Εμένα μου άρεσε εκτός από αυτό της France Gall (που ήταν και το δεύτερο πράγμα που με συγκίνησε στη ζωή μου και με έκανε να κλάψω, ίσως λόγω της ενορχήστρωσης) μου άρεσαν και τα τραγούδια: της Corinne Hermes το ''Si la vie est cadeau'' 1983 και του 1975 Netherlands - Teach-In - "Ding-A-Dong" το οποίο διασκευάστηκε και στα ελληνικά από την πολύ αγαπητή μου Μπέσσυ Αργυράκη.
Θα μου μείνουν αξέχαστα τρία πράγματα: ότι στην παρουσίαση έπαιζε ζωντανή ορχήστρα με τον μαέστρο να δίνει ρέστα, ότι υπήρχε μελωδία και αρμονία στα τραγούδια και ότι το βράδυ που παιζόταν όλοι είχαμε ανοιχτά παράθυρα και όλοι βλέπαμε το ίδιο κανάλι - το οποίο ήταν στη Δ Ι Α Π Α Σ Ω Ν.
Χα χα την άλλη μέρα βέβαια όλα τα παιδιά λέγαμε ότι μας αδίκησαν και τι ωραίο που ήταν το τραγούδι της Ελλάδας, αλλά τι περιμένεις που πάντα μας ζήλευαν γι' αυτό και μας είχαν για φτύσιμο μόνο.