σεναριακό ξεχείλωμα

[RIO]

Στην Αμερική νομίζω ότι ο όρος είναι " jumb the shark ". Oταν δηλαδή μια σειρά λόγω διάρκειας ( συνήθως) , αρχίζει να ξεφεύγει από την αρχική ιδέα και να το ρίχνει στις υπερβολές, για να γεμίσουν τα σενάρια. Άλλες φορές συνέβη για ένα ή λίγα επεισόδια και άλλες η πορεία δεν είχε γυρισμό. Μερικά παραδείγματα ( κατά την γνώμη μου φυσικά) ...

ΟΙ Απαράδεκτοι - Το ΚΟΛΑΝ ( αν θυμάμαι καλά είχαν αποφασίσει να φτιάξουν ένα πολιτικό κόμμα κλπ)

Το Ρετιρέ - το επεισόδιο με τους υπνοβάτες. Πολύ υπερβολικό και αφελές, σε σύγκριση με τα άλλα επεισόδια.

Εκείνες και εγώ- μετά από ένα σημείο το αστείο του να μιλάνε οι χαρακτήρες, σαν να ξέρουν πως βρίσκονται σε σειρά ... δεν ήταν και τόσο αστείο.

Είμαστε στον αέρα ( όλος ο δεύτερος κύκλος )

Ντόλτσε βίτα - Στον δεύτερο κύκλο σχεδόν όλοι, ήξεραν για τη σχέση των δυο πρωταγωνιστών. Οπότε το σενάριο το τράβηξαν από τα μαλλιά, για φτάσει μέχρι το τέλος.

 

[BETTY BOOP]

Ο Πετρος και τα κοριτσια του: ο πρωτος κυκλος (1994-1995) ενταξει, καλός ηταν...ο δευτερος κυκλος (1995-1996) απλα, δεν βλεποταν...

 

[RIO]

Εκμέκ Παγωτό - Όταν επέστρεψαν στην Αφρική.

 

[Rakeesh]

Οντως, Jump the shark ειναι οταν γινεται καποια αλλαγη, συνειδητη ή οχι, και αλλαζει ο χαρακτηρας της σειρας.

Οι Απαραδεκτοι δεν ξερω αν πηδηξαν τον καρχαρια, αφου ηταν αυτοτελεις ολες οι ιστοριες. Παντως ο 2ος κυκλος παροτι ειχε καποια καλα επεισοδια, φαινεται να ηταν χειροτερος απο τον 1ο., Για μενα ενα απο τα πιο ανεγκεφαλα ηταν αυτο που ηθελαν να κανουν εκπομπη (γκεστ σταρ ο Μουστακας σε εναν μικρο ανοητο ρολο οπου εκανε τον ινδιανο)

Στο Εκεινες κι Εγω οντως τα τελευταια επεισοδια ειχαν διαφορετικο ειδος χιουμορ. Η Ελενη εμεινε εγκυος, αρχισαν να μιλανε για γαμο, Οι χαρακτηρες αρχισαν να σπανε τον 4ο τοιχο πιο συχνα, και ο ανηψιος του Δογκανου απο συμπαθης ανεξηγητα εγινε χαζος

Και η Λαμψη απο καποιο σημειο και περα πηδηξε τον καρχαρια αλλα δεν μπορω να εντοπισω που. Στους τελευταιους κυκλους παρατηρησα οτι ο ενας μετα τον αλλο ολοι οι χαρακτηρες αρχισαν να κατηγορουνται για ενα εγκλημα που δεν εκαναν, πανε φυλακη, μετα αθωωνονται κλπ. Και παροτι οι αστυνομικοι ηταν οι ιδιοι και οι ιδιοι, κανενας δεν αποκτουσε εμπειρια οτι παλι κατι παει στραβα.

 

[Νικόλαος]

Για πήδημα του καρχαρία δεν ξέρω, η φράση όμως «το τραβάνε απο τα μαλλιά» με βάζει ακριβώς στο νόημα.

Οι τρεις χάριτες: Μετά από δύο καταπληκτικούς κύκλους ήρθε ο τρίτος χρόνος... άκρα πληκτικός. Διπλά, τριπλά, τετραπλά επεισόδια που το συνολικό ζουμί τους δεν γεμίζει ούτε το δεκάλεπτο των διαφημίσεων.

Στο παρά πέντε: Ωραίος ο πρώτος κύκλος, γεμάτος πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις αλλά - αχ, αυτό το αλλά - στον δεύτερο απολαύσαμε επεισοδιακές διαφημίσεις (η Αγγέλα πιάνει δουλειά σε κατάστημα κινητών χορηγού εταιρίας υπό τους ήχους της διαφήμισης) και ένα είδους μελό-αμόρε φινάλε που θα ζήλευε μόνο η Πέγκυ Καρρά(χισαρίδου).

Θα αναφέρω και το παιδικό Αστυνόμο Σαΐνη, που από το 66 επεισόδιο και μετά γίνεται επαναλαμβανόμενο στα πρόσωπα και τις υποθέσεις.

ΥΓ. Δεν ξέρω βέβαια αν είμαι εντός θέματος ή κάποιου παρεμφερούς.

 

[Rakeesh]

Μεσα στο θεμα εισαι θα ελεγα, μονο που το Παρα 5 ειναι εκτος ρετροοριων

 

[NotSoRetro]

Ως retronoob, οι επαφές μου με ρετρό σειρές είναι μάλλον λίγες. Οπότε μπορώ να μιλήσω μόνο για Απαράδεκτους, Ντόλτσε Βίτα, άντε και Δύο Ξένους.

Οι Απαράδεκτοι πράγματι έπεσαν προς το τέλος, αλλά γενικότερα υπήρχαν και κάποια καλά επεισόδια στον 2ο κύκλο, δηλαδή μάλλον για σκαμπανευάσματα μιλάμε. Ειδικά τα εορταστικά επεισόδια είχαν θέματα. Αντίθετα, όλα τα επεισόδια με χρονολογίες ήταν 1 και 1.
Για το Ντόλτσε Βίτα, υπήρχαν κάποια λίγα επεισόδια που η ποιότητα ήταν χαμηλότερη (το Καρναβάλι, η πλούσια Ασπασία, ο μπερμπάντης Περικλής), αλλά διαφωνώ με αυτό που λέγεται περι συνολικής πτώσης μετά την αποκάλυψη. Πολύ απλά, η σειρά πήρε αναγκαστικά άλλη τροπή, αφου κάποτε έπρεπε να κλείσει. Για παράδειγμα οι σκήνες που Σάσα-Ασπασία συσκέπτονται, ή η σκηνή ''θα ανέβει η ντομάτα'', είναι εξαιρετικές.
Εάν κάτι με απογοήτευσε, δεν είναι το τέλος, αλλά η μικρή έκταση που δίνεται στην αντίδραση της Ντορίτας. Καταλαβαίνω οτι το νοήμα ήταν οτι δεν την ένοιαζε και πολύ, αλλά ήταν πολύ αντικλιμακτικό οτι δεν έγινε μια σκηνή αντίστοιχη με της Ασπασίας, με την κλασική αφήγηση ''στην Περούτζια...''.
Οι Δύο ξένοι γενικά έπασχαν απο σενάριο κάπως, ήταν πολύ φλύαροι, ειδικά κάτι επεισόδια με γέννες, φυγή του Κωνσταντίνου κτλ τα βρίσκω εώς και ενοχλητικά. Και γενικότερα ο δεύτερος κύκλος πάσχει, αφού οι άνθρωποι τον έγραψαν προφανώς στο πόδι λόγω της εγκυμοσύνης.

 

[paulochelao24]

τον όρο που λέτε (jump the shark) εγώ το μεταφράζω ελέυθερα ως "χάνεται η μπάλα" και πραγματικά το πιο κλασικό παράδειγμα για μένα είναι οι "Απαράδεκτοι" που απ' τα επεισόδια μετά το Πάσχα του 1992 και μετά άρχισε να χάνεται η αρχική σπιρτάδα σύν ότι άλλαξαν και οι τίτλοι αρχής από τότε και διαρκούσαν κοντά στα 4 και κάτι λεπτά.Επίσης απ' το 1ο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου είχε συνέχεια κοντινά πλάνα στους πρωταγωνιστές δεν βλέπαμε τόσο τους χώρους που ζούσαν και κινούνταν οι ήρωες,άλλο λούκ,διαφορετική φωτογραφία πρός το χειρότερο με λίγα καλά επεισόδια .

 

[tsimisde]

Έχει αναφερθεί και αλλού στο φόρουμ αλλά, πραγματικά ο δεύτερος κύκλος από "Της Ελλάδος τα Παιδιά", πραγματικά δεν βλέπεται. Επειδή έτυχε είδα όλη τη σειρά πρόσφατα, το μόνο που θυμάμαι είναι το διαφορετικό σκηνικό στα γραφεία.

Επίσης, οι επαναλαμβανόμενες υστεριες/ιστορίες όλων των πρωταγωνιστών του "Ρετιρέ", έπρεπε να περιοριστούν στον πρώτο κύκλο και μόνο, άπαξ και δει κάποιος ένα επεισόδιο και μόνο, θα είναι σαν να έχει δει και όλα τα επόμενα, πραγματικά απορώ πως τράβηξε για 80+ επεισόδια τα οποία ήταν απλά μια κόπια με διαφορετικές παραλλαγές.

Αλλά το μεγαλύτερο παράδειγμα του jump the shark, νομίζω ήταν οι μακροβιότερες όλων των εποχών Φωσκολιάδες, αν και, θαρρώ ότι η παρακμή ξεκίνησε μετά τα χρονολογικά όρια ρετρό του φόρουμ, οι ίδιοι πομπώδεις διάλογοι και ερμηνείες για 15 χρόνια, τραβήχτηκαν από τα μαλλιά τα επεισόδια και μας αφήσανε καραφλούς....

Επίσης, κάτι ανεκδιηγητα "Χάι Ροκ" και "Λαβ Σορρι" απορώ πως άντεξαν τόσα επεισόδια, πραγματικά δεν είχαν από ένα σημείο και έπειτα να προσφέρουν κάτι καινούργιο.

 

[paulochelao24]

Νομίζω οι Απαράδεκτοι άρχισαν να ξεχειλώνουν απ' τα επεισόδια μετά το Πάσχα του 1992 (συγκεκριμένα μετά απ' το επεισόδιο με τον οικολόγο και όταν άλλαξαν οι τίτλοι αρχής που κρατούσαν 5 λεπτά σχεδόν). Ο δεύτερος κύκλος λίγα καλά επεισόδια είχε (π.χ. με την Παπαρήγα την καλή ήταν ένα απολαυστικό επεισόδιο του β κύκλου.)

 

[LadyNaty]

Ο Πετρος και τα κοριτσια του: ο πρωτος κυκλος (1994-1995) ενταξει, καλός ηταν...ο δευτερος κυκλος (1995-1996) απλα, δεν βλεποταν...

Αυτή η σειρά είχε από την αρχή ένα χιούμορ (κακώς εννοούμενου) αλμοδοβαρικού τύπου. Ο πρώτος κύκλος ήταν όντως καλός, με την Παπαλάμπρου να παίζει την αφελή μαθήτρια, την Βλαβιανού την ψωνάρα καλλιτέχνιδα και την Νικολέση την νοικοκυρά γεροντοκόρη (κάτι σαν την "Ματίνα" του "Κωνσταντίνου και Ελένης"). Ο δεύτερος κύκλος, εκεί που η Βλαβιανού από "Φανή" αυτοβαφτίζεται "Φανιόλα", η Νικολέση σχεδόν απουσιάζει από το σίριαλ και η Παπαλάμπρου μετατρέπεται σε...τέλεια χαζογκόμενα, μου είχε σπάσει τα νεύρα. Ακόμα πιο πολύ μου είχε σπάσει τα νεύρα η επανάληψη αυτού του "σακούρτελε" (που δεν ξέρω ποιος είχε επινοήσει αυτή τη λέξη). Ευτυχώς για μας, ο Φιλιππίδης λόγω των εις βάρος του (σοβαρότατων) κατηγοριών έχει υποστεί ένα block-delete από την ελληνική τηλεόραση και έτσι -τουλάχιστον- για κάποια χρόνια δεν θα ξαναδούμε σε επανάληψη ούτε αυτή τη σειρά ούτε κάποια άλλη (όπως το "Χάι Ροκ" που ανέφερε ο tsimisde).

 

[johnny19818]

Θα συμφωνήσω σε Απαράδεκτους και Της Ελλάδος τα παιδιά. Οι 2οι κύκλοι πολύ κατώτεροι από τους πρώτους.

 

[tsimisde]

Είναι κάτι που σκεφτόμουν τώρα πρόσφατα και το αναφέρω εδώ στο θέμα μιας και το θυμήθηκα. Το είδα σε σίριαλ το οποίο δεν μπορώ να αναφέρω εδώ καθώς, είναι μεταγενέστερο των χρονολογικών ορίων του φόρουμ αλλά, θα το περιγράψω ως εξής.

Εκεί όπου πραγματικά θεωρώ ότι γίνεται σεναριακό ξεχειλωμα, μάδημα του τριχωτού της κεφαλής, είναι όταν η πλοκή καταφεύγει σε ακραία, ασυνάρτητα και πολύ κουφά μονοπάτια. Για παράδειγμα, σε μια κωμική σειρά, έχουμε ξαφνικά την απαγωγή ενός πρωταγωνιστή, για να σοβαρέψει ξαφνικά το σίριαλ, σε ένα άλλο σίριαλ, από κωμωδία, έγινε ξαφνικά κυνήγι κατασκόπων η κατάσταση, αλλά το αγαπημένο μου, ειναι όταν σε ένα σίριαλ, τρώμε κάνα 10λεπτο - 15λεπτο με τραγούδια σε νυχτερινό κέντρο, τακτική Δαλιανίδεια η οποία κρατάει ακόμα βλέπω. Πραγματικά έχω την απορία το πώς αποτυπώνονται ως σκηνοθετικές οδηγίες αυτές οι σκηνές στο σενάριο....

Γενικά, οι υπερβολές, είναι κάτι το οποίο είναι κακό και όταν λέω υπερβολές, δεν εννοώ στις ερμηνείες των ηθοποιών, εννοώ στο περιεχόμενο του σεναρίου. Βλέπεις πράγματα ακραία και εκεί πραγματικά καταλαβαίνεις ότι η έμπνευση έχει στερέψει για τα καλά, για να καταφεύγουμε σε λύσεις πολύ ακραίες και υπερβολικές, σε πράγματα εντελώς εκτός της φιλοσοφίας του σεναρίου και αυτό, συμβαίνει στα τελευταία επεισόδια ενός σίριαλ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό, χωρίς φυσικά να έχω εντρυφήσει αρκετά στο εν λόγω σίριαλ, είναι σε ένα από τα τελευταία επεισόδια της σειράς, μιλάω για τους 'Αυθαίρετους' όπου, γίνεται έκρηξη σε ένα εργοστάσιο η κάτι τέτοιο, το σκηνικό πολύ φευγατο και πραγματικά απορώ τι ακριβώς εξυπηρέτησε, πραγματικά πολύ φευγάτο και υπερβολικό μου φάνηκε, τυχαία το είχα πετύχει κάπου και πραγματικά με άφησε με την απορία, μου φάνηκε πολύ τραβηγμένο από τα μαλλιά, κάπου ώπα δηλαδή.

Δηλαδή, η νοοτροπία του να βάλεις κάτι στο σενάριο απλά για να το γεμίσεις, με δυσαρεστεί, η ασυναρτησία πάει σύννεφο εκεί, το να μπαίνουν πράγματα ίσα για να γεμίσει ένα επεισόδιο, για να καλύψουμε το χρόνο, ειδικά αν αυτή η προσθήκη, είναι πομπώδης (βλέπε Φωσκολιάδες).

 

[paulochelao24]

θυμάμαι τέλη 1990 (πρός Νοέμβριο περίπου) αρχές 1991,παρακολουθούσα μια καναδική σειρά -αστυνομική κωμωδία- με τίτλο "Τα Διαμάντια".Ουσιαστικά η σειρά αυτή ξεκίνησε να προβάλλεται στις αρχές σχεδόν που άνοιξε το Mega,απλά διεκόπη σε κάποιο σημείο και την συνέχισαν λίγο καιρό μετά (πρός Νοέμβριο 1990 που έγραψα πιο πάνω). Ενώ τα πρώτα επεισόδια που έβλεπα ήταν πολύ καλά με χιούμορ,δράση, ξαφνικά από κάποιο σημείο και μετά η ιστορία μεταφέρθηκε στο Παρίσι και για ανεξήγητο λόγο για 5-6 επεισόδια η σειρά από αγγλόφωνη έγινε γαλλόφωνη (κουφό εντελώς). Μετά νομίζω την διέκοψε το Mega για μια ακόμη φορά ή τελείωσαν τα επεισόδια κάτι τέτοιο (αν και νομίζω μετατέθηκε Κυριακή μεσημέρι προς άνοιξη εκείνης της χρονιάς). Γενικά πολλές σειρές που έβλεπα τότε από κάποιο σημείο και μετά "πήδηξαν τον καρχαρία",άλλαζαν και οι πρωταγωνιστές.άλλοι έφευγαν (π.χ Johnny Depp στην "Ομάδα δράσης 21" που έβλεπα τότε φανατικά) κτλ