Χωρίς μάρτυρες (1983)

Χωρίς μάρτυρες

Μια γυναίκα εμφανίζεται έντρομη στην αστυνομία και τους αναφέρει, πως ο σύζυγος της την κρατούσε κλεισμένη σε ένα σπίτι, κάνοντας της ψυχολογκό πόλεμο. Στην δίκη που ακολουθεί ο άντρας της, ένας διάσημος ψυχίατρος (Πέτρος Φυσσούν), εξηγεί στο δικαστήριο πως η γυναίκα του πάσχει από σοβαρά ψυχολόγικα προβλήματα και παρά τις προσπάθειες του, η κατάσταση της την οδηγεί να επινοεί συνεχώς, φανταστικές ιστορίες. ο Γιατρός αθωώνεται. Ένας όμως αστυνόμος ( Βασίλης Διαμαντόπουλος), που παρακολουθεί την δίκη αποφασίζει να ερευνήσει μόνος του την υπόθεση. Δυνατό αστυνομικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, έξυπνους διαλόγους και μια εξαιρετική ερμηνειά από τον Διαμαντόπουλο. Δυστυχώς η ταινία έχει να προβληθεί κάτι χρόνια από την τηλεόραση. Τελευταία φορά το είχε βάλει ο Αντ1...

http://www.imdb.com/title/tt0258658/
 
Στην Tαινιοθηκη της Ελλαδος βρηκα αρκετα στοιχεια για τη συγκολονιστικη αυτη ταινια που εχει να προβληθει περιπου 15 χρονια απο την τηλεοραση.

Αξεχαστη θα μου μεινει η ερμηνεια του Βασιλη Διαμαντοπουλου και η ανεπαναληπτη μουσικη του Γιωργου Χατζηνασιου.
 
Εγώ την είχα πρωτοδεί μέσα '80 στην ερτ. Ο Διαμαντόπουλος "κλέβει την παράσταση"
 
πολυ ενδιαφερουσα ταινια,αλλα μου κανει εντυπωση που ο σκηνοθετης δεν ακουστηκε ξανα.
 
Η ταινία έχει προβληθεί και από τον τηλεοπτικό σταθμό SEVEN αλλά δε ξέρω ποια χρονολογία...Μερικά screenshots...

 


attachment.php


attachment.php


attachment.php


attachment.php
 
Υπάρχει κάπου αυτή η ταινία για να τη δω?????

Αν ξέρετε, παρακαλώ πολύ, στείλτε μου μήνυμα....... Ψάχνω να βρω αλλά μέχρι στιγμής τπτ.....

Μα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι δεν υπάρχει κανείς σινεφίλ που να μην την έχει ανεβάσει .....
 
Ξεχασμένη σε κάποιο βίντεο κλάμπ ίσως. Γιατί η ταινία είναι copyrighted οπότε το "ανέβασμά" της είναι παράνομο! :)
 
Υπάρχουν στο you tube τόσες copyrighted ταινίες που έχουν ανεβεί "παράνομα" και με συνθηματικά ονόματα, που είναι κρίμα να μην υπάρχει και αυτή......
 
Τι να πω, είχα την ευκαιρία να δω σκηνές τις ταινιάς στο σπίτι του φίλoυ και συνάδελφου retroμανιακού Σπύρου, ξανά έπειτα από σχεδόν 2 δεκαετίες (από κόπια της ht). Aν και πιστεύω ότι η ταινία θα κουράσει το μέσο θεατή (έχει διαλόγους που κρατούν σε διάρκεια) το εφιαλτικό κλίμα (απίστευτη φωτογραφία) που σου βγάζει είναι από τα λίγα στο ελληνικό σινεμά (ένα μαστόρικα φτιαγμένο ψυχολογικό θρίλερ). Τα ίχνη του σκηνοθέτη της έχουν χαθεί νομίζω μετά από αυτό το έργο, το οποίο από ότι έμαθα δεν πήγε καλά εμπορικά. Η ερμηνεία του Διαμαντόπουλου και το παιχνίδι γάτας-ποντικιού που παίζει με το Φυσσούν μοναδικά.
 
Τελευταια φορα (απο οσο μπορω να γνωριζω) προβληθηκε Ιουλιο του '98 η του '99.

Παλια προγραμματα διαθετετε, βρειτε το!
 
[edit] έμμεση υπόδειξη σε copyrighted υλικό
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Την ξαναείδα σήμερα μετά από πολλά χρόνια ψάχνοντας το αρχείο μου.

Εξαιρετική μέσα στις "ελληνικές" αδυναμίες της, που όμως δεν επηρεάζουν ιδιαίτερα το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

Κάμποσες προβλέψιμα φορμαλιστικές στιγμές (πρόεδρος δικαστηρίου, φιλίνη, δικηγόροι και αρκετές της Πασπάτη)

Όμως η ατμόσφαιρα είναι εντυπωσιακά υποβλητική.

Ο Διαμαντόπουλος κεντά με κάθε τι που λέει και κάνει (ακόμη και τα σπίρτα που ανάβει και σβήνει) ο Φυσσούν έχει το ελίτ αριστοκρατικό αλλά και διαβολικό ανέκφραστο και παίζει κυρίως με το βλέμμα και τις κινήσεις και βέβαια η Πασπάτη είναι από τις σαγηνευτικότερες γυναίκες που έχω δει στο σινεμά. Η προσωποποίηση της σαγήνης βασικά, την χαζεύουμε ακόμη και στα κλισέ που λέει ή στις χαζοχαρουμενιές που κάνει.

Διάβασα σε προηγούμενο σχόλιο ότι η ταινία δεν απευθύνεται στον μέσο θεατή.

Σωστό και ...ευτυχώς! Αν φτιάχνονταν ταινίες μόνο για τον μέσο θεατή, θα μέναμε σε επίπεδο ταινιών Βουγιουκλάκη και σύγχρονου χόλυγουντ. Ευτυχώς υπάρχουν και οι "πάνω από τον μέσο όρο" θεατές!

Διάβασα επίσης ότι μετά τη μέση η ταινία χάνει διότι δεν έχει.. πλοκή.

Αλίμονο αν το σενάριο και η πλοκή έκανε την κάθε ταινία. Τότε ας αρκεστούμε στα βιβλία!

Η ταινία ουσιαστικά ξεκινά μετά τη μέση της! Μετά το τέλος της δίκης, με την εμφάνιση του Διαμαντόπουλου.

Από κει και πέρα είμαστε σε έντονη συναισθηματική εγρήγορση μέχρι το τέλος. Διαρκείς εναλλαγές σασπένς και ψυχολογικής έντασης.

Άκρως επιτυχημένα σκηνικά, το ερειπωμένο εργοστάσιο καθηλώνει τον θεατή και οι ατάκες του Διαμαντόπουλου αιχμηρές σαν φρεσκοακονισμένο μαχαίρι.

Αν ήταν λιγότερο προβλέψιμα στημένη, με πιο χαλαρούς τους δεύτερους ρόλους και κάπως λιγότερο στυλιζαρισμένη με το ελληνικό στυλ της εποχής, θα μπορούσε να ήταν έως και αριστούργημα. Ωστόσο είναι εξαιρετική. Συνιστάται για νυχτερινή προβολή με σκοτάδι τριγύρω!

Αν την είχε γυρίσει ξένος ικανός σκηνοθέτης αγγλόφωνα, και είχε αποφύγει τις "ελληνικούρες", θα μπορούσε να ήταν και μία τεράστια διεθνής καλλιτεχνική επιτυχία.

Μακάρι να κυκλοφορήσει σε DVD ή να προβληθεί από κάποιο κανάλι σε σύγχρονη καλή κόπια.
 
Πίσω
Μπλουζα