Aπαίσια retro games που σας άρεσαν στην παιδική σας ηλικία

Vetus

RetroMaNiaC
Joined
21 Αύγ 2008
Μηνύματα
761
Αντιδράσεις
57
https://www.youtube.com/watch?v=6PaZmceJ7zA



 



Aς μιλήσουμε για retro games που απολαμβάναμε στην παιδική μας ηλικία αλλά χρόνια αργότερα συνειδητοποιήσαμε πόσο μεγάλες πατάτες ήταν.



 



Ιδού ένα δικό μου παράδειγμα: Το πρώτο παιχνίδι Spiderman για το Game Boy από την LJN, πασίγνωστη εταιρεία για την έλλειψη ποιότητας στα video games της. Ως πιτσιρικάς για κάποιο λόγο μου άρεσε πολύ. Χρόνια αργότερα όταν το ξαναείδα σε επεισόδιο του AVGN που γκρίνιαζε για το πόσο απαίσιο ήταν ήμουν σε φάση "Μα δεν το θυμόμουν τόσο απαίσιο.". Μετά το εν λόγω επεισόδιο κατέβασα το παιχνίδι σε emulator, προσπάθησα να το παίξω κι ήμουν σε φάση "Πως στον κόρακο το έπαιζα αυτό ως παιδί;".
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πιτσιρικια ειχαμε αλλα στανταρτς, ειδικα στα φορητα που το καλυτερο που ειχαμε πριν να ηταν στην καλυτερη περιπτωση καποιο tiger handheld. Ακομα και ενα μετριο παιχνιδι στο game boy ηταν αριστουργημα μπροστα του συγκριτικα.
 
Άλλη εποχή τότε, άλλη τώρα. Άλλοι άνθρωποι εμείς τοτε, άλλοι τώρα. Αν κάτι μας άρεσε όταν ήμασταν παιδιά, καλώς μας άρεσε και θα ήταν καλό με τα στάνταρτ εκείνης της εποχής. Τίποτα δεν ήταν πατάτα ή τομάτα. Εγώ χαίρομαι που οι περισσότεροι από εδώ ζήσαμε την επέλαση των εφαρμογών μικροηλεκτρονικής και ξέρουμε τι σημαίνει tiger παιχνιδομηχανή και MS DOS. 
 
Απο μκρος μου αρεσαν τα adventures αλλα επειδη δεν ημουν καμια ιδιοφυια, ουτε πολυκαταλαβανα αγγλικα, για μενα μερος της απολαυσης ηταν να χρησιμοποιω λυσαρι και να βλεπω τι γινεται, και κατοπιν να πειραματιζομαι (playtesting). Καποια adventures  τα αγαπουσα ιδιαιτερα για διαφορους λογους, οπως επειδη εβρισκα μονος μου κααααααποιους γριφους, ειτε επειδη ειχαν ωραια/γραφικα μουσικη, ή μου αρεσαν καποια αστεια και η πλοκη (οσο καταλαβαινα).

Μεγαλωνοντας αρχισα να παιζω πιο σοβαρα και να αποκτω πιο κριτικη σκεψη, και αρχισα να βαζω στοχο και να παιζω χωρις λυσαρι. Αντιστοιχως, αρχισα να νευριαζω με εξαιρετικα ηλιθια δυσκολους και κακοσχεδιασμενους γριφους.

Ξαναπαιζοντας αγαπημενα ρετρο adventures, βλεπω οτι ειχαν τετοιους γριφους, και αν τα επαιζα σοβαρα, μεγαλυτερος, θα με εκνευριζαν. Σε καμια περιπτωση δε θα ειχα γλυκες αναμνησεις απο αυτα και δεν θα τα θεωρουσα σημερα "αγαπημενα"
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ειναι μονο ενα. Σιγουρα το Spiderman ειναι ενα απο αυτα. Ισχυει οτι στα φορητα ειδαμε αρκετες πατατες αλλα αφου δεν ειχαμε εναλλακτικη...
 
Επαιζα παιχνίδια στον 8μπιτο που δεν θα τα έπαιζε σήμερα ουτε ναυαγός.

Human killing machine και hopping mad σε CPC. Το ποσο τραγικα ηταν δεν λέγεται για κάποιο λογο όμως τα γουσταρα και έπαιζα συνεχώς. Επίσης ενα άλλο νομιζω road runner σε CPC. Αλλη καταδίωξη αυτό.




ΥΓ το hkm πρεπει να το είχα πάρει και οριτζιναλ !
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Νταξ... Κασσέτα για Spectrum και σου κοτσάρει από πίσω screen shots από Atari ST...

Φαντάσου έναν πιτσιρικά να μην είχε επαφή με περιοδικά της εποχής, τι απογοήτευση θα τράβαγε...
 
Τα απαίσια παιχνίδια που μου άρεσαν στην παιδική-εφηβική ηλικία, εξακολουθώ να μην τα χαρακτηρίζω απαίσια.

Τι εννοώ; Όταν ήμουν 14 χρονών, δεν έπαιρνα περιοδικά υπολογιστών, ενώ ελάχιστοι φίλοι μου είχαν Amiga, δεν είχα λοιπόν reviewers να μου υπαγορεύουν τι πρέπει να μου αρέσει και τι όχι. Αν περνούσα καλά με ένα παιχνίδι, δεν με ένοιαζε αν δεν είχε καλά γραφικά, ή χτυπητά ελαττώματα. Βλέπω σήμερα τα σχόλια που συνοδεύουν ένα ρετρό παιχνίδι, κι είναι πάντα του στυλ "έχει λιγότερα χρώματα από το arcade, είναι χειρότερη έκδοση από του Game Gear, του λείπει η τέταρτη πίστα που έχει στο SNES, δεν έχει το scrolling του Megadrive" κτλ. Γιατί θα έπρεπε να με ενδιαφέρουν όλα αυτά; Εγώ φόρτωνα τα Alien Syndrome, Strider, Highway Hawks αυτού του κόσμου και με έβρισκε το ξημέρωμα. Α, και επειδή δεν είχα κανένα να μου πιπιλάει το αυτί ότι το Shadow of the Beast είναι unplayable, το είχα φτάσει πάρα πολύ μακριά χωρίς άπειρη ενέργεια!

Όσο κι αν μέσα μου το ξέρω λοιπόν, θεωρώ ότι θα ήταν προδοσία να αποκαλέσω απαίσια παιχνίδια που μου χάρισαν τόσο ωραίες αναμνήσεις.
 
Στο human killing machine υπάρχει ζουμί, πρεπει να είχε γίνει review σε Atari st στο πίξελ οπου είχε πάρει μια καλη σχετικα βαθμολογία. Βλέποντας τα καλά γραφικά, η CRT παντα κολακευει αυτά τα παιχνίδια το πήρα σε αμστραντ και εντάξει εννοείται απογοήτευση, λες πλάκα μου κανεις εγώ αλλα είδα στο περιοδικο. Παρόμοια απογοήτευση είχα πάθει και στο super hang on σε αμστραντ που είχα δει review σε st (στο sprite μάλλον) και το πήρα, φυσικά καμια σχέση, μονόχρωμο αργό και κακά controls. Παρολα αυτά τα 2 παιχνίδια αυτά τα έλιωσα, τοτε δεν ειχαμε και ίντερνετ να κατεβάζουμε 1.000 ρομ πιάσε το ενα ασε το άλλο. Αυτα ειχες αυτά επαιζες 
 
Το Out Run στον Amstrad ... Αν και η έκδοση ήταν τραγική, και χαλαρά η μάλλον η χειρότερη για οποιοδήποτε σύστημα, θυμάμαι οτι έπαιζα συνέχεια.
 
Το Out Run στον Amstrad ... Αν και η έκδοση ήταν τραγική, και χαλαρά η μάλλον η χειρότερη για οποιοδήποτε σύστημα, θυμάμαι οτι έπαιζα συνέχεια.
Εντελώς τραγική όμως. Θυμάμαι ο δρόμος πήγαινε προς τα πισω σαν να έχεις βάλει όπισθεν. Ήχο δεν είχε απολύτως τίποτα ουτε καν εφέ. Και αυτό πρέπει να το είχα πάρει γνήσιο σε 6128. Ειχαμε λεφτά για πέταμα τότε.
 
Εντελώς τραγική όμως. Θυμάμαι ο δρόμος πήγαινε προς τα πισω σαν να έχεις βάλει όπισθεν. Ήχο δεν είχε απολύτως τίποτα ουτε καν εφέ. Και αυτό πρέπει να το είχα πάρει γνήσιο σε 6128. Ειχαμε λεφτά για πέταμα τότε.
Το Out Run δεν το είχα γνήσιο - ευτυχώς. Γνήσιο στον Amstrad όμως είχα το Shinobi ( το θυμήθηκα λόγω ονόματος προφίλ :) ) το οποίο ήταν το άκρως αντίθετο του Out Run σαν conversion απο τη arcade έκδοση, και η έκδοση του παιχνιδιού για Amstrad ήταν εκπληκτική.
 
Το έχω κι εγώ γνήσιο, ήταν αξιοπρεπής μεταφορά. Σε 6128 έχω πολύ πράμα γνήσια πεταμενα σε κάποια κούτα στην αποθηκη. Μερικά που θυμάμαι

Double dragon (καλη μεταφορά),shinobi, chase HQ (πολύ καλο), 1943, karnov, super hang on, human killing machine, outrun, RoboCop, renegade 3, shadow of the beast, purple Saturn day, Crazy Cars 1, crazy cars 2, και πολλά άλλα. Γύρω στα 50 οριτζιναλ πρεπει να εχω. Δεν ξέρω αν θυμάμαι καλά το outrun να είχε μια κασέτα με την μουσική του παιχνιδιού μέσα. 
 
Αυτά που θυμάμαι να είχα γνήσια ήταν το Shibobi, Ghouls & Ghosts, Robocop, Terramex, Thundercats, Wec Le Mans, Sim City... Αυτά θυμάμαι. Πρέπει να είχα και άλλα, αλλά δυστηχώς δεν έχω κρατήσει τίποτα.
 
Wonderboy in Monster Land.. lol Επειδή το είχα λιώσει στα "ηλεκτρονικά", μόλις έμαθα ότι θα βγει για Amstrad, έτρεξα να το παρω, αφού μάζεψα ότι οικονομίες είχα. Απογοήτευση είναι λίγη σαν λέξη να περιγράψει το πως ένιωσα. Αντίγραφο της Spectrum έκδοσης, χωρίς χρώματα, χωρίς μουσική, αργό κλπ κλπ. Επειδή όμως έπρεπε να κάνω απόσβεση, το είχα λιώσει. Κρίμα πάντως γιατί ο Amstrad είχε τις δυνατότητες να αποδώσει καλά το συγκεκριμένο παιχνίδι.

 
Εγω ειχα καποια ρεντα στα λιγα originals που τσιμπαγα στον Spectrum

Way of the Exploding Fist, Who Dares Wins II, Cliff Hanger (New Generation) 

Φυσικα δεν απεφυγα τις μουφες

HKM, Critical Mass (με Αγγλικη σουπερ συσκευασια απο Durell αλλα φολα )
 
Wonderboy in Monster Land.. lol Επειδή το είχα λιώσει στα "ηλεκτρονικά", μόλις έμαθα ότι θα βγει για Amstrad, έτρεξα να το παρω, αφού μάζεψα ότι οικονομίες είχα. 
Τι πατάτες βγαζανε και τι αρπαχτες κάνανε.. Ουτε στον σπεκτρουμ δεν παίζεται. Άθλια μεταφορά. Ακόμα και σε Amiga και ST είναι χάλια, μονο σε C64 κατι λέει. Πεταγανε εκεί ενα κουτί με μια πρόχειρη εκδοση που έφτιαξε ένας μαθητής γυμνασίου τζαμπα, λεφτά δινανε μονο για την άδεια και κονομαγανε. Απο τις πιο μεγάλες αρπαχτες αυτό το παιχνίδι.
 
Κρίμα πάντως γιατί ο Amstrad είχε τις δυνατότητες να αποδώσει καλά το συγκεκριμένο παιχνίδι.




 
Εχω την εντύπωση πως στον amstrad πολλά παιχνίδια θα μπορούσαν να αποδοθούν καλύτερα αλλά από ένα σημείο και μετά απλά αδιαφορούσαν.

Μπορεί και να κάνω λάθος αλλά κάτι τέτοιο μου είχε αποτυπωθεί.    
 
Το wonder boy in monster land ειναι μεσα στο top 5 των αγαπημενων μου  arcades ολων των εποχων και πραγματικα μετα το λιωσιμο στα ηλεκτρονικα δεν θα επαιζα την εκδοση του Amstrad ουτε ναυαγος να ημουνα σε ερημονησι.Αν δεν ειχα δει την arcade εκδοση τοτε θα την επαιζα πιστευω και βγαζω το καπελο στον φιλο michpan που το ελιωσε και αυτο οπως ειπε ασχετα που τοτε το καναμε αυτο λογο των χρηματων που δεν μπορουσαμε να περνουμε καθε λιγο και λιγακι νεα παιχνιδια.
 
Πίσω
Μπλουζα