Kι επειδή όλοι μας από κάπου ξεκιναμε ... Να, λοιπόν, η πρώτη δισκογραφική εμφάνιση του Χάρη Κατσιμίχα: σε μικρό δισκάκι του ροκ συγκροτήματος/κολλεκτίβας "ΑΓΑΠΑΝΘΟΣ" [νομίζω σε αυτούς μόνο ο Θόδωρος Τρύφωνας - φοβερό άτομο - ήταν σταθερός, γύρω του πέρασαν πάααρα πολλοί μουσικοί που αποτέλεσαν τους "Αγάπανθος"]!!! Την ενορχήστρωση την έκανε ο πιανίστας/πληκτράς Γιώργος Στεφανάκης, ο οποίος εκείνη την περίοδο, αφού είχε αποχωρήσει απ' τους Πελόμα Μποκιού, ενορχήστρωνε τους δίσκους ροκ ΄καλλιτεχνών [όπως το πρώτο δισκάκι του Νικόλα Άσιμου Ο Ρωμιός/Ο Μηχανισμός ... τον δίσκο της Μαρίζας Κωχ "Μια στο καρφί και μια στο πέταλο", τον δίσκο των Νοστράδαμος κλπ] !!! "Μπα, και πού τα ξέρεις αυτά Rinus ???', θα με ρωτήσετε!!! Μα ... επειδή ο Γιώργος Στεφανάκης υπήρξε και δικός μου αγαπημένος συνεργάτης, μιας και το 2003-2004 περίπου ηχογραφούσα στο home studio του στον Ασπρόπυργο κάτι δικά μου τραγούδια [τα οποία τελικά περιελήφθησαν σε δισκογραφική μου δουλειά]! Ο κος Στεφανάκης μού έδειξε το μικρό δισκάκι των Αγάπανθος: "κοίτα Rinus, αυτή είναι η πρώτη δισκογραφική εμφάνιση του Κατσιμίχα"!! Και πίσω απ' το δισκάκι είδα μια μικρή ασπρόμαυρη φωτό με τον Χάρη - ανάμεσα στα άλλα μέλη της μπάντας - που ... ήτανε ακόμη παιδάκι !!! Να, λοιπόν, πώς ξεκίνησαν τα πράγματα γι' αυτούς τους λατρεμένους τραγουδοποιούς :
[video=youtube_share;zHhZCPb2rVI]
http://youtu.be/zHhZCPb2rVI
...κι όσο για την πρώτη δισκογραφική εμφάνιση και των δύο αδελφών μαζί ... Αυτή εντοπίζεται στο δίσκο του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη "Σε άλλους κόσμους" έτους 1976 [ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ
ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ], όπου οι Κατσιμίχες κάνουν φωνητικά, αν δεν απατώμαι, σε 2-3 τραγούδια και παίζουν φυσαρμόνικα!!! Να δυο δείγματα κι από κει :
[video=youtube_share;ev-OJKTbbd0]
..... και μετά από αυτές τις σκόρπιες δισκογραφικες εμφανίσεις τους στα 70ς ... μετά τα δίδυμα, και πάντα αγαπημένα και ενωμένα, αδελφάκια φύγανε για μεταπτυχιακές σπουδες στο Βερολίνο ... και μετά επιστρέψανε στην Ελλάδα όπου, μετα από ένα σωρό απορρίψεις από δισκογραφικές καταφέρανε και βγάλανε τα "Ζεστα Ποτά" τους ... και μετά η δική μας γενιά ακούμπησε τόσο πολύ στα "Ζεστά Ποτά" τους γιατί τη μουσική και τα λόγια των "διδύμων" ΤΑ ΕΙΧΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΓΚΗ ... και μετά ... όλα τ' άλλα είναι ιστορία ... για την οποία εμείς, των 80ς οι εκδρομείς, τους οφείλουμε -κατά την ταπεινή μου άποψη - ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!