3 video games που άρεσαν στον περισσότερο κόσμο και δε σας έκαναν κλικ.

SurvivalHorror

RetroActive
Joined
27 Δεκ 2014
Μηνύματα
415
Αντιδράσεις
106
Θα ήθελα να μάθω για τα 3 video games σας ή έστω λιγότερα αν δεν έχετε τρία(arcades,κονσόλες ή υπολογιστή)για τα οποία οι γύρω σας κάνανε τρελό ντόρο και τα θεοποιούσανε,αλλά ποτέ δε μιλήσανε στην καρδιά σας για τους ιδιαίτερους λόγους το καθένα που μπορείτε να αναλύσετε.

1)Tomb Raider


Ένα παιχνίδι που είχε κάνει πάταγο για την πρωταγωνίστριά του,για τις αχανείς εκτάσεις με τα πολλά μυστικά.Τα πράγματα που δεν μου άρεσαν ποτέ σε αυτό το παιχνίδι ήταν ο χειρισμός που δε μου κάθισε ποτέ,δεν τον θεωρούσα πρακτικό και δεν άντεχα το αν δεν κάνεις το παραμικρό βήμα να χάνεις όλη την πρόοδο(Χωρίς να λέω ότι δε μου αρέσε,επειδή ήταν δύσκολο).Δε μου άρεσε ποτέ η Lara Croft σαν χαρακτήρας,δε δέθηκα ποτέ καθώς και οι εχθροί με αφήνανε εντελώς αδιάφορο.

2)Grand Theft Auto

Έχω παίξει το Vice City,το ομολογώ,αλλά δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ :p μία απλή αποστολή.Τις θεωρούσα ανούσιες.Το μοναδικό πράγμα που μου άρεσε ήταν να οδηγάω στο όριο και να ακούω Slayer"Reign In Blood".Δεν ήμουν ποτέ λάτρης από παιχνίδια με μαφίες,ναρκωτικά κτλ και όσο κι αν μπορείς να κάνες ο,τιδήποτε σχεδόν,δε μου έκανε ποτέ αίσθηση σαν παιχνίδι και δεν έχω καταλάβει γιατί έχουν βγάλει τόσες πολλές συνέχειες.

3)Metal Gear Solid


To πρώτο παιχνίδι ήταν καινοτομία με ιδιαίτερη μουσική και αρχηγούς.Δυστυχώς ποτέ δε μου άρεσε η κατασκοπεία στα παιχνίδια και γενικά τα πολεμικού χαρακτήρα στυλ.Δε μπορέσα ποτέ να δεθώ με τον Solid Snake,γενικά δεν το αγάπησα και έτσι δεν το ακολούθησα ποτέ.Είχα παίξει μετά από χρόνια ένα demo τελείως διαφορετικό από το πρώτο το οποίο βαρέθηκα σε λίγα λεπτά.

.
 
Εγω εν γενει αντιπαθουσα τα κονσολικα γιαπωνεζικα παιχνιδια που εκαναν ντορο. Απο kawai platform οπως Mario μεχρι Street Fighter, ποτε δεν μου εκαναν κλικ, παρολο το χαμο που μπορει να γινοταν με αυτα.

(Το ιδιο νιωθω για τα MMORPG, αλλα αυτο ειναι εκτος θεματος καθοτι δεν ειναι ρετρο).
 
1 - JRPGs. H Γιαπωνέζικη αισθητική κάποτε μου άρεσε, αλλά από τότε που έγινε mainstream παντού απλά έχει καταντήσει γελοίο fan service. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορεί να αντέξει να παίξει ένα game με τέτοιους χαρακτήρες όπως στα τελευταία FF.

2 - Cinematic games (Heavy Rain, Beyond 2 Souls, The Last of Us). Γενικά τα cinematic games τα απεχθάνομαι. Ειδικά αυτά που παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους με πολύ μελόδραμα και "emotions" χωρίς κανένα ίχνος διακριτικότητας ή χιούμορ/αυτοσαρκασμού. Sorry Cage αλλά αν ήθελα να δω κάτι και για να με "αγγίξει" θα έβαζα την λίστα του Σίντλερ. Η ταλαιπωρημένη χαζόφατσα της Ellen Page σε ψηφιακή μορφή να κλαψουρίζει μου προκαλεί μόνο γέλιο και λίγο εκνευρισμό.

3 - Ubisoft games. Οτιδήποτε παίξω από αυτήν την εταιρία τα τελευταία 10 χρόνια, με παίρνει ο ύπνος (κυριολεκτικά, το Assassin Creed 2 είναι το μόνο παιχνίδι το οποίο με κοίμισε ενώ το έπαιζα). Η εταιρία έχει μερικούς από τους καλύτερους καλλιτέχνες και graphics designers αλλά ίσως τους χειρότερους game designers. Απλά δεν ξέρουν να φτιάξουν games κατά την άποψή μου. Άσε που γεμίζουν την οθόνη με ένα σωρό σημάδια, σηματάκια, τοξάκια, highlights κλπ. Ουσιαστικά δεν παίζεις κάποιο game μόνος σου, απλά ακολουθείς οδηγίες. Κρίμα, γιατί παλιότερα ήταν αρκετά καλοί.

Edit: Αν είναι μόνο για ρετρό παιχνίδια δεν το κατάλαβα καλά. Αν είναι να αλλάξω το post.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
1.Minecraft

Δεν μπορεσα,δεν μπορω και δεν θα μπορεσω ποτε να καταλαβω την τρελα που εχει δημιουργηθει με το συγκεκριμενο παιχνιδι.Το πρωτοεβαλα στο κινητο δεν την παλεψα ουτε 10 λεπτα και ειπα να του δωσω αλλη μια ευκαιρια στο PC αυτη την φορα μπας και το προβλημα ηταν η mobile εκδοση και οχι το παιχνιδι.Τελικα στο PC δεν την παλεψα ουτε 10 λεπτα και πραγματικα απορω και δεν μπορω εξηγησω τον λογο που αυτο το πραμα εχει κανει τετοια επιτυχια.

2.Grand Theft Auto


Καποτε στο ps2 ειχα παει στο σπιτι ενος φιλου μου να παιξουμε αυτη την παιχνιδαρα οπως ειχε πει.Τελικα εκτος του οτι βαρεθηκα την ζωη μου το μονο πραγμα που γουσταρα για κανα δεκαλεπτο να κανω ηταν που με καποιο cheat ειχαμε για οχημα ενα αρμα και πραγματικα ειχα διαλυσει τα παντα μαυτο.Κατα τα αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να ασαχοληθω ποτε με αυτο το παιχνιδι ουτε να το δω δεν θελω.

3.Tomb Raider

Eιχα παιξει το πρωτο γιατι ακουγα και διαβαζα τα καλητερα στα περιοδικα με videogames Της εποχης αλλα αυτος ο χειρισμος του με ειχε κατσει στον λαιμο και δεν την παλεψα ωστε να ασχοληθω σοβαρα με το παιχνιδι.Απο τοτε δεν εχω ασχοληθει ποτε ξανα με παιχνιδι της σειρας και μπορει τα σημερινα παιχνιδια να ειναι παιχνιδαρες (που λεει ο λογος :p ) αλλα δεν υπαρχει περιπτωση ουτε μια στο δισεκατομμυριο να ασχοληθω με καποιο απο αυτα.
 
Καποια που μου ερχονται στο μυαλο:

1) Tekken 1-2-3

Ποτε δεν μου ηρθε καλα η μεταβαση απο 2D σε 3D fighting! Ολοι τοτε ειχανε τρελαθει με το Tekken , εγω οσο και να επαιξα δεν μου εκανε κλικ.

2) Kingdom Hearts

Ενω εχω παιξει αρκετα Final Fantasy, το Kingdom Hearts που ειναι μιξη χαρακτηρων απο τα FF με χαρακτηρες της Disney δεν με τραβηξε... Στο συγκεκριμενο αφηνω ενα παραθυρακι ανοιχτο ;) .

3)Tetris :p

Ενταξει δεν ειμαι κανας φαν των puzzle games! Αλλα το τετρις το βαριεμαι απειρα...δεν μπορω να παιξω πανω απο 10λεπτα.

Γενικα ειναι πολλα αλλα επειδη μπορει να με λιντζαρουν θα σταματησω εδω :p
 
Super Mario 64. Βρήκα το όλο 3D στήσιμο δύσκολο στο χειρισμό και "ξένο" σε σύγκριση με ότι άλλο Mario ήξερα μέχρι τότε.

Όλα τα RPG. Βαριέμαι τους πολλούς διαλόγους.

Silent Hill. Έπαιξα πολύ την έκδοση στο PSP αλλά τα τέρατα τα βρήκα πολύ αποκρουστικά για τα γούστα μου. Προτιμώ Resident Evil.
 
1:GTA(ολα)Ποτε δεν το πηρα στα σοβαρα αυτο το παιχνιδι.Και εγω μετα απο κανα 5λεπτο εβαζα cheat και τα κανα γης μαδιαμ.2:Metal Gear Solid στο psx.Δε..Δε ξερω τι μου συμβαινει αλλα εχω προσπαθησει τουλαχιστον 3 φορες να ασχοληθω μαζι του αλλα δεν τα καταφερα.Δε μου κανει κλικ καθολου.3o_Ocarina of Time.Ακομα το εχω μεσα στο 3ds μπας και αλλα καθε φορα τα ιδια.Ειναι και αλλα βεβαια αλλα αφου το τοπικ λεει 3 πρεπει να το σεβαστουμε.
 
1. SENSIBLE SOCCER AMIGA

Subbuteo στον υπολογιστή. Ετη φωτός πίσω από το KICK OFF 2, ποτέ δε κατάλαβα γιατί τόσος ντόρος. Το έπαιξα το παραδέχομαι αλλά δε θα κάτσω ούτε 5 λεπτά να ασχοληθώ μαζί του σήμερα.

2. ZOOL AMIGA

Τραγελαφικός κλώνος του Sonic που όλοι φαίνεται ότι το γούσταραν εκτός από μένα. Αστεία γραφικά και gameplay, διαφημίσεις παντού στα γραφικά, γενικά ένα φρικτο platform.

3. GODS AMIGA/ATARI ST

Η απόδειξη ότι ένα τραγικό παιχνίδι μπορεί να γινει επιτυχία λόγω των γραφικών του. Ανύπαρκτος ήχος, το gameplay είναι μια τραγική μίξη manic miner με ghosts n goblins με τεράστια sprites και λίγο puzzling όπου ανεβοκατεβάζεις κάτι διακόπτες εδώ κι εκεί, κακό scrolling, πολύ κακή κίνηση, αργή δράση και κερασάκι στη τούρτα ότι είναι πανδύσκολο.
 
Δεν θα σχολιασω τις επιλογες των συμφορουμιτων_, οσο και με κουφαναν μερικες lol ! Αλλα ναι γουστα εινα αυτα.

Λοιπον εγω λεω ορθα-κοφτα, final fantasy, call of duty, pokemon , απαντα ! Μακρυα και αγαπημενοι !
 
Grand Theft Auto

final fantasy

Όσο και να το προσπάθησα με τα αυτά τα 2 παιχνίδια δεν μπόρεσα να τα χωνέψω!΄(και πιστέψτε με τους έδωσα αρκετές ευκαιρίες) Install και unistall στο 5λεπτο!
 
Παίδες κι εγώ το Final Fantasy δεν το αντέχω.Επίσης ποτέ δε μου άρεσε το Tekken,ήμουν της παλιάς και αγαπημένης σχολής και το Uncharted,το τελευταίο το βαριόμουνα αρκετά.

Πάντως είναι ωραίο να βλέπεις πολλές κοινές και πολλές διαφορετικές απόψεις :) Παιχνίδια για όλα τα γούστα.
 
ΟΛΑ (και εννοω ΟΛΑ) τα παιχνιδια στυλ Final Fantasy.

Αλλα αυτο ειναι στο ειδος οτι δε μ'αρεσει, οποτε...

Κατα τα αλλα, δε μπορω να θυμηθω καποιο αλλο game συγκεκριμενα που αρεσε στους περισσοτερους αλλα οχι σε μενα..

Και το Tomb Raider επαιξα στην εποχη του μανιωδως, και ολα τα υπολοιπα που ειπατε οτι δε σας αρεσαν τα επαιξα (Metal Gear Solid, Uncharted, GTA, Tekken, Silent Hill, Heavy Rain κτλ.)
 
Grand Thef Auto: Απαίσια σειρά για κάγκουρες.... :p

God of War: Ε εντάξει, δεν τρελάθηκα κιόλας

Call of duty: Μπλιαχ.......
 
Sonic γενικώς: το είχα αναλύσει, τρέχεις τρέχεις τρέχεις και χάνεις πολλά στο δρόμο. Δεν προάγει το exploration όπως το mario. Και όλες οι υπόλοιπες συνέχειες μου φαίνονται μια από τα ίδια.

3D Beat em up's Tekken, Virtual Fighter, Dead or Alive, Soul Calibur, whatever. Κάτι έχουν που με χαλάνε σε σχέση με τα παραδοσιακά street fighter/mortal kombat. Νοιώθω σαν να κάνω button mashing και δεν φαίνεται να έχει στρατηγική όπως τα παλιά, ή δεν την προάγει. Εκτός και αν η στρατηγική είναι τα compos αλλά που να θυμάσαι όλα αυτά. Δεν μπόρεσα ποτέ να μπω σε κάποιο από αυτά, αν και έχω τελειώσει κάποια με button mashing και μετά τα άφησα. Συνεχίζω να παίζω παραδοσιακό street fighter ή και τα καινούρια remakes και δεν έχουν χάσει.

Action Beat em up's God of War, Devil may cry, κλπ. Εντάξει, έχω παίξει ελάχιστα (πήρα το Bayonetta 2 στο Wii U, και βαρέθηκα) και θυμάμαι να δοκιμάζω να παίξω διάφορα άλλα και να μην τα συνεχίζω. Είχα λυπηθεί κιόλας που κάποια Castlevania πήγα να γίνουν god of war. Είναι τα παιχνίδια που πάλι νοιώθω να κάνω button mashing και να μην παίζω, και να βλέπω spectacles το οποίο μπορεί να ενθουσιάζει άλλους παίκτες αλλά εγώ νοιώθω πως πατάω κουμπιά χώρις πολύ στρατηγική και δυνατότητα να αποφεύγεις έξυπνα. Ίσως και να τα παίζω λάθος. Αλλά ούτε το παιχνίδι σε αναγκάζει να μάθεις στρατηγική, όλα button mashing, δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται στην οθόνη και spectacles είναι.

Τα δύο τελευταία αντικατοπτρίζουν την θλίψη μου για τα παλιά καλά genres που χάθηκαν, τα παραδοσιακά 2d beat em up (street fighter και mortal) και 2d browl (streets of rage, cadilacs, κλπ). Λένε πως είναι η εξέλιξη τους. Κάτι σαν την σχέση των modern military shooters vs classic FPS.

Όσο για το Final Fantasy, θα ψιλοέμπαινε στη λίστα, αλλά παλεύεται περισσότερο. Προσπαθησα να παίξω το 7 στο PS1 που θεωρείται από τα κορυφαία. Ενδιαφέρον σενάριο, μουσική, κλπ. Λίγο μεγάλοι διαλόγοι. Αλλά αυτό που δεν χωνεύω είναι το battle system. Δεν είναι πως δεν πάω τα turn based (απεναντίας, αρχίζω και λατρεύω τα tactical RPGs, ξεκίνησα από τα shining force και ψάχνω άλλα) απλά το συγκεκρίμενο σύστημα το βρίσκω βαρετό.
 
Mario 64

Μετα απο τοσες παιχνιδαρες σε Nes, GameBoy και Snes, και με τις πολυχρονη αναμονη του Mario 64, ηρθε η τοτε η στιγμη που κυκλοφορησε αναμεσα μας.

Ακομα θυμαμαι το ποσο πολυ ειχα απογοητευτει. Διαβαζα τις αποθεωτικες κριτικες για το παιχνιδι, και πιστευα οτι μιλανε για καποιο αλλο, αγνωστο σε εμενα τιτλο. Στα Mario ειδαμε, γνωρισαμε, εξερευνησαμε αλλα και αγαπησαμε τις περιοχες του, τους χαρακτηρες του και την μουσικη του, και δυστυχως με το Mario 64 αλλαξαν ολα.

Που ειναι τα μαγευτικα και σουρεαλιστικα τοπια; Οι σπηλιες και οι ζουγκλες, τα βουνα και οι ουρανιες πολεις του; Ειδα εναν Mario να περιφερεται σε επαναλαμβανομενες τοποθεσιες, χωρις λεπτομερια, διχως πολλα χρωματα. Εχουμε πιστα μεσα στο καστρο, εξω απο το καστρο, διπλα απο το καστρο, στη λιμνη του καστρου, στη πλαγια περα απο το καστρο, πανω απο το καστρο, μεσα σε πινακα που δειχνει το καστρο και κατω απο το καστρο.

Ελεος!

Χαθηκε η ζουγκλα; η σπηλια; Τι απεγιναν οι σωληνες!;!;! Τι στο καλο σκεφτοντουσαν;

Που ειναι επισης τα "μαγικα αντικειμενα" του Mario; Δεν λεω, φοβερο το καπελο και να πετας, αλλα ειναι δυνατον να μην μπορει να πεταει ο Mario μπαλες φωτιας μετα το λουλουδι της φωτιας; Και αντι αυτου κανει κινησεις καρατε!;!;!

Που εξαφανιστηκαν ρε παιδια οι οχτροι; Τι στο καλο συμβαινει με ολες αυτες τις βομβες; Bomberman παιζουμε η Mario; Γιατι το δυσκολοτερο πραγμα στο παιχνιδι ειναι η κινηση της καμερας, και να προσεχεις μην πεσει ο Mario στο κενο; Επισης, κανας μεγαλος εχθρος οεο; Ειναι μεγαλοι εχθροι αυτοι στο παιχνιδι; Ο Bowser αποητευτικοτατος. Ξεχασανε τοσο γρηγορα τον Bowser του Yoshi's island; Που τον εβλεπες και σηκωνοσουν απο την θεση σου εντρομος; Τι αισχρη απομιμιση του Godzilla ηταν αυτη που πηραμε; Καλα η μαχη στο τελος....... λυπηρα κακη.

Κλεινοντας με την μουσικη. Μετα βιας θυμαμαι 1-2 κομματια που αξιζαν. Γιατι ρε παιδια; Τι εγιναν ολες οι μελωδιες που αγαπησαμε στα αλλα παιχνιδια της σειρας;

Δεν αρνουμαι πως το παιχνιδι οντως επιρεασε παρα πολυ επειτα παιχνιδια και δικαιως του αξιζει μια θεση στο πανθεον. Αλλα ως δειγμα για το τι μπορουσαν και θα επρεπε να εχουν ως μηχανισμοι τα παιχνιδια επειτα. Μιας και το Mario 64 δεν ειναι παιχνιδι. Ειναι ενα εκπληκτικο tech demo.

Monkey island(s)

Τα adventures ειναι η κατηγορια παιχνιδιων που εχω ασχοληθει μαλλον λιγοτερα απο ολες τις υπολοιπες. Φυσικα ομως, δεν γινεται να παραβλεψω οτι εχουν κυκλοφορησει φοβεροι τιτλοι, Υμνοι στο ειδος τους αλλα και ως παιχνιδια ευρυτερα.

Και καποια στιγμη, ηρθαν τα Monkey island(s).

Ενω τα περισσοτερα adventures, στοχευαν στην οξυδερκεια, στην απολυτη σκεψη, και στην γαληνια παρατηρικοτητα, ηρθε το Monkey Island και τα θερισε ολα, σαν τανκ μεσα σε αγροκτημα.

Πολλοι θα πουν πως πρακτικα εφερε πολυ κοντα τον "απλο κοσμο" που δεν επαιζε adventures, με το να υοθετησει θελτικοτερα γιαυτους στοιχεια. Θα ελεγα πως μαλλον τα Monkey Island(s) "νερωσαν" τα adventures, με επιφανειακους χαρακτηρες, ρηχη υποθεση και απλοικο παιχνιδι.

Χαθηκαν οι γριφοι, η προκληση και η υποκινηση του να σκεφτεις με την λογικη για να προχωρησεις το παιχνιδι. Αντι ολων αυτων, εβαλε το πρωτο λιθαρακι για ολα αυτα τα φριχτα adventures, που πρακτικα πατας ενα βελακι, για να συνεχισει το παιχνιδι.

Εν ετη 2015, τα Monkey Island(s) εχουν ως "σοβαροτερο" σημειο αναφορας τις πωλησεις τους... Λες και οι μεγαλες πωλησεις κανουν τα καλα παιχνιδια..

Υγ. Το ξερω πως για το παραπανω θα με μισουν τουλαχιστον πεντε κοινοτητες με ποικιλους τροπους. Αλλα ειναι η αληθεια και επρεπε να υπωθει. Οντως εχω παιξει πολυ λιγοτερα adventures απο το περισσοτερο κοσμο οπου επιφανειακα δηλωνουν οπαδοι της σειρας, αλλα δεν ειναι δυνατον να υπαρχουν προγενεστερα παιχνιδια οπως τα King's Quest, Space Quest, Shadowgate, Leisure suit Larry, Neuromancer, Indiana Jones and the last crusade και το υπεροχο Loom, και να λεει ο κοσμος πως τα Monkey Island(s) ειναι υπεροχα επειδη ειναι πολυχρωμα και διασκεδαστικα.

Final Fantasy VII

Κλεινω τυπικα με το χειροτερο παιχνιδι ολων των εποχων. Το απαισιο Final Fantasy 7. Ειδαμε μια σειρα οπου εως και το εκτο μερος ειχε εκπληκτικη υποθεση και χαρακτηρες, ομορφους μηχανισμους και γενικοτερα παιχνιδια, και ενα τραγικο πρωι, καποιοι στην Square τους καρφωθηκε η ιδεα να κυκλοφορησει αυτο το τερατουργημα.

Εχει τον χειροτερο (μακραν) πρωταγωνιστη, εναν οικτρα ασχημο κακο (η και κακα ασχημο), βαρετο gameplay και μια απιστευτα λαθος υποθεση, που μοιαζει σαν να αντεγραψαν παλι την αντιστοιχη του FF6, αλλα να προσθεταν πραγματα απο εδω και απο εκει για να μην βγαζουν νοημα.

Υποτιθεται πως δοξαστηκε για την μεγαλη διαρκεια του, οντας τεσσερα cds. Εγω πιστευω πως μιλαμε για ενα σοβαρο ποσοστο πρωτων υλων καταστραμενες αδικα για να φτιαξουν αυτο το τερατουργημα.

Οντως εχει αρκετα (σχετικα) καλη μουσικη, και ας μην φτανει φυσικα το επιπεδο και την μαγεια της μουσικης απο το Final Fantasy 6.

Εχω ακουσει απο πολλους να λενε, πως αν ειχαν ως υπερδυναμη να ταξιδευουν πισω στο χρονο, θα παιζανε το λοττο για να ειναι ζαμπλουτοι. Αν ειχα αυτη την δυναμη, θα εβαζα τα δυνατα μου για να μην κυκλοφορησει αυτο το αισχρο πραγμα, και να κυκλοφορουσαν την συνεχεια του υπεροχου Final Fantasy 6 οπου δεν ειδαμε ποτε.

Υγ. Ολα τα παραπανω τα εγραψα ψυχραιμος.
 
Getta Robo είπε:
Mario 64Μετα απο τοσες παιχνιδαρες σε Nes, GameBoy και Snes, και με τις πολυχρονη αναμονη του Mario 64, ηρθε η τοτε η στιγμη που κυκλοφορησε αναμεσα μας.

Ακομα θυμαμαι το ποσο πολυ ειχα απογοητευτει. Διαβαζα τις αποθεωτικες κριτικες για το παιχνιδι, και πιστευα οτι μιλανε για καποιο αλλο, αγνωστο σε εμενα τιτλο. Στα Mario ειδαμε, γνωρισαμε, εξερευνησαμε αλλα και αγαπησαμε τις περιοχες του, τους χαρακτηρες του και την μουσικη του, και δυστυχως με το Mario 64 αλλαξαν ολα.

Που ειναι τα μαγευτικα και σουρεαλιστικα τοπια; Οι σπηλιες και οι ζουγκλες, τα βουνα και οι ουρανιες πολεις του; Ειδα εναν Mario να περιφερεται σε επαναλαμβανομενες τοποθεσιες, χωρις λεπτομερια, διχως πολλα χρωματα. Εχουμε πιστα μεσα στο καστρο, εξω απο το καστρο, διπλα απο το καστρο, στη λιμνη του καστρου, στη πλαγια περα απο το καστρο, πανω απο το καστρο, μεσα σε πινακα που δειχνει το καστρο και κατω απο το καστρο.

Ελεος!

Χαθηκε η ζουγκλα; η σπηλια; Τι απεγιναν οι σωληνες!;!;! Τι στο καλο σκεφτοντουσαν;

Που ειναι επισης τα "μαγικα αντικειμενα" του Mario; Δεν λεω, φοβερο το καπελο και να πετας, αλλα ειναι δυνατον να μην μπορει να πεταει ο Mario μπαλες φωτιας μετα το λουλουδι της φωτιας; Και αντι αυτου κανει κινησεις καρατε!;!;!

Που εξαφανιστηκαν ρε παιδια οι οχτροι; Τι στο καλο συμβαινει με ολες αυτες τις βομβες; Bomberman παιζουμε η Mario; Γιατι το δυσκολοτερο πραγμα στο παιχνιδι ειναι η κινηση της καμερας, και να προσεχεις μην πεσει ο Mario στο κενο; Επισης, κανας μεγαλος εχθρος οεο; Ειναι μεγαλοι εχθροι αυτοι στο παιχνιδι; Ο Bowser αποητευτικοτατος. Ξεχασανε τοσο γρηγορα τον Bowser του Yoshi's island; Που τον εβλεπες και σηκωνοσουν απο την θεση σου εντρομος; Τι αισχρη απομιμιση του Godzilla ηταν αυτη που πηραμε; Καλα η μαχη στο τελος....... λυπηρα κακη.

Κλεινοντας με την μουσικη. Μετα βιας θυμαμαι 1-2 κομματια που αξιζαν. Γιατι ρε παιδια; Τι εγιναν ολες οι μελωδιες που αγαπησαμε στα αλλα παιχνιδια της σειρας;

Δεν αρνουμαι πως το παιχνιδι οντως επιρεασε παρα πολυ επειτα παιχνιδια και δικαιως του αξιζει μια θεση στο πανθεον. Αλλα ως δειγμα για το τι μπορουσαν και θα επρεπε να εχουν ως μηχανισμοι τα παιχνιδια επειτα. Μιας και το Mario 64 δεν ειναι παιχνιδι. Ειναι ενα εκπληκτικο tech demo.
Να και κάποιος που συμφωνεί μαζί μου για το Mario 64. :thumbup: Θα συμφωνήσω με την κίνηση της κάμερας και το κενό που με το παραμικρό μπορεί να βρεθείς 2-3 επίπεδα παρακάτω και δώσ'του πάλι από την αρχή.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
johnny19818 είπε:
Να και κάποιος που συμφωνεί μαζί μου για το Mario 64. :thumbup: Θα συμφωνήσω με την κίνηση της κάμερας και το κενό που με το παραμικρό μπορεί να βρεθείς 2-3 επίπεδα παρακάτω και δώσ'του πάλι από την αρχή.
Ναι, η αλήθεια είναι ότι δεν κάθησα ποτέ να παίξω σοβαρά το Mario 64 εκτός από μια φορά σε emulator και πολύ αργότερα σε remake στο DS. Και τις δύο φορές δεν κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω και το άφησα. Ενώ είμαι fan της σειράς.

Πολύ αργότερα είδα έναν φίλο μου να το παίζει και αυτό που με χάλασε είναι πως είναι ένα playground που ο βασικός σκοπός είναι να βρεις αστέρια. Με το που βρίσκεις ένα αστέρι σε γυρίζει πίσω στο κάστρο, αντί να σε αφήσει να εξερευνήσεις και να τερματίσεις κάπως την πίστα. Περίεργη αλλαγή concept.

Ενώ τα πρόσφατα Mario 3D σε 3DS και Wii U παίζονται πολύ ευχάριστα, με την παραδοσιακή συνταγή από την αρχή στο τέλος στη σημαία και προαιρετικά μαζεύεις bonus, βρίσκεις μυστικά και ότι άλλο έχει στην πορεία. Αλλά είναι και κάτι άλλο που μου αρέσει σε σχέση με το Mario 64. Η κάμερα δεν ακολουθεί τον παίκτη. Υπάρχουν διάφορα views, ισομετρικά, από αριστερά προς δεξία, από πάνω προς τα κάτω. Ενώ στο Mario 64 με κούραζε αυτή η κάμερα. Ένας λόγος που πολλά άλλα platform 3d αντιγραφές της εποχές δεν τα χώνεψα.

Όλοι μου λέγανε πως το Mario 64 είναι classic και ίσως να ήταν ειδικά γιατί πρώτη φορά έβλεπες τον κόσμο του mario να ζωντανεύει στις τρεις διαστάσεις αλλά μέχρι στιγμής δεν μπόρεσα να παίξω. Ίσως να δοκιμάσω στο μέλλον γνωρίζοντας πως απλώς θα παίξει star hunting.
 
Ας μην πω είδη όπως πχ τα αθλητικά που με αφήνουν παγερά αδιάφορο η που δεν μπορώ να παίξω για "τεχνικούς" λογούς πχ FPS, και ας πω μεμονωμένους τίτλους από είδη που μπορεί και να ασχοληθώ...

God of War: Από την πρώτη στιγμή τα θεωρούσα (Με την αρνητική έννοια..) την "επιτομή" της "εμπορίλας". Και πάντα πίστευα ότι περισσότερο έκανε επιτυχία για το "νταβαντούρι" και τις εντυπωσιακές του σκηνές, παρά για κάτι πιο ουσιαστικό..

Super Mario Galaxy 2: Αν και πάρα πολλοί το χαρακτήριζαν ακόμα και σαν "το καλύτερο platform που έχει βγει ως σήμερα", για εμένα από την πρώτη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου ήταν μία τεράστια απογοήτευση που το μόνο που έκανε ήταν να καταστρέψει ότι καλό είχε το πρώτο, να αναδείξει στον μέγιστο βαθμό ότι αρνητικό είχε το πρώτο, και στο τέλος κατέληξε σε μία τραγωδία... Και ακόμα το χαρακτηρίζω σαν το χειρότερο Mario που έχω παίξει.

Φυσικά Tomb Raider!!!: Αν και τους αναγνώριζα κάποια πολύ καλά χαρακτηριστικά, ο χειρισμός τους τα έκαναν εντελώς unplayable (Άσχετα αν κάποιοι το βάφτιζαν "πρόκληση"..).

Και μπόνους, μία ολόκληρη γενιά... Η νέα!

Και την 6η δεν την είχα και σε ιδιαίτερη εκτίμηση (Σε αντίθεση με τους περισσότερους σημερινούς "gamers" που σε αυτή πήραν το βάπτισμα του πυρός..), όμως την 8η ως αυτή την στιγμή, και άσχετα αν εμπορικά σκίζει και το PS4 είναι το όνειρο κάθε αρσενικού μεταξύ 10 και 40, την βλέπω σαν την απόλυτη καταστροφή των video games.

Και πραγματικά και κυριολεκτικά, και τσάμπα να μου έδιναν μία νέα κονσόλα ΔΕΝ θα την έπαιρνα... Η και να την έπαιρνα, η θα την πουλούσα, ή θα την πέταγα στα σκουπίδια.. :p
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Leauge of Legends. Το έβαλα μια φορά να δω τι έχει και τραβάει τόσο κόσμο. Έφαγα μια ώρα μέχρι να γίνει η εγκατάσταση/ φτιάξω account/αντιμετωπίσω κάποια προβλήματα στην εκκίνηση. Μπαίνω να παίξω το tutorial, χάνω μια φορά, δυο φορές , 10 φορές. Εκνευρίστηκα και την επόμενη μέρα το διέγραψα.

Mass effect 3. Δεν έχω ασχοληθεί με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς,και όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την σειρά αυτό ήταν διαθέσιμο. Το setting και το σενάριο του παιχνιδιού δείχνει ενδιαφέρον, αλλά απογοητεύτηκα όταν είδα πως οι μάχες γίνονται σε προοπτική πρώτου προσώπου όπως ακριβώς γίνεται στα first person shooters. Μετά μαθαίνω πως η ΕΑ έκανε μια κουτσουκέλα με τα dlc, και έκτοτε δεν το ξανάπιασα το παιχνίδι. Θα του δώσω μια ευκαιρία ακόμα στο μέλλον, αφού παίξω και τα άλλα της σειράς.

Mario kart 7. Το mario kart του DS ήταν από τα αγαπημένα μου σε αυτή την κονσόλα, και όταν ανακοινώθηκε η συνέχεια στο 3ds το περίμενα πως και πως. Απογοητεύτηκα όμως όταν το πήρα στα χέρια μου καθώς οι πίστες είναι αδιάφορες, με ανακυκλωμένες ιδέες από τα παλιότερα παιχνίδια της σειράς. Η nintendo παραδέχτηκε πως το mario kart 7 ήταν αρκετά rushed για να προλάβουν την περίοδο των Χριστουγέννων.
 
cloud είπε:
Ας μην πω είδη όπως πχ τα αθλητικά που με αφήνουν παγερά αδιάφορο η που δεν μπορώ να παίξω για "τεχνικούς" λογούς πχ FPS, και ας πω μεμονωμένους τίτλους από είδη που μπορεί και να ασχοληθώ...
God of War: Από την πρώτη στιγμή τα θεωρούσα (Με την αρνητική έννοια..) την "επιτομή" της "εμπορίλας". Και πάντα πίστευα ότι περισσότερο έκανε επιτυχία για το "νταβαντούρι" και τις εντυπωσιακές του σκηνές, παρά για κάτι πιο ουσιαστικό..

Super Mario Galaxy 2: Αν και πάρα πολλοί το χαρακτήριζαν ακόμα και σαν "το καλύτερο platform που έχει βγει ως σήμερα", για εμένα από την πρώτη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου ήταν μία τεράστια απογοήτευση που το μόνο που έκανε ήταν να καταστρέψει ότι καλό είχε το πρώτο, να αναδείξει στον μέγιστο βαθμό ότι αρνητικό είχε το πρώτο, και στο τέλος κατέληξε σε μία τραγωδία... Και ακόμα το χαρακτηρίζω σαν το χειρότερο Mario που έχω παίξει.

Φυσικά Tomb Raider!!!: Αν και τους αναγνώριζα κάποια πολύ καλά χαρακτηριστικά, ο χειρισμός τους τα έκαναν εντελώς unplayable (Άσχετα αν κάποιοι το βάφτιζαν "πρόκληση"..).

Και μπόνους, μία ολόκληρη γενιά... Η νέα!

Και την 6η δεν την είχα και σε ιδιαίτερη εκτίμηση (Σε αντίθεση με τους περισσότερους σημερινούς "gamers" που σε αυτή πήραν το βάπτισμα του πυρός..), όμως την 8η ως αυτή την στιγμή, και άσχετα αν εμπορικά σκίζει και το PS4 είναι το όνειρο κάθε αρσενικού μεταξύ 10 και 40, την βλέπω σαν την απόλυτη καταστροφή των video games.

Και πραγματικά και κυριολεκτικά, και τσάμπα να μου έδιναν μία νέα κονσόλα ΔΕΝ θα την έπαιρνα... Η και να την έπαιρνα, η θα την πουλούσα, ή θα την πέταγα στα σκουπίδια.. :p
Aν σου δώσουν playstation 4 πάντως θα σου δώσω τη διεύθυνσή μου να μου το στείλεις...Έχουμε καλύτερους κάδους εδώ :p
 
Πίσω
Μπλουζα