D@redevil
Retired Admin
- Joined
- 31 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 8.888
- Αντιδράσεις
- 614
Μόλις πρόσφατα ήρθε στην κατοχή μου το τελευταίο cd των DreamΤheater: “A Dramatic Turn of Events”, το οποίο έχω λιώσει από το συνεχές repeat στη δουλειά, στο αυτοκίνητο & στο σπίτι!
Και συνειδητοποίησα ότι δεν έχουμε θέμα για μια από τις κορυφαίες μπάντες του progressive metal όλων των εποχών!
Προβολή συνημμένου 46445
Λίγη Ιστορία:
Ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1985, όταν οι John Petrucci, John Myung & Mike Portnoy, σχημάτισαν τους Majesty και ενόσω παρακολουθούσαν ακόμα το Berklee College of Music της Μασσαχουσέτης. Τελικά η μπάντα μετονομάστηκε σε Dream Theater και κράτησαν αυτό το όνομα μέχρι και σήμερα! Ακολούθησαν κάποιες αλλαγές στο σχήμα του συγκροτήματος με καταληκτικές προσθήκες τον James LaBrie & τον Jordan Rudess.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Portnoy εγκατέλειψε τη μπάντα και τη θέση του πήρε ο Mike Mangini.
Προβολή συνημμένου 46447
Θεωρείται ως μια από τις πιο “τεχνικές” μπάντες και όχι τυχαία, καθώς οι γρήγορες εναλλαγές, τα μελετημένα σόλο, οι δημιουργικές γέφυρες προσδίδουν μια γοητεία και αποκαλύπτουν την άρτια γνώση όχι μόνο των οργάνων που συμμετέχουν, αλλά και της μουσικής που παίζουν γενικότερα.
Ο Petrucci θεωρείται από τους κορυφαίους κιθαρίστες στον κόσμο - 6 φορές συμμετείχε στο G3 Tour, ενώ το 2009 ανακηρύχθηκε το Νο 2 ανάμεσα στους 100κορυφαίους Metal Κιθαρίστες! Ο μέχρι πρότινος drummer, Portnoy, έχει κερδίσει 23 βραβεία από το περιοδικό “Modern Drummer”, ενώ και ο διάδοχός του, Mike Mangini έχει στο ενεργητικό του 5 ρεκόρ WFD.
Τέλος, ας μην ξεχάσουμε ότι ο Myung ψηφίστηκε ως ο καλύτερος μπασίστας στον κόσμο σε ψηφοφορία που έγινε τον Αύγουστο & Σεπτέμβριο του 2010.
Προβολή συνημμένου 46446
Προσωπική άποψη:
Από τις μπάντες που δεν μπόρεσα να σχηματίσω άποψη με το πρώτο άκουσμα. Ακόμα και τώρα, χρειάζεται νʼ ακούσω τουλάχιστον 3-4 φορές το κάθε άλμπουμ για να διακρίνω αγαπημένα τραγούδια. Συνήθως διακρίνω αγαπημένα μουσικά τμήματα (π.χ. από ένα τραγούδι,από το 7ο έως το 9ο λεπτό) και σιγά-σιγά αρχίζει και σχηματίζεται το τραγούδι στο μυαλό μου. Μπορώ να πω ότι τα σόλο τους είναι πολλές φορές τεράστια (και κουραστικά ίσως, υπό κάποιες συνθήκες), αλλά πρέπει να είναι εκπληκτικοί πάνω στην σκηνή.
Αν με ρωτούσατε για τη μπάντα, θα σας έλεγα περισσότερο ότι είναι αυτό που οι ξένοι ονομάζουν “acquired taste”. Δηλαδή κάτι, που όσο περισσότερο το δοκιμάζεις (ακούς), τόσο περισσότερο σου αρέσει! Η φωνή του LaBrie βγάζει πολύ καλό συναίσθημα & δε μπορεί νʼ αφήσει ασυγκίνητο κανέναν ακροατή.
Ξεκίνησα να τους ακούω το 1998. Το πρώτο μου άκουσμα ήταν ο δίσκος “Images & Words” (ο οποίος θεωρείται και ο υψηλότερος σε πωλήσεις), όμως αυτόςπου έμελλε πραγματικά να με κάνει φανατική οπαδό, ήταν όλος ο δίσκος “Awake”. Μπορώ να πω ότι τελικά είναι μια μπάντα με διαχρονική αξία & όπως συζητούσαμε πρόσφατα με την άλλη φαν των Dream Theater, είναι από τα λίγα συγκροτήματα που κάθε νέος δίσκος τους, είναι καλύτερος από τον προηγούμενο.
Προβολή συνημμένου 46448
Δισκογραφία:
Video Clips / Music Tracks:
Pull Me Under (Images & Words)
[video=youtube;mipc-JxrhRk]
Trivia (και όχι απαραίτητα αληθινά!):
-Λέγεται ότι τα μέλη του συγκροτήματος συναντιούνται μόνο στις συναυλίες! Τόσο οι ηχογραφήσεις τους, όσο και οι πρόβες γίνονται απομακρυσμένα & όχι ταυτόχρονα!
-Υπήρξε κάποια στιγμή η φήμη ότι ο LaBrie κινδύνευε να πάρει τα“παπούτσια” στο χέρι από τον Petrucci. Αναγκαστικά, είχε κάνει μαθήματα φωνητικής και επιπλέον πρόβες!
-To “Take Away My Pain” γράφτηκε κατά κάποιο τρόπο για τον πατέρα του Petrucci.
-To αληθινό μικρό όνομα του LaBrie είναι Kevin (James, είναι το μεσαίο του!). Όταν ήρθε στην μπάντα, ήταν μέλος και ο Kevin Moore! Για να μην αποτελείται η μπάντα από 2 Kevin & 2 John, επέλεξε να χρησιμοποιεί το James!
-Το όνομα του συγκροτήματος το έδωσε ο Howard Portnoy, πατέρας του Mike! Ήταν το όνομα από ένα θέατρο που γνώριζε στην Καλιφόρνια & κατεδαφίστηκε.
Official Site:http://www.dreamtheater.net/
Πηγές:
Wikipedia
FunTrivia
Και συνειδητοποίησα ότι δεν έχουμε θέμα για μια από τις κορυφαίες μπάντες του progressive metal όλων των εποχών!
Προβολή συνημμένου 46445
Λίγη Ιστορία:
Ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1985, όταν οι John Petrucci, John Myung & Mike Portnoy, σχημάτισαν τους Majesty και ενόσω παρακολουθούσαν ακόμα το Berklee College of Music της Μασσαχουσέτης. Τελικά η μπάντα μετονομάστηκε σε Dream Theater και κράτησαν αυτό το όνομα μέχρι και σήμερα! Ακολούθησαν κάποιες αλλαγές στο σχήμα του συγκροτήματος με καταληκτικές προσθήκες τον James LaBrie & τον Jordan Rudess.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Portnoy εγκατέλειψε τη μπάντα και τη θέση του πήρε ο Mike Mangini.
Προβολή συνημμένου 46447
Θεωρείται ως μια από τις πιο “τεχνικές” μπάντες και όχι τυχαία, καθώς οι γρήγορες εναλλαγές, τα μελετημένα σόλο, οι δημιουργικές γέφυρες προσδίδουν μια γοητεία και αποκαλύπτουν την άρτια γνώση όχι μόνο των οργάνων που συμμετέχουν, αλλά και της μουσικής που παίζουν γενικότερα.
Ο Petrucci θεωρείται από τους κορυφαίους κιθαρίστες στον κόσμο - 6 φορές συμμετείχε στο G3 Tour, ενώ το 2009 ανακηρύχθηκε το Νο 2 ανάμεσα στους 100κορυφαίους Metal Κιθαρίστες! Ο μέχρι πρότινος drummer, Portnoy, έχει κερδίσει 23 βραβεία από το περιοδικό “Modern Drummer”, ενώ και ο διάδοχός του, Mike Mangini έχει στο ενεργητικό του 5 ρεκόρ WFD.
Τέλος, ας μην ξεχάσουμε ότι ο Myung ψηφίστηκε ως ο καλύτερος μπασίστας στον κόσμο σε ψηφοφορία που έγινε τον Αύγουστο & Σεπτέμβριο του 2010.
Προβολή συνημμένου 46446
Προσωπική άποψη:
Από τις μπάντες που δεν μπόρεσα να σχηματίσω άποψη με το πρώτο άκουσμα. Ακόμα και τώρα, χρειάζεται νʼ ακούσω τουλάχιστον 3-4 φορές το κάθε άλμπουμ για να διακρίνω αγαπημένα τραγούδια. Συνήθως διακρίνω αγαπημένα μουσικά τμήματα (π.χ. από ένα τραγούδι,από το 7ο έως το 9ο λεπτό) και σιγά-σιγά αρχίζει και σχηματίζεται το τραγούδι στο μυαλό μου. Μπορώ να πω ότι τα σόλο τους είναι πολλές φορές τεράστια (και κουραστικά ίσως, υπό κάποιες συνθήκες), αλλά πρέπει να είναι εκπληκτικοί πάνω στην σκηνή.
Αν με ρωτούσατε για τη μπάντα, θα σας έλεγα περισσότερο ότι είναι αυτό που οι ξένοι ονομάζουν “acquired taste”. Δηλαδή κάτι, που όσο περισσότερο το δοκιμάζεις (ακούς), τόσο περισσότερο σου αρέσει! Η φωνή του LaBrie βγάζει πολύ καλό συναίσθημα & δε μπορεί νʼ αφήσει ασυγκίνητο κανέναν ακροατή.
Ξεκίνησα να τους ακούω το 1998. Το πρώτο μου άκουσμα ήταν ο δίσκος “Images & Words” (ο οποίος θεωρείται και ο υψηλότερος σε πωλήσεις), όμως αυτόςπου έμελλε πραγματικά να με κάνει φανατική οπαδό, ήταν όλος ο δίσκος “Awake”. Μπορώ να πω ότι τελικά είναι μια μπάντα με διαχρονική αξία & όπως συζητούσαμε πρόσφατα με την άλλη φαν των Dream Theater, είναι από τα λίγα συγκροτήματα που κάθε νέος δίσκος τους, είναι καλύτερος από τον προηγούμενο.
Προβολή συνημμένου 46448
Δισκογραφία:
- When Dream and Day Unite (1989)
- Images and Words (1992)
- Awake (1994)
- A Change of Seasons (EP) (1995)
- Falling into Infinity (1997)
- Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory (1999)
- Six Degrees of Inner Turbulence (2002)
- Train of Thought (2003)
- Octavarium (2005)
- Systematic Chaos (2007)
- Black Clouds & Silver Linings (2009)
- A Dramatic Turn of Events (2011)
Video Clips / Music Tracks:
Pull Me Under (Images & Words)
[video=youtube;mipc-JxrhRk]
Trivia (και όχι απαραίτητα αληθινά!):
-Λέγεται ότι τα μέλη του συγκροτήματος συναντιούνται μόνο στις συναυλίες! Τόσο οι ηχογραφήσεις τους, όσο και οι πρόβες γίνονται απομακρυσμένα & όχι ταυτόχρονα!
-Υπήρξε κάποια στιγμή η φήμη ότι ο LaBrie κινδύνευε να πάρει τα“παπούτσια” στο χέρι από τον Petrucci. Αναγκαστικά, είχε κάνει μαθήματα φωνητικής και επιπλέον πρόβες!
-To “Take Away My Pain” γράφτηκε κατά κάποιο τρόπο για τον πατέρα του Petrucci.
-To αληθινό μικρό όνομα του LaBrie είναι Kevin (James, είναι το μεσαίο του!). Όταν ήρθε στην μπάντα, ήταν μέλος και ο Kevin Moore! Για να μην αποτελείται η μπάντα από 2 Kevin & 2 John, επέλεξε να χρησιμοποιεί το James!
-Το όνομα του συγκροτήματος το έδωσε ο Howard Portnoy, πατέρας του Mike! Ήταν το όνομα από ένα θέατρο που γνώριζε στην Καλιφόρνια & κατεδαφίστηκε.
Official Site:http://www.dreamtheater.net/
Πηγές:
Wikipedia
FunTrivia
) fm, όχι από ένα από τα μεγαλύτερα progressive metal συγκροτήματα (αν έπαιζαν neo-prog ή symphonic prog τότε δεν θα μου φαινόταν περίεργο...) ....
. Φυσικά σέβομαι και εκτιμώ την πορεία τους και τις επιλογές τους... όπως, Mike Mangini που είναι ΘΕΟΣ!!! Όποιος τον έχει δεί με τον Steve Vai θα καταλάβει για το μουσικό του επίπεδο, και όχι οπά τα Παγκόσμια ρεκορ ταχύτητας στα "Single Stroke Roll (WFD)" που δεν μπορούν να εφαρμοστούν εντός μουσικής. 
