Jackie dragon είπε:
Οπως τονισα αρκετες φορες σε πολλους βετερανους του SNES, το παιχνιδι σε καμια περιπτωση δεν αγγιζει τη μαγεια που του χαριζε η RARE στο παρελθον.. το λεμε και θα το ξαναλεμε.. δε κανει δουλεια η retro studios.. ειναι σα να γυριζεις ταινια Ράμπο με σκηνοθέτη τον Αγγελόπουλο..
Εχοντας λιώσει και τα παλιά Donkey Kong, στην εποχή τους, καταλαβαινω τι λες αλλά νομίζω υπερβάλεις λίγο. Το θέμα του Returns σε σχεση με τα παλιά, εκτός από τον χειρισμό ο οποιος δεν είναι τόσο απλος ή ξεκούραστος, είναι τα χαρούμενα, καρτουνίστικα γραφικά του.
Στο οriginal, τα γραφικά ήταν πιο σκοτεινα, πιο φυσικά, με πιο γήινα χρώματα. Παρέα με το soundtrack, το αποτέλεσμα ήταν πολύ ατμοσφαιρικό. Στο 2ο μέρος, το soundtrack ήταν ακόμα πιο ατμοσφαιρικό και το παιχνίδι ακόμα πιο σκοτεινό. Το 3ο δεν μου πολυάρεσε, δεν το πολυέπαιξα.
Στο Returns έχουμε καρτουνίστικα πολυγωνικά γραφικά, με έντονα χρώματα και πολύ φως. Ειδικά ο 2ος κόσμος είναι πιο φωτεινος και απο παιχνίδι Mario (προσωπικά δεν μου αρεσε καθόλου). Επισης το soundtrack δεν λεει πολλά (μέχρι τα μισά που έχω φτάσει), υπάρχουν καποια remixes που είναι καλά και κανα-δυο καλά καινουρια, αλλά τα περισσότερα καινούρια κομματια ειναι βαρετά (όπως πχ στις πίστες με θέμα την παραλία, μπλιαξ!). Τέλος, παλιά είχαμε τους μπρατσομένους κροκόδειλους και τις σφήγκες με τα τεράστια κεντριά, τώρα έχουμε βατραχάκια και καβουράκια.
Μην ξεχνάμε επεισης ότι όταν βγήκε το DKC το 1994, τα γραφικά του είχαν κάνει τρομερή αίσθηση. Oι περισσότεροι θυμόμαστε τον ντόρο που είχε δημιουργηθει για αυτό το θέμα. Ηταν για πολλους το εντυπωσιακότερο παιχνίδι. Σημερα είναι αδύνατον για το Returns να κανει κατι παρόμοιο, ειδικά σαν παιχνίδι στο Wii.
Eκεί λοιπον που χάνει το παιχνίδι (σε σχεση με το original) ειναι η ατμόσφαιρα. Σίγουρα είναι πιο χαρούμενο από πριν. Καποιες πίστες όμως διατηρουν καπως την ατμόσφαιρα του original. Η πρώτη πίστα με τρενακι (στον 1ο κόσμο) είναι υπέροχη, ίσως καλύτερη από τις παλιές, ο 3ος κόσμος με τα ruins έχει ένα στιλ Indiana Jones και μου αρέσει περισσότερο από τις παλιές αντίστοιχες. Πιο μετά δεν ξέρω, το έχω φτάσει μέχρι τον 4ο κόσμο.
Εκει όμως που το παιχνίδι κερδίζει πολύ είναι το level design. Οι πίστες είναι πιο περίπλοκες από ότι παλιότερα, πιο γεμάτες με περισσότερες διαφορετικές ιδέες και πράγματα για να δεις και να κάνεις. Σχεδόν κάθε πίστα ειναι εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη, χωρίς πολλές επαναληψεις. Γενικώς, έχουν περισσότερο ενδιαφέρον. Τεχνικά ειναι αψογο με μπόλικη λεπτομέρεια στα 60 fps. Τέλος είναι πολύ δύσκολο. Πιο δύσκολο από το πρώτο, περίπου όσο δύσκολο ήταν το δευτερο μαζί με τις μυστικές πίστες. Αλλα το καλό είναι ότι δεν σου σπάει τόσο τα νευρα χάρη στα καλά τοποθετημένα checkpoints. Οι μυστικές πιστες (παλουκια) δεν ειναι πολύ μεγάλες, οποτε αν και έχασα πχ 30+ ζωές για να βγάλω την secret του 1ου κόσμου, δεν μπορώ να πω ότι εκνευρίστηκα τόσο όσο σε άλλα λιγότερο δύσκολα παιχνίδια (μιλάω για μεχρι εκει που το έχω φτάσει). Α και μην ξεχνάμε ότι σε σχέση με άλλα συγχρονα 2D στιλ platforms, το DKCR είναι απλά πολύ ανώτερο (σαν single player πάντα).
Αρα λοιπόν μπορεί το παιχνίδι να μην σου δίνει τόσο την αισθηση των παλιών, έχει όμως τα δικά του καλά στοιχεία. Θα προτιμούσα κι εγώ πιο σκοτεινες πίστες και ένα νέο soundtrack από τον David Wise και αν τα ειχε αυτά θα του έβαζα 10/10 αλλά και τώρα παιρνει άνετα ένα 8/10 ή ακόμα 9/10 αν οι κόσμοι συνεχίσουν να βελτιώνονται μετά τον χαζό-2ο κόσμο.
και όχι retro, αν μιλάμε για την εταιρεία που το έιχε βγάλει για το SNES ....(καλα θα ήταν να λεγόταν Retro)
60 controler,δεν ειχα καποιο προβλημα, αλλα αμα εχεις wii controller μπορεις να το χρησιμοποιησεις στο PC.
