Απο την ταινια του 1969, Η Παριζιανα, ο Δακης νεαρος τοτε και στα πρωτα βηματα της καριερας του, τραγουδαει για ενα καλοκαιρι που εφυγε χωρις να φερει τις χαρες που προσμενονταν.
Μια και αυτό το καλοκαίρι θα είναι διαφορετικό από τα άλλα:
Καιρός να συνηθίζουμε Αύγουστο στην Αθήνα, μπάνια στη Λούτσα και ρέμβασμα από το μπαλκόνι μας. Φυσικά για όσους δεν τα έκαναν μέχρι τώρα, (εγώ χρόνια μισώ το καλοκαίρι) και θα αναγκαστούν στα επόμενα 30 χρόνια (και βάλε) να ακολουθήσουν θέλοντας και μη.