Forward to the Past: The lost computing youth simulator

[phil_vr]

10 CLS

20 PRINT "* Forward to the past! *"

30 PRINT "---------------------------"

40 PRINT " Copyright Phil_vr 1984 "

Ωχ, τι ηρθε παλι στην κουτρα του phil ξανα και τι μας γραφει τωρα, θα μπορουσε να ηταν η πρωτη σκεψη οποιου επισκεπτοταν το thread αυτο και εβλεπε το κατεβατο που ακολουθει. Δεν θα ειχε αδικο, αν και ειναι απο τις λιγες φορες που υποσχομαι κατι πολυ διαφορετικο οπως ειναι και το λογοπαιγνιο του τιτλου που φυσικα αποτελει την διαφορετικη εκδοση του Επιστροφη στο Μελλον. Σε ακριβη μεταφραση δεν καθεται τοσο καλα οποτε θα το ελληνοποιησω λιγο ως Αλμα στο Παρελθον. Τι ειναι λοιπον αυτο το project? Fasten your seatbelts..

Το μεγα προβλημα της εποχης μας ειναι ο ελευθερος χρονος, αυτο ειναι γνωστο σε ολους μας. Το οτι μεγαλωνουμε επικινδυνα επισης ειναι γνωστο. Η ρετρο αγαπη μας και ιδιαιτερα για τους υπολογιστες που ειχαμε ειναι ο συνδετικος κρικος με ενα μεγαλο κομματι της παιδικης ηλικιας / εφηβειας μας. Η οικονομικη ευμαρεια των τελευταιων χρονων και η εξελιξη του internet μας εκανε να παρουμε σχεδον τα παντα. Μηχανηματα που δεν ειχαμε, software με το τσουβαλι, περιοδικα, αξεσουαρ.. τα παντα. Και σχεδον κατα το 90% καταληξαμε να τα τρωνε οι ντουλαπες, στοιβαγμενα ολα αυτα τα παντα που θελαμε να παιξουμε και να χαρουμε. Ο ατιμος ο χρονος ομως δεν μας αφηνει με τις χιλιες ασχολιες και υποχρεωσεις μας. Και μειναμε με το ερωτηματικο και την αισθηση του ανουσιου, ενω η αρχικη μας προθεση ηταν η πληρης αναβιωση της χρυσης εκεινης εποχης και κακα τα ψεματα, και της χαμενης νιοτης μας. Υπαρχει κανενα παραθυρο στο να καταφερουμε να ξαναζησουμε εκεινα τα συναισθηματα? Πιστευω πως βρηκα μια ακρη με ενα παραδοξο αλλα και αρκετα χρονοβορο τροπο.

Η πρωτη σκεψη ηρθε ενα χρονο πριν αλλα ηθελα αρκετο χρονο για να την πλασω στο μυαλο μου και να δω αν ηταν υλοποιησιμη. Δυστυχως ειχα μαζεψει τον αμαζευτο απο υπολογιστες και software και παρεμφερη και το προβλημα της μη δυνατης αξιοποιησης τους ηταν παντα μπροστα στα ματια μου (οκ, στις ντουλαπες αλλα καταλαβαινετε τι εννοω). Ειδα πως καπου ειχε χασει το νοημα ολο αυτο το "μαζευειν" αφου ειχε καταντησει ρουτινα και κατι εντελως φυσικο πια. "Παρε και αυτο.. παρε και εκεινο" σε ρυθμους εντελως μηχανικους. Ετσι μια μερα ειπα "αρκετα", και αρχισα να διωχνω οτι μαζευα. Στην αρχη δειλα, μετεπειτα πιο μαζικα, και στο τελος δεν με ενοιαζε πια. Ο σκοπος ηταν πιο ιερος οσο και αν σε αρκετους θα φανει περιεργος. Η επετειος των 30 χρονων του amstrad ηταν σημαδιακη ημερομηνια για εμενα, καθως 30 χρονια πισω ηρθε η πρωτη επαφη με υπολογιστες στα Pixel που δανειζομουν απο φιλους, και σε αρπαχτες στιγμες gaming που χαζευα τα σαββατοκυριακα στα σπιτια μεγαλυτερων παιδιων της γειτονιας, που ειχαν παρει εναν ZX Spectum 48K (γομολαστιχα) και εναν Commodore 64 (ψωμιερα). Ετσι τον τελευταιο χρονο προετοιμαζα το εδαφος για να μπορεσω να κανω ενα εντελως "are you nuts?" project! Στην πορεια αυτη του αδειασματος, δεν μπορουσα παρα να κανω την ευχη να ξαναγινω πιτσιρικας, και να εχω την δυνατοτητα να ξαναμπω στην διαδικασια να χαζεψω περιοδικα για να παρω τον πρωτο μου υπολογιστη. Να μπορεσω να νιωσω ηλεκτρικο ρευμα να με διαπερναει χαζευοντας περιοδικα με υπολογιστες της εποχης εκεινης, με παιχνιδια που στα ματια μου πλαθονταν ως μυθικα βλεποντας και μονο τις εικονες τους και να ξανανιωσω την μαγεια που ενιωθα ανακαλυπτοντας τον κοσμο των home υπολογιστων για πρωτη φορα.

Το project:

Το project ειναι απλο.. πληρης αναβιωση στο πλαισιο του εφικτου, με μονο οριοθετη τον διαθεσιμο χρονο που υπαρχει στην μοντερνα ζωη μας. Πως το επλασα στο μυαλο μου? Απαλαχθηκα απο καθε τι που θα μπορουσα να ειχα τοτε, και ξεκινω απο το μηδεν.

Τα βηματα:

------------

* Διαβαζω περιοδικα με βαση το πως κυκλοφορουσαν (ειτε σκαναρισμενα ειτε υπαρκτα - Pixel, Micromad, ZZap, Amstrad Action, Your Sincair κλπ).

Δηλαδη ηταν το 1984 οταν ξεκινησα να πρωτοδιαβασω το Pixel (3ο τευχος αν δεν κανω λαθος) δανεικο απο ενα φιλο, οποτε τον αντιστοιχο μηνα του 2014 διαβασα ξανα το ιδιο. Τον επομενο μηνα το επομενο τευχος, κ.ο.κ. Δηλαδη με μια χρονικη διαφορα 30 χρονων ξαναδιαβαζω σαν να ηταν ο Νοεμβριος του σημερα, Νοεμβριος του 1984. Και υποψιν, εχω ενα ολοκληρο μηνα για ξεκοκκαλισμα και απορροφηση του τευχους. Αυτο σημαινει οχι κατι φευγαλεο, αλλα το διαβαζω, το ξαναδιαβαζω, και καποια στιγμη θα βρω τον εαυτο μου ασυνειδητα να χαζευει τα παιχνιδια και να σκεπτεται να τα αποκτησει. Αυτο δεν σημαινει πως αν στην στοιβα με τα Pixel εχω το επομενο τευχος να με κοιταει στα ματια και εγψ θα το ανοιξω. Θα περιμενει να κλεισει ο μηνας για να ερθει η σειρα του. To cheating που επιτρεπεται εδω ειναι πως τοτε ο τυπος απο το εξωτερικο ηταν σχετικα δυσευρετος αλλα δεχομαι το οτι μπορουσαν να βρεθουν. Ετσι πχ μπορουμε τον ιδιο μηνα να διαβασουμε εκτος απο το Pixel και το ZZap του αντιστοιχου μηνα, αν εχουμε καταληξει πως θελουμε να παρουμε τελικα τον Commodore 64. Ετσι θα εχουμε μια πιο σφαιρικη και αντικειμενικη εικονα του τι κυκλοφορουσε εξω και τι εδω και φυσικα θα μειωσει την επιλογη καποιου τιτλου που δεν θα μας ικανοποιουσε. Κατι που μας οδηγει στο 2ο κομματι του project.

* Θελω παιχνιδια, αλλα θελω και καπου να τρεχουν. Εδω ειναι και το σημαντικοτερο κομματι (και πιο δυσκολο). Αφορα την αγορα υπολογιστη. Η σκεψη μου αφορα ενα και μονο υπολογιστη, οπως θα μπορουσα να εχω τοτε (και με τα χιλια ζορια!). Αν καποιος θελει να χρησιμοποιησει την αγια τριαδα (ZX,C64,CPC) ταυτοχρονα σαν να τους ειχε απο τοτε και τους τρεις, φυσικα και μπορει να το κανει. Απλα πιστευω πως το maximum που μπορουμε να παρουμε σε συναισθηματα, θα μπορει να πλησιασει μονο στον υπολογιστη που ειχαμε εκεινη την περιοδο. Οπως και να αποφασισει κανεις, σχεδον ολοι στο φορουμ εχουμε το αγαπημενο μας 8bit ηδη. Ετσι δεν χρειαζεται κατι παραπανω απο αυτο, οποτε οι αγορες θα αφορουν καθαρα γνησιο software. Εδω οι πηγες ειναι ειτε εγχωριες αγγελιες ειτε ebay. Βρισκουμε αυτο που θελουμε, το παιρνουμε, το τρεχουμε, το λιωνουμε και το τοποθετουμε στην κασσετοθηκη μας. Τελος. Για εμενα εχω ως οριο το ενα παιχνιδι ανα μηνα, περιπου στα ιδια που θα μπορουσα να εχω και τοτε (για γνησιo software μιλαμε παντα). Μπορει περιοδους οπως χριστουγεννα/πασχα να κανω μια παρασπονδια και να παρω δυο, αλλα οπως και να εχει μιλαμε για 14 κασσετες ανα χρονο.

Μια σημειωση εδω: Προσωπικα εγω εχω επιλεξει εναν μονο υπολογιστη, αλλα καποιος που θελει να τα δοκιμασει ολα μπορει φυσικα να το κανει με περισσοτερους. Απλα φοβαμαι πως το ξανακυλημα και η εκτροχιαση απο το σκοπο του project θα ειναι μη αναστρεψιμη.

* Kαι αφου πηραμε και υπολογιστη, τοτε απλα συμβαδιζουμε με το τι εβγαινε τοτε στις αναλογες ημερομηνιες. Πχ, δεν μπορει ο Wally να θελει να συνδεσει το Tomahawk στο interface του spectrum γιατι μιλαμε για 30 χρονια πισω (δηλαδη ειμαστε τελη του 1984), και το Tomahawk δεν ειχε βγει ακομα τοτε. Πιστευω εδω βγαζει περισσοτερο νοημα πια το ολο project. Περιοδικα που ειχαμε, υπολογιστης που πηραμε, και παιχνιδια που σχεδιαζουμε να παρουμε.

Aυτες ειναι οι γενικες γραμμες υλοποιησης. Ολο το υπολοιπο ειναι η διαρκη συμβιωση, αφου εχοντας πχ ενα υπολογιστη, ενα παιχνιδι, και ενα περιοδικο, ο δεδομενος χρονος ενασχολησης μαζι τους στην τωρινη μας ζωη δεν θα ειναι μη πραγματοποιησιμος. Θα υπαρχει χρονος ενος μηνος για χρηση και παιχνιδι, καμια σχεση ομως με το "κατεβασα απο την ντουλαπα τον spectrum και τις 100 κασσετες, κατσε να δω τι ωρα εχω να βαλω κανενα παιχνιδακι να ξανανιωσω συναισθηματα". Αυτο το σκηνικο για εμενα δεν δουλευει.

Αυτος ειναι και ο σκοπος του project, που φωτισα λιγο με γενικες γραμμες χωρις να μπω σε τρελες λεπτομερειες. Ολοι εχουμε την πιεση του χρονου, αλλα σε καποιον που θελει πραγματικα να φερει οσο πιο κοντα γινεται το τοτε στο σημερα, πιστευω πως η προταση αυτη θα βρει απηχηση. Οι περιορισμοι που εχω θεσει για τον εαυτο μου ειναι για να μην ξεφυγω απο την αισθηση του τοτε. Εχουμε συνηθισει στον υπερκαταναλωτισμο και το προεκτειναμε και στο ρετροcollecting ασχετα αν ξεκινησαμε για διαφορετικους λογους. Εγω βρηκα μια πυλη στο να ξαναζησω, η καλυτερα να προσπαθησω να ξαναζησω το τοτε και κυριως τα συναισθηματα του τοτε.. οταν εβλεπα το εξωφυλλο του Salamander και εμενα με το στομα ανοικτο, οταν εβλεπα το Trio Hit Pak και σκεπτομουν πως με τεσσερα παιχνιδια θα εβγαζα ολοκληρο χρονο χωρις να θελω τιποτα αλλο. Παραλληλα καποιο βιβλιο που μπορει να δουμε (πχ για την Basic) μπορουμε να το βαλουμε στο στοχαστρο για αγορα, η αν δεν μπορει να βρεθει και το εχουμε ηδη σε pdf, και να το χρησιμοποιησουμε οπως τοτε, μαθαινοντας, κανοντας λαθη και ξαναπροσπαθωντας. Οπως ακριβως τοτε. Και το να παραγγειλω μια κασσετα με ενα παιχνιδι και να το περιμενω να ερθει κανα δυο εβδομαδες θα αυξησει την προσμονη, ιδιαιτερα αν ΔΕΝ τρεξω να παιξω σε emulators το παιχνιδι πριν καν φτασει στα χερια μου και αν ΔΕΝ ανοιξω το youtube για να δω πως ειναι το παιχνιδι. Τοτε δεν ειχαμε ουτε emulators, ουτε βιντεο των παιχνιδιων αλλα και πολυ πιθανον τα παιχνιδια να μην τα ειχε και φιλος μας. Τα περιοδικα ηταν το παραθυρο στον κοσμο αυτο τοτε, οποτε επαιζε παντα και το ενδεχομενο της τυφλης αγορας και αν εβγαινε καλο βγηκε. Τους ιδιους κανονες εχω βαλει και για εμενα τωρα. Η ιδια προσμονη του διαμαντιου και της πατατας ειναι απο μονο του ακραδαντο ταξιδι στην αγνοια του τοτε. Ειναι πολυ λεπτη η γραμμη της πειθαρχιας, και ο καθενας θα πρεπει να βαλει τα δικα του ορια.

Αν ολα πανε καλα θα παρει χρονια αυτη η ιστορια, και φυσικα επιτρεπονται παρασπονδιες και οτι θελησει ο καθενας για τον εαυτο του. Δεν κανουμε διαιτα εδω, ο σκοπος ειναι χαμενες αναμνησεις και μια δευτερη νιοτη για εμας και για τα αγαπημενα μας μηχανηματα. Εγω εχω σταματησει εδω και καιρο να παιζω παιχνιδια σε οποιαδηποτε μοντερνα μορφη. Αλλα επιθυμω πολυ να ξαναπιασω το Quickshot οσο αβολο και να ηταν για να ξαναπαιξω το Gauntlet στον Amstrad. Χωρις αγχος χρονου, χωρις στριμωγματα και περιορισμους. Σε διαστημα ενος χρονου, εστω και απο 2 ωρες αφιερωμενες μεσα σε μια εβδομαδα, ειναι 104 ωρες που μπορουν να αφιερωθουν σε παιχνιδια, γραψιμο listings, γενικα ενασχοληση με τον αγαπημενο μας υπολογιστη. Σκεφτειτε το γεγονος καποιος να μπορει να αφιερωνει μερα παρα μερα μιση ωριτσα στον ιδιο υπολογιστη, στο ιδιο παιχνιδι (το καινουριο του μηνα), στο ιδιο προγραμμα που δημιουργει σε Basic.. ταυτοχρονη συνυπαρξη 8bit μηχανηματος με την καθημερινοτητα μας, οπως τοτε, αλλα στο σημερα. Και το κυριοτερο ειναι πως θα εφαρμοστουν με ευλαβεια και θα εμβαθυνει/ανανεωσει/επιστρεψει τις ομορφες αναμνησεις μας και τις γνωσεις μας στον υπολογιστη μας και την Basic του η την γλωσσα που χρησιμοποιουσαμε. Ερχεται λιγο σε αντιθεση δηλαδη με το ανοιγω σημερα το MSX και βαζω ενα παιχνιδι, αυριο λιγο NES, μεθαυριο θα πιασω ενα Pixel, Αmiga το σαββατοκυριακο, που μεν ειναι ολα εμπειριες αλλα ειναι αρπαχτες και μενουμε παντα με το να θελουμε κατι παραπανω. Ποσο θα διαρκεσει αυτο το project? Εντελως υποθετικα λογικα θα συμπεσει με τις καθεαυτου επιλογες μας.. μια δεκαετια? 3 χρονια 8bit και αλλα 5 16bit? Θα πιασουμε μεχρι την Amiga στο υπερτελειωμα της με το κλεισιμο των CU Amiga και Amiga Format? Θα ασχοληθουμε μονο με 8bit κλεινοντας τον καθε κυκλο γυρω (χρονικα) στο 1990 και ξανα απο την αρχη? Ο καθε ενας ειναι ελευθερος να βαλει τα δικα του ορια και τις δικες του παραμετρους.

Δυσκολο project, αλλα για εμενα ειναι μονοδρομος πλεον και πιστευω πως θα αποδωσει τα μεγιστα σε βαθος χρονου. Με ενα ελαφρυ κλεψιμο (απεκτησα πρωτο υπολογιστη τελη του 1987 οποτε κανονικα θα επρεπε να περιμενω ακομα η να ξεκινησω απο εκεινο το σημειο - αλλα θα εχανα ενα σημαντικο κομματι της χρυσης περιοδου 84-87) κανω μια μικρη παραβαση σε οτι εζησα αλλα πιστευω θα ενισχυσει τα συναισθηματα παρα το αντιθετο. Εχω απεξαρτηθει απο πολλα, οποτε ειναι σαν μια νεα αρχη ξανα στα βηματα των micros. Αληθεια, ποσοι νοσταλγειτε αυτη την ομορφη λεξη και την εποχη που συνοδευε? Νιωθετε το ιδιο σκιρτημα οταν την διαβαζετε? Αν οχι.. feel free to join the trip.. Forward to the past.

 

[Wally]

Επικ. Με εστειλες για τσαγια.

Δωσε μου χρονο να το εμπεδωσω και επιστρεφω

 

[DINO]

10 REM TI HRTHE PALI STHN KOYTRA TOY PHIL?

20 IF A$="SENTONI" THEN PRINT "EIMAI KOYRASMENOS... THA TO DIAVASO AVRIO KAI THA EPANELTHO. KALHNYXTA..."

30 IF A$="SEMEN" THEN READ AND COMMENT ELSE GOTO 50

40 END

50 CLS

60 PRINT "THIS DOES NOT COMPUTE"

run

EIMAI KOYRASMENOS... THA TO DIAVASO AVRIO KAI THA EPANELTHO. KALHNYXTA...



EDIT:

Πέρα από την πλάκα, κάθησα και το διάβασα...

Επικό ποστ, όπως λέει παραπάνω ο Wally!!!

phil_vr, σε ευχαριστούμε για όλα αυτά που έγραψες, καθώς μόνο από αυτά που διάβασα ήδη, εξώ ταξίδεψα...

Εξαιρετική ιδέα που μπορεί να δώσει τα μέγιστα ΑΝ υπάρξει αυτό που είπες: Πειθαρχία και απεξάρτηση από πολλά!

Όσο εξαιρετική είναι σαν ιδέα, άλλο τόσο εξαιρετικά δύσκολο είναι να υλοποιηθεί...

Θα το δουλέψω κι εγώ ακόμα λίγο στο μυαλό μου και θα επανέλθω...

Ωραίος!... Πολύ ωραίος!!!

 

[maxouli]

Αυτό που περιγράφει ο Phil το έχω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά ποτέ δεν είχα το χρόνο να το συνειδητοποιήσω πρώτα και μετα να μπορώ να το εκφράσω. Η προσέγγιση του Phil είναι ο,τι πιο κοντά σε αυτό το χαώδες όραμα μου. Κάθε φορά που ασχολούμαι με τη συλλογή μου, το μόνο που καταφέρνω είναι να βρίσκομαι σε αδιέξοδο, από την υπερπληθώρα των επιλογών. Και καταλήγω στο ipad. Σκέφτομαι τότε που είχαμε 10 παιχνίδια σύνολο, πώς αντλούσαμε την ψυχαγωγία μέσα από αυτά. Τώρα μόνο στο κινητό μου xperia play έχω 11. Χιλιάδες.

Συμπτωματικά την προηγούμενη εβδομάδα συγκέντρωσα όσα τεύχη pixel -user μπορούσα. Προσπάθησα να κάνω αυτό που περιγράφει ο φίλ, να βρεθώ στην αίσθηση πώς είναι να έρχεται στην Ελλάδα ο 6128, πώς ο sonic και το street fighter 2. Διάβασα την αλληλογραφία και τα reviews, εδώ θα λείπει αφάνταστα η διαδραστικότητα - δεν μπορεί να βγάζουν άριστο το bitcorp gamate (γκέιμέιτ, μη το δώ σβησμένο και κόκκινο) και μέτριο το gameboy επειδή τα έπαιρναν από τη διαφήμιση, όπως επίσης να συγκρίνουν το tehkan world cup με το άθλιο fighting soccer και να το βγάζουν καλύτερο (που ποτέ δεν εμφανίστηκε στην Ελλάδα με το αυθεντικό joystick - spinner και ουσιαστικά ήταν unplayable, offtopic ολέ).

Τέλος πάντων, περίεργα καλή η σκέψη του φίλ, θα μπορούσε να είναι ένα παιχνίδι - παρακλάδι του RETROmaniax που θα μας κρατήσει παρέα για πολύ καιρό. Και θα βάλει σε άλλο επίπεδο τη ρετρο-μανία μας. Απο την άλλη σκέφτομαι οτι άτομα με υποχρεώσεις, παιδιά κλπ θα μας περάσουν για σκέτο μανιακούς

 

[Aardvark]

Δωσε μου χρονο να το εμπεδωσω και επιστρεφω

Πολυ απλα θα χαρισεις ολα τα μηχανηματα σου σε μενα και θα κρατησεις εναν,τον μουσταρδα με τον οποιο θα παιζεις ενα παιχνιδι τον μηνα.


Θα ειναι ενα ειδος νηστειας μεσω του οποιου θα εξυψωθεις σε ανωτερα νοητικα επιπεδα.


Κατι παρομοιο μπορει να γινει παντως και με το τηλεοπτικο προγραμμα,με οτι ειναι διαθεσιμο τελος παντων,π.χ στις 27 Νοεμβρη του 84 (20 χρονια) παιχτηκε αυτην η ταινια,αυτη η σειρα και αυτο θα δεις.

 

[phil_vr]

Δεν τιθεται κανενα θεμα home micro μοναχισμου, πιστευω η συλλογη που καποιος απεκτησε με κοπο μπορει να κλειδωθει σε καποια ντουλαπα και να μην αγγιχθει για παρα πολυ καιρο, δεν ειναι αναγκη για ξεπαστρεμα. Για εμενα ειχε χασει καθε εννοια και ειχε καταντησει ανουσιο, οποτε το να τα διωξω φανηκε σαν το μονο σωστο πραγμα που μπορουσα να κανω, και δεν το εχω μετανιωσει. Θυμαμαι που σκαλιζα τα pixel και ελεγα "να τα ειχα ολα αυτα". Ε, τα πηρα. Τα πηρα γιατι πιστευα πως γιατρευω ανοικτες πληγες, αλλα στην ουσια δεν γιατρευτηκε καμια, περα απο την μεγαλομανια του μαζευειν και του αποθηκευειν. Κουτια, κουτες, τροφοδοτικα, κασσετες, δισκεττες, σαν τον σκρουτζ που βουτουσε στα νομισματα ενα πραγμα. Αλλα τιποτα απο ολα αυτα δεν ειχε νοημα πια και το κυριοτερο, δεν μου ελεγε τιποτα ολη αυτη η ενασχοληση.

Ετσι πηγα πολυ πισω οταν ξεκινησε για εμενα αυτη η ιστορια με τις πρωτες σκεψεις για υπολογιστη, για παιχνιδια, για ολο αυτο το σκηνικο που ονομαζοταν home micro. Οτι υπαρχει απο τοτε το θυμαμαι με μαγεια. Και δεν ηταν σιγουρα το μαζευειν. Ηταν το ψαξιμο σε περιοδικα, η πολυ δυσκολη αποκτηση του πρωτου υπολογιστη, οι τυφλες αγορες σε παιχνιδια, τα joystick που ρημαζα, και περισσοτερο η ιδια η ενασχοληση με οτι επεκτησα με τοσο κοπο. Με 30 μηχανηματα και τα παντα για αυτα τι να πρωτοπιασεις? Που να αφιερωσεις τον χρονο σου? Αλλα αντε και το καταφερνεις.. τι μαγεια να παρεις? Τι να περιμενεις? Διαβαζεις ενα Pixel και βλεπεις ενα παιχνιδι, σκαλιζεις την ντουλαπα και λες "α το εχω, θα το παιξω". Υπαρχει μαγεια σε αυτο? Ηδη με την ολη προεργασια και το "ξεφορτωμα" νιωθω την αναμονη να αρχιζει να με ζωνει. Οχι για να αποκτησω κατι συντομα, αλλα για το κομματι της ενασχολησης. Κατι που προδιαθετει για αρκετη ασχολια με κατι πολυ αγαπημενο που δεν εχω καν. Και αν δεν μπορω να ξαναφερω 100% οτι εζησα τοτε με πληρη erase, αυτη μου η κινηση πιστευω οτι θα με φερει οσο πιο κοντα γινεται στο τοτε. Δεν υπαρχει η Στουρναρη αλλα υπαρχει το ebay που θελω περισσοτερο να το βλεπω σαν τα παλια καλα mail order. Ολοι θυμομαστε στο Pixel τα φυλαδιακια που παραγγελναμε παιχνιδια, οποτε το βλεπω καπως ετσι το θεμα. Οι εγχωριες αγγελιες μπορουν να λειτουργουν σαν τις αγγελιες που βλεπαμε στις πισω σελιδες του Pixel, στο πιο underground για κανενα joystick η καμια κασσετα. Και λιγο λιγο το ολο θεμα και η προσπαθεια θα φερει και τα υπολοιπα.

Το παραπανω πλανο δεν ειναι για ολους και δεν κανει για ολους. Καλως η κακως ειναι δυσκολο το να πεις τερμα και να ξεκινησεις απο το μηδεν (και οχι με σκοπο του να ξεκινησεις να ξαναμαζευεις τον αμαζευτο - αυτο δεν εχει καν νοημα), γνωριζοντας πως εχεις την δυνατοτητα να παρεις τα παντα και να τα εχεις ολα σημερα. Αλλα για καποιον που εχει εμπλακει σε ενα φαυλο κυκλο εχοντας χασει τον αρχικο προσανατολισμο, πιστευω πως θα βρει συνοχη στα παραπανω και θα μπορεσει να φτιαξει ενα πλανο στα μετρα του, αν δεν θελει να το παει στην αλλη ακρη οπως εγω. Τα θελω μας και οι αναγκες μας εχουν τον πρωτο λογο εδω.

 

[spyros_s]

Σε γενικές γραμμές καταλαβαίνω τι εννοεί ο phil_vr. Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι κάποιοι από εσάς έχετε τόσο μεγάλες συλλογές μηχανημάτων που πραγματικά δεν ξέρετε από που ν' αρχίσετε! Εγώ με την μικρή συλλογή της υπογραφής μου δεν χρειάζεται να μπω στην διαδικασία παρά την ορθή βάση της. Μπορώ θεωρητικά να κάνω κάτι άλλο: να καθιερώσω ότι για έναν μήνα θα ασχολούμαι μόνο με συγκεκριμένο μηχάνημα στη συνέχεια με άλλο κ.ο.κ! Στο μισό χρόνο που θα περάσει από την χρήση του πρώτου θα μου έχει ξαναλείψει και θα τον ξαναβάλω σε λειτουργία επαναλαμβάνοντας την διαδικασία. Το θέμα είναι να έχεις χώρο και χρόνο για όλα αυτά! Εγώ βαριέμαι τρομερά το να ξαναστήνω να γεμίζω καλώδια και μετά να τα μαζεύω επειδή έχει γίνει το σαλόνι μπάχαλο. Μακάρι να καταφέρω να τα έχω στημένα στο χώρο τους και να ασχολούμαι όποτε θέλω ή καλύτερα μπορώ

 

[Leon]

Αυτό μου θυμίζει διάλογο από τον Great Gatsby που του λέει ο Nick:

"You canʼt repeat the past."


"Canʼt repeat the past?" he cried incredulously. "Why of course you can!"

Ωραία ιδέα αλλά δεν ξέρω αν και πόσο μπορείς να αναβιώσεις το παρελθόν. Δοκίμασε το και ενημέρωσε μας. Αυτό που θα μπορούσα να κάνω εγώ είναι να το πάρω μήνα-μήνα από κάποια ημερομηνία (πχ 30 χρόνια πριν) αλλά δε νομίζω σε real time. Δηλαδή δε νομίζω να περάσω το '15 παίζοντας αποκλειστικά παιχνίδια του '85. Ίσως για να ξαναδώ και την εξέλιξή τους στο στο χρόνο. Και σίγουρα δεν θα περιοριζόμουν σε ένα format ή έστω μόνο σε όσα είχα τότε. Αφού τώρα μπορούμε να έχουμε παραπάνω (ή και όλα) γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε; Έτσι ικανοποιείς και τα απωθημένα σου. Δεν μπορούσες να παίξεις κάτι τότε; Ε το κάνεις τώρα.

 

[kouikaras]

Phil, όντως μας έστειλες για τσάι κανονικότατα. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος ρετρομανιακός που να μην το έχει σκεφτεί αυτό που λες, έστω και για μια φορά. Από την άλλη, δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος ρετρομανιακός που να προσπάθησε να το υλοποιήσει, τουλάχιστον στο βαθμό που το περιγράφεις. Προσωπικά, αυτό που κάνω είναι να παίζω κατά καιρούς παιχνίδια σε emulators και να διαβάζω κάνα Pixel σε pdf μορφή (τα έχω όλα τα τεύχη, αλλά εκεί που βρίσκονται, θαμμένα στο υπόγειο του πατρικού, είναι λίγο δύσκολο να τα ψάχνω). Τα ρίγη συγκίνησης που τρέχουν κατά μήκος της ραχοκοκκαλιάς μου όταν διαβάζω ένα άρθρο στο Pixel (ή στο Micromad κλπ), είναι λόγω της συγκίνησης που νιώθω επειδή ξαναθυμάμαι πράγματα που έζησα. Δεν μπορώ όμως να μειώσω την χρονολογική απόσταση που χωρίζει τις εποχές αυτές από τη σημερινή. Νιώθω να απολαμβάνω την τεχνολογία στην εξέλιξή της. Σκεφτείτε ότι την εποχή που παίζαμε πχ το Match day 2, δεν είχαμε τη δυνατότητα να σχολιάζουμε (οι πιο μεγάλης ηλικίας χρήστες τουλάχιστον) ακόμα παλιότερες εποχές με τον τρόπο που κάνουμε εδώ, γιατί δεν υπήρχε η αντίστοιχη τεχνολογία (δίκτυα υπήρχαν, αλλά δεν θυμάμαι πχ αντίστοιχο ρετροφόρουμ, ούτε καν φόρουμ).

Όπως και να'χει πάντως, σου εύχομαι να το απολαύσεις!

Υ.Γ.

Ρε συ Dino, πρόσεχε λίγο τι γράφεις! Κάποια από αυτά είναι κομματάκι παρεξηγήσιμα...

30 IF A$="SEMEN" THEN READ AND COMMENT ELSE GOTO 50

 

[DINO]

[σχετικοάσχετο mode on]Πολλές φορές κοιτάζω έξω τον ουρανό και λέω:

"Μπορεί κάλλιστα σήμερα να είναι μια οποιαδήποτε μέρα στα 80s..."

Το μόνο που αλλάζει είναι το ημερολόγιο (που έχουμε εφεύρει) και ο τρόπος ζωής μας (που εξελίχθηκε)...[σχετικοάσχετο Mode off]

0

Σσσσσσσ.... Μη πει κανείς τίποτα για ηλικίες...

Υ.Γ.

Ρε συ Dino, πρόσεχε λίγο τι γράφεις! Κάποια από αυτά είναι κομματάκι παρεξηγήσιμα...

:animlaugh:

>>> SEMEN <<<

 

[billy]

Aπίστευτα μεγαλεπίβολο "project" !! (και αν μη τι άλλο, ο αγαπητός Phil είναι γνωστός για τα φοβερά projects του).

Πράγματι, όσα γράφτηκαν περί συλλογών, έχουν συμβεί σε αρκετούς απο εμάς: συλλέγεις παλιά μηχανήματα & games που είχες (ή που ήθελες αλλά δεν είχες) κάποτε εσύ ή οι φίλοι σου, έχεις γεμίσει τίγκα ντουλάπες και πατάρια, και τελικά διαπιστώνεις πως ποτέ δεν βρίσκεις χρόνο να ασχοληθείς με αυτά (έχεις και το στήσε /ξεστήσε αν διαθέτεις πολλά απο δαύτα - όπως είπε και ο Σπύρος), οπότε αν και προτιμάς το "real thing", καταλήγεις πάλι να... φορτώνεις κάτι σε έναν emulator για ένα "quick fix" ώστε να πάρεις τη ρετρο-δόση σου, και μετά βυθίζεσαι πάλι στην άβυσσο των προβλημάτων της καθημερινότητας...

Το λυπηρό είναι ότι όλα αυτά με τα οποία θέλεις να ασχοληθείς (games, ρετρο-μηχανήματα, κλπ) κατά βάθος ξέρεις ότι δεν πρόκειται να τα προλάβεις ποτέ, οπότε προκειμένου να τα τρώει η σκόνη, παίρνεις την απόφαση να πουλήσεις ή να χαρίσεις τα περισσότερα απο αυτά - όπως έκανε ο Phil. (κρατώντας ίσως μόνο κάποιο πολύ σημαντικό κομμάτι - συνήθως κάποιο με το οποίο πέρασες τον περισσότερο χρόνο στα νιάτα σου).

Τώρα, όσον αφορά το project, πραγματικά χρειάζεται απίστευτη πειθαρχία (όπως έγραψε και ο φίλος Dino) και φυσικά αφοσίωση - πράγμα δύσκολο με τόσα πράγματα που σου αποσπούν την προσοχή την σήμερον ημέρα (έχουμε και το "ρημάδι" το ίντερνετ, βλέπετε...), ενώ όποιος το επιχειρήσει πιθανότατα θα χρειαστεί και να απαρνηθεί πιό μοντέρνα παιχνίδια (και όχι μόνο) ώστε να αφοσιωθεί στα παλιά.

Προσωπικά, δεν νομίζω πως έχω το σθένος για κάτι τέτοιο. Ισως το όλο εγχείρημα να είναι κάπως πιό εύκολο να το επιχειρήσουν όσοι ασπάζονται το δόγμα του "μόνο retrogaming".

Εγώ, είτε παίζω παλιά είτε πιό νέα games, το πρόβλημά μου παρέμενε πάντα η εύρεση ελεύθερου χρόνου (καθώς και κατάλληλης διάθεσης, μιά και τα καθημερινά προβλήματα δεν σε αφήνουν να συγκεντρωθείς και να αφοσιωθείς στο gaming).

Eτσι, είτε προσπαθούσα να πραγματοποιήσω το project του Phil, είτε όχι, πάλι 2-3 ώρες την εβδομάδα θα κατέληγα να παίζω

(και δουλειά έτσι δεν γίνεται), οπότε είναι moot point...

 

[Other_Reality]

Προσπάθησα...αλλα απέτυχα !

Στο παρελθόν, το έκανα αυτό με την Amiga 500. Την ξαναέστησα σε ένα γραφείο, με το 1084 της, το tank ποντικάκι της, το external floppy της και τις δισκετούλες μου να στοιβάζονται σε κούτες και σκληρές, τεράστιες σακούλες. Ας είχα την 4000Τ δίπλα με το whdload της, και το cd32 παραδίπλα με τα άπαντα σε σιντάκια, εγώ ήθελα την 500ρούλα μου, όπως πρωτοξεκίνησα. Δίπλα παρκαρισμένα τα PIXEL, διάβαζα κάποιο review ξανά και έπειτα το φόρτωνα για να το παίξω. Τα υπόλοιπα έμειναν στο παρασκήνιο, σαν να μην υπήρχαν, παλιά και νέα παιχνίδια/προγράμματα/μηχανήματα.

Εν τέλει, έβαλα το Gotek, μάζεψα όλες τις δισκέτες και τις έβαλα στην αποθήκη ! Δεν βγαίνει χρονικά, αυτό που λέει και ο φίλτατος Bill. Παραμένει στημένη όπως την περιέγραψα, αλλα χωρίς τις δισκέτες μου, με το γκότεκ τιγκαρισμένο στα adf's. Είχα φτάσει στο σημείο να ξαναδουλευω το ProTracker και το Deluxe Paint, και ας έχω τα τελευταία VST instruments και sequencers, ή το Photoshop στο καλό μου PC. Ακόμη το κάνω, όμως δεν μπόρεσα να "τραβήξω την κουρτίνα" για περισσότερο καιρό. Τώρα δα, παίζω πάλι στο σαλόνι με το PS3 μου το Far Cry 4, και δεν μετανοιώνω και πολύ που άφησα το Corporation στην μέση. Μου αρέσει που έχω αυτά τα λίγα που έχω μαζέψει, ακόμη κυνηγάω μερικά μηχανήματα, και επίσης μου αρέσει ενίοτε να ασχολούμαι με αυτά. Αρκεί μια τυχαία Κυριακή, που θα αφιερώσω σε 2-3 μηχανάκια ενα πρωινό/μεσημεριανό, έτσι for old times sake. Βέβαια εξαρχής, δεν είχα σκοπό να πάρω μηχανήματα που δεν θα δαπανήσω χρόνο πάνω τους. Έτσι φροντίζω να κάνω ενα καλό "rotation" για να μην μένει κανένα παραπονεμένο (και σκονισμένο), και εγώ να μην βαριέμαι, γιατί εκεί είναι και η ουσία !

Πολύ δύσκολα δηλάδή θα μπορούσα να μείνω πιστός σε ένα μονάχα μηχάνημα. Όλο και κάτι θα μου την βαρέσει να ψάξω, μία θα με πιάσει amigίτιδα (οκ, είναι η συχνότερη τουλάχιστον πάθηση μου), την άλλη θα με πιάσει 8086ίτιδα, neogeίτιδα κοκ. Θέλω να τα έχω, μου αρέσει να ασχολούμαι με όλα, απο λίγο, όσο μου επιτρέπει πια η καθημερινότητα.

 

[phil_vr]

Ευτυχως εχω απαγκιστρωθει απο καθε ειδους μοντερνου gaming εδω και παρα πολυ καιρο, και ετσι δεν θα μου λειψει κατι που δεν εχω και δεν μου αρεσει. Ακομα και το home computer gaming που εκανα τριγυρνουσε πολυ περισσοτερο στα 8bit παρα στα 16. Μπορει να ακουγεται σαν "μαχαιρι" το ολο θεμα του project αλλα ειλικρινα ειναι κατι που μπορω να κανω χωρις να στερηθω κατι. Παιχνιδια σε game systems τα εχω σταματησει απο την γενια του πρωτου XBOX και ακομα και εκει ειχα θεματα adaptation ειδικα στον χειρισμο. Οτιδηποτε μοντερνο στο θεμα gaming εχει αφοριστει απο επιλογη, οχι για την υλοποιηση του project. Το ενα βασικα εφερε το αλλο και με οδηγησε σημερα στο να θεωρω μια τετοια μεταβαση σε ενα αρχαϊκο συστηματακι (ως κατ επεκτασιν) για παιχνιδι, κατι το εφικτο και απιστευτα ενδιαφερον, χωρις να ειναι αυτοσκοπος.

Αναφερθηκε βεβαια παραπανω περι μοντερνας ζωης και ιντερνετ, που μεν εχει βαση, αλλα απο την στιγμη που δεν χρησιμοποιω το ιντερνετ για οτιδηποτε αλλο περα του ελεγχου email, νεων και της παρεας εδω, δεν θα μπει σφηνα σε κατι που θα χαλασει την ολη προσπαθεια. Ουτε flash παιχνιδια παιζω, ουτε η ενημερωση και η χρηση υπολογιστη (μοντερνου) θα εκτροχιασει την ολη προσπαθεια. Παραλληλα αν στο φορουμ ερθει στο προσκηνιο ενα καινουριο παιχνιδι οπως για παραδειγμα τα παιχνιδια της Psytronic, αυτο μπορει να χρησιμοποιηθει καλλιστα ως σημειο αναφορας (ας ειναι καλα ο Billy και τα review του!) που ισως να με παρακινησουν να προβω στην αγορα του βλεποντας εικονες και διαβαζοντας γνωμες απο τα παιδια που το δοκιμασαν, αντι να επιλεξω κατι για τον επομενο μηνα απο το Pixel για παραδειγμα. Στο παραδειγμα αυτο ειναι ευνοητο φυσικα πως οποιαδηποτε προσπαθεια δοκιμης (σε emulator) απαγορευεται δια ροπαλου και αυτο ειναι ενα αναγκαιο "κακο" που εχω ηδη δεχτει. Πιστευω πως μπορει να γινει ενας υγιεις διαχωρισμος αφου ετσι και αλλιως δεν προσπαθω να διαγραψω οτι ξερω, απλα να ξαναφερω οσα συναισθηματα μπορεσω απο το τοτε στην σημερινη μου ζωη.

Δεν μπορω βεβαια να διαγραψω απο την μνημη μου τα αγαπημενα μου παιχνιδια ολων αυτων των χρονων οπως και τις εικονες και εμπειριες που ειχα, οποτε σε αναλογο thread θα μπορω να πω την γνωμη μου βαση των οσων θυμαμαι, και οχι οσων θα επρεπε να φρεσκαρω παιζοντας σε εξομοιωτη η ξαναβλεποντας ενα video για να το θυμηθω. Ολα αυτα βολευονται και θα τα δω και στην πορεια, αλλα σε αυτο βοηθαει πολυ το οτι δεν εχω αναγκη νεου ειδους gaming στην ζωη μου. Ετσι βλεπω με πιο ευχαριστο ματι τον επερχομενο γολγοθα, αλλα απο την αλλη σκεπτομαι και το ποσα εχω να ξανα-ανακαλυψω απο την αρχη.

Αυτο που με εχει βαλει σε σκεψη το τελευταιο διαστημα (και εφοσον το project ουσιαστικα ειναι στο μηδεν ακομα - διχως καν υπολογιστη), ειναι αν αξιζει να ασχοληθω με αλλη πλατφορμα εκτος απο αυτα που ειχα. Kαι η ιεροσυλη σκεψη ερχεται να γινει ερωτηση.. Commodore? Ναι, το χρωμοαπεχθες μηχανημα που ποτε δεν εζησα απο τα γεννοφασκια του σαν δικο μου μηχανημα, με εχει βαλει σε σκεψη..

Σκεπτομουν να ξεκινουσα το project οπως το λατρεψα, ζαχαρωνοντας τον CPC 464 οπως τοτε και αγοραζοντας τον. Τον Amstrad τον ξερω, τον εχω ζησει, ξερω τι να περιμενω. Με τον commodore τα περισσοτερα ειναι terra incognita. Οκ, περα απο τα vs threads που πεφτει και το θαψιμο της αρκουδας (δικαιολογημενα τις περισσοτερες φορες!!), ξερω τις δυνατοτητες του και εχω πει ξανα και ξανα οτι το ευλογημενο του hardware παει χερι χερι με την καταραμενη χρωματικη παλετα του και παντα ειχα θεμα με αυτο, και η εμπειρια του rainbow amstrad θα τα κανει ακομα χειροτερα. Αλλα σκεπτομουν μηπως με ενα μηχανημα που δεν εχω ζησει μαζι του στο παρελθον, αν θα ειναι πιο γνησια η ολη εμπειρια της επιστροφης στο home computing. Κοινως, για ενα μηχανημα που δεν το εζησα. Για Spectrum δεν το σκεπτομαι παρολο που ξεκινησα μαζι του.. ο Amstrad 464 ειναι η επικρατεστερη επιλογη μεχρι στιγμης και πολυ πιθανον και η τελικη.. αλλα τις τελευταιες μερες εκανα και σκεψη για τον C64 η και τον Atari 800XL (το ολο project βασιζεται σε κασσετα based μηχανημα και στην πορεια βλεπουμε). Με τον Atari βεβαια θα πηγαινω γυρευοντας αφου το Pixel τον αφησε νωρις, και θα ζησω τον outsiderισμο που εζησε και ο DINO με την ελειπη υποστηριξη και διαθεση software. Ναι ξερω θα βρω τα παντα στο ebay αλλα να καταληξω να διαβαζω Pixel για την αγια τριαδα και να εχω ενα μηχανημα που δεν αναφερεται καν μεσα? (No offense DINO και τωρα καταννοω φιλε τι περασες ολα αυτα τα χρονια). Ετσι μενει ο Commodore σαν δευτερη επιλογη, που αν αποφασισω να παω προς τα εκει, πιθανολογω πως θα εχω μια πιο "στα βαθια" εμπειρια απο κατι που ηδη ξερω οπως τον Amstrad. Απο την αλλη, old habits die hard ειδικα για ενα μηχανημα που ποτε δεν με απογοητευσε και που εχω δει πολλες πτυχες των δυνατοτητων του ειδικα εναντιον μηχανηματων με καλυτερο hardware.

Δεν ξερω, μπηκε σφηνα αυτη η σκεψη απο το πουθενα, εχω ακομα λιγο καιρο να αποφασισω οπως και το τρεχον τευχος του Pixel που χαζευω σε καθημερινη βαση. Υπολογιζω την αγορα μηχανηματος κοντα στα χριστουγεννα οποτε οσο θα πλησιαζουν οι μερες θα κατασταλαζει ολο και περισσοτερο η σκεψη. Και για να πω και του στραβου το δικιο, μηπως ηδη εχω περασει στην αντιπερα οχθη, με τους ιδιους προβληματισμους οπως παλια που εβλεπα απλα εικονες υπολογιστων και διαβαζα μαγικα ονοματα εταιρειων και προσπαθουσα να αποφασισω ποιο μηχανημα θελω για εμενα? Κοιτα να δεις που απο αλλου το περιμενα και αλλου μου ηρθε, να τρωω τον ιδιο προβληματισμο οπως 30 χρονια πριν! Και παει καλα, τοτε δεν ηξερα.. τωρα? Δικαιολογειται?

Billy χρειαζομαι τα αντικειμενικα σου φωτα οσο ποτε αλλοτε!

 

[DINO]

Θέλει "άντερα" να προχωρήσεις με αυτό το project και φαίνεται πως είσαι αποφασισμένος...

Μήπως όμως μαζί με αυτές τις νέες (παλιές) εμπειρίες που θα αποκομίσεις, θα χάσεις και μερικές καινούργιες;

ΟΚ, είπες πως δε σε ενδιαφέρει το σύγχρονο gaming... Όπως είπες είναι "μαχαίρι" και καλό είναι να μην είμαστε απόλυτοι. Το λέω γιατί υπήρξα στη ζωή μου απόλυτος για κάτι και το μετάνοιωσα (δεν ήταν τίποτα πολύ σοβαρό, ευτυχώς)...

Θεωρώ οτι αν έκανα κάτι τέτοιο σαν αυτό που κάνεις εσύ, πριν χρόνια, και είχα στερηθεί την εμπειρία των Resident Evils, Silent Hills και Metal Gear Solids to name a few, δε θα μου το συγχωρούσα, γιατί αποκόμισα απίστευτες εμπειρίες παίζοντας με αυτά τα παιχνίδια και όταν τα θυμάμαι, νιώθω και εκεί τη νοσταλγία...

Σε θαυμάζω... Εγώ τελικά δεν έχω το σθένος ούτε να το ξεκινήσω και να το παρατήσω...

Good Luck!

Με τον Atari βεβαια θα πηγαινω γυρευοντας αφου το Pixel τον αφησε νωρις, και θα ζησω τον outsiderισμο που εζησε και ο DINO με την ελειπη υποστηριξη και διαθεση software. Ναι ξερω θα βρω τα παντα στο ebay αλλα να καταληξω να διαβαζω Pixel για την αγια τριαδα και να εχω ενα μηχανημα που δεν αναφερεται καν μεσα? (No offense DINO και τωρα καταννοω φιλε τι περασες ολα αυτα τα χρονια).

Κανένα offense βρε συ, γιατί:

1ον: Μεταξύ μας;

2ον: Όπως τα λες είναι... Παρόλα αυτά, αν μπορούσα να ξαναρχίσω απ'την αρχή (οπως εσύ καλή ώρα), δε θα άλλαζα τίποτα... Μα τίποτα...

 

[billy]

Phil, αν και το ένστικτό σου (καθώς και τα "hard facts" που αντλείς απο τα Pixel της εποχής) πολύ σωστά σε ωθούν σε μία αγορά ενός 6128 (ή έστω 464) ως το αδιαμφισβήτητα καλύτερο all-around οκτάμπιτο σε θέμα απόδοσης/τιμής, παρ' όλα αυτά καταλαβαίνω απόλυτα τον προβληματισμό σου.

Oπως είπες, τον Amstrad τον είχες εξερευνήσει αρκετά. Μία νέα του αγορά ίσως σε οδηγούσε στο να ανακαλύψεις "νέα" (παλιά ) utilities & games, αλλά σίγουρα θα συναντούσες και αρκετά που σου είναι ήδη γνωστά (με την διαφορά πως ίσως τώρα να μπορούσες να "εντρυφήσεις" σε αυτά ακόμα περισσότερο). Οπως και να έχει όμως, η αίσθηση του "been there - done that" θα είναι σίγουρα υπαρκτή.

Η αγορά ενός διαφορετικού συστήματος σίγουρα μπορεί να προσφέρει "νέες" συγκινήσεις. Αν σκέφτεσαι την αγορά ενός τέτοιου micro (π.χ. CBM, Apple II, κ.ο.κ.) δεν υπάρχει λόγος να διστάζεις. Ειδικά στην περίπτωση του CBM και ακόμα ειδικότερα αν σου αρέσουν τα computer games με φοβερή μουσική και μεταξένιο scrοlling, σου εγγυώμαι πως ο Commodore θα σε αφήσει κάτι παραπάνω απο ικανοποιημένο !! (γνωρίζω βέβαια πως το ξέρεις ήδη αυτό - δεν χρειάζεται να σου το πω εγώ. Απλά και μόνο δίνω έμφαση ).

Οσον αφορά εμένα, όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, ο commodore είναι το 2ο πιό αγαπημένο μου οκτάμπιτο μετά τον amstrad και κάποτε φλέρταρα με την σκέψη της αγοράς του.

Μάλιστα πριν πάρω δικό μου υπολογιστή (αλλά και μετά), πέρναγα αρκετό καιρό στο τοπικό μου CBM club, πίσω απο την αντιπροσωπεία της MEMOX (μέχρι και ο σπεκτρουμάς Wally σύχναζε εκεί ), καθώς και σε φίλους που είχαν commodore (παίζοντας/συγκρίνοντας games και μελετώντας "πειρατικές" λίστες με παιχνίδια άγνωστα στον Amstrad - ειδικά σε ορισμένα genres όπως τα RPG, όπου ο CBM υπερτερούσε λόγω της "αμερικανικής" του υπηκοότητας, γινόταν χαμός απο τίτλους).

Τελικά είτε πάρεις τον "τα κάνω όλα και συμφέρω" Amstrad, είτε τον "ήχος & 2D κίνηση" Commodore, νομίζω πως θα περάσεις μία συναρπαστική "2η νεότητα".

αν μπορούσα να ξαναρχίσω απ'την αρχή (οπως εσύ καλή ώρα), δε θα άλλαζα τίποτα... Μα τίποτα...

O Dino είναι το συνώνυμο της "σταθερής αξίας"

Dino, αν θυμάμαι καλά, κάποτε είχες πεί ότι ήθελες οκτάμπιτο μηχάνημα (όπως οι διάφοροι φίλοι /συμμαθητές σου, κλπ) και πήγες με τους γονείς σου και πήρατε ένα. Αυτό έτυχε να είναι το Atari 800 XL.

Zητάω προκαταβολικά συγνώμη αν θυμάμαι λάθος, αλλά είχα εικάσει ότι η επιλογή του Atari έγινε μάλλον τυχαία.

-Σχεδόν- σίγουρα, αν ο καθένας μας πάρει "πατριωτικά" το θέμα των επιλογών του, πάλι στην αγορά του οκτάμπιτου που είχε θα κατέληγε (μιά και είναι ελάχιστοι εκείνοι που δεν αγάπησαν τον υπολογιστή τους - o παράγοντας "νοσταλγία" είναι πολύ δυνατός).

Ομως, *αν* όντως εικάζω σωστά και η επιλογή σου έγινε τυχαία, δεν σε "ιντριγκάρει" καθόλου η σκέψη του να έμπαινες σε ένα μαγαζί που να πούλαγε κάτι άλλο, και να αγόραζες έναν Amstrad, έναν Αpple II, έναν Commodore, ή ακόμα και έναν Spectrum ? (καλά, αυτό το τελευταίο άστο - λέμε που και πού και κανένα αστείο... ).

Ελπίζω να μην σε τρομάζει η ιδέα του ότι με μία τυχόν άλλη επιλογή "προδίδεις" τον αγαπημένο σου υπολογιστή, οπότε έτσι η ιδέα της οποιαδήποτε αλλαγής φαντάζει "αδιανόητη". (...δεν το συζητώ: έπρεπε να έχω γίνει ψυχολόγος !! )

 

[sonic2000gr]

Είχα καιρό να μπω στο retromaniax και το θυμήθηκα σήμερα, μετά το newsletter του Πλαισίου (φαντάζομαι να το είδατε):



Στο θέμα μας:

- Βρίσκω εκπληκτική την ιδέα του phil_vr αν και προσωπικά τη θεωρώ κάπως ουτοπική. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω όσο και να θέλουμε, είναι απίθανο να ξανανιώσουμε το ίδιο όπως τότε. Ένα περίεργο μικρό σκίρτημα (για μένα δεν είναι τα παιχνίδια - δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου άλλωστε - αλλά το να ξαναβλέπω προγράμματα που είχα γράψει τότε) και μετά πάλι η καθημερινότητα. Ευγενής ο πόθος αλλά τουλάχιστον για μένα απραγματοποίητος.

- Στη συλλογή μου για να αποφύγω το πρόβλημα του "μαζεύω όλα τα μηχανήματα" υπήρχε από την αρχή ένας σκοπός: Να πάρω μόνο τα μηχανήματα με τα οποία είχα κάποια σχέση την εποχή εκείνη. Π.χ. ο Commodore 64 ήταν το πρώτο μηχάνημα (φίλου) στο οποίο έγραψα BASIC. Ο ΤΙ-99/4Α ήταν το πρώτο δικό μου μηχάνημα (και ευτυχώς έχω ακόμα το πρωτότυπο!) Ο ZX Spectrum ήταν το πρώτο μηχάνημα που είδα σε διαφήμιση και ήθελα να αγοράσω. Ο CPC 464 ήταν ο δεύτερος μου υπολογιστής. Από αυτή την άποψη, από τη συλλογή μου λείπει μόνο ο Atari 1040STE (το τελευταίο μου μηχάνημα πριν το επάρατο PC) και ο Oric 1 (το δεύτερο μηχάνημα που χρησιμοποίησα). Ενδιάμεσα βέβαια η συλλογή μου περιέχει και μερικά ακόμα μηχανήματα με τα οποία είχα κάποια μικρότερη σχέση (MSX, Spectrum +2). Δεν έχω πάντως σκοπό να αποκτήσω άλλα μηχανήματα.

- Δεν το βλέπω ως πρόβλημα να παραμένουν όλα αυτά στοιβαγμένα στη ντουλάπα μου και να χρησιμοποιούνται ελάχιστα (είχα καθιερώσει κάποτε το retroweek, μια βδομάδα μέσα στο καλοκαίρι συνήθως που ασχολιόμουν με αυτά). Όπως είπα πέρα από το μικρό σκίρτημα η αναβίωση δεν είναι δυνατή. Πρέπει να ζήσουμε στο παρόν.

- Προσοχή με τις πωλήσεις ρετρό μηχανημάτων. Είναι κάτι που μπορεί να μετανιώσει κανείς εύκολα!

 

[DINO]

Dino, αν θυμάμαι καλά, κάποτε είχες πεί ότι ήθελες οκτάμπιτο μηχάνημα (όπως οι διάφοροι φίλοι /συμμαθητές σου, κλπ) και πήγες με τους γονείς σου και πήρατε ένα. Αυτό έτυχε να είναι το Atari 800 XL.

Zητάω προκαταβολικά συγνώμη αν θυμάμαι λάθος, αλλά είχα εικάσει ότι η επιλογή του Atari έγινε μάλλον τυχαία.

-Σχεδόν- σίγουρα, αν ο καθένας μας πάρει "πατριωτικά" το θέμα των επιλογών του, πάλι στην αγορά του οκτάμπιτου που είχε θα κατέληγε (μιά και είναι ελάχιστοι εκείνοι που δεν αγάπησαν τον υπολογιστή τους - o παράγοντας "νοσταλγία" είναι πολύ δυνατός).

Σωστός!

Η επιλογή υπολογιστή έγινε τυχαία, αφού αυτός βρέθηκε στο δρόμο μου, αυτόν πήρα με την "κάψα" που είχα...

Η αφορμή για να αγοράσω υπολογιστή ήταν ένας πολύ καλός παιδικός μου φίλος, ο οποίος είχε αγοράσει τον 6128...

Επίσης, δεν αρνούμαι οτι φοράω συνεχώς τα "nostalgia glasses" και οτιδήποτε υποστηρίζω γίνεται φορώντας τα...

Ομως, *αν* όντως εικάζω σωστά και η επιλογή σου έγινε τυχαία, δεν σε "ιντριγκάρει" καθόλου η σκέψη του να έμπαινες σε ένα μαγαζί που να πούλαγε κάτι άλλο, και να αγόραζες έναν Amstrad, έναν Αpple II, έναν Commodore, ή ακόμα και έναν Spectrum ? (καλά, αυτό το τελευταίο άστο - λέμε που και πού και κανένα αστείο... ). Ελπίζω να μην σε τρομάζει η ιδέα του ότι με μία τυχόν άλλη επιλογή "προδίδεις" τον αγαπημένο σου υπολογιστή, οπότε έτσι η ιδέα της οποιαδήποτε αλλαγής φαντάζει "αδιανόητη". (...δεν το συζητώ: έπρεπε να έχω γίνει ψυχολόγος !! )

Γιατρέ μου, δε μπορώ να ζήσω χωρίς Atari... Είμαι σοβαρά; :fever:

O Dino είναι το συνώνυμο της "σταθερής αξίας"

Το λέει και το όνομά μου άλλωστε: Κωνσταντίνος -> Constant -> Σταθερός...

 

[phil_vr]

Billy, ευχαριστω που μπηκες στην σκεψη μου και για τις συμβουλες σου. Πλακα πλακα, το να μην εχω μηχανημα και να ειμαι στα σχεδια της αποφασης για αποκτησης, ηδη με εχει μεταφερει σε ενα αλλο πλαισιο. Σιγουρα δεν ειναι οπως εκεινο οταν ημουν πιτσιρικας, αλλα..

- η αναγκη ενασχολησης και αποκτησης μηχανηματος μου χτυπαει καθημερινα την πορτα

- ο προβληματισμος του να εχεις ενα μονο μηχανημα με εχει βαλει στην ζυγαρια, μετρωντας υπερ και κατα

- η αποκτηση του πρωτου τιτλου (ασχετως μηχανηματος) ειναι στην γκριλιερα και ψηνεται

Γνωριμα σημεια ολα τους, και ηδη φερνουν ενα κλιμα ενθουσιασμου που ειχα καιρο να νιωσω. Απο την ασυδωτες αγορες διχως δευτερη σκεψη που ειχα αφοσιωθει στο παρελθον, τωρα ολα εχουν εναν αλλο ρυθμο πιο αργο και πιο συνειδητοποιημενο. Δεν εχω κανενα τραινο να προλαβω, και αν αυτο με οδηγησει σε παραπανω χρονο μεχρι να καταληξω, θα γινει οτι χρειαζεται. Ηδη στο τρεχον thread εχω τις γνωμες σας και τις σκεψεις σας και ευχαριστω πολυ τον καθεναν που το παρακολουθει. Ειναι παλι κατι σαν την γειτονια μου που ειχα βγει με σχεδια για αγορα υπολογιστη και ο καθενας ελεγε "παρε αυτο", "παρε εκεινο", "εγω ειμαι ευχαριστημενος με το δικο μου", "μην παρεις αυτο εχει χαλια παιχνιδια" κλπ.

Η σιγουρη αποφαση που εχω παρει, ειναι να ασχοληθω με κασσετες. Καλες χρυσες και αγιες οι δισκεττες αλλα ποτε δεν τις αγαπησα οσο τα ταπεινα καρουλοειδη μεσα αποθηκευσης. Αυτο βοηθαει και στην επιλογη μηχανηματος γιατι παμε σε κατεξοχην ευκολες λυσεις. Και ναι, οσο και αν εχω ασπαστει τα ολα σε ενα δημιουργηματα του Alan, μπορω να δεχτω την συμβιωση και εξωτερικων κασσετοφωνων οπως του Commodore. Η επιλογη θα παιξει αναμεσα στον CPC 464 και τον C64, και οσο και αν η πλαστιγκα της γνωσης μου κλινει προς τον amstrad, δεν μπορω να παραλειψω το terra incognita (για εμενα) μηχανηματακι του Jack. Να παρω και τους δυο μαζι αποκλειεται, δεν υπαρχει τετοιο σεναριο. There can be only one, δεν χωρανε πλεονασμοι σε αυτο που εχω ηδη ξεκινησει. Μονο και μονο το οτι εχω μπει στην σκεψη αναμεσα στα δυο, δειχνει πως ειμαι σε καλο δρομο, γιατι αλλιως θα επρεπε να εχω ακολουθησει το "Α, o phil το κανει αυτο? Ε Amstrad θα παρει, τι λεμε τωρα?". Ναι ξερω οτι με γνωριζουν καλα τα φιλαρακια εδω μεσα! Ισως τελικα η επιλογη του Commodore να ειναι το κλειδι που να φερει αγνωστα πραγματα στο τραπεζι και να συμβαλει στην ξανα-ανακαλυψη του χαμενου home micro κοσμου.

Θα δω, ακομα τα βαζω κατω και προσπαθω να αποφασισω για το τι θα παρω, γνωριζοντας πως δεν προκειται να ασχοληθω με αυτο που θα απορριψω. Ελπιζω να μην κανω τιποτα αψυχολογητο της τελευταιας στιγμης και καταληξω με κανεναν Spectrum +2 οπως τοτε!! Ευχαριστω παντως καθε εναν που εχει μοιραστει την γνωμη του και για τους ενδοιασμους που εχουν εκφραστει.

 

[billy]

You 're welcome, Phil.

Για μέσο αποθήκευσης, προσωπικά είχα επιλέξει την "απαραίτητη πολυτέλεια" ενός disk drive γιατί κάθε φορά που επισκεπτόμουν γνωστούς και φίλους με υπολογιστή & κασσετόφωνο, ήταν όλο στο "περίμενε" για το φόρτωμα και δεν ήθελα να φάω τα νιάτα μου τραβώντας τα ίδια.

Μετά το drive βέβαια ήθελα και έγχρωμο μόνιτορ γιατί βλέποντας τις φοβερές δυνατότητες του Amstrad στον τομέα των γραφικών & των χρωμάτων (θυμάμαι είχα δεί το κεντρικό μενού του Bomb Jack με το color cycling και είχα πάθει πλάκα) θα ήταν αμαρτία να μην έχω. (οπότε τελικά μέχρι να μαζευτεί το χρήμα, κατέληξα να πάρω υπολογιστή το '86. )

Πάντως στην περίπτωση του CBM (λόγω των πάναργων drives με την "τσιμπημένη" τιμή), η επιλογή του κασσετοφώνου δεν είναι καθόλου άσχημη σκέψη. (όσο για τον spectrum, είναι και πάλι στην δική σου κρίση. Το θετικό τώρα είναι πως δεν θα σου τον "επιβάλλουν" οι δικοί σου... )

Γιατρέ μου, δε μπορώ να ζήσω χωρίς Atari... Είμαι σοβαρά; :fever:

XAXAXAXA !!

...η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά... :supergrin: :supergrin:

Το λέει και το όνομά μου άλλωστε: Κωνσταντίνος -> Constant -> Σταθερός...

Σωστοοοοός ο Dino !!

Πραγματικά δεν είχε περάσει απο το μυαλό μου η σημασία του ονόματος !!

 

[spyros_s]

Γιατρέ μου, δε μπορώ να ζήσω χωρίς Atari... Είμαι σοβαρά; :fever:

doctor mode on:

Ναι...πρόκειται για σοβαρή ασθένεια δυστυχώς...

Πειραματικές έρευνες όμως δίνουν ελπίδα! Συγκεκριμένα οι επιστήμονες χορηγούν στον ασθενή μεγάλες δόσεις της ουσίας amig(a)ίνη με εξαιρετικά αποτελέσματα! Ο ασθενής μετά από μερικές μέρες απεξαρτάται πλήρως από τα ατάρι. Μόνη παρενέργεια ως τώρα είναι η ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση που δημιουργεί η amig(a)ίνη