Για το νόμο του Νεύτωνα F=m*γ (που απορώ πώς ήταν δυνατόν να ξεχάσεις) είχε βγει το "Φύγε μύγα".
Επίσης θυμίζω (στο άσχετο) το "κολπάκι" με τους κόμπους των δαχτύλων για να θυμόμαστε τους μήνες με τις 30 και τους μήνες με τις 31 ημέρες. Για όσους δεν το ξέρουν λοιπόν, με το αριστερό αρχίζουμε να μετράμε πάνω στο δεξί χέρο που είναι κλειστό σε γροθιά, τα εξογκώματα των δακτύλων στην αρχή της παλάμης. Αρχή είναι ο δείκτης, που το εξόγκωμα αντιστοιχεί στις 31 ημέρες. Συνεχίζοντας, τελειώνει το δεξί χέρι σε εξόγκωμα (Ιούλιος) και συνεχίζουμε στο αριστερό, αλλά πάλι από τη θέση του δείκτη με τον Αύγουστο (εξόγκωμα, 31) καταλήγοντας στον παράμεσο (εξόγκωμα, Δεκέμβριος, 31).
Ένα δικό μου για να ξεχωρίζω σε ποια μεριά του πλοίου είναι το κόκκινο και σε ποιά το πράσινο φανάρι (πάντα μιλάμε όπως βλέπει ο καπετάνιος), το είχα αντιστοιχίσει με τα πολιτικά κόμματα (επιλογή που ως προς το ένα χρώμα όλο και επιβεβαιώνεται, δεξιά το πράσινο). Προσοχή τώρα : όταν μπαίνετε το βράδι σε ένα λιμανάκι, που δεν βλέπετε πού είναι ο κόλπος, αλλά επιπλέον υπάρχει μόνο ένας φάρος (γιατί αν είναι δύο καλά είναι), θεωρήστε ότι αυτό που βλέπετε είναι ένα πλοίο που πηγαίνει παράλληλα με σας και πάτε να "μπείτε μέσα του". Αν λοιπόν ανάβει ένας πράσινος φάρος, πλευρίζετε με το πράσινο δικό σας φανάρι και μπαίνετε, το ίδιο και αν υπάρχει ο κόκκινος. Κατά μια άλλη λογική, αυτό που φαίνεται είναι ένα αντίθετα ερχόμενο πλοίο, που πρέπει να το περάσεις για να μπεις στο λιμάνι, άρα το περνάς πλευρίζοντας τα ίδια χρώματα (οι ναυτικοί λένε "κόκκινο-κόνκκινο" ή "πράσινο-πράσινο" και καταλαβαίνουν με ποιον από τους δύο τρόπους θα διασταυρωθούν).
Άλλο tip : Ανά-κατά-παρά-δια-από-υπό-υπέρ, ήταν ένα ποιηματάκι για να θυμάται κανείς τις προθέσεις, κυρίως σε δεκαετίες πριν από το '70.