Μιας και γράφτηκαν διάφορα, να πω κι εγώ τα δικά μου. Το laserdisc απέτυχε γιατί οι βιντεοκασέτες ήταν καλύτερες. Η διαφορά ποιότητας ήταν μικρή, το μέγεθος των κασετών πρακτικότερο, δε χρειαζόταν να αλλάζεις πλευρά στη μέση της ταινίας (ή και δίσκο αν οι ταινίες ήταν πάνω από 2 ώρες), και - το σημαντικότερο - οι βιντεοκασέτες υποστήριζαν αντιγραφή ενώ το laserdisc όχι. 'Αλλωστε όλοι θυμόμαστε πως τη δεκαετία του '80 η αγορά περιοριζόταν στα βίντεοκλαμπ, και κατα τα άλλα χρησιμοποιούσαμε τα βίντεο μας για να γράφουμε προγράμματα απ' την τηλεόραση. Παρ' ολ' αυτά, το laserdisc επιβίωσε στη niche αγορά των σινεφίλ λόγω των διαφόρων έξτρα που είχαν οι μετέπειτα κυκλοφορίες, όμως μιλάμε για ένα 5% της συνολικής αγοράς, το περισσότερο στην Ιαπωνία, μέχρι που ο ερχομός του DVD του έδωσε το τελικό χτύπημα.