Φίλοι δια αλληλογραφίας

[Juanita]

Ανατρίχιασα με το περιστατικό της Αναστασίας...

Των περισσοτέρων παιδιών με τα οποία αλληλογραφούσα αγνοείται η τύχη...

Μόνο μιά κοπέλα κατάφερα να βρω μέσω Facebook (και όχι... δεν έχω εγώ λογαριασμό) και ανταλλάξαμε κανα δυό μηνύματα στο mail... Μέχρι όμως εκεί... Μετά από 20+ χρόνια περισσότερα σε χωρίζουν παρά σε ενώνουν με αυτά τα παιδιά... :xm:

 

[chrysanthi]

χαχαχαχα τώρα θυμήθηκα και εγώ τα δικά μου...μου είχε στείλει ένα παιδάκι γράμμα από το εξωτερικό..τσάτρα πάτρα μιλούσαμε αγγλικά..απίστευτι συννενόηση και αυτό το κατάλαβα όταν μετά από 6 περίπου γράμματα που έστελνα αρωματισμένα χαρτιά συλλογής με καρδούλες και ζωάκια...κατάλαβα πως ήταν αγόρι :/ /emoticons/unsure@2x.png 2x" width="20" height="20" />

εγώ διάβασα daniel και λέω..αααα ωραία η καινούρια μου φίλη ε κράτησε λίγο ακόμα η αλληλογραφία και μετα δεν θυμάμαι καλά καλά πωσ...διακόπηκε!!!

 

[Dimitrios]

Αναστασία, μου κάνει εντύπωση που το ενδιαφέρον παρέμενε "αναζωπυρωμένο" για τόσα χρόνια. Απλώς πιστεύω πως σε τέτοιου είδους επικοινωνίες, το ενδιαφέρον σβήνει σχετικά εύκολα.

Ειδικά σήμερα στις γνωριμίες μέσω chat rooms, ο ενθουσιασμός και η απογοήτευσή με την αδιαφορία, ενναλάσονται ταχύτατα.

Ίσως η αλληλογραφία ήταν κάτι ποιό "αγνό" και ρομαντικό δεν μπορώ να είμαι σίγουρος γι αυτό μιας και δεν αλληλογράφησα ποτέ μου με κανέναν. Η μοναδική φορά που μου δώθηκε η ευκαιρία (χωρίς εγώ δηλαδή να το κυνηγήσω) ήταν πριν περίπου 11 χρόνια όταν ήμουν στη γ΄γυμνασίου. Μόλις γύρισα σπίτι μου απο το σχολείο, ο Πατέρας μου με ρώτησε αν θυμάμαι τη "Στεφανία" που ερχόταν στο εξοχικό μας συχνά όταν ήμασταν παιδιά. Εγώ φυσικά τη θυμόμουν. Με θυμόταν και αυτή όμως γι αυτό και μου έστειλε ένα γράμμα με σκοπό να αλληλογραφήσουμε!

Δυστυχώς έφηβος παρα είχα αρκετές ανασφάλειες και ντροπές και έτσι δεν της έγραψα ποτέ. (όχι όμως πως με "έκαιγε" και πολύ). Ίσως με άφησε αδιάφορο.

Το επόμενο καλοκαίρι τυχαίνει να ξανα-έρθουν στο εξοχικό μας για διακοπές (ύστερα απο πολλά χρόνια). Και τότε γνώρισα και τη "Στεφανία" (την πρώτη φορά ήμασταν πολύ μικρα παιδιά) και την ερωτεύτηκα τρελά! Δυστυχώς ποτέ δεν "έγινε" κάτι μεταξύ μας, διότι όπως ανέφερα ποιό πάνω παραείχα χαμηλή αυτοεκτίμηση. Απο τότε πέρασαν τόσα χρόνια και χωρίς να την έχω δει (και χωρίς επικαινωνία) ποτέ μου δεν την ξέχασα.

Χθές έμαθα πως παντρεύεται.

 

[Ethaniel]

πωπω και εγω αλληλογραφουσα! διαβαζα αγγελιες απο τα Σαινια και τις κατερινες της αδερφης μου και νομιζω καποια στιγμη ειχα δημοσιευσει και εγω μια δικη μου αγγελια. χαρακτηρηστικα θυμαμαι μια Μαρια απο κρητη με την οποια γραφαμε τουλαχιστον 1 χρονο! ακομα εχω ΟΛΑ τα γραμματα απο τα κοριτσια που αλληλογραφουσα

 

[Tywien]

Αλληλογραφησα για καποιο καιρο με ενα αγροτοκοριτσο απο την Ουαλια. Παχουλο, κοκκινα μαγουλα, φακιδες, δυο κοτσιδες, αγελαδες στο background, χλοη και πρασιναδα παντου στη φωτογραφια. Οταν την ειδα, στην φωτο του 1ου γραμματος καπως σα να σοκαριστηκα (στο μυαλο μου οι αγγλιδες δεν ηταν βοσκοπουλες), αλλα ημουν καλο παιδι και υπερισχυσε μεσα μου μια αισθηση υποχρεωσης και συνεχισα (σαν αυτοτιμωρια που δηλωθηκα σε λιστες για penpals απο το εξωτερικο) να αλληλογραφω για αρκετο διαστημα. Ειχα παντα την αισθηση οτι υπηρχε κατι σαν φλερτ στην περιρεουσα ατμοσφαιρα των επιστολων και το πιο θλιβερο απο ολα ειναι οτι το συνεχιζα με καποιο τροπο και εγω. Και εγω εχω φυλαξει ολα τα εισερχομενα της, θυμαμαι απ' εξω το ονομα της και την οψη της (απο εκεινη την βουκολικη της φωτογραφια)

 

[Domenica]

Αναστασία φοβερή και συγκινητική ιστορία! Την καημένη την μαμά του παιδιού...

Η ιστορία πάλι με την ᾽᾽Στεφανία᾽᾽ θα έκανε ένα πολύ ωραίο, παλιομοδίτικο διήγημα!

Αλληλογραφούσα για λίγο με κοριτσάκι από Νοτιο Κορέα (ή Ταιβάν) , δεν είμαι σίγουρη. Εχω κρατήσει φωτογραφία της με την μπλε στολή του σχολείου της μαζί με άλλες τρεις συμμαθήτριες της, σαν Ιαπωνικά καρτούν ήταν και οι τέσσερεις. Στα γράμματα (ωραίο χαρτί, προσεκτικά και καλλιγραφικά γράμματα) δεν ανοίγοταν πολύ μου έγραφε κυρίως για το πρόγραμμα του (μαλλον) ιδιωτικού σχολείου της! Μετά μετακόμισα και χαθήκαμε.

Εγώ είμαι ρετρό τύπος. Στέλνω ακόμα γράμματα (με ωραίο χαρτί) και κάρτες (Χριστουγεννων, από ταξίδια, σε γιορτές και γενέθλια κ.α.). Μαζεύω ακόμα ρετρο (κυρίως γραμμένες) καρτες οπόταν αν θέλει κάποιος ας επικοινωνήσει προσωπικά, μπορώ να του στείλω ρετρό καρτ ποσταλ από Οξφόρδη και να μου στείλει κάτι από όποιο μέρος βρίσκεται, θα χαρώ πολύ.

 

[sofiateli]

φίλος δια αλληλογραφίας

Είμαι και εγώ απο αυτές που πρίν καμοιά 20+ χρόνια αλληλογραφούσα με άλλα παιδιά απο Ιταλία και Ισπανία (τώρα που θυμήθηκα και τι δεν τους είχα γράψει τότε με το περιβόητο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ) και μάλιστα επειδή έχω δουλέψει στον ΕΛΤΑ με σύμβασεις, μου ζήτησε η κυρία του γιού μου να πάω για να μιλήσω τα παιδιά σχετικά με το ταχυδρομείό. Έβγαλα και απο την αποθήκη τα γράμματα που τα έχω κρατήσει όλα και τα πήρα και σαν πρίκα γάμου στο σπίτι μου και τα πήγα...τρελάθηκε η δασκάλα, τρελάθηκαν τα παιδιά και φυσικά και τα δικά μου. Γνωρίζει κανείς αν υπάρχει ακόμα η εταιρία IYS στην Φιλανδία ή κάποια αντίστοιχη καινούργια για να στείλω να αποκτήσουν penfriends και τα παιδιά μου;;; Ευχαριστώ

 

[metal kristi]

λατρης και εγω του γραμματος αλληλογραφουσα ασταματητα απο μανινα κατερινα και μετα μεταλ χαμερ

γνωρησα και κρατησα φιλια 10 χρονια απο κρητη με ενα παιδι

και γνωρησα το πρωτο μου αγορι απο εκει που κρατησαμε δεσμο 4 χρονια

υπεροχες φασεις!!!!!!

 

[cutlaroc]

λατρης και εγω του γραμματος αλληλογραφουσα ασταματητα απο μανινα κατερινα και μετα μεταλ χαμερ

η μετάβαση αυτή εντάξει απλά με πέθανε...από μανίνα κατερίνα σε metal hammer χεχεχε

Θυμάμαι και γω στο σχολείο μας είχαν φέρει κάτι έντυπα να συμπληρώσουμε αν θέλουμε να αποκτήσουμε pen pals και μάλιστα είχε και χώρες που προτιμάς να γνωρίσεις άτομα και τέτοια...

Δεδομένου του γεγονότος οτι άκουγα πολύ βρεταννική μουσική είχα διαλέξει Αγγλία και συγκεκριμένα να γνωρίσω μια αγγλίδα. (ήταν η εποχή όπου στην Αθήνα ευδοκιμούσε το Mad , Avant Garde , Decadance κτλ και επειδή πήγαινα συνέχεια έβλεπα και όλες τις wannabe brit pop κοπέλες με το κοντό μαλλάκι ala Nina (Cardigans) και μου άρεσε πολύ αυτό το στύλ και ακόμα μου αρέσει δηλαδή )

Πραγματικά μου απάντησε μια κοπέλα τότε η Lucy και αρχίσαμε να μιλάμε, αποδείχτηκε τελικά οτι άκουγε ακριβώς την ίδια μουσική και φτάσαμε τότε σε βαθμο να ανταλλάσουμε δώρα.

Θυμάμαι τότε ήταν η εποχή που στην Ελλάδα ήταν της μόδας και φορούσαν οι κοπέλες το καλοκαίρι boxers στην παραλία και μου είχε πει οτι της είχε κάνει μεγάλη εντύπωση οπότε έσπευσα να της στείλω δώρο 2-3.

Ακόμη έχω τα δικά της δώρα , μου είχε στείλει μια μπλούζα Blur και ένα 7ίντσο δισκάκι των Blur το Country House.

Μετά ήρθε η ώρα των σπουδών της είχα στείλει ένα γράμμα οτι μπήκα σε πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και ότι θα μιλούσαμε από καινούργια διεύθυνση που θα της έστελνα μόλις έβρισκα σπίτι. Όντως μόλις βρήκα σπίτι της έστειλα γράμμα αλλά δεν πήρα ποτέ απάντηση μέχρι και τώρα.

Ακόμη έχω και τα δικά της γράμματα...

 

[sofiateli]

Δυστυχώς, το έψαξα η εταιρεία IYS International Youth Service που είχε έδρα την Φιλανδία και έστελνε σε όποιο παιδί ήθελε διευθύνσεις φίλων για αλληλογραφία έκλεισε στις 31/7/2008 λόγω έλλειψης λέει πελατείας...ακουσον άκουσον ''έλλειψη πελατείας''. Να ένα ακόμα μείον του Ιντερνετ...έτσι δεν είναι;;; Όλα τα ισοπέδωσε, που είναι εκείνη η λαχτάρα, που περίμενε κανείς τον ταχυδρόμο πως και πως να του φέρει κάποιο γράμμα...τώρα μόνο λογαριασμούς φέρνει!!! Βασικά τώρα που το σκέφτομαι να μια μαγκιά που θα μπορούσαν να κάνουν τα ΕΛΤΑ για να αυξήσουν τα έσοδα τους...πρόσκληση ''φίλων δια αλληλογραφίας''...!!!

Πάντως αν μάθει καννένας ότι υπάρχει κάπου αλλού κάποια τέτοια εταιρεία, ας ενημερώσει παρακαλώ...θα ήθελα να ζήσουν και τα παιδιά μου αυτό που έζησα και εγώ με τους ''φίλους που είχα δια αλληλογραφίας'' και όχι τίποτα άλλο θα χαίρομαι μετά και εγώ όταν βλέπω τον ταχυδρόμο!!!

 

[Wally]

Δεν ειχα ποτε σχεση με penpals αλλα διαβαζοντας το ποστ της sofiateli εψαξα για την IYS.

H τελευταια ανακοινωση

IYS will be closing down this summer, by 30th June 2008
The International Youth Service (IYS) has been operating since 1952, over 56 years now. We have arranged foreign pen friends for school children and students aged 10 - 20 years in over 100 different countries.

The Internet has lead to a situation where sending ordinary letters is old-fashioned. Letter writing, once very popular, is now a hobby of a few.

We have come to the end of a certain period. As we can not find enough young people interested in penfriendship any more, we have decided to close down this firm by 30th June 2008.

We thank all our customers, both children and teachers, in past years and wish you happy times. Donʼt stop learning different languages and cultures and keep up those penfriendships you have managed to build up.

The staff of INTERNATIONAL YOUTH SERVICE

Βρηκα και αυτο

A group called "People who used IYS (International Youth Service) to find penpals" is on Facebook. If you are looking for penpals you met through IYS years ago, perhaps there is a possibility you can find them through this group.

 

[θανος]

φιλοι αλληλογραφιας

καποτε πριν γινει τοσο διαδεδομενο το Internet με facebook e-mail και λοιπα ο μονος τροπος για να γνωρισεις ατομα ειδικα απ το εξωτερικο εκτος απ τα ταξιδια ηταν μεσω αλληλογραφιας με γραμματα λοιπον καποτε που ειχα μπει μεσω ιντερνετ (του αργου τοτε) σε ενα ιντερνετ καφε (πριν βαλουμε ιντερνετ σπιτι) ειχα βρει 2 αγγελιες απο εξωτερικο για αλληλογραφια και ειχα απαντησει αλληλογραφουσα με 2 κοριτσια η μια ηταν η caroline απο την γερμανια και αλληλογραφουσαμε για 5 χρονια τουλαχιστον αν και δεν ετυχε ποτε να την δω απο κοντα την συμπαθουσα πραγματικα μαλιστα καποτε την πηρα τηλεφωνο στην γερμανια για τα χριστουγεννα και ειχε φρικαρει απο την εκπληξη μιλαγα και με μια κοπελα απ την λιθουανια την μαριζα για καποιο διαστημα αυτη ειχε κολλημα με το μπασκετ και μιλαγαμε για ομαδες δυστυχως ομως τωρα πια εχω χαθει και με τις 2 θυμαμαι οτι αρκετα περιοδικα ειχαν στηλη για οσους ζητανε αλληλογραφια στην ελλαδα ενω μερικα ειχαν αγγελιες και παιδιων απ το εξωτερικο για ελλαδα αν και το σκεφτομουν αρκετες φορες δεν ειχα στειλει ποτε σε κανεναν ισως καποιος που εστελνε η ειχε βαλει αγγελια να ξερει να μας πει για καποια ιστορια απο ελλαδα δυστυχως αυτο το φαινομενο εχει εκλειψει πια στις μερες μας καθως μεσω του facebook και του skype Μπορεις να βρεις οποιον θελεις οποια στιγμη θες παντως το θεωρουσα πιο ρομαντικο πιο μυστηριωδες και μου αρεσε να στελνω γραμμα αυτη η αναμονη για την απαντηση ηταν κατι μοναδικο κριμα που οι επομενες γενιες δεν θα το ζησουν....

 

[johnny19818]

Θα γράψω μια ιστορία που δεν είναι ακριβώς όπως τα περιγράφεις παραπάνω αλλά έχει μια σχέση. Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν είμασταν μια παρέα 4 φίλοι που κάθε μέρα το καλοκαίρι πηγαίναμε μπάνιο. Μια από τις πολλές λοιπόν είμαστε στη θάλασσα και λίγο πιο βαθειά ήταν 2 κοπέλες. Τις κοιτάζαμε, μας κοιτάζανε, τελικά αυτές έκανα την πρώτη κίνηση να μας μιλήσουν. Ήταν δύο Γερμανίδες φίλες η Lina και η Maybritt που είχαν έρθει για διακοπές με τη μαμά της μιας και τον αδερφό της. Όπως λες κι εσύ Θάνο τα κορίτσια έπαιζαν μπάσκετ και αν και μικρότερες από μας ήταν πολύ ψηλές. Να μην τα πολυλογώ, τις πήγαμε στο beach bar κεράσαμε ποτά και ανταλλάξαμε διευθύνσεις για να στέλνουμε γράμματα. Την επόμενη ακριβώς έφευγαν και δεν είχαμε εναλλακτική ή ευκαιρία να της δούμε ξανά. Μετά από λίγο καιρό τσουπ μας ήρθε μια καρτ ποστάλ όπου τα κορίτσια ήταν στη Σαντορίνη και μας έγραφαν πόσο ωραία περνάνε στην Ελλάδα κτλ. Δυστυχώς ανταλλάξαμε μερικά γράμματα μέχρι που όμως χαθήκαμε. Τώρα πλέον είναι μια ωραία καλοκαιρινή ανάμνηση...

 

[Δημήτρης Σκορπιός]

Θέμα Αλληλογραφια

Θυμάστε μήπως ποια εταιρία ηταν (πιθανον διεθνή) με σκοπό να φέρει σε επαφή ανθρώπους ανα τον κόσμο μέσω αλληλογραφίας, αρχές 80' ηταν. Σίγουρα ο προκάτοχος πολλών σημερινών social network.

 

[CostasGR]

Penpal λεγόταν η εταιρεία.

Αλληλογραφούσα με δύο κοπέλες από Γερμανία, Γαλλία.

Προκάτοχος των social media αναμφίβολα αλλά με πολύ lag στην παράδοση.

 

[Δημήτρης Σκορπιός]

Penpal λεγόταν η εταιρεία.Αλληλογραφούσα με δύο κοπέλες από Γερμανία, Γαλλία.

Προκάτοχος των social media αναμφίβολα αλλά με πολύ lag στην παράδοση.

Ναι Penpal, ταχυστη εξυπηρέτηση, να'σαι καλά φίλε μου!

 

[BETTY BOOP]

Θυμάμαι στο περιοδικο ΚΑΤΕΡΙΝΑ γράμματα από κοριτσια κυριως που ζητουσαν αλληλογραφία με παιδια της ηλικιας τους. Μου αρεσε να τα διαβαζω...

Δεν ειχα στειλει γραμμα μεσω του περιοδικου...

 

[marysuz73]

Είναι πολύ λυπηρή η ανακοίνωση του IYS...

Εγώ, αλληλογραφούσα γενικά τότε με ξαδέρφες, με φίλες, με ένα κοριτσάκι που είχε τύχει να νοσηλευτούμε μαζί στο Παίδων Αγία Σοφία το '82 και όταν ανταλλάσσαμε γράμματα νομίζαμε ότι το Νέο Ψυχικό με το Ίλιον βρίσκονταν σε διαφορετικούς πλανήτες...

Αλληλογραφούσα και με ένα παιδί από την Κορέα, τον Lee, αλλά με τις ταραχές του '91 σταμάτησε να μου γράφει, δεν έμαθα ποτέ τι απέγινε. Μετά, αλληλογραφούσα με μια Καναδέζα που είχα γνωρίσει στο πλοίο της γραμμής. όταν τη βρήκα μετά από χρόνια στο f/b η αντίδρασή της ήταν ευγενική μεν αδιάφορη δε...

Εκείνο που θυμάμαι από εκείνα τα χρόνια, ήταν η ανυπομονησία να φέρει ο ταχυδρόμος το γράμμα, η όλη αίσθηση του φακέλου, περιεργαζόμουν τα γραμματόσημα (που και αυτά αποτελούσαν άλλη συλλογή), τα επιστολόχαρτα και σχεδόν πάντα κάποιο δωράκι μου έστελναν, αυτοκόλλητο, αφίσα, άγραφο επιστολόχαρτο για συλλογή κλπ

μου έχει μείνει αξέχαστο μέχρι και σήμερα σ' αυτή την ηλικία...

 

[Uskoke]

κι εγώ αλληλογραφούσα με 2-3 κοπέλες που είχα γνωρίσει στις κατασκηνώσεις εργασίας στην Γερμανία, όλες Ολλανδέζες, τη μια θυμάμαι το όνομα τη λέγανε Marcella, επίσης αλληλογραφούσα και μ ένα αγόρι από Αγγλία τον Gregory σιγά σιγά χάθηκε η επαφή ήταν και στην άλλη άκρη της Ευρώπης όντως η τεχνολογία τα ισοπέδωσε όλα είμαι ο μόνος σε όλη την ευρύτερη οικογένεια που στέλνει ακόμη χριστουγεννιάτικες κάρτες γράμματα και τυπωμένες φωτογραφίες ειδικά οι φώτο βγαίνουν χάλια στο email λόγω συμπίεσης και μετά το σβήνεις ή το ξεχνάς ενώ οι φώτο (και τα γράμματα φυσικά) μένουν για μια ζωή. έχω ένα γράμμα που μου έγραψε η θεία μου από τον Καναδά το '91 λίγο πριν πάω Κοζάνη.

 

[Always Somewhere]

Εχω μια πληγη στην καρδια οταν σκεφτομαι την λεξη αλληλογραφια.

Στα 12 μου χρονια, στο σχολειο, αλληλογραφουσα με ενα φιλαρακι απο την Αυστρια, τον Roland. Αλληλογραφουσαμε στα αγγλικα. Μου εβγαιναν τα ματια να βγαλω τα κολυβογραμματα του αλλα οταν τα καταφερνα γελαγα πολυ, γιατι ειχε μια υπεροχη αισθηση του χιουμορ!

Μετα απο 4 χρονια εμπλεξε με τους ερωτες, κι οπως ειναι φυσιολογικο με ξεχασε, εγω ημουν μια μακρινη pen-friend που ποτε δεν ειχε συναντησει απο κοντα!

Κανονταν μια εκ βαθους εκκαθαριση του δωματιου του μετα απο 3 χρονια βρηκε τα γραμματα μου και αποφασισε να μου ξαναγραψει! Εγω ημουν τρισευτυχισμενη! :flower:

Συνεχισαμε να αλληλογραφουμε για μερικα χρονια ακομα και μετα παλι χαθηκε.

Λιγους μηνες μετα μου ηρθε ενα γραμμα απο την μαμα του. Οταν ειδα τον αποστολεα σκεφτηκα, ετσι χωρις καποιον λογο, οτι αυτο το γραμμα εχει κακα μαντατα μεσα....

Ενα μηνα πριν αποφασισει να ερθει Ελλαδα ενα αυτοκινητιστικο ατυχημα εκοψε το νημα ενος απο τους πιο αγαπημενους μου φιλους....

...Και δεν του ειχα πει ποτε οτι τον θαυμαζα και τον αγαπουσα, οτι τον θεωρουσα καλο μου φιλο, κι ας μην τον ειχα ποτε συναντησει.

Απο τοτε λεω πιο συχνα το σ'αγαπω, αν το νιωθω, για ενα ατομο. Καλυτερα να μετανιωνεις για κατι που ειπες, παρα για κατι που δεν ειπες. :flower:

Πολύ κρίμα!

Αχ βρε Αναστασια... Το ποστ σου είναι άγγιγμα ψυχής!