elephadas
MultiDimensional RetroDivinitY
- Joined
- 22 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 8.933
- Αντιδράσεις
- 14.618
Ο Κλαύδιος ίσως ήταν σχετικά καλός αλλά άβουλος, και δεν μπορώ να πω ότι διάλεγε καλές συζύγους. Το "καλός" ή "κακός" για ηγέτες δεν νομίζω ότι πρέπει να κρίνεται από τον χαρακτήρα τους και μόνο, αλλά από ικανότητες και πώς μπόρεσαν να κυβερνήσουν (και από το αν οι ιστορικοί της εποχής τους έγλυφαν ή όχι).
Ο Οκταβιανός δεν είχε αντιπάλους (αυτούς που είχαν μείνει φρόντισε να τους ξεπαστρέψει) ενώ ο Καίσαρας είχε. Ακόμη και μετά το σχηματισμό της τριανδρίας με τον Κράσσο και τον Πομπήιο οι δύο άλλοι, ιδίως ο Πομπήιος, δεν τον καλοέβλεπαν. Μόνο το 48 πΧ μετά τη μάχη στα Φάρσαλα έμεινε χωρίς πραγματικά επικίνδυνους αντιπάλους, και η τελευταία μάχη με τα υπολείμματά τους έγινε Μάρτιο του 45, όταν ήταν ήδη 55 ετών. Δηλαδή μόνο έναν χρόνο ήταν αδιαφιλονίκητος ηγέτης και η σύγκλητος έγινε πια όργανό του και άρχισε να του δίνει τίτλους και μάλιστα ισόβιους. Αν δεν είχε προλάβει να τον καθαρίσει ο Βρούτος θα τους είχε μαζέψει όλους όπως έγινε με τον Οκταβιανό.
Ο Οκταβιανός κληρονόμησε τον Καίσαρα (και εν πολλοίς την εξουσία του, χωρίς βέβαια τους τίτλους του) στα 19 του και είχε ξεπαστρέψει τα άλλα δύο μέλη της δικής του τριανδρίας το 31 πΧ, όταν ήταν μόλις 32 χρονών, και κατάφερε να μην τον δολοφονήσουν μέχρι τα 77 του χρόνια, οπότε έκανε απόλυτο κουμάντο για δεκαετίες. Αλλά του πήρε χρόνια να μαζέψει επίσημα όλους τους τίτλους διότι παρίστανε ότι έμενε πιστός στις αρχές της Ρωμαϊκής δημοκρατίας. Κάτι σαν τον Ερντογάν που ξεκίνησε μετριοπαθής και έγινε σουλτάνος. Ο Οκταβιανός τελείωσε το μάζεμα το 23 π.Χ., δηλαδή 21 χρόνια μετά τη δοαδοχή του Καίσαρα και 9 μετά την πλήρη ήττα των αντιπάλων του. Η Σύγκλητος ήταν ξεδοντιασμένη αρκετά από τον Καίσαρα, την αποξεδόντιασε κι αυτός (φροντίζοντας βέβαια να τονίζει πόσο την τιμούσε) οπότε δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Δεν ήταν βέβαια πατέρας του Ρωμαϊκού κράτους, αλλά του δώσανε τον τίτλο Pater Patriae για γλείψιμο.
Το βασικό είναι ότι και ο Καίσαρ και ο Οκταβιανός ήταν δικτάτορες που ανέβηκαν στην εξουσία με τις λόγχες τους. Άλλο αν αποδείχτηκαν ικανοί κυβερνήτες. Ο Καίσαρ ικανότερος, αλλά ο Οκταβιανός πιο ύπουλος και μαλαγάνας και παρίστανε ότι ήταν απρόθυμος να κυβερνήσει οπότε έκανε χατήρι στη Ρώμη που την κουμαντάριζε. Μου θυμίζει έναν Έλληνα πολιτικό του 20ου αιώνα αλλά δεν λέω ποιον για να μην το ρίξουμε στα πολιτικά.
Δεν κρίνω φυσικά με σύγχρονα ή ηθικά κριτήρια όταν μιλάω για δημοκρατία, δικτατορία κλπ. Οι αρχές της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, φτιαγμένες για μια μικρή επικράτεια, ήταν τελείως ακατάλληλες για το αχανές Ρωμαϊκό κράτος, οπότε το σύστημα της απόλυτης μοναρχίας όπως το δημιούργησε ο Οκταβιανός ήταν πρόοδος διότι ήταν πιο κατάλληλο για τις αντικειμενικές συνθήκες της εποχής.
Ο Οκταβιανός δεν είχε αντιπάλους (αυτούς που είχαν μείνει φρόντισε να τους ξεπαστρέψει) ενώ ο Καίσαρας είχε. Ακόμη και μετά το σχηματισμό της τριανδρίας με τον Κράσσο και τον Πομπήιο οι δύο άλλοι, ιδίως ο Πομπήιος, δεν τον καλοέβλεπαν. Μόνο το 48 πΧ μετά τη μάχη στα Φάρσαλα έμεινε χωρίς πραγματικά επικίνδυνους αντιπάλους, και η τελευταία μάχη με τα υπολείμματά τους έγινε Μάρτιο του 45, όταν ήταν ήδη 55 ετών. Δηλαδή μόνο έναν χρόνο ήταν αδιαφιλονίκητος ηγέτης και η σύγκλητος έγινε πια όργανό του και άρχισε να του δίνει τίτλους και μάλιστα ισόβιους. Αν δεν είχε προλάβει να τον καθαρίσει ο Βρούτος θα τους είχε μαζέψει όλους όπως έγινε με τον Οκταβιανό.
Ο Οκταβιανός κληρονόμησε τον Καίσαρα (και εν πολλοίς την εξουσία του, χωρίς βέβαια τους τίτλους του) στα 19 του και είχε ξεπαστρέψει τα άλλα δύο μέλη της δικής του τριανδρίας το 31 πΧ, όταν ήταν μόλις 32 χρονών, και κατάφερε να μην τον δολοφονήσουν μέχρι τα 77 του χρόνια, οπότε έκανε απόλυτο κουμάντο για δεκαετίες. Αλλά του πήρε χρόνια να μαζέψει επίσημα όλους τους τίτλους διότι παρίστανε ότι έμενε πιστός στις αρχές της Ρωμαϊκής δημοκρατίας. Κάτι σαν τον Ερντογάν που ξεκίνησε μετριοπαθής και έγινε σουλτάνος. Ο Οκταβιανός τελείωσε το μάζεμα το 23 π.Χ., δηλαδή 21 χρόνια μετά τη δοαδοχή του Καίσαρα και 9 μετά την πλήρη ήττα των αντιπάλων του. Η Σύγκλητος ήταν ξεδοντιασμένη αρκετά από τον Καίσαρα, την αποξεδόντιασε κι αυτός (φροντίζοντας βέβαια να τονίζει πόσο την τιμούσε) οπότε δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Δεν ήταν βέβαια πατέρας του Ρωμαϊκού κράτους, αλλά του δώσανε τον τίτλο Pater Patriae για γλείψιμο.
Το βασικό είναι ότι και ο Καίσαρ και ο Οκταβιανός ήταν δικτάτορες που ανέβηκαν στην εξουσία με τις λόγχες τους. Άλλο αν αποδείχτηκαν ικανοί κυβερνήτες. Ο Καίσαρ ικανότερος, αλλά ο Οκταβιανός πιο ύπουλος και μαλαγάνας και παρίστανε ότι ήταν απρόθυμος να κυβερνήσει οπότε έκανε χατήρι στη Ρώμη που την κουμαντάριζε. Μου θυμίζει έναν Έλληνα πολιτικό του 20ου αιώνα αλλά δεν λέω ποιον για να μην το ρίξουμε στα πολιτικά.
Δεν κρίνω φυσικά με σύγχρονα ή ηθικά κριτήρια όταν μιλάω για δημοκρατία, δικτατορία κλπ. Οι αρχές της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, φτιαγμένες για μια μικρή επικράτεια, ήταν τελείως ακατάλληλες για το αχανές Ρωμαϊκό κράτος, οπότε το σύστημα της απόλυτης μοναρχίας όπως το δημιούργησε ο Οκταβιανός ήταν πρόοδος διότι ήταν πιο κατάλληλο για τις αντικειμενικές συνθήκες της εποχής.
. - Η "φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου" διαβάζεται πολύ πιο ευχάριστα από το "Αλεξάνδρου Ανάβασις" του Αρριανού. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δεν έχουν άλλη γνώση ιστορίας πέρα από το τι βλέπουν σε ταινίες του Χόλλυγουντ ή σε σειρές της τηλεόρασης. Άντε και σε κανένα μυθιστόρημα αν είναι παλιομοδίτες και διαβάζουν. Δεν θα απορούσα αν οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι ο Λεωνίδας και ο Ξέρξης ήταν όπως τους παρουσιάζει το "300".