Φωτό από παλιές κασέτες
- Έναρξη μίζας Wally
- Ημερομηνία έναρξης
Wally
Retired Admin
- Joined
- 19 Ιαν 2006
- Μηνύματα
- 25.836
- Αντιδράσεις
- 4.467
Κατ αρχην να αναφερω οτι το Billboard magazine υπαρχει ψηφιοποιημενο στη Google (1940 - 2010)
Εκει υπαρχει τεραστιος πλουτος πληροφοριας...ορεξη να εχεις να ψαχνεις.
Φυλλομετρωντας τυχαια το τευχος του Αυγουστου του 1974 πανω σε διαφημιση της Intersonic!!!!
Εβαλα ψακτηρι στα τευχη και εντοπισα κι αλλες καταχωρησεις.
Αυτη ειναι απο τον Αυγουστο το 1972!
Παραθετω και ενα σκαν απο τα inlay των κλασικων Intersonic του 80 (που χρησιμοποιουσαμε να γραφουμε Σπεκτρουμοπαιχνιδα)
Μεχρι το 2002 πρεπει να πηγαινε καλα διοτι εντοπισα μελετες για επεκταση του εργοστασιου της.
Δυστυχως το μονο που βρισκω για τα μετεπειτα χρονια ειναι στις λιστες οφειλετων του Δημοσιου
Εκει υπαρχει τεραστιος πλουτος πληροφοριας...ορεξη να εχεις να ψαχνεις.
Φυλλομετρωντας τυχαια το τευχος του Αυγουστου του 1974 πανω σε διαφημιση της Intersonic!!!!
Εβαλα ψακτηρι στα τευχη και εντοπισα κι αλλες καταχωρησεις.
Αυτη ειναι απο τον Αυγουστο το 1972!
Παραθετω και ενα σκαν απο τα inlay των κλασικων Intersonic του 80 (που χρησιμοποιουσαμε να γραφουμε Σπεκτρουμοπαιχνιδα)
Μεχρι το 2002 πρεπει να πηγαινε καλα διοτι εντοπισα μελετες για επεκταση του εργοστασιου της.
Δυστυχως το μονο που βρισκω για τα μετεπειτα χρονια ειναι στις λιστες οφειλετων του Δημοσιου
Aardvark
Retromaniax Co-Founder
- Joined
- 26 Σεπ 2006
- Μηνύματα
- 15.062
- Αντιδράσεις
- 4.388
Ενα ενδιαφερον βιντεο με το πως βγαινουν στην παραγωγη οι κασσετες,τωρα που ξαναγιναν μοδα η βιοτεχνια ηταν ετοιμη να λειτουργησει μιας και ειχε κρατησει τα μηχανηματα της σε ετοιμοτητα,οτι βλεπετε στο βιντεο εχει σταματησει να κατασκευαζεται εδω και χρονια.
Τελευταιες τους παραγωγες ηταν τα soundtrack για το Guardians of the Galaxy και του Star Wars
Making Cassette Tapes Cool Again
Τελευταιες τους παραγωγες ηταν τα soundtrack για το Guardians of the Galaxy και του Star Wars
Making Cassette Tapes Cool Again
Uskoke
RetroAdept
- Joined
- 9 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 3.627
- Αντιδράσεις
- 6.737
Πολύ ωραίο βίντεο Ααρντυ εγώ...ξανανακάλυψα τις κασέτες όταν πήρα το καλό στερεοφωνικό, μιας και στα '80ς είχα ένα φορητό το οποίο είχα φέρει...λαθραίο από Γερμανία κρυμμένο στο σακ βουαγιάζ μου, αν δεν κάνω λάθος 100 μάρκα, και το οποίο είχα αρκετά χρόνια, μέχρι που πήρα το Aiwa το οποίο είχα και ως φοιτητής.
freaktmp
Expert
- Joined
- 20 Απρ 2009
- Μηνύματα
- 9.684
- Αντιδράσεις
- 10.259
Βρηκα αυτην εδω σε ενα συρταρι. Πριν χιλιάδες χρόνια ηταν των γονιών μου, αλλα μου την εδωσαν για να μην χαλασω αλλη καλυτερη. Μαλλον τελη δεκαετιας '70;
Στην μια μερια εχει:
Knight rider - Τιτλοι αρχης, ηχογραφημενοι απο την τηλεοραση.
Europe - Final Countdown
Pretenders - Don't Get Me Wrong
A Ha - Cry Wolf
Eddie Cochran - C'mon everybody
Terry Jacks - Seasons in the Sun
Πιθανοτατα τα δυο τελευταια κομματια ηταν των δικων μου.
Στην δευτερη μερια δεν ειχα ηχογραφησει ποτε, οποτε εχει οτι υπηρχε οταν μου την εδωσαν οι δικοι μου, δηλ. Βοσκοπουλο. Αν και σιγουρα δεν ηταν το πρωτο πραγμα που ειχε ηχογραφηθει, γιατι πριν αρχισει ο Τολης, ειχε 20-30 δευτερολεπτα Τουρνα.
Φυσικα η ποιοτητα του ηχου ειναι σουπερ χαλια.
Στην μια μερια εχει:
Knight rider - Τιτλοι αρχης, ηχογραφημενοι απο την τηλεοραση.
Europe - Final Countdown
Pretenders - Don't Get Me Wrong
A Ha - Cry Wolf
Eddie Cochran - C'mon everybody
Terry Jacks - Seasons in the Sun
Πιθανοτατα τα δυο τελευταια κομματια ηταν των δικων μου.
Στην δευτερη μερια δεν ειχα ηχογραφησει ποτε, οποτε εχει οτι υπηρχε οταν μου την εδωσαν οι δικοι μου, δηλ. Βοσκοπουλο. Αν και σιγουρα δεν ηταν το πρωτο πραγμα που ειχε ηχογραφηθει, γιατι πριν αρχισει ο Τολης, ειχε 20-30 δευτερολεπτα Τουρνα.
Φυσικα η ποιοτητα του ηχου ειναι σουπερ χαλια.
retro98
RetroMaNiaC
- Joined
- 2 Ιουλ 2024
- Μηνύματα
- 566
- Αντιδράσεις
- 1.108
Το σηματάκι της Polydor υπάρχει σε πολλές από τις κασσέτες του Χάρρυ Κλυνν που έχω μιας και από το 1985 με το ''Έθνος Ανάδελφον'' άλλαξε εταιρία ηχογράφησης και από την Columbia πήγε στην Polygram.
RockaRolla
RetroN00b
- Joined
- 21 Ιαν 2010
- Μηνύματα
- 50
- Αντιδράσεις
- 94
Περί κασετών: διάβασα (..."διαγώνια"...) ολίγον από το θρεντ, οπότε συγχωρέστε με αν επανα-ματα-ξαναγράψω πράγματα που έχουν ήδη γραφεί...
TDK-60 η απόλυτη αλήθεια. Απλή, όμορφη, σε καλούτσικη τιμή, την εύρισκες παντού, κρατούσε για πάντα, αυτό που λέμε σταθερή αξία.
Αλλά σε κάποια φάση που οι εγγραφές έγιναν πολλές [πλέον όλη η παρέα και η δική μου και του αδερφού μου είχαν hi-fi συστήματα, και όλο το χαρτζιλίκι όλων μας ΕΠΕΝΔΥΟΤΑΝ σε LPs και άγραφες κασέτες], και τα οικονομικά δεν έφταναν, ανακαλύψαμε (με τον αδερφό μου) τις Silver Shadow. Τις έφερνε ένα μαγαζάκι απέναντι από το σπίτι μας, ήταν πάμφθηνες και με την δικαιολογία ότι δεν επανα-ηχογραφούμε ξανά_και_ξανά, και για τις δευτεράτζες ηχογραφήσεις [πχ τραγούδια που δεν καιγόσουν αν χάλαγε η άγραφη, ή που μπορούσες εύκολα να τα ξαναβρείς και να τα ξαναηχογραφήσεις), καταλήξαμε σε αυτές.
Τότε τα μονά LPs (Ελληνικής κοπής) είχαν κάπου 650-800 δρχ, τα διπλά LPs και τα "εισαγωγής" είχαν 1.100 - 1.200 δρχ., τους Nice Price και τους "σε προσφορά" τους εύρισκες από 500-600 δρχ. και οι κασέτες νομίζω είχαν 250δρχ οι TDK και κάπου 120 δρχ οι φτηνές.
Τώρα, το θέμα ήταν ότι δεν κάναμε καλά γράμματα, και οι κασέτες έπρεπε να έχουν ΑΨΟΓΗ μορφή.... Οπότε επιστρατεύαμε τον καλλιγράφο φίλο μας, για να γράψει τα τραγούδια στο εξώφυλλο. Αυτό, ίσχυε μέχρι που απόκτησα τον πρώτο μου εκτυπωτή (dot matrix EPSON 24pin), γιατί μετά άλλαξε το σκηνικό. Βρήκα προγραμματάκι για windows, που είχε συγκεκριμένα "πλαίσια κειμένου" σε διάταξη εξώφυλλου κασέτας, έγραφες, τύπωνες, έκοβες-δίπλωνες στις γραμμές και είχες ΑΨΟΓΟ εξώφυλλο, με μπρος-πίσω, αυτάκι πίσω, ράχη τα πάντα όλα, σαν κανονικό εξώφυλλο κασέτας από εταιρία.
Αλλά δεν σταμάτησα εκεί. Ο Dot Matrix μπορούσε να τυπώσει επάνω σε ιλουστρασιόν χαρτί, χωρίς να μουτζουρώνει - τρέχει το μελάνι. Οπότε σειρά είχαν τα περιοδικά. Έβρισκα φωτογραφίες είτε με τα συγκροτήματα, είτε από άσχετα-σχετικά όμορφα θέματα, έκοβα σε μέγεθος Α4 και υπολόγιζα που_θα_τυπωθεί_τι ...τύπωνα, έκοβα-δίπλωνα πάνω σε αυτά τα χαρτιά. Υ Π Ε Ρ Π Α Ρ Α Γ Ω Γ Η μιλάμε.
Εντωμεταξύ είχε προκύψει και ένα έπιπλο βιβλιοθήκη-σύνθετο, που είχε 3 μεγάλα συρτάρια, τα οποία χωρούσαν με ακρίβεια αρκετές σειρές από κασέτες. Θυμάμαι ότι ήταν ένα χάρμα οφθαλμών, να ανοίγω τα συρτάρια και να χαϊδεύω-χαζεύω-επιλέγω κασέτες. Ανά μουσικό συγκρότημα και ημερολογιακά, από τα αριστερά τα πιο αγαπημένα, προς τα δεξιά οι δευτεράτζες / τα λιγότερο αγαπημένα.... σε απόλυτη τάξη, σειρά-σειρά, με την ράχη όρθια για να διαβάζεις τον τίτλο της κασέτας, εύρισκες πανεύκολα το οτιδήποτε.
.... και μετά μεγαλώσαμε - παντρευτήκαμε - φύγαμε από το πατρικό, πήραμε μαζί μας δίσκους & CDς, αλλά αφήσαμε πίσω τις κασέτες, η π(γ)οιότητα τους δεν μας ικανοποιούσε πλέον....!!!!!
αλλά φυσικά ούτε που μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα μπορούσαν κάποτε να πεταχτούν. Φυσικά, η μητέρα μας, μια χαρά το μπορούσε, το φαντάστηκε και το έκανε.... Την βοήθησε το μικρό ανηψάκι μου [
], που τότε 2-3 ετών, άνοιξε τα συρτάρια, πέταξε κάτω όλες τις κασέτες και στοίβαξε σε μια μεριά όλα τα πλαστικά καλύματα, σε άλλη μεριά τα χάρτινα εξώφυλλα και σε άλλη μεριά τις κασέτες. Ο μοναδικός τρόπος για να τακτοποιηθεί αυτός ο χαμός, περιελάμβανε, βάσει του σκεπτικού της μητέρας μας, την εμφάνιση μιας μαύρης σακούλας σκουπιδιών και μιας βόλτας μέχρι τον σκουπιδοντενεκέ κάτω από την πολυκατοικία μας.....
ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ.....
TDK-60 η απόλυτη αλήθεια. Απλή, όμορφη, σε καλούτσικη τιμή, την εύρισκες παντού, κρατούσε για πάντα, αυτό που λέμε σταθερή αξία.
Αλλά σε κάποια φάση που οι εγγραφές έγιναν πολλές [πλέον όλη η παρέα και η δική μου και του αδερφού μου είχαν hi-fi συστήματα, και όλο το χαρτζιλίκι όλων μας ΕΠΕΝΔΥΟΤΑΝ σε LPs και άγραφες κασέτες], και τα οικονομικά δεν έφταναν, ανακαλύψαμε (με τον αδερφό μου) τις Silver Shadow. Τις έφερνε ένα μαγαζάκι απέναντι από το σπίτι μας, ήταν πάμφθηνες και με την δικαιολογία ότι δεν επανα-ηχογραφούμε ξανά_και_ξανά, και για τις δευτεράτζες ηχογραφήσεις [πχ τραγούδια που δεν καιγόσουν αν χάλαγε η άγραφη, ή που μπορούσες εύκολα να τα ξαναβρείς και να τα ξαναηχογραφήσεις), καταλήξαμε σε αυτές.
Τότε τα μονά LPs (Ελληνικής κοπής) είχαν κάπου 650-800 δρχ, τα διπλά LPs και τα "εισαγωγής" είχαν 1.100 - 1.200 δρχ., τους Nice Price και τους "σε προσφορά" τους εύρισκες από 500-600 δρχ. και οι κασέτες νομίζω είχαν 250δρχ οι TDK και κάπου 120 δρχ οι φτηνές.
Τώρα, το θέμα ήταν ότι δεν κάναμε καλά γράμματα, και οι κασέτες έπρεπε να έχουν ΑΨΟΓΗ μορφή.... Οπότε επιστρατεύαμε τον καλλιγράφο φίλο μας, για να γράψει τα τραγούδια στο εξώφυλλο. Αυτό, ίσχυε μέχρι που απόκτησα τον πρώτο μου εκτυπωτή (dot matrix EPSON 24pin), γιατί μετά άλλαξε το σκηνικό. Βρήκα προγραμματάκι για windows, που είχε συγκεκριμένα "πλαίσια κειμένου" σε διάταξη εξώφυλλου κασέτας, έγραφες, τύπωνες, έκοβες-δίπλωνες στις γραμμές και είχες ΑΨΟΓΟ εξώφυλλο, με μπρος-πίσω, αυτάκι πίσω, ράχη τα πάντα όλα, σαν κανονικό εξώφυλλο κασέτας από εταιρία.
Αλλά δεν σταμάτησα εκεί. Ο Dot Matrix μπορούσε να τυπώσει επάνω σε ιλουστρασιόν χαρτί, χωρίς να μουτζουρώνει - τρέχει το μελάνι. Οπότε σειρά είχαν τα περιοδικά. Έβρισκα φωτογραφίες είτε με τα συγκροτήματα, είτε από άσχετα-σχετικά όμορφα θέματα, έκοβα σε μέγεθος Α4 και υπολόγιζα που_θα_τυπωθεί_τι ...τύπωνα, έκοβα-δίπλωνα πάνω σε αυτά τα χαρτιά. Υ Π Ε Ρ Π Α Ρ Α Γ Ω Γ Η μιλάμε.
Εντωμεταξύ είχε προκύψει και ένα έπιπλο βιβλιοθήκη-σύνθετο, που είχε 3 μεγάλα συρτάρια, τα οποία χωρούσαν με ακρίβεια αρκετές σειρές από κασέτες. Θυμάμαι ότι ήταν ένα χάρμα οφθαλμών, να ανοίγω τα συρτάρια και να χαϊδεύω-χαζεύω-επιλέγω κασέτες. Ανά μουσικό συγκρότημα και ημερολογιακά, από τα αριστερά τα πιο αγαπημένα, προς τα δεξιά οι δευτεράτζες / τα λιγότερο αγαπημένα.... σε απόλυτη τάξη, σειρά-σειρά, με την ράχη όρθια για να διαβάζεις τον τίτλο της κασέτας, εύρισκες πανεύκολα το οτιδήποτε.
.... και μετά μεγαλώσαμε - παντρευτήκαμε - φύγαμε από το πατρικό, πήραμε μαζί μας δίσκους & CDς, αλλά αφήσαμε πίσω τις κασέτες, η π(γ)οιότητα τους δεν μας ικανοποιούσε πλέον....!!!!!
αλλά φυσικά ούτε που μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα μπορούσαν κάποτε να πεταχτούν. Φυσικά, η μητέρα μας, μια χαρά το μπορούσε, το φαντάστηκε και το έκανε.... Την βοήθησε το μικρό ανηψάκι μου [], που τότε 2-3 ετών, άνοιξε τα συρτάρια, πέταξε κάτω όλες τις κασέτες και στοίβαξε σε μια μεριά όλα τα πλαστικά καλύματα, σε άλλη μεριά τα χάρτινα εξώφυλλα και σε άλλη μεριά τις κασέτες. Ο μοναδικός τρόπος για να τακτοποιηθεί αυτός ο χαμός, περιελάμβανε, βάσει του σκεπτικού της μητέρας μας, την εμφάνιση μιας μαύρης σακούλας σκουπιδιών και μιας βόλτας μέχρι τον σκουπιδοντενεκέ κάτω από την πολυκατοικία μας.....ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ.....
retro98
RetroMaNiaC
- Joined
- 2 Ιουλ 2024
- Μηνύματα
- 566
- Αντιδράσεις
- 1.108
@RockaRolla όντως οι TDK ήταν οι καλύτερες. Εγώ γράφω συχνά κασέτες, ακόμα αγοράζω όταν βρω σφραγισμένες TDK.
RockaRolla
RetroN00b
- Joined
- 21 Ιαν 2010
- Μηνύματα
- 50
- Αντιδράσεις
- 94
Ναι, ήταν καλές για την τιμή τους. Θυμάμαι ότι δεν είχαμε μασήματα ή άλλα θέματα με δαύτες, ενώ είχαμε μασημένες MAXELL και Silver Shadow και BASF.
Για τις μασημένες, έπαιζε εγχείρηση. Ξετύλιγα όλο το μασημένο μέρος, το έκοβα και μετά ένωνα τις δύο άκρες με σελοτέιπ από την κάτω μεριά. Ήθελε σταθερά - καθαρά χέρια και λίγη παραπάνω προσοχή όταν ψαλίδιζες τις περίσσειες του σελοτέιπ, να μην κόψεις ταινία αλλά να μην εξέχει και κάτι... Μετά, η κασέτα έπαιζε κανονικά, και ακόμα και σε γρήγορο τύλιγμα-ξετύλιγμα δεν εμφάνιζε ποτέ πρόβλημα, ούτε ξεκολούσε, ούτε τίποτα.
Θυμάμαι επίσης, ότι τα περισσότερα μασήματα τα είχαμε όταν αποφασίζαμε να γυρίσουμε την ταινία με BIC (το κλασικό κόλπο...). Για κάποιο λόγο, έτσι όπως βιαστικά και άτσαλα περιστρέφαμε την κασέτα στο στυλό, αυτή τυλιγόταν "αναποδα"... δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα, τσάκιζε και ήταν σαν να είχε μασηθεί... Χάλια.... Κάποια στιγμή μου είχε απαγορέψει ΑΥΣΤΗΡΑ ο αδερφός μου να "ακουμπάω" BIC σε κασέτα...
Μόνο για τα άλμπουμς των SCORPIOΝS, που είμασταν φανατικοί, και τα θέλαμε και σε δίσκους και σε ηχογραφημένες κασέτες (για διακοπές / εκδρομές / πάρτυ κλπ) κάναμε την εξής "βλακεία". Έστω ότι το Blackout είχε διάρκεια 22 λεπτά από την Α' πλευρά και 20,5 από την Β'. Ηχογραφούσαμε πρώτα την Α' (την πλευρά με την μεγαλύτερη διάρκεια). Μετά κατσαβιδάκι, άνοιγμα κασέτας, ξετύλιγμα της υπόλοιπης κενής ταινίας, κόψιμο με ψαλίδι και αφαίρεση της πλαστικής σφήνας (ήταν ένα κυλινδράκι - σκατουλάκι μια σταλιά) που συγκρατούσε την ταινία στο ροδάκι. Τοποθετούσαμε την νέα άκρη (κομμένη) με την σφήνα στο ροδάκι, μετά συναρμολόγηση-βίδωμα κασέτας και ηχογράφηση της Β' πλευράς. Έτσι η κασέτα είχε όλο το άλμπουμ - ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ - και δεν υπήρχε κανενα μεγάλο κενό που θα έπρεπε να γυρίζεις FF για να φτάσεις στο τέρμα και να ξεκινήσεις την άλλη πλευρά....
... είμασταν μικροί.... δουλειά δεν είχαμε... χρόνο είχαμε... καταλαβαίνετε...
Για τις μασημένες, έπαιζε εγχείρηση. Ξετύλιγα όλο το μασημένο μέρος, το έκοβα και μετά ένωνα τις δύο άκρες με σελοτέιπ από την κάτω μεριά. Ήθελε σταθερά - καθαρά χέρια και λίγη παραπάνω προσοχή όταν ψαλίδιζες τις περίσσειες του σελοτέιπ, να μην κόψεις ταινία αλλά να μην εξέχει και κάτι... Μετά, η κασέτα έπαιζε κανονικά, και ακόμα και σε γρήγορο τύλιγμα-ξετύλιγμα δεν εμφάνιζε ποτέ πρόβλημα, ούτε ξεκολούσε, ούτε τίποτα.
Θυμάμαι επίσης, ότι τα περισσότερα μασήματα τα είχαμε όταν αποφασίζαμε να γυρίσουμε την ταινία με BIC (το κλασικό κόλπο...). Για κάποιο λόγο, έτσι όπως βιαστικά και άτσαλα περιστρέφαμε την κασέτα στο στυλό, αυτή τυλιγόταν "αναποδα"... δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα, τσάκιζε και ήταν σαν να είχε μασηθεί... Χάλια.... Κάποια στιγμή μου είχε απαγορέψει ΑΥΣΤΗΡΑ ο αδερφός μου να "ακουμπάω" BIC σε κασέτα...
Μόνο για τα άλμπουμς των SCORPIOΝS, που είμασταν φανατικοί, και τα θέλαμε και σε δίσκους και σε ηχογραφημένες κασέτες (για διακοπές / εκδρομές / πάρτυ κλπ) κάναμε την εξής "βλακεία". Έστω ότι το Blackout είχε διάρκεια 22 λεπτά από την Α' πλευρά και 20,5 από την Β'. Ηχογραφούσαμε πρώτα την Α' (την πλευρά με την μεγαλύτερη διάρκεια). Μετά κατσαβιδάκι, άνοιγμα κασέτας, ξετύλιγμα της υπόλοιπης κενής ταινίας, κόψιμο με ψαλίδι και αφαίρεση της πλαστικής σφήνας (ήταν ένα κυλινδράκι - σκατουλάκι μια σταλιά) που συγκρατούσε την ταινία στο ροδάκι. Τοποθετούσαμε την νέα άκρη (κομμένη) με την σφήνα στο ροδάκι, μετά συναρμολόγηση-βίδωμα κασέτας και ηχογράφηση της Β' πλευράς. Έτσι η κασέτα είχε όλο το άλμπουμ - ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ - και δεν υπήρχε κανενα μεγάλο κενό που θα έπρεπε να γυρίζεις FF για να φτάσεις στο τέρμα και να ξεκινήσεις την άλλη πλευρά....
... είμασταν μικροί.... δουλειά δεν είχαμε... χρόνο είχαμε... καταλαβαίνετε...