Φωτό από παλιές κασέτες

[Uskoke]

είχαμε ένα τέτοιο κασετόφωνο, του πατέρα μου, αλλά δυστυχώς το χαρίσαμε στους γείτονες, στο χωριό. Ζήτημα να είχαμε 3-4 κασέτες.. Στα '90ς, στην Θεσσαλονίκη, πάνω στην Εγνατία, είχα βρει ένα δισκάδικο που πουλούσε ακόμα τέτοιες κασέτες. Η ελληνική του ονομασία είναι κατριτσόφωνο.

 

[Blue Max]

Εύρημα πριν από λίγο, 8-Track cartridge, από αυτές τις πρωτόγονες κασέτες που μασιόντουσαν πάντα και ο ήχος τους ήταν χάλια. Αυτή είναι μάλλον γραμμένη τη δεκαετία του '70. Δυστυχώς το αντίστοιχο κασετόφωνο έχει πεταχτεί εδώ και 40+ χρόνια, οπότε δεν έχω κάπου να την ακούσω για να δω τι έχει γραμμένο μέσα. Η ταινία παραδόξως είναι σε πολύ καλή κατάσταση παρά τα χρόνια της. Το κουτί που την βρήκα είναι από άλλη 8-Track 64 λεπτών, Made in Germany, μάρκας "Pop". Μέσα όμως υπήρχε η παρακάτω "Apollon", Made in Japan, άγνωστης διάρκειας.

Ωραίο εύρημα! Ο πατέρας ενός φίλου είχε ένα 8-track κασετόφωνο στο SEAT 127 του. Είχε Καζαντζίδη, Ντέμη Ρούσο, Ραφαέλα Καρά, Βαγγέλη Παπαθανασίου, μπόλικες κασέτες.

 

[retro98]

Πρόσφατα είχα βρει σε φωτογραφείο στο κέντρο της Αθήνας αρκετό stock από 90άρες RAKS (απλές RX και ED-SX) με 1 ευρώ τη μία. Πήρα 5-6, έγραψα μερικές και η ποιότητα ήχου είναι αρκετά ικανοποιητική, παρόλο που ήταν πιο φθηνές από τις άλλες (TDK, Maxell κ.α.) στα 90s. Μερικές τις κράτησα σφραγισμένες, αν ξαναβρεθώ εκεί θα πάρω μερικές ακόμα για να έχω.

 

[paulochelao24]

Ωραίες οι κασέτες, μου άρεσαν ότι έβγαιναν σε πολλά άπειρα σχέδια και πιο παλιά (που δεν ήταν σε διάφανο αλλά χρωματιστό πλαίσιο αν μου επιτρέπεται η έκφραση) και τα τελευταία χρόνια που ήταν σε διάφανο ήταν εξίσου ωραίες. Επίσης ωραία και τα κάθε λογής αυτοκόλλητα που μπορούσες να διακοσμήσεις τις κασέτες. Όταν αγόρασα το Walkman το 1993, τότε άρχισα να μαζεύω κασέτες. Οι αγαπημένες μου ήταν οι κόκκινες Philips απ' τις παλιές (με το χαρακτηριστικό σηματάκι Compact Cassette).
Επίσης ως φοιτητής έσωσα κάτι κασέτες των δικών μου που ήταν έτοιμες να καταστραφούν. Είχε κοπεί η ταινία και στις δύο και στα παλιά πλαίσια (μονόχρωμα δηλαδή) τα ροδακια στα πλάγια δημιουργούσαν φθορά στην ταινία. Έτσι πήρα δύο νεώτερες κασέτες που είχαν ολική φθορά και δεν σώζονταν με τίποτα, αφαίρεσα τις ταινίες από το διάφανο πλαίσιο (έτσι και αλλιώς εκείνες οι δύο ήταν r.i.p.) και με πολύ προσοχή πήρα τις ταινίες από τις κασέτες των δικών μου , εννοείται άλλαξα και τα ροδακια και με χειρουργική ακρίβεια τις πρόσθεσα στα νεώτερα πλαίσια. Παίζουν μέχρι σήμερα