Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.322
- Αντιδράσεις
- 521
Exolon (1987 )
Ένα από τα παλαιότερα παιχνίδια για υπολογιστές του οποίου η ιστορία εξελίσσεται σε ένα από τους αγαπημένους χώρους των τότε, σχεδιαστών παιχνιδιών.
Σε κάποιον μακρινό πλανήτη κάπου στο διάστημα.
Χαρακτηριστικό του παιχνιδιού αυτού ήταν η τεράστια δυσκολία η οποία όμως υπερκαλύπτονταν από το πολύ καλό κι εθιστικότατο game play.
Η μάχη αρχίζει...
Ο gamer παίρνει το ρόλο ενός μαχητή αστροναύτη ο οποίος αναλαμβάνει την καταστροφή των βάσεων και των σκαφών του αντίπαλου πλανήτη, εφοδιασμένος με περιορισμένο αριθμό βολών lazer κι «διαστημικών χειροβομβίδων» οι οποίες μοιάζουν με ρουκέτες. Στην περιπλάνησή του, θα συναντήσει κουτιά ανεφοδιασμού όπου θα επαναφέρουν τον αριθμό των βολών του όπλου αλλά και των χειροβομβίδων του αστροναύτη, στη μέγιστη τιμή τους. Επίσης μέσα από ειδικά κουβούκλια μπορεί να μετασχηματίσει το όπλο που διαθέτει σε ένα που έχει την ικανότητα να εκτοξεύει 2 βλήματα ταυτόχρονα.
Τα ειδικά κιβώτια ανεφοδιασμού είναι απαραίτητα αν θέλουμε να συνεχίσουμε την περιπέτεια.
Ο «αστρομαχητής» έχει την ικανότητα να σκύβει για να αποφεύγει αντίπαλες βολές και να καλύπτεται, αλλά και να πραγματοποιεί άλματα και να βάλει ταυτόχρονα κατά των αντιπάλων του (O gamer θα πρέπει να εξασκηθεί ιδιαίτερα εδώ, αν θέλει να προχωρήσει αρκετά το παιχνίδι). Ακόμη μέσα από συγκεκριμένα σημεία τα οποία μοιάζουν με πύλες, μπορεί να τηλεμεταφέρεται σε άλλα σημεία της πίστας ώστε να αποφεύγει εμπόδια κι αντιπάλους.
Μόλις η ρουκέτα χτυπήσει τις σφαίρες αυτές, οι εχθροί που κρύβονται μέσα τους θα αποκαλυφθούν.
Οι αντίπαλοι του παιχνιδιού είναι μικρά αεροσκάφη, σταθερά διαστημικά οπλοπολυβόλα, μέχρι και εξωγήινες μπάλες οι οποίες με την επαφή τους και μόνο με τον ήρωά μας, του αφαιρούν μία από τις συνολικά 9 ζωές που διαθέτει. Πολλές φορές στο δρόμο του, ο χαρακτήρας μας θα συναντήσει σταθερά εμπόδια τα οποία όταν δεν μπορεί να υπερπηδήσει, θα πρέπει να τα καταστρέψει χρησιμοποιώντας τις χειροβομβίδες-ρουκέτες που διαθέτει. Η κατανάλωση επομένως των πυρομαχικών θα πρέπει να γίνεται με απόλυτα ελεγμένο τρόπο διότι κάθε σπατάλη σφαίρας θα ..... κοστίσει ακριβά αργότερα
Τέλος νάρκες και τεράστια μετακινούμενα έμβολα είναι εμπόδια τα οποία αποφεύγονται κάνοντας άλματα πάνω από αυτά την κατάλληλη στιγμή και από την κατάλληλη απόσταση.
Ο αστρομαχητής πρέπει να καταστρέψει γρήγορα το ραντάρ κατεύθυνσης πυραύλου πριν αυτός φθάσει στο στόχο του.
Οι συνολικές πίστες του παιχνιδιού είναι 100, ενώ υπάρχουν και κάποιες ενδιάμεσες πίστες bonus οι οποίες βοηθούν τον gamer να μαζέψει πόντους, τεστάροντας τα αντανακλαστικά του (ίσως και την τύχη του ), αφού θα πρέπει να πατήσει το fire την κατάλληλη στιγμή όταν μια μετακινούμενη μπάρα περάσει πάνω από ορισμένους πόντους.
Το παιχνίδι διαθέτει πολύ όμορφα χρώματα, ενώ τα sprites τόσο των αντιπάλων όσο και του χαρακτήρα μας είναι καλοσχεδιασμένα.
Μουσική υπόκρουση και scrolling δεν υπάρχουν, αλλά τα ηχητικά εφφέ και η κίνηση των sprites είναι ικανοποιητικότατα, ενώ το κυριότερο και δυνατότερο σημείο του παιχνιδιού όπως αναφέρθηκε είναι το game play του.
Για μένα το Exolon αποτελούσε (-εί) ένα από τα πολύ αγαπημένα μου παιχνίδια στον Commodore 64, όπου η δραματικά μεγάλη του δυσκολία δεν με πτόησε από το να αφιερώσω πολλές ώρες προσπαθώντας να περάσω έστω 1 – 2 πίστες παρακάτω.
Κι ο λόγος γι’ αυτό είναι κάτι το οποίο λείπει από πολλά σύγχρονα παιχνίδια και το οποία βαθμολογούνταν οπωσδήποτε απ’ όσους έκαναν κριτική παιχνιδιών εκείνη την εποχή. Το gameplay.
Exolon λοιπόν, ή αλλιώς ... Έξοχον...
Ένα από τα παλαιότερα παιχνίδια για υπολογιστές του οποίου η ιστορία εξελίσσεται σε ένα από τους αγαπημένους χώρους των τότε, σχεδιαστών παιχνιδιών.
Σε κάποιον μακρινό πλανήτη κάπου στο διάστημα.
Χαρακτηριστικό του παιχνιδιού αυτού ήταν η τεράστια δυσκολία η οποία όμως υπερκαλύπτονταν από το πολύ καλό κι εθιστικότατο game play.
Η μάχη αρχίζει...
Ο gamer παίρνει το ρόλο ενός μαχητή αστροναύτη ο οποίος αναλαμβάνει την καταστροφή των βάσεων και των σκαφών του αντίπαλου πλανήτη, εφοδιασμένος με περιορισμένο αριθμό βολών lazer κι «διαστημικών χειροβομβίδων» οι οποίες μοιάζουν με ρουκέτες. Στην περιπλάνησή του, θα συναντήσει κουτιά ανεφοδιασμού όπου θα επαναφέρουν τον αριθμό των βολών του όπλου αλλά και των χειροβομβίδων του αστροναύτη, στη μέγιστη τιμή τους. Επίσης μέσα από ειδικά κουβούκλια μπορεί να μετασχηματίσει το όπλο που διαθέτει σε ένα που έχει την ικανότητα να εκτοξεύει 2 βλήματα ταυτόχρονα.
Τα ειδικά κιβώτια ανεφοδιασμού είναι απαραίτητα αν θέλουμε να συνεχίσουμε την περιπέτεια.
Ο «αστρομαχητής» έχει την ικανότητα να σκύβει για να αποφεύγει αντίπαλες βολές και να καλύπτεται, αλλά και να πραγματοποιεί άλματα και να βάλει ταυτόχρονα κατά των αντιπάλων του (O gamer θα πρέπει να εξασκηθεί ιδιαίτερα εδώ, αν θέλει να προχωρήσει αρκετά το παιχνίδι). Ακόμη μέσα από συγκεκριμένα σημεία τα οποία μοιάζουν με πύλες, μπορεί να τηλεμεταφέρεται σε άλλα σημεία της πίστας ώστε να αποφεύγει εμπόδια κι αντιπάλους.
Μόλις η ρουκέτα χτυπήσει τις σφαίρες αυτές, οι εχθροί που κρύβονται μέσα τους θα αποκαλυφθούν.
Οι αντίπαλοι του παιχνιδιού είναι μικρά αεροσκάφη, σταθερά διαστημικά οπλοπολυβόλα, μέχρι και εξωγήινες μπάλες οι οποίες με την επαφή τους και μόνο με τον ήρωά μας, του αφαιρούν μία από τις συνολικά 9 ζωές που διαθέτει. Πολλές φορές στο δρόμο του, ο χαρακτήρας μας θα συναντήσει σταθερά εμπόδια τα οποία όταν δεν μπορεί να υπερπηδήσει, θα πρέπει να τα καταστρέψει χρησιμοποιώντας τις χειροβομβίδες-ρουκέτες που διαθέτει. Η κατανάλωση επομένως των πυρομαχικών θα πρέπει να γίνεται με απόλυτα ελεγμένο τρόπο διότι κάθε σπατάλη σφαίρας θα ..... κοστίσει ακριβά αργότερα
Τέλος νάρκες και τεράστια μετακινούμενα έμβολα είναι εμπόδια τα οποία αποφεύγονται κάνοντας άλματα πάνω από αυτά την κατάλληλη στιγμή και από την κατάλληλη απόσταση.
Ο αστρομαχητής πρέπει να καταστρέψει γρήγορα το ραντάρ κατεύθυνσης πυραύλου πριν αυτός φθάσει στο στόχο του.
Οι συνολικές πίστες του παιχνιδιού είναι 100, ενώ υπάρχουν και κάποιες ενδιάμεσες πίστες bonus οι οποίες βοηθούν τον gamer να μαζέψει πόντους, τεστάροντας τα αντανακλαστικά του (ίσως και την τύχη του
), αφού θα πρέπει να πατήσει το fire την κατάλληλη στιγμή όταν μια μετακινούμενη μπάρα περάσει πάνω από ορισμένους πόντους.Το παιχνίδι διαθέτει πολύ όμορφα χρώματα, ενώ τα sprites τόσο των αντιπάλων όσο και του χαρακτήρα μας είναι καλοσχεδιασμένα.
Μουσική υπόκρουση και scrolling δεν υπάρχουν, αλλά τα ηχητικά εφφέ και η κίνηση των sprites είναι ικανοποιητικότατα, ενώ το κυριότερο και δυνατότερο σημείο του παιχνιδιού όπως αναφέρθηκε είναι το game play του.
Για μένα το Exolon αποτελούσε (-εί) ένα από τα πολύ αγαπημένα μου παιχνίδια στον Commodore 64, όπου η δραματικά μεγάλη του δυσκολία δεν με πτόησε από το να αφιερώσω πολλές ώρες προσπαθώντας να περάσω έστω 1 – 2 πίστες παρακάτω.
Κι ο λόγος γι’ αυτό είναι κάτι το οποίο λείπει από πολλά σύγχρονα παιχνίδια και το οποία βαθμολογούνταν οπωσδήποτε απ’ όσους έκαναν κριτική παιχνιδιών εκείνη την εποχή. Το gameplay.
Exolon λοιπόν, ή αλλιώς ... Έξοχον...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
