Τρόμος στα θρανία: Ο κύριος επιθεωρητής

[alkis21]

Θυμάστε στο δημοτικό που μας ανακοίνωναν οι δάσκαλοι με πολύ σοβαρό ύφος πως θα μας επισκεφτεί επιθεωρητής; Σύμφωνα με τα λεγόμενα τους εκείνη τη μέρα οφείλαμε να δείξουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Τον θεσμό του επιθεωρητή ακολουθούσαν διάφορα urban legends, και από στόμα σε στόμα ακούγονταν φήμες, δήθεν από επισκέψεις του σε άλλα σχολία: ότι έπιανε ένα ένα τα παιδιά και τα εξέταζε στην ύλη όλης της χρονιάς, ότι φώναζε ή και έδερνε όταν οι απαντήσεις δεν τον ικανοποιούσαν, ακόμα και ότι αν κάποιο παιδί δεν στεκόταν στον ύψος των περιστάσεων το έδιωχνε από το σχολείο.

Θυμάμαι μια φορά την επίσκεψη επιθεωρητή στο σχολείο μας, πρέπει να ήταν στην Ε' ή ΣΤ' Δημοτικού. Μια χαρά κυριούλης ήταν και απλά μας μίλησε για λίγη ώρα, ούτε εξέτασε κανέναν ούτε τίποτα.

 

[Maddog]

Θυμάμαι και εγώ στο Δημοτικό κατά καιρούς να κυκλοφορούνε φήμες για κάποιον φοβερό και τρομερό επιθεωρητή που θα ερχόταν στο σχολείο και θα μας άλλαζε τα πετρέλαια.

Δεν ήρθε ποτέ.

 

[joe]

Α... ο κυριος επιθεωρητης. Αν οι δασκαλοι μας εκαναν κουμαντο και επρεπε να κανουμε οτι μας λενε, φανταστειτε ποσο badass μας φαινοταν αυτος που εκανε κουμαντο σε αυτους (ετσι το ειχαμε στο φτωχο μυαλο μας). Εκανε κουμαντο ακομα και στον διευθυντη. Αν ηταν ηλεκτρονικο θα ηταν ο μεγαλος κακος της τελικης πιστας. Ετσι την ημερα που μας ηρθε ο κυριος επιθεωρητης, μας ειχαν πει οτι δεν ειναι τιποτα απλα να ειμαστε ησυχοι και να κανουμε φυσιολογικα μαθημα. Ο κυριος επιθεωρητης ηταν σαν δημοσιος υπαλληλος ελληνικης ταινιας. Κοστουμι, μαυρα κοκκαλινα γυαλια, τσαντα, χτενισμενο προς τα πισω γκριζο μαλλι, αδυνατος και ολιγον κοντος (τουλαχιστον πιο κοντος απ τον μπαμπα που ηταν το μετρο για το ποιος ειναι ψηλος ή κοντος). Η παλιομοδιτικη εμφανιση του αντιτουριστικη και μπορω να πω πως ειχαμε ψαρωσει ασχημα. Αλλα μαλλον τον ειχαμε αδικησει. Εκατσε ησυχα 10 λεπτα στην ταξη, στην ακρη του πινακα, ηταν χαμογελαστος, ειπε και 5 κλασσικα ''διδακτικα'' λογακια και την εκανε ησυχα ησυχα για να πει σε αλλη ταξη. Τοτε εμεις νομιζαμε πως αυτο ηταν δειγμα του ποσο καλα παιδακια ημασταν και τι καλη ταξη, αλλα σκεπτομενος εκ των υστερων, το τυπακι εκανε τον ελεγχο οπως εγω εκανα εφοδο στις σκοπιες σαν εφεδρος λοχιας. 30 λεπτακια μου επαιρνε ο γυρος του στρατοπεδου και μετα γρηγορα γρηγορα για νανι χεχε.

 

[Fotis_kfor]

Εϊχε έρθει μερικές φορές όταν ήμουν και εγώ στο δημοτικό, απλά έλεγε λίγα λογάκια για να μπει σε φιλικό κλίμα συζήτησης με τα παιδιά, ρώτησε για τυχόν παράπονα και γενικά αν μας άρεσαν τα μαθήματα που κάνουμε και αφού παρακολούθησε λίγο το μάθημα σε μια γωνία έφυγε.

 

[Endevide]

Τουλάχιστον σε εσάς μίλαγαν!

Κάθε φορά που οι δάσκαλοι μας προετοίμαζαν ψυχολογικά νομίζαμε και εμείς οτι θα ερχόταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

"ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ! ΑΚΟΥΣΑΤΕ;"

"Κοιτάξτε μην πείτε καμιά βλακεία για μένα..."

"Μην φοβάστε βρε, θα έρθει λίγο, θα κάτσει να παρακολουθήσει το μάθημα που κάνουμε κι αυτό ήταν...ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ! Να κάνετε πως δεν υπάρχει!"

"Μην δω και κάνετε καμιά βλακεία...Θα χάσω την δουλειά μου!"

Ειδικά στο τελευταίο αναλόγως τον Δάσκαλο το σκεφτόμασταν σοβαρά.

Αλλά μέσα σε όλα αυτά τα παρακάλια, παιδάκια και εμείς, κάναμε ότι μας έλεγαν οι δάσκαλοι.

Ποτέ δεν έκατσε κανείς επιθεωρητής μέχρι το τέλος.Το πολύ δέκα λεπτά σε κάθε τμήμα. Ευτυχώς το δημοτικό μου ήταν γιγαντιαίο. Μερικοί μας χαμογελούσαν για να ηρεμήσουμε (έχουν έκτη αίσθηση οι περισσότεροι και πιάνουν την τεταμένη ατμόσφαιρα στον αέρα) και άλλοι μας έγραφαν κανονικά. Το έβλεπες στην φάτσα τους οτι η βαρεμάρα τους είχε τσακίσει.

Αυτοί που έτρεμαν περισσότερο ήταν οι δάσκαλοι

Ειδικά αυτοί που ακόμα εφάρμοζαν το "παλιό σύστημα" (ξύλο) και φυσικά πια ήταν απαγορευμένο απο το νόμο ...δεκαετίες πριν!

 

[haris_216]

πάντως εκείνο που θεωρώ μεγάλη "επιτυχία" του εκεπαιδευτικού συστήματος ή/και των δασκάλων, ήταν η πεποίθηση που κατάφεραν να μας φυτέψουν στο κεφάλι ότι ο επιθεωρητής ερχόταν για να τσεκάρει εμάς (τους μαθητές). μου πήρε πάρα πολλά χρόνια να καταλάβω ότι ερχόταν κυρίως για τους δασκάλους (και το σχολείο γενικότερα) και γι'αυτό μας εμφυσούσαν τον τρόμο έτσι ώστε να είμαστε "η καλύτερη τάξη".

και βέβαια πάνω που χαλαρώσαμε από την επίσκεψη του επιθεωρητή, να σου πάνω από τα κεφάλια μας νέος τρόμος. "παιδιά, θα έχουμε ταξιαρχική επιθεώρηση" (για τους άρρενες του φόρουμ αυτό)

 

[alkis21]

Όντως ερχόταν για να ελέγξει τους δασκάλους όμως; Ή ήταν απλά άλλη μια καρέκλα δημοσίου χωρίς ουσιαστικό λόγο ύπαρξης; Αναλογιζόμενος την πραγματικότητα των 80s, τον καιρό που ο διορισμένος ήταν περίπου ταυτόσημη έννοια με τους αθάνατους της ΔΟΕ, δυσκολεύομαι να φανταστώ τον επιθεωρητή να μπορεί να κάνει κάτι στους εργαζομένους του σχολείου ακόμα κι αν διαπίστωνε πως στους χώρους του έπαιζαν όλη μέρα χαρτιά...

 

[thamonas]

Ναι παιδιά ερχοντουσαν να ελεγξουν τους δασκάλους...αλλά οι δασκάλοι φροντιζαν να τρομοκρατούν εμάς τα παιδιά. Ηταν εποχές που δεν υπήρχε ακόμη μονιμότητα στους δημόσιους υπαλλήλους και τρέμανε οι δασκάλοι για τυχών επιπλίξεις ή και απολύσεις ακόμη. Επιθεωρητές υπήρχαν σε όλους τους τομείς του δημοσίου.

 

[joe]

Όντως ερχόταν για να ελέγξει τους δασκάλους όμως; Ή ήταν απλά άλλη μια καρέκλα δημοσίου χωρίς ουσιαστικό λόγο ύπαρξης; Αναλογιζόμενος την πραγματικότητα των 80s, τον καιρό που ο διορισμένος ήταν περίπου ταυτόσημη έννοια με τους αθάνατους της ΔΟΕ, δυσκολεύομαι να φανταστώ τον επιθεωρητή να μπορεί να κάνει κάτι στους εργαζομένους του σχολείου ακόμα κι αν διαπίστωνε πως στους χώρους του έπαιζαν όλη μέρα χαρτιά...

Mα φυσικα και εννοειται πως ηταν τελετουργικη θεση. Οταν υπηρχε πραγματικο προβλημα με δασκαλο/καθηγητη τοτε φαινοταν φως φαναρι αυτο. Δεν γνωριζω βεβαια σε ποιο βαθμο οι εκπαιδευτικοι των αρχων του 80 ειχαν γνωση του ποσο ακουνητοι ηταν στην θεση τους. Για απολυση δεν υπηρχε λογος, νομιζω ομως οτι εστω και με καποια δυσκολια μπορουσε να παιξει μεταθεση σε αλλη περιοχη και μαλλον αυτος ηταν ο μεγαλυτερος φοβος.

 

[Maddog]

Ηταν εποχές που δεν υπήρχε ακόμη μονιμότητα στους δημόσιους υπαλλήλους και τρέμανε οι δασκάλοι για τυχών επιπλίξεις ή και απολύσεις ακόμη.

ΠΟΤΕ γινόταν αυτό δηλαδή; Γιατί από το 1979 και μετά που πήγα εγώ σχολείο είμαι σχεδόν απόλυτα βέβαιος ότι υπήρχε μονιμότητα δημοσίων υπαλλήλων.

 

[tzimakos]

Τι μου θυμίσατε τώρα....! Ο κύριος Επιθεωρητής! Μεγάλες επιτυχίες στα χρόνια του Δημοτικού! Όλοι τον τρέμαμε, ώσπου ήρθε... Ένα ανθρωπάκι, κοντούλης με μουστάκι και γυαλάκια... Τόσο καλός, χαμογελαστός και πρόσχαρος, που ζητήσαμε από τον διευθυντή να φύγει αυτή η σκύλα που είχαμε δασκάλα και να μας αναλάβει ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ! Αξέχαστα χρόνια...!

 

[Alucard]

ΠΟΤΕ γινόταν αυτό δηλαδή; Γιατί από το 1979 και μετά που πήγα εγώ σχολείο είμαι σχεδόν απόλυτα βέβαιος ότι υπήρχε μονιμότητα δημοσίων υπαλλήλων.

Από την εποχή Τρικούπη.

Αντιγράφω από wikipedia

Με την κυβέρνηση που συγκρότησε τον Μάρτιο του 1882 αναδιοργάνωσε την αστυνομία, την αγροφυλακή και τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Θέσπισε νόμους για προσόντα, μονιμότητα και προαγωγή δημοσίων υπαλλήλων.

Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B7%CF%82

 

[Clemence]

δεν ήταν θέμα μονιμότητας αλλά αξιολόγησης! βρομερής λέξης που ευτυχώς για μας από πολλά χρόνια την συναντάμε μόνο στα λεξικά ...

 

[Rakeesh]

Διακόπτω τον εκ φύσεως αδιέξοδο προβληματισμό περι υπαλλήλων και ακολουθεί παιδική ανάμνηση:

Απο μικρός εγω ηξερα οτι ο επιθεωρητής ήταν ένας τύπος που κάποτε θα μας επιανε στα πράσσα, οτι δηλαδη θα μας τσάκωνε αν δεν διαβάζαμε αυτό το μήνα, ή οτι δεν ήμασταν καλά ντυμένοι ή την ώρα που κάναμε αταξίες. Για κάποιο λόγο τον φανταζόμουν σαν ενα τυπο με μουστάκι που ξαφνικα ανοίγει την πόρτα και λέει χαιρέκακα 'επ, σας τσάκωσα!' με ενα αντιπαθητικό χαμογελο. Ο φόβος μετριάστηκε οταν οι γονεις μου ειπαν οτι ο επιθεωρητής αγαπάει τα παιδιά.

Οταν τελικα ηρθε ο τυπος (btw ήταν μουσάτος), τον ειδα τρομαγμενος να καθεται στην εδρα μετα απο το διαλειμμα. Εμεινε λιγο σιωπηλος, και ξαφνικα αρχισε να μας κανει ερωτησεις μαθηματικων. Εκεινη τη χρονια τα μαθηματικα ηταν το αγαπημενο μου μαθημα, και παροτι με ενθουσιασμο σηκωνα το χερι μου, στις δυο φορες που με ρωτησε, απαντησα και στις δυο λαθος (γενικως με χαρακτηρίζει αυτή η γκαντεμία!)

Εκανα αρκετο καιρο να καταλαβω τι ηταν αυτος παντως, γιατι η δασκαλα μας τον αποκαλουσε 'κυριο συμβουλο' και οχι 'επιθεωρητη'.

Επισης να αναφερω τη συγχυση μου με τον επιθεωρητή της αστυνομιας :Ρ

 

[theoritikos]

Την εποχή πάντως που πήγαιναν οι γονείς μας σχολείο, ο επιθεωρητής έκανε έλεγχο και στους μαθητές.

Τους έκανε ερωτήσεις πάνω στην ύλη που είχαν διδαχτεί, και ήταν αρκετά αυστηρός.

Αν ο μαθητής δεν ήξερε να απαντήσει, ο καθηγητής του ήταν σε άσχημη θέση!

 

[joe]

και μετα φανταζομαι πεφταν οι σφαλιαρες σαν το χαλαζι κι ο μαθητης αναστεναζει...

 

[RIO]

Θυμάμαι, που είχε έρθει ο επιθεωρητής και μας έβαλε, ένα μικρό τεστ μαθηματικών. Ενώ δεν ήταν κάτι πολύ δύσκολο, ακολούθησε μακελειό! Λες και το κάναμε επίτηδες. Ο Δάσκαλος μετά, ήταν λες και είχε έρθει από κηδεία. Ήμουν από τους καλούς μαθητές, αλλά και γω τα είχα κάνει... ακόμα θυμάμαι τον κύριο μας, με το πιο απογοητευμένο ύφος, να μου λέει απλά " ρε βασίλη τι έγινε;"

 

[Maddog]

Επισης να αναφερω τη συγχυση μου με τον επιθεωρητή της αστυνομιας :Ρ

Οπότε μετά τον Επιθεωρητή Σαίνη, σίγουρα σταμάτησες να φοβάσαι τους επιθεωρητές πάσης φύσεως ε;

 

[sagacious]

Θυμάμαι κ εγώ επισκέψεις επιθεωρητή στις πρώτες τάξεις του δημοτικού...Γινόταν ολόκληρο σούσουρο στο σχολείο όταν το μαθαίναμε,η δασκάλα μας μας έλεγε να είμαστε ήσυχα παιδάκια για να του κάνουμε καλή εντύπωση κτλ...κ φυσικά τη μέρα που ερχόταν ήμασταν σε πλήρη αποσυντονισμό με τόση ίντριγκα:"_Ο επιθεωρητής ήρθε!!","_Είναι στο γραφείο του διευθυντή!","_Στην προηγούμενη ώρα πήγε στην έκτη μου είπανε!",κτλ.......

Πάντως κ εγώ θυμάμαι να παρακολουθεί για λίγο το μάθημα,μετά να μας μιλάει για λίγο κ να φεύγει.Δε θυμάμαι να έκανε ερωτήσεις αλλά μπορεί κιόλας.Προσωπικά δε μου φαινόταν περίεργο ή αγχωτικό(είχα μαμά δασκάλα κ άκουγα από μικρή ένα σωρό ιστορίες με κανονικούς ελέγχους επιθεωρητών,τότε που τσέκαραν το δάσκαλο,την ύλη που δίδασκε, κ για τους εκπαιδευτικούς ύπηρχε ακόμα dress code)

 

[BETTY BOOP]

Θυμάμαι και σε μας ερχόταν ο κύριος Σύμβουλος όπως τον λέγαμε...Είχε μπει στην τάξη μας (στην πέμπτη), είχε παρακολουθήσει το μάθημα και στο τέλος έκανε κάποιες ερωτήσεις...Θυμάμαι ένα ήσυχο άνθρωπο με μουστάκι και γυαλάκια...