) Ο Wubi!
Κάθε επιλογή με τα υπέρ και τα κατά της. Στη μεν πρώτη, μπαίνετε σε μια διαδικασία, που -αν σας βγάλει προβλήματα- θα ταλαιπωρηθείτε να τ' αντιμετωπίσετε! Προσοχή, απευθύνομαι σε n00bs, γιατί -κακά τα ψέμματα- κι εγώ δεν είμαι δα και κανένας guru! Στη μεν δεύτερη, θα έχετε τον περιορισμό ότι δε μπορείτε να παίξετε, να εγκαταστήσετε, ν' αποθηκεύσετε και γενικά να διαλύσετε το σύστημά σας (γιατί μόνο έτσι θα το μάθετε!)... Προσωπικά μιλώντας πάντα, θα συνιστούσα την τρίτη επιλογή: τον Wubi! Και για να το κάνω πιο λιανά: Wubi = ένας installer που εγκαθίσταται πάνω στα Windows, σαν ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα, το οποίο -αν δε σας κάτσει καλά, μπορείτε να πάτε και να το αφαιρέσετε από την Προσθαφαίρεση προγραμμάτων.
Όχι ακριβώς virtual machine (δε μοιράζεται τη Ram του host λειτουργικού συστήματος), αλλά κάτι σαν virtual λειτουργικό σύστημα. Καταλαμβάνει χώρο στο δίσκο μέσα στα Windows (όπως όλα τα προγράμματα), αλλά δημιουργεί μια ψευδο-εγγραφή στο MBR του λειτουργικού συστήματος, που σας επιτρέπει να το επιλέξετε στην εκκίνηση και να σας κατευθύνει στο Ubuntu, ακριβώς όπως σ' ένα dual boot σύστημα! Χρησιμοποίησα τον όρο "ψευδο-εγγραφή", γιατί επί της ουσίας, δεν μεταβάλλεται ούτε το partitions table, ούτε το master boot record. Για του λόγου το αληθές, μόλις ξηλώσετε το Wubi (σ.σ. αυτό συνεπάγεται ότι θα χάσετε όλη την εγκατάσταση του Ubuntu), από την προσθαφαίρεση προγραμμάτων, όλα θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας! Cooooolll!
Υπάρχει και πιο επιστημονική εξήγηση, αλλά στην παρούσα φάση θ' αρκεστείτε σ' αυτήν (είπαμε, είμαστε μικρά, χαρούμενα n00bs! Όχι engineers του MIT!).....
Αν κι εφόσον, καταλήξατε πώς θα προχωρήσετε, πάμε παρακάτω!
2. Πώς το εγκαθιστώ?
Αν κι έχουν γραφτεί ΆΠΕΙΡΑ άρθρα με τον τρόπο εγκατάστασης της διανομής Ubuntu, το μόνα πράγματα που έχω να σας πω: α) Κατεβάστε το iso της νεώτερης διανομής (π.χ. τώρα που το γράφω είναι η 9.04) και κάψτε το σ' ένα cd-dvd... Boot από το cd - dvd και επιλέγετε την εγκατάσταση, έχοντας πρώτα απαντήσει στο προηγούμενο ερώτημα! β) Μπείτε στο site της Canonical & ρίξτε μια ματιά εδώ: https://help.ubuntu.com/community/GraphicalInstall .
Εννοείται, πώς αν αντιμετωπίσετε πρόβλημα, μπορείτε πάντα να κλαφτείτ... ε.... ν' απευθυνθείτε εδώ! Εφόσον γνωρίζω, θα βοηθήσω όπου και όσο μπορώ, αλλά πάλι, ευτυχώς υπάρχει κι άλλος κόσμος εδώ που γνωρίζει περισσότερα, οπότε, υπάρχει ελπίς!
3. Άντε και το έστησα! Και μετά?
Αγαπητά μου παιδιά!
Καλώς ορίσατε στη Disneyland των λειτουργικών συστημάτων! Εδώ, η παραμονή σας θα είναι ελεύθερη, να πάτε και να κατεβάσετε ό,τι θέλετε και ν' απολαύσετε ό,τι τραβάει η καρδιά σας!
Γενικά, δεν αναμένεται να έχετε προβλήματα κατά την εγκατάσταση, αν παρόλ' αυτά, αντιμετωπίσετε κάποια, τότε να είστε σίγουροι ότι στάνταρ κάποιος άλλος το/τα έχει βρει πριν από σας και συνήθως, οι καλοί άνθρωποι γράφουν πώς λύνουν τα προβλήματά τους! Το Ubuntu είναι η πιο n00b-friendly διανομή και όχι χωρίς λόγο! Στη δική μου περίπτωση (θυμάμαι όταν έκανα την εγκατάσταση, είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά ότι έχω να ρίξω πολύύύύύύ ψάξιμο για να λύσω τα προβλήματα μου -και ειδικά το θέμα δικτύωσης & wireless), τελικά με το πέρας του installation βρέθηκα να είμαι υπερπλήρης με ίντερνετ, ήχο και γραφικά να δουλεύουν ξουράφι! Χωρίς να χρειαστεί να κάνω τίποτα! Αυτό, ως επί των πλείστων, είναι ο κανόνας! Ως γνωστόν, όμως, ουδείς κανών άνευ εξαιρέσεως! Οπότε, προετοιμαστείτε καλού-κακού για το ενδεχόμενο κάτι να μην παίζει σωστά! Σκεφτείτε ότι αν δεν βάλετε το cd με τους drivers στα Windows, κάποια peripherals παίζει να μην τα γνωρίσουν και ποτέ!
Να εξηγηθώ ακόμα μια φορά, αγαπητοί εν linux αδερφοί: Τίποτα, μα τίποτα, δεν πρόκειται να πέσει σα μάννα εξ' ουρανού, οπότε διαγράψτε τις αυταπάτες ότι αυτό που βλέπετε είναι ένα πράγμα σαν τα Windows..... Ξεχάστε τα παράθυρα και ανοίχτε τις πόρτες! A! Τσακώστε κι ένα παράθυρο με το Γούγλη αγκαζέ - θα σας χρειαστεί!
4. Μερικά πράγματα που ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζετε!.....
-Τσαμπουκά παραθύρ':
Αν έχετε στήσει Ubuntu, τότε το παραθυρικό περιβάλλον που θα σας κάνει "τζα" μετά το login, είναι ο Γνώμος (aka Gnome!)... Αντίστοιχα, αν επιλέξατε το Kubuntu, το αντίστοιχο "τζα" θα είναι από το KDE!
Ε φιού γουόρντς: To linux έχει αρκετά παραθυρικά περιβάλλοντα, για να διαλέξετε ποιο σας ταιριάζει καλύτερα.... Γενικά, έχω ακούσει ότι οι Windows users, νιώθουν περισσότερη ασφάλεια με το KDE, μιας και είναι πιο "οικείο".... Εγώ πάλι είμαι το ακριβώς αντίθετο! Ο μινιμάλ Γνώμος μου έκανε κλικ και από τότε ζούμε έναν αγιάτρευτο έρωτα!!
Τέλος, αν ο στόχος σας είναι να ξεκάνετε ένα μηχανάκι από τότε που τα pc ήταν σε μέγεθος δωματίου και λειτουργούσαν με διάτρητες κάρτες..., επιλέξτε το Xubuntu! Φοράει το παραθυρικό περιβάλλον XFCE και είναι ό,τι πιο ελαφρύ υπάρχει! Μινιμάλ, ελεγκάντ & έξυπνο, δε σημαίνει ότι είναι μονόδρομος μόνο για ετοιμοθάνατα μηχανάκια, μπορείτε άνετα να boostarετε τις επιδόσεις ενός ήδη πολύ καλού υπολογιστή!
Μια ιδέα, να ξέρετε τι βλέπετε:
Ubuntu - παραθυρικό περιβάλλον Gnome:
Kubuntu - παραθυρικό περιβάλλον KDE:
Xubuntu - παραθυρικό περιβάλλον XFCE:
-Ο καλός κύριος Synaptic(ος!) και το περίφημο apt-get σούξου-μούξου!
Θυμάστε παραπάνω το brainwashing για όλο αυτό το ελεύθερο λογισμικό που κυκλοφορεί εκεί έξω και περιμένει εμάς να το τσακώσουμε?! Ε, ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε, είναι με τον Κο Synapticο!
(Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: Έχω το κακό συνήθειο να "βαφτίζω" κάποια πράγματα για να τα θυμάμαι καλύτερα! Μην ανησυχείτε! Κάπου σας γράφω και ποιο είναι το ορίτζιναλ ονοματάκι του, αν θέλετε να συναντηθείτε με το πρόγραμμα κάπου μέσα στην linux διανομή σας! )
O κύριος Synapticoς, λοιπόν (aka Synaptic Package Manager) είναι ο διαχειριστής πακέτων του Ubuntu! Με τον όρο "πακέτο" εννοούμε τα πακέτα διαθέσιμων προγραμμάτων προς εγκατάσταση ή απεγκατάσταση! Το μουσούδι του μοιάζει κάπως έτσι:
Θυμάστε παραπάνω το brainwashing για όλο αυτό το ελεύθερο λογισμικό που κυκλοφορεί εκεί έξω και περιμένει εμάς να το τσακώσουμε?! Ε, ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε, είναι με τον Κο Synapticο!
(Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: Έχω το κακό συνήθειο να "βαφτίζω" κάποια πράγματα για να τα θυμάμαι καλύτερα! Μην ανησυχείτε! Κάπου σας γράφω και ποιο είναι το ορίτζιναλ ονοματάκι του, αν θέλετε να συναντηθείτε με το πρόγραμμα κάπου μέσα στην linux διανομή σας! )
O κύριος Synapticoς, λοιπόν (aka Synaptic Package Manager) είναι ο διαχειριστής πακέτων του Ubuntu! Με τον όρο "πακέτο" εννοούμε τα πακέτα διαθέσιμων προγραμμάτων προς εγκατάσταση ή απεγκατάσταση! Το μουσούδι του μοιάζει κάπως έτσι:
Ο τρόπος χρήσης του, μάλλον απλός: Πληκτρολογείτε στο πεδίο quick search αυτό που θέλετε να εγκαταστήσετε και σας βρίσκει τα σχετικά πακέτα! Ακριβώς από κάτω στο παράθυρο που έχει, σας εμφανίζει τα σχετικά αποτελέσματα. Δεξί κλικ πάνω στο αποτέλεσμα που σας ενδιαφέρει και επιλέγετε το mark for installation ή mark for removal, αν επιθυμείτε να το στείλετε "σ' έναν καλύτερο κόσμο" (να το σουτάρετε δηλαδή!)... Λειτουργεί περίπου σαν την προσθαφαίρεση προγραμμάτων των Windows (με τη μόνη διαφορά ότι αυτά που θα εγκαταστήσετε θα δουλεύουν & αυτά που θ' απεγκαταστήσετε θα φύγουν και δε θα μπαστακωθούν για πάντα εκεί!).
Όταν επιλέξετε κάτι για εγκατάσταση, δουλειά του Συνάπτικου είναι να βρει και τα σχετικά dependencies που χρειάζονται (ή ελληνιστί "εξαρτήσεις").... Επεξήγηση: Όταν στήνετε κάτι στα Windows, δεν αρχίζει και ψάχνει για κάποιες dll του συστήματος & αν δεν υπάρχουν, τις εγκαθιστά? Ωραία! ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πράγμα! Ως επί των πλείστων, τα dependencies είναι αρχεία libxxxxxxx.xx.xx. Αντικαταστείστε το lib με το dll (dynamic link LIBRARY) και βουαλά! Αν διαλέξετε κάτι για εγκατάσταση που χρειάζεται dependencies, ο Συνάπτικος θα σας το μολογήσει, γιατί θέλει να σας πει, τί κάνει με το χώρο που θα "φάνε" αυτά στο δίσκο! Ντόμπρος ο Συνάπτικος! Εννοείται ότι αν σας ενημερώνει πως πρέπει να εγκαταστήσει dependencies, εσείς συμφωνείτε (ο γιατρός είπε να λέμε "πάντα ναι"!)
Να θυμάστε ότι για να κάνετε κάποια αλλαγή στο σύστημα πρέπει να είστε superuser.... Θα με πείτε τι είναι αυτό.... Και θα σας πω: Μια βλακεία που έβαλαν στα Windows Vista, το UAC (User Account Control), σας λέει κάτι? Αν ναι, τότε φανταστείτε ότι είναι περίπου το ίδιο σαν φιλοσοφία (μόνο που δεν πετάγεται κάθε τρεις και λίγο, να σας σπάει τα νεύρα) και πρέπει απλά να εισάγετε τον κωδικό σας (στις περισσότερες περιπτώσεις! Τώρα, αν έχετε στήσει κάτι διαφορετικά, τότε δεν είστε n00bs, οπότε ο οδηγός δεν είναι για σας! ).... Αν πάλι το UAC δε σας λέει τίποτα, oh well, τότε ρίξτε ένα βλέφαρο εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/User_Account_Control και να μακαρίζετε τους Θεούς που βάλατε linux! (ναι, είναι εντελώς προπαγάνδα το θρέντ, τι να κάνουμε?! )
Για να βρείτε το Synaptic, πηγαίνετε στο κυκλάκι του Ubuntu, τέρμα πάνω αριστερά και μετά στο υπομενού "System" -> "Administration" -> "Synaptic Package Manager"
Ο πιο γρήγορος τρόπος είναι πατώντας το ALT+F2. Στο παραθυράκι που σας εμφανίζει (αντίστοιχο με την "Εκτέλεση" των Windows), γράφετε "gksu synaptic" (χωρίς τα quotes).
Ό,τι από τα 2 σας είναι πιο εύκολο να το θυμάστε! Εμένα, ας πούμε, μου έμεινε ο 2ος τρόπος!
*Apt-get σούξου-μούξου κτλ....
Για έναν n00b και όχι εξοικειωμένο με το command line, είναι ο δύσκολος τρόπος να κάνεις μια εγκατάσταση! Εφόσον ο οδηγός είναι για n00bs, δεν πρόκειται ν' αναφερθώ εκτενώς. Το μόνο που θα σας πω, είναι ότι σε κάποια sites με προγράμματα για linux, αναφέρουν ότι "θ' ανοίξετε μια κονσόλα (terminal) και θα γράψετε "sudo apt-get install xxxxxxx" και δε συμμαζεύεται"! Προτού πατήσετε το πάνικ μπάτον, να σας πω ότι η διαδικασία είναι κατά 99% τρομερά απλή, χώρια του ότι η εργασία σε γραμμή εντολών θα σας δώσει και λίγο την αίσθηση του χακερά! Τα πάντα στη ζωή είναι η οπτική γωνία που τα βλέπετε!
Λεπόοοοοον.... Το τερματικό σας (terminal) ή κονσόλα (console) ή κέλυφος (shell) ή όπως αλλιώς μπορεί να δείτε γραμμένο το παραθύρι της γραμμής εντολών, βρίσκεται στο κυκλάκι του Ubuntu -> Accessories -> Terminal. Αν χρησιμοποιείτε Gnome παραθυρικό περιβάλλον, τότε με ALT+F2 σας βγάζει την "εκτέλεση" του Ubuntu - εκεί πληκτρολογείτε "gnome-terminal" (χωρίς τα quotes). Και σας ανοίγει ένα παραθύρι που μοιάζει κάπως έτσι:
Όταν επιλέξετε κάτι για εγκατάσταση, δουλειά του Συνάπτικου είναι να βρει και τα σχετικά dependencies που χρειάζονται (ή ελληνιστί "εξαρτήσεις").... Επεξήγηση: Όταν στήνετε κάτι στα Windows, δεν αρχίζει και ψάχνει για κάποιες dll του συστήματος & αν δεν υπάρχουν, τις εγκαθιστά? Ωραία! ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πράγμα! Ως επί των πλείστων, τα dependencies είναι αρχεία libxxxxxxx.xx.xx. Αντικαταστείστε το lib με το dll (dynamic link LIBRARY) και βουαλά! Αν διαλέξετε κάτι για εγκατάσταση που χρειάζεται dependencies, ο Συνάπτικος θα σας το μολογήσει, γιατί θέλει να σας πει, τί κάνει με το χώρο που θα "φάνε" αυτά στο δίσκο! Ντόμπρος ο Συνάπτικος! Εννοείται ότι αν σας ενημερώνει πως πρέπει να εγκαταστήσει dependencies, εσείς συμφωνείτε (ο γιατρός είπε να λέμε "πάντα ναι"!)
Να θυμάστε ότι για να κάνετε κάποια αλλαγή στο σύστημα πρέπει να είστε superuser.... Θα με πείτε τι είναι αυτό.... Και θα σας πω: Μια βλακεία που έβαλαν στα Windows Vista, το UAC (User Account Control), σας λέει κάτι? Αν ναι, τότε φανταστείτε ότι είναι περίπου το ίδιο σαν φιλοσοφία (μόνο που δεν πετάγεται κάθε τρεις και λίγο, να σας σπάει τα νεύρα) και πρέπει απλά να εισάγετε τον κωδικό σας (στις περισσότερες περιπτώσεις! Τώρα, αν έχετε στήσει κάτι διαφορετικά, τότε δεν είστε n00bs, οπότε ο οδηγός δεν είναι για σας! ).... Αν πάλι το UAC δε σας λέει τίποτα, oh well, τότε ρίξτε ένα βλέφαρο εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/User_Account_Control και να μακαρίζετε τους Θεούς που βάλατε linux! (ναι, είναι εντελώς προπαγάνδα το θρέντ, τι να κάνουμε?! )
Για να βρείτε το Synaptic, πηγαίνετε στο κυκλάκι του Ubuntu, τέρμα πάνω αριστερά και μετά στο υπομενού "System" -> "Administration" -> "Synaptic Package Manager"
Ο πιο γρήγορος τρόπος είναι πατώντας το ALT+F2. Στο παραθυράκι που σας εμφανίζει (αντίστοιχο με την "Εκτέλεση" των Windows), γράφετε "gksu synaptic" (χωρίς τα quotes).
Ό,τι από τα 2 σας είναι πιο εύκολο να το θυμάστε! Εμένα, ας πούμε, μου έμεινε ο 2ος τρόπος!
*Apt-get σούξου-μούξου κτλ....
Για έναν n00b και όχι εξοικειωμένο με το command line, είναι ο δύσκολος τρόπος να κάνεις μια εγκατάσταση! Εφόσον ο οδηγός είναι για n00bs, δεν πρόκειται ν' αναφερθώ εκτενώς. Το μόνο που θα σας πω, είναι ότι σε κάποια sites με προγράμματα για linux, αναφέρουν ότι "θ' ανοίξετε μια κονσόλα (terminal) και θα γράψετε "sudo apt-get install xxxxxxx" και δε συμμαζεύεται"! Προτού πατήσετε το πάνικ μπάτον, να σας πω ότι η διαδικασία είναι κατά 99% τρομερά απλή, χώρια του ότι η εργασία σε γραμμή εντολών θα σας δώσει και λίγο την αίσθηση του χακερά! Τα πάντα στη ζωή είναι η οπτική γωνία που τα βλέπετε!
Λεπόοοοοον.... Το τερματικό σας (terminal) ή κονσόλα (console) ή κέλυφος (shell) ή όπως αλλιώς μπορεί να δείτε γραμμένο το παραθύρι της γραμμής εντολών, βρίσκεται στο κυκλάκι του Ubuntu -> Accessories -> Terminal. Αν χρησιμοποιείτε Gnome παραθυρικό περιβάλλον, τότε με ALT+F2 σας βγάζει την "εκτέλεση" του Ubuntu - εκεί πληκτρολογείτε "gnome-terminal" (χωρίς τα quotes). Και σας ανοίγει ένα παραθύρι που μοιάζει κάπως έτσι:
(παρεπιπτόντως, το screenshot είναι από τη φάση που ανακάλυπτα ακόμα τη γραμμή εντολών! Όσοι θέλετε, δοκιμάστε το! Γέλιο έχει! )
Εκεί που αναβοσβήνει ο κέρσορας, πληκτρολογώ τις εντολές μου, που στην περίπτωσή μας είναι το "sudo apt-get install xxxxxx" (τα quotes φυσικά δεν μπαίνουν, ενώ στη θέση του xxxxx βάζετε το όνομα του αρχείου που σας υποδεικνύεται!)... Προσοχή: Τόσο στο τερματικό, όσο γενικά στο linux, υπάρχει διαφορά μεταξύ πεζών & κεφαλαίων. Π.χ. άλλο πράγμα είναι το "Crimson", άλλο το "crimson" & άλλο το "CrimSoN"!
Εκεί που αναβοσβήνει ο κέρσορας, πληκτρολογώ τις εντολές μου, που στην περίπτωσή μας είναι το "sudo apt-get install xxxxxx" (τα quotes φυσικά δεν μπαίνουν, ενώ στη θέση του xxxxx βάζετε το όνομα του αρχείου που σας υποδεικνύεται!)... Προσοχή: Τόσο στο τερματικό, όσο γενικά στο linux, υπάρχει διαφορά μεταξύ πεζών & κεφαλαίων. Π.χ. άλλο πράγμα είναι το "Crimson", άλλο το "crimson" & άλλο το "CrimSoN"!
Μόλις τελειώσουμε την εντολή και πατήσουμε enter, τότε πάλι θα μας ρωτήσει αν θέλουμε να εγκαταστήσουμε τα dependencies (όχι, νομίζατε θα τη γλυτώνατε! ) κι εφόσον του απαντήσουμε θετικά (γιατί είμαστε θετικοί άνθρωποι!), τότε θα προχωρήσει μέχρι το τέλος. Καταλαβαίνετε ότι η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε, μόλις αρχίσει ν' αναβοσβήνει πάλι ο κέρσοράς σας!
Κλείνετε το παραθυράκι και είστε έτοιμοι!
Αν θέλετε να κρατήσετε ένα tip από το terminal, είναι να πληκτρολογείτε πάντα τις εντολές και όχι να τις κάνετε copy-paste! Θα δείτε ότι θ' αρχίσετε να εξοικειώνεστε πιο πολύ με τη γραμμή εντολών.
Στην αρχή όλα (μα όλα!) θα σας μοιάζουν κινέζικα (για όσους ξέρετε κινέζικα, βάλτε σουαχίλι!), αλλά από ένα σημείο και μετά θα καταλαβαίνετε τι γράφετε, μη σας πω ότι θα κατανοείτε και τί ακριβώς ζητάτε από το σύστημα να εκτελέσει! Όχι, δε θα έχετε γίνει γκουρού, αλλά πλέον δε θα είστε n00bάκια!
5. Οοούπς! (ή κοινώς: "Το ξετίναξα το σύστημα! Τι κάνω?")
Χμ! Μέσα στο παιχνίδι, είναι αυτά! Ό,τι κάνατε, το κάνατε (και κατ' εμέ, καλά κάνατε, διότι -ως γνωστόν- αν δεν κρασάρετε το σύστημα, δεν πρόκειται να μάθετε!).
Πάντως για να αποφύγετε τα μεμψιμοίρια (μονόστιχα που συνοδεύονται με κλαψ & λυγμ σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο!), όσο δουλεύετε στο linux partion, να φροντίζετε να παίρνετε ένα backup το /home φακελάκι σας. Όταν δημιουργείτε το username σας κατά την εγκατάσταση (έστω ότι το δικό μου είναι kitsos), δημιουργείται μέσα στη δενδροειδή δομή του δίσκου ένα φακελάκι μέσα στο /home. Αυτό είναι το "σπίτι" σας κι εκεί είστε άρχοντες! Δεν μπορεί κανείς να σας ξεκουνήσει! Έτσι λοιπόν, αν εγώ κάνω login με το username kitsos, τότε το "σπίτι" μου (εκεί που αποθηκεύονται ΟΛΑ τ' αρχεία και οι ρυθμίσεις μου) είναι το /home/kitsos. Αυτό, το παίρνω πάντα backup (δηλαδή κάνω copy-paste όλο το φακελάκι σ' έναν εξωτερικό σκληρό). Υπάρχουν και πιο "εξελιγμένοι" τρόποι να πάρετε backup, αλλά αυτά παρακάτω! Μη γλύφεστε, ψιψινέλς!
Εν τοιαύτη περιπτώση, τα προβλήματα συνήθως ξεκινάνε αν -κατά λάθος- αποφασίσετε να ξηλώσετε κάτι ή ν' αλλάξετε κάποιες ρυθμίσεις (ειδικά στην κάρτα γραφικών)... Στη συντριπτική πλειοψηφία, το να μην μπορείτε να μπουτάρετε ή να κάνετε login σε γραφικό περιβάλλον είναι ένα πρόβλημα του Xorg (είναι -ας πούμε- η υπηρεσία που χειρίζεται το γραφικό περιβάλλον)... Άλλο συχνό πρόβλημα, είναι ν' αποφασίσετε να προσθέσετε τον έξτρα δίσκο που έχετε, που όμως έχει Windows. Αποτέλεσμα: Για να φτιάξετε εκείνο, τσακίζετε το GRUB που είναι διαχειριστής εκκίνησης πολλαπλών λειτουργικών συστημάτων (στο πολύ εκλαϊκευμένο του)....
Καλό θα είναι, ειδικά στις αρχές, να φροντίζετε να έχετε κατά νου, Ό,ΤΙ αλλαγές κάνετε, να τις καταγράφετε. Ακριβώς τι πειράξατε και πώς το κάνατε! Θα σας βοηθήσει πολύ στο google search ή όταν θα κληθείτε να δώσετε πληροφορίες, στα άτομα που τις ζητούν για να σας βοηθήσουν.
Επιπλέον, καλό θα ήταν πάντα να γνωρίζετε τι διανομή φοράτε & ποια η έκδοση του πυρήνα. Π.χ. Αυτή τη στιγμή που γράφω, τα στοιχεία του συστήματός μου είναι αυτά:
Κλείνετε το παραθυράκι και είστε έτοιμοι!
Αν θέλετε να κρατήσετε ένα tip από το terminal, είναι να πληκτρολογείτε πάντα τις εντολές και όχι να τις κάνετε copy-paste! Θα δείτε ότι θ' αρχίσετε να εξοικειώνεστε πιο πολύ με τη γραμμή εντολών.
Στην αρχή όλα (μα όλα!) θα σας μοιάζουν κινέζικα (για όσους ξέρετε κινέζικα, βάλτε σουαχίλι!), αλλά από ένα σημείο και μετά θα καταλαβαίνετε τι γράφετε, μη σας πω ότι θα κατανοείτε και τί ακριβώς ζητάτε από το σύστημα να εκτελέσει! Όχι, δε θα έχετε γίνει γκουρού, αλλά πλέον δε θα είστε n00bάκια!
5. Οοούπς! (ή κοινώς: "Το ξετίναξα το σύστημα! Τι κάνω?")
Χμ! Μέσα στο παιχνίδι, είναι αυτά! Ό,τι κάνατε, το κάνατε (και κατ' εμέ, καλά κάνατε, διότι -ως γνωστόν- αν δεν κρασάρετε το σύστημα, δεν πρόκειται να μάθετε!).
Πάντως για να αποφύγετε τα μεμψιμοίρια (μονόστιχα που συνοδεύονται με κλαψ & λυγμ σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο!), όσο δουλεύετε στο linux partion, να φροντίζετε να παίρνετε ένα backup το /home φακελάκι σας. Όταν δημιουργείτε το username σας κατά την εγκατάσταση (έστω ότι το δικό μου είναι kitsos), δημιουργείται μέσα στη δενδροειδή δομή του δίσκου ένα φακελάκι μέσα στο /home. Αυτό είναι το "σπίτι" σας κι εκεί είστε άρχοντες! Δεν μπορεί κανείς να σας ξεκουνήσει! Έτσι λοιπόν, αν εγώ κάνω login με το username kitsos, τότε το "σπίτι" μου (εκεί που αποθηκεύονται ΟΛΑ τ' αρχεία και οι ρυθμίσεις μου) είναι το /home/kitsos. Αυτό, το παίρνω πάντα backup (δηλαδή κάνω copy-paste όλο το φακελάκι σ' έναν εξωτερικό σκληρό). Υπάρχουν και πιο "εξελιγμένοι" τρόποι να πάρετε backup, αλλά αυτά παρακάτω! Μη γλύφεστε, ψιψινέλς!
Εν τοιαύτη περιπτώση, τα προβλήματα συνήθως ξεκινάνε αν -κατά λάθος- αποφασίσετε να ξηλώσετε κάτι ή ν' αλλάξετε κάποιες ρυθμίσεις (ειδικά στην κάρτα γραφικών)... Στη συντριπτική πλειοψηφία, το να μην μπορείτε να μπουτάρετε ή να κάνετε login σε γραφικό περιβάλλον είναι ένα πρόβλημα του Xorg (είναι -ας πούμε- η υπηρεσία που χειρίζεται το γραφικό περιβάλλον)... Άλλο συχνό πρόβλημα, είναι ν' αποφασίσετε να προσθέσετε τον έξτρα δίσκο που έχετε, που όμως έχει Windows. Αποτέλεσμα: Για να φτιάξετε εκείνο, τσακίζετε το GRUB που είναι διαχειριστής εκκίνησης πολλαπλών λειτουργικών συστημάτων (στο πολύ εκλαϊκευμένο του)....
Καλό θα είναι, ειδικά στις αρχές, να φροντίζετε να έχετε κατά νου, Ό,ΤΙ αλλαγές κάνετε, να τις καταγράφετε. Ακριβώς τι πειράξατε και πώς το κάνατε! Θα σας βοηθήσει πολύ στο google search ή όταν θα κληθείτε να δώσετε πληροφορίες, στα άτομα που τις ζητούν για να σας βοηθήσουν.
Επιπλέον, καλό θα ήταν πάντα να γνωρίζετε τι διανομή φοράτε & ποια η έκδοση του πυρήνα. Π.χ. Αυτή τη στιγμή που γράφω, τα στοιχεία του συστήματός μου είναι αυτά:
Σ' ένα τερματικό, δίνω την εντολή "uname -a" (χωρίς τα quotes & προσέξτε το κενό μεταξύ uname & -a!). Αυτό που μου δίνει σαν απάντηση, είναι τα στοιχεία που αναφέραμε!
Τέλος, κάτι που δούλεψε σε μένα, αλλά δεν είναι πανάκεια, είναι η επιλογή να μπουτάρετε και να επιλέξετε την επιλογή με το recovery mode, όπως φαίνεται παρακάτω:
Θα σας πάει στην κονσόλα Recovery, δηλαδή εδώ:
Τώρα, όταν δεν ήξερα τι μπαρούφα είχα κάνει, τα έπαιρνα όλα με τη σειρά: clean, dpkg, fsck, xfix. Επιλεκτικά, άφηνα απ' έξω το πρώτο (αφού άλλωστε δεν έχει νοήμα να μπουτάρω κανονικά, μιας και δε δουλεύει το καταραμένο!!!!) και το πέμπτο (αφού και να μ' έριχνε σε root shell, θα τσακιζόμουν -εδώ δεν ήξερα το πρόβλημα, θα ήξερα να χειριστώ το τερματικό????!!!!)....
99% των προβλημάτων μου λύθηκε με το dpkg & με το xfix (αυτό με τις ρυθμίσεις του Xorg που λέγαμε παραπάνω!)....
Τονίζω, όμως, ότι δεν λύνεται το 99% των προβλημάτων με αυτή τη λογική, αλλά σίγουρα βοηθάει από το να κάτσετε με σταυρωμένα χέρια και να περιμένετε το θαύμα της ανάστασης του πισιού (που, πιστέψτε με, αν δεν κουνήσετε το πατουσάκι σας, δεν πρόκειται να γίνει!)....
Εφόσον το πρόβλημα δε λύνεται, καλό θα ήταν να κάνετε μια διεξοδική τσάρκα στο γούγλη.... Να είστε προετοιμασμένοι ότι κάποιος άλλος την "πάτησε" ήδη, αλλά να είστε και υποψιασμένοι, ότι μπορεί να είστε στους "εκλεκτούς" του πλανήτη (μου 'χουν τύχει και φορές που ήμουν στη 2η κατηγορία & έψαχνα σε κάτι ποστς που ήταν από το ποτέ!.....).
Τέλος, αν αποφασίσετε ν' απευθυνθείτε σε κάποιο φόρουμ, να φροντίσετε να είστε ευγενικοί (τι στην ευχή! Βοήθεια ζητάτε!), να εξηγήσετε τι κάνατε ΑΚΡΙΒΩΣ, να δώσετε τα στοιχεία της διανομής, αλλά και του hardware σας, ν' αναφέρετε ποιο πρόβλημα σας εμφάνισε (αν υπάρχει δυνατότητα screenshot, να την προτιμήσετε!), να παρουσιάσετε λεπτομερώς ποιες διορθωτικές ενέργειες κάνατε και ποιο ήταν το αποτέλεσμα & last, but not least, να μην ξεχάσετε ν' αναφερθείτε τι ψάξατε στο Γούγλη & με ποια keywords. Ειδικά, το τελευταίο, θα το λέτε, ακόμα κι αν παραλείψετε όλα τ' άλλα (που λέει ο λόγος!), γιατί 99% κάποιος θα βρεθεί να σας πει RTFM (και -αν δεν ψάξατε, δε θα έχει και άδικο!)
Ας θεωρήσουμε το τέλος του 1ου κομματιού από αυτό το ταλαίπωρο οδηγό και να δώσω μερικές διευκρινήσεις:
α) Το παρόν απευθύνεται σε ΉΔΗ χρήστες Η/Υ που έχουν Windows και θέλουν να κάνουν μια μικρή βουτιά στο Linux!
β) Το παρόν απευθύνεται σε νέους χρήστες και ο χαρακτήρας του είναι καθαρά ψυχολογικό-υποστηρικτικός! Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί επιστημονικό ανάγνωσμα (δεν ήταν ο σκοπός του άλλωστε!).
γ) Το παρόν (και η γράφουσα!) ενδεχομένως να χρειάζονται διορθώσεις. Παρακαλώ από τους γνώστες, να μου συγχωρεθεί ο παραλληλισμός με τα Windows, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις, ήταν το μόνο που με βοηθούσε να καταλάβω - οπότε θεωρώ ότι το ίδιο ισχύει και για άλλους εν linux n00b-αδερφούς!
Θ' ακολουθήσουν άλλα 2 μέρη (μόλις με το καλό βρω λίγο χρόνο!).....
Τέλος, κάτι που δούλεψε σε μένα, αλλά δεν είναι πανάκεια, είναι η επιλογή να μπουτάρετε και να επιλέξετε την επιλογή με το recovery mode, όπως φαίνεται παρακάτω:
Θα σας πάει στην κονσόλα Recovery, δηλαδή εδώ:
Τώρα, όταν δεν ήξερα τι μπαρούφα είχα κάνει, τα έπαιρνα όλα με τη σειρά: clean, dpkg, fsck, xfix. Επιλεκτικά, άφηνα απ' έξω το πρώτο (αφού άλλωστε δεν έχει νοήμα να μπουτάρω κανονικά, μιας και δε δουλεύει το καταραμένο!!!!) και το πέμπτο (αφού και να μ' έριχνε σε root shell, θα τσακιζόμουν -εδώ δεν ήξερα το πρόβλημα, θα ήξερα να χειριστώ το τερματικό????!!!!)....
99% των προβλημάτων μου λύθηκε με το dpkg & με το xfix (αυτό με τις ρυθμίσεις του Xorg που λέγαμε παραπάνω!)....
Τονίζω, όμως, ότι δεν λύνεται το 99% των προβλημάτων με αυτή τη λογική, αλλά σίγουρα βοηθάει από το να κάτσετε με σταυρωμένα χέρια και να περιμένετε το θαύμα της ανάστασης του πισιού (που, πιστέψτε με, αν δεν κουνήσετε το πατουσάκι σας, δεν πρόκειται να γίνει!)....
Εφόσον το πρόβλημα δε λύνεται, καλό θα ήταν να κάνετε μια διεξοδική τσάρκα στο γούγλη.... Να είστε προετοιμασμένοι ότι κάποιος άλλος την "πάτησε" ήδη, αλλά να είστε και υποψιασμένοι, ότι μπορεί να είστε στους "εκλεκτούς" του πλανήτη (μου 'χουν τύχει και φορές που ήμουν στη 2η κατηγορία & έψαχνα σε κάτι ποστς που ήταν από το ποτέ!.....).
Τέλος, αν αποφασίσετε ν' απευθυνθείτε σε κάποιο φόρουμ, να φροντίσετε να είστε ευγενικοί (τι στην ευχή! Βοήθεια ζητάτε!), να εξηγήσετε τι κάνατε ΑΚΡΙΒΩΣ, να δώσετε τα στοιχεία της διανομής, αλλά και του hardware σας, ν' αναφέρετε ποιο πρόβλημα σας εμφάνισε (αν υπάρχει δυνατότητα screenshot, να την προτιμήσετε!), να παρουσιάσετε λεπτομερώς ποιες διορθωτικές ενέργειες κάνατε και ποιο ήταν το αποτέλεσμα & last, but not least, να μην ξεχάσετε ν' αναφερθείτε τι ψάξατε στο Γούγλη & με ποια keywords. Ειδικά, το τελευταίο, θα το λέτε, ακόμα κι αν παραλείψετε όλα τ' άλλα (που λέει ο λόγος!), γιατί 99% κάποιος θα βρεθεί να σας πει RTFM (και -αν δεν ψάξατε, δε θα έχει και άδικο!)
Ας θεωρήσουμε το τέλος του 1ου κομματιού από αυτό το ταλαίπωρο οδηγό και να δώσω μερικές διευκρινήσεις:
α) Το παρόν απευθύνεται σε ΉΔΗ χρήστες Η/Υ που έχουν Windows και θέλουν να κάνουν μια μικρή βουτιά στο Linux!
β) Το παρόν απευθύνεται σε νέους χρήστες και ο χαρακτήρας του είναι καθαρά ψυχολογικό-υποστηρικτικός! Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί επιστημονικό ανάγνωσμα (δεν ήταν ο σκοπός του άλλωστε!).
γ) Το παρόν (και η γράφουσα!) ενδεχομένως να χρειάζονται διορθώσεις. Παρακαλώ από τους γνώστες, να μου συγχωρεθεί ο παραλληλισμός με τα Windows, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις, ήταν το μόνο που με βοηθούσε να καταλάβω - οπότε θεωρώ ότι το ίδιο ισχύει και για άλλους εν linux n00b-αδερφούς!
Θ' ακολουθήσουν άλλα 2 μέρη (μόλις με το καλό βρω λίγο χρόνο!).....
Να μη λησμονήσω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Paspartoo (thanx, Herco! ), που αφενός ενθάρρυνε την ιδέα και αφετέρου για τον χρόνο που αφιέρωσε να μελετήσει το κείμενο και να δώσει διορθώσεις!
Εν τω μεταξύ: IN LINUX WE TRUST!
M@t