Iron Maiden: Αγαπημένο LP

[D@redevil]

Πριν λίγο καιρό, έπιασα όλη τη δισκογραφία των Maiden και την άκουγα στο αυτοκίνητο (μιας και περνάω αρκετή ώρα της μέρας στο δρόμο με τα πηγαινέλα στη δουλειά! )

Εκπληκτικό συγκρότημα, που έχει επιζήσει από το 1975 και μάλιστα με αλλαγές τόσο στο σχήμα του, όσο και στα metal ακούσματά του.

Σκεφτόμουν λοιπόν, ποιο από τα παρακάτω είναι αγαπημένο σας LP των Maiden?:

1. Iron Maiden

Released: 14 April 1980

2. Killers

Released: 2 February 1981

3. The Number Of the Beast

Released: 22 March 1982

4. Piece Of Mind

Released: 16 May 1983

5. Powerslave

Released: 3 September 1984

6. Somewhere In Time

Released: 29 September 1986

7. Seventh Son Of a Seventh Son

Released: 11 April 1988

8. No Prayer For the Dying

Released: 1 October 1990

9. Fear Of the Dark

Released: 11 May 1992

Πιστή στα ρετρο-όρια του φόρουμ (<1995), φρόντισα οι επιλογές του poll να φτάνουν μέχρι και το 1992, αλλά αφήνω και μια επιλογή "Άλλο" στην περίπτωση που κάποιος προτιμάει κάποιο από τα μεταγενέστερα albums!

Είμαι πολύ περίεργη να δω τις ψήφους σας - για κοπιάστε!

*πηγή πληροφοριών & album photos: wikipedia.org

 

[thebest20]

Ψήφισα "άλλο".Και εννοώ ότι δεν τους άκουγα ποτέ!Θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η επιλογή!Πάντως τους άκουγαν πολλοί συμμαθητές μου και στο δημοτικό και έφερναν τα cds τους και στο σχολείο!Με τρόμαζαν πολύ τα εξώφυλλα!

 

[Wally]

Iron Maiden *****

Killers ****

Number of the Beast *****

Piece of Mind ****

Somewhere in Time ****

Seventh Son *****

No Prayer for the Dying

Fear of the Dark *

Θα επανελθω με μπλα μπλα

 

[Kambia]

Δυσκολεύτηκα να αποφασίσω!

Τελικά το Number of the Beast καθώς περιέχει το αγαπημένο μου Hallowed Be Thy Name.

Πιο εύκολα πάντως θα σου απαντούσα για το ποιο είναι το χειρότερο = No Prayer for the Dying

 

[Metalcandyman]

Το να επιλεξεις εναν μονο δισκο ειναι πολυ δυσκολο γιατι σε ολους υπαρχουν καποια κομματια που αρεσουν στον καθενα ασχετα αν δεν αρεσει καποιος συγκεκριμενος δισκος σαν συνολο.

Αφου ομως πρεπει να επιλεξω εναν μονο δισκο θα πω τον Somewhere in time γιατι εχει τα περισσοτερα τραγουδια που μαρεσουν απο οποιονδηποτε αλλον και για την ακριβεια τα 7 απο τα 8.Εχει δυνατα και γρηγορα κομματια οπως Caught Somewhere in Time,Deja Vu,The Loneliness of the Long Distance Runner και αλλα πολυ καλα οπως Wasted years,heaven can wait,sea of madness και φυσικα την απολυτη κομματαρα και all time αγαπημενο μου απο iron maiden Alexander the great.Γεια σου Μακεδονια μου με τα ωραια σου.

 

[sephirothson]

Τα πρωτα 7 ειναι διαμαντια ολα τους..το καθενα για ξεχωριστους λογους!!Το πρωτο που αγορασα ηταν seventh son..επιεικως το χαρακτηριζω Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Ρ Γ Η Μ Α

Θα ψηφιζα αυτο καθοτι ειναι το αγαπημενο μου ομως θελω να σταθω σε ενα αλλον δισκο(τον οποιο θα ψηφισο για τους παρακατω λογους) το brave new world.Οι maiden στα 40-φευγα και μετα απο 11 δισκους κυκλοφορουν ενα απιστευτα ποιοτικο δισκο,εμπνευσμενο και μελωδικο.Πραγματικα πρεπει να ειναι πολυ δυσκολο για ενα συγκροτημα να κυκλοφορει 7 συνεχομενες ΔΙΣΚΑΡΕΣ(και το x factor ειναι δισκαρα μην ξεχνιομαστε και περαστικα στους αμετανοητους 80'αδες)και να δημιουργει ενα τετοιο δισκο.Ακουστε απλα το nomad...και οχι μονο αυτο καθως ο δισκος περιεχει μονο κομματαρες!!Ολα τα συστατικα των maiden ειναι παρων εδω...μεγαλα σε διαρκεια κομματα,αλλαγες στους χρονους,δισολιες,μελωδικα ξεσπασματα,η απιστευτη φωνη του bruce(δεν ξερω αν εχει την καλυτερη φωνη ever εχει χαλαρα ομως την καλυτερη/ομορφοτερη χροια απο ολους)και φυσικα το εξωπραγματικο δεσιμο των υπολοιπων.Και κατι γενικο...ΗΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

 

[iggylebowski]

Αν και ποτέ δεν ήμουν φανατικός ούτε του metal ούτε των Iron Maiden, επιλέγω το πρώτο ομώνυμο, απλά γιατί είναι πιο ακατέργαστο και ωμό, άσε που προτιμώ την βρώμικη ερμηνεία του Di'Anno από αυτή του Dickinson. Έχει και το Prowler!

 

[Rygar]

Με εξαίρεση το τελευταίο που ΔΕ μου άρεσε, όλα τ'αλλα ειναι διαμάντια, από το Iron Maiden μεχρι το Life of Matter and Death, εστιάζοντας όμως στη δεκαετία του 80 που τα ακούω ανελλιπώς, και λιγότερο στην 90'ς/00'ς. Ψόφησα το 7th son διότι θεωρώ ότι η φωνή του Dickinson ηταν παρα πολύ ώριμη, ηταν 30 χρονών και το όλο αλμπουμ ηταν ενα κλικ πιο πάνω από το Somewhere in time. Η 90΄ς εποχή ξεκίνησε με μια δοκιμή της φωνής του bruce σε πιο ωμά μονοπάτια και συνέχισε με το εμπορικό fear of the dark το οποίο επίσης μ'αρέσει πολύ αλλα δε με τρελαίνει (εκτός από το να ακούω live το ομώνυμο, το 2008 είχε βραχνιάσει η φωνή μου στη Μαλακασα). Η 00'ς είχε πιο, πως να το πω, ποιητικά κομμάτια (π.χ. Paschendale), θα ελεγα ότι ήταν νέοι Maiden, λιγότερο metal.

και μάλιστα με αλλαγές τόσο στο σχήμα του

Εκαναν ελάχιστες αλλαγές! Από το 1982 εως τώρα είναι οι ίδιοι με εξαίρεση την 5ετία 1993-1998 που απλά δεν υπήρχαν, αφου είναι από τα συγκροτήματα που έχουν την κατάρα του τραγουδιστή όπως το αποκαλώ. Δηλαδή φεύγει ο τραγουδιστής που είχε δώσει το γνώρισμα της φωνής του στο γκρουπ και το γκρουπάκι χάνει το δρόμο του. Ομως όλοι οι άλλοι έμειναν ιδιοι. Γύρισε κι ο Σμιθ το 99 και όλα έδεσαν όπως πριν. Ο λόγος που για μενα προσωπικά είναι το πιο επιτυχημένο μεταλ γκρουπ της παγκόσμιας μεταλικης σκηνής είναι ακριβώς αυτό, ότι λόγω των ελάχιστων αλλαγών, έχει παραμείνει σχεδόν αναλείωτη η χροιά του ήχου (κιθάρες/μπάσο Χαρις/παίξιμο Mcbrain/καρα-φωνάρα dickinson) σχεδόν από το ξεκίνημα. Θελω να πω ότι και τα 2 πρώτα αλμπουμ, παρότι είχε αλλα μέλη (πλην Χαρις) είχε παρα πολύ ωραίο ήχο.

 

[pooky(1)]

7th son. Όπως τα είπε ο ρίγανης.

Είμαι και τρελλός fun του τελευταίου που έβγαλαν.

Μακράν το καλύτερο συγκρότημα ever. Φυσικά στην πρώτη θέση μαζί με Hammerfall, Blind Guardian και Arch Enemy.

 

[c3podroid]

Το αγαπημένο μου μέταλ συγκρότημα μαζί με τους Anthrax. Τoυς έχω δει πολλές φορές live και θα συνεχίσω να τους βλέπω.

Αναφέρω ότι έχω δισκογραφία, βινύλια, cd, singles, συλλεκτικά, βιντεοκασσέτες, dvds όπως οι περισσότεροι οπαδοί τους. Πάντα μου άρεσαν τα εξώφυλλα του Riggs ο οποίος ήταν ένας από τους αγαπημένους μου σχεδιαστές.

Ψήφισα το "Somewhere in Time" γιατί κατα την γνώμη μου, ήταν, μαζί με το "7th son" η καλύτερη τους περίοδος και δισκογραφικά κια συναυλιακά. Εκεί που όλοι λέγανε ότι το Powerslave και η παγκόσμια περιοδεία τους ήταν το ζενίθ τους, έρχεται το "Somewhere in Time" και τους στέλνει σε άλλες διαστάσεις.

Το άλμπουμ αυτό είχε και συναισθηματική αξία για μένα γιατί ήταν και το πρώτο βινύλιο Maiden που αγόρασα. Είχα πάρει την ελληνική έκδοση της EMI που οι τίτλοι των τραγουδιών πάνω στο βινύλιο ήταν γραμμένοι στα ελληνικά. (Σάμγουερ ιν τάιμ, Γουέηστεντ γίαρς, Σι οφ μάντνες...). Είχα κάνει και αναφορά σε κάποιο παλιότερο post.

Η 2η περίοδος με την επιστροφή του Bruce και το "Brave New World" μέχρι το "Final Frontier" είναι μια αναγέννηση για το γκρουπ, μετά το "διάλειμμα" που αναγκαστήκαν να κάνουν με τον Bailey. Μου αρέσουν και αυτά τα άλμπουμ (πιο progressive, μεγαλύτερα τραγούδια, πολλά solos) αλλά προτιμώ τα 9 πρώτα.

Πάντα θα θεωρώ τους Iron Maiden την μεγαλύτερη μπάντα του Metal των 80's και 90's που έχει επηρεάσει πάρα πολλά μεταγενέστερα γκρουπ.

 

[DREDD]

Τι θεματαρα ανοιξες βρε κοριτσι μου φανατικος των Maiden τι αλλο Somewhere in time ...

 

[Ajax87]

Number of the beast ! φυσικα!

 

[Alucard]

Somewhere in Time. Ήταν ο πρώτος metal δίσκος που αγόρασα (πρέπει να ήμουν δευτέρα ή τρίτη δημοτικού αν θυμάμαι σωστά).

Το Caught somehwere in Τime είναι το καλύτερο κομμάτι των Iron Maiden (γνωστά αυτά ).

 

[nkarytia]

+1 για το Somewhere in Time. Και για μένα ήταν ο πρώτος metal δίσκος που αγόρασα (ή μάλον CD)! Αγαπημένο track ήταν το "Wasted Years" (μαζί με το Alexander the Great φυσικά!).

 

[stayros]

Δυσκολακι το εκανες Μαριανα...

Τι να πρωτοαφησω απ'εξω;

Killers


Piece of Mind


Fear of the Dark


Powerslave


The Number of the Beast


Seventh Son Of a Seventh Son

...πειτε μου τι; Με βαρια καρδια και χωρις να θελω να μειωσω

τα υπολοιπα υπεροχα αλμπουμ με τις καταπληκτικες τραγουδαρες

ψηφιζω τo 6: Somewhere in time ο λογος;

Eχει μεσα την απολυτη "Ελληνικη και 100% Μακεδονικη" κομματαρα!!!

Μιλαω φυσικα για το

...

 

[Stormwatch]

Δεν μου κάνει έκπληξη που το Somewhere in Time είναι ο πρώτος metal δίσκος πολλών ρετρομανιακών...

 

[Wally]

Το προβλημα στους Maiden ειναι ενα και εχει και ονομα. Gers!

Oπου μπλεκτηκε και για οσο ακομα μπλεκεται, οι Maiden θα ειναι σκια του εαυτου τους.

Και ρε παιδια ελεος. Ουδεις, οσο κολλημενος και να ειναι, δεν μπορει να υποστηριξει οτι η μετα-7th-Son-era εχει σχεση με Maiden και με την ποιοτητα που μας ειχαν συνηθισει! Ηξερες μεχρι τοτε οτι αγοραζες ενα διαχρονικο αλμπουμ που δεν θα βαρεθεις ποτε. Περιμενες το νεο incarnation του Eddie και τα κρυφα μηνυματα. Δεν χρειαζοταν να διαβασεις καμμια κριτικη πριν το αγορασεις.

Φταιει και ο Dickinson με το γλυκαναλατο Tatooed Millionaire και την μανια αυτονομησης που τον εφαγε αλλα το θεμα το επικεντρωνω στη παρουσια του Gers. Για τα αλμπουμς με τον Bayley, ας μην μιλησω καλυτερα

Με το χερι στη καρδια, μπορει το παλμαρε των Maiden μετα το 1988, να ανθολογησει ενα νεο Live After Death? Με τιποτα!

Θυμαμαι να φτανω πρωι πρωι στο Happening την ωρα που ξεφορτωναν στοιβες 7th Son και να παιζω κλωτσιες για να παρω το πρωτο κομματι...που να ηξερα οτι θα ηταν το τελευταιο επικο τους δημιουργημα που αγοραζα launch και οτι μετα θα αραξουν σε μουσικα λημερια ξενα προς εμενα και ξενα προς αυτα που μας ειχαν μαθει?

 

[sephirothson]

Το προβλημα στους Maiden ειναι ενα και εχει και ονομα. Gers!
Oπου μπλεκτηκε και για οσο ακομα μπλεκεται, οι Maiden θα ειναι σκια του εαυτου τους.

Και ρε παιδια ελεος. Ουδεις, οσο κολλημενος και να ειναι, δεν μπορει να υποστηριξει οτι η μετα-7th-Son-era εχει σχεση με Maiden και με την ποιοτητα που μας ειχαν συνηθισει! Ηξερες μεχρι τοτε οτι αγοραζες ενα διαχρονικο αλμπουμ που δεν θα βαρεθεις ποτε. Περιμενες το νεο incarnation του Eddie και τα κρυφα μηνυματα. Δεν χρειαζοταν να διαβασεις καμμια κριτικη πριν το αγορασεις.

Φταιει και ο Dickinson με το γλυκαναλατο Tatooed Millionaire και την μανια αυτονομησης που τον εφαγε αλλα το θεμα το επικεντρωνω στη παρουσια του Gers. Για τα αλμπουμς με τον Bayley, ας μην μιλησω καλυτερα

Με το χερι στη καρδια, μπορει το παλμαρε των Maiden μετα το 1988, να ανθολογησει ενα νεο Live After Death? Με τιποτα!

Θυμαμαι να φτανω πρωι πρωι στο Happening την ωρα που ξεφορτωναν στοιβες 7th Son και να παιζω κλωτσιες για να παρω το πρωτο κομματι...που να ηξερα οτι θα ηταν το τελευταιο επικο τους δημιουργημα που αγοραζα launch και οτι μετα θα αραξουν σε μουσικα λημερια ξενα προς εμενα και ξενα προς αυτα που μας ειχαν μαθει?

Διαφωνω!!ο GERS εχει γραψει πολλα ωραια τραγουδια σε μια δυσκολη εποχη για το συγροτημα.και μενα δεν μου αρεσει ο ηχος του στα σολο αλλα ειναι πολυ καλος συνθετης.Οσο αναφορα σε αυτο που λες οτι δεν χρειαζοταν κριτικη ενας δισκος τους τοτε και πολυ απλα ετρεχες να το αγορασεις με κλειστα τα ματια γιατι ησουν σιγουρος για την ποιοτητα του ,τοτε γιατι φαγανε κραξιμο το somewhere και το seventn son οταν πρωτο κυκλοφορησαν?και εξαλου τα παιδια που μαθανε τους Maiden με το brave ειμαι σιγουρος πως δεν μπηκαν καν στν κοπο να κοιταξουν δισκοκριτηκες για το dance of death...ειναι πως ροματζαρει ο καθενας την εποχη του....ενας σημερινος 17 αρις μπορει να εχει για αγαπημενο του δισκο το brave..δεν μπορεις να σου φαινετε περιεργο επειδη εχει δευτερο αγαπημενο το piece of mind πχ!!αυτα που εζησες εσυ με το powerslave και somewhere το ζησανε καποιοι με το dance of death η με το brave...η ποιοτητα καθε δισκου κατα την γνωμη μου ειναι καθαρα υποκειμενικη.σαφως και τα πρωτα 7 ειναι αυτα που εμειναν με χρυσα γραμματα στο πανθεων του heavy metal αλλα αυτο δεν ανερει την ποιοτητα που εχουν τα επομενα albums στα ματια(και αυτια)καποιον

Υ.Γ σαν σημερα 3-9-1984 κυκλοφορησε το Powerslave

 

[Rinus Cesar]

Peace Of Mind δαγκωτόοοο .... Και ... πραγματικά μού κάνει εντύπωση που είμαι ο πρώτος που το ψηφιζω !!! Διότι σε αυτόν τον δίσκο :

Α/ Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται με καινούριο τραγουδιστή !!! Ο Paul Di'Anno πολύ ωραίος τραγουδιστής, το τραγούδισμά του έβγαζε, και βγάζει, μια ξεχωριστή "ζεστασιά" !!! Όμως ... δεν ήταν ο τραγουδιστής που θα πήγαινε τη μπάντα "τόσο μακριά" όσο την έφθασε ο Dickinson !!! Σε αυτόν, δε, τον δίσκο .... οι Maiden μας δείχνουν την πρώτη όψη της "ανανέωσής" τους !!! Κι αυτή η "πρώτη όψη" ... είναι γεμάτη φρεσκάδα, ενθουσιασμό, μεράκι .... Όλα αυτά πριν, ακόμη, το νέο σχήμα, με Dickinson, αρχίσει να επαναλαμβάνεται και να εξελίσσεται σε "μια απ' τα ίδια" !!! Σε αυτόν τον δίσκο τα πάντα ακούγονται φρέσκα, πρωτότυπα, να ξεχειλίζουν από ειλικρίνια .... και .... ναιιιι ... η γενιά μας, εμείς "των 80ς οι εκδρομείς" βρήκαμε, επιτέλους, το συγκρότημά μας για να "ακουμπήσουμε" [το αν στην πορεία μάς απογοήτευσαν ή όχι .... αυτό είναι άλλο, πολύ μεγάλο θέμα προς συζήτηση και, φυσικά, όχι του παρόντος τόπικ ... ] ....

Β/ Σε αυτήν την ΔΙΣΚΑΡΑ υπάρχουν - πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη - τα καλύτερα τραγούδια των Iron Maiden !!! Revelations, Trooper, Flight Of Icarus ....

Γ/ Όταν σταμάτησα να ακούω χέβι μέταλ και άρχισα να "ψάχνομαι" με "παλαιό ροκ περασμένων δεκαετιών", αυτόν τον δίσκο τον λάτρεψα ακόμη περισσότερο !!! Εδώ οι Maiden αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τις επιρροές τους από το χαρντ ροκ των 70ς !!! Π.χ. το Revelations παραπέμπει στο Warrior των Wishbone Ash .... το Flight Of Icarus στο Napoleon Bona Part των Budgie .... Κι όμως, αυτές οι επιρροές "από τα παλιά" έφτασαν "στη γενιά μας" γεμάτες φρεσκάδα, χωρίς να ηχούν "κακέκτυπες" και "ξεθυμασμένες" !!! Τα "πάλαι ποτέ" οράματα των Zeppelin, Budgie, Camel, Wishbone Ash, Golden Earring και άλλων "τεράστιων" ροκ συγκροτημάτων της "προηγούμενης γενιάς", βρήκαν άξιους επιγόνους τους Maiden για να "διοχετευθούν" στη νέα γενιά [παιδιά και εφήβους των 80ς], στην οποία είχαν τόσα και τόσα να πουν ... Κι όλα αυτά τα εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο το Peace Of Mind .....

 

[sephirothson]

Peace Of Mind δαγκωτόοοο .... Και ... πραγματικά μού κάνει εντύπωση που είμαι ο πρώτος που το ψηφιζω !!! Διότι σε αυτόν τον δίσκο :
Α/ Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται με καινούριο τραγουδιστή !!!.

στον προηγουμενο δισκο παρουσιασαν τν dickinson οχι σε αυτον!!το piece of mind ειναι ο δευτερος δισκος τους με τν dickinson