Όποτε θυμάμαι τα ουφάδικα, δεν είναι μόνο το παιχνίδι, αλλά όλο το πακέτο: Η μυρωδιά της τσόχας από τα μπιλιάρδα και την υπηρεσιακή μοκέτα, τα μπλίκι μπλίκι από τα φλιπεράκια και τα άλλα ούφο δίπλα, οι στεκιές και οι μπάλες που χτυπούν μεταξύ τους, η τσιγαρίλα και τα τασάκια πάνω στο tehkan, ο ήχος όταν πέφτει μέσα το δεκάρικο, η μοντέρνα μουσική ν' ακούγεται χαμηλά στο μαγαζί, κτλ.
Η αγαπημένη μου περίοδος ήταν μεταξύ Scamble κι Exerion με τα έντονα χρώματα, και double dragon / cabal που ήταν τα πολύ εξελιγμένα. Τα μετέπειτα μου φαίνονταν λίγο υπερβολικά.
Τακτικά πήγαινα στα ούφο μέχρι το 91 περίπου. Μετά πρέπει να έτυχε να παίξω 2-3 φορές μέχρι το 98.
Το 98 πάντως, είχα κολλήσει μ' ένα ωραίο φλιπεράκι με Αρειανούς! (από τον πλανήτη, όχι τη συμπρωτεύουσα)
Πιστεύω πως και να υπήρχαν ακόμα αίθουσες και να πήγαινα, δεν θα μου φαινόταν το ίδιο. Τώρα είναι γενικά άλλη ατμόσφαιρα, άλλος κόσμος, πιο δήθεν κτλ... ή απλώς είμαι πια πολύ γέρος γι' αυτά.