iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Lifeforce (1985, Tobe Hooper)
http://www.imdb.com/title/tt0089489/
Ηθοποιοί: Steve Railsback, Peter Firth, Mathilda May, Frank Finlay, Patrick Stewart, Michael Gothard
Υπόθεση: Μια διαστημική αποστολή για την διερεύνηση του κομήτη του Halley, ανακαλύπτει τα γυμνά σώματα τριών ανθρωποειδών, που βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση μέσα σε γυάλινες σαρκοφάγους. Κατά την επιστροφή του, το διαστημικό όχημα της αποστολής χάνει την επαφή του με το κέντρο ελέγχου. Η αποστολή διάσωσης βρίσκει το όχημα κατεστραμένο, με μοναδικά ανέπαφα αντικείμενα τις σαρκοφάγους. Πριν από την αυτοψία, το θηλυκό μέλος της ομάδας των ανθρωποειδών επανακτά τις αισθήσεις του, και αποδεικνύεται ότι είναι μέλος μιας φυλής βαμπιρικών εξωγήινων όντων που έχουν την δυνατότητα να απορροφούν την ζωτική ενέργεια των θυμάτων τους.
Κακά τα ψέμματα, όσο και αν τον λατρεύουμε, ο Tobe Hooper ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει την επιτυχία του αριστουργηματικού Texas Chainsaw Massacre. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ταινίες του είναι μέτριες, αφού τίτλοι όπως Eaten Alive, The Funhouse (ειδικά αυτό), Poltergeist, TCM 2, δεν είναι απλά διασκεδαστικότατοι, αλλά περιέχουν αρκετά ψήγματα του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του. Το ίδιο, ως ένα βαθμό, συμβαίνει στο Lifeforce, μια διασκεδαστική sci-fi horror ταινία, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα με τον άκυρο τίτλο "Γυμνή Απειλή", δημιουργώντας την εντύπωση ότι επρόκειτο για κάποιο softcore τσοντοθρίλερ. Αυτός ο γελοίος τίτλος πάντως λειτούργησε πολύ καλά στην εποχή του, ειδικά αν είσαι 13 χρονών και το "γυμνή" σου κάνει δυνατότερο κλίκ από το "απειλή". Το Lifeforce εχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν οι sci-fi b-movies των 80's, δηλαδή αφηρημένη βία, ανόητες εξηγήσεις, γυμνό και επιστημονικές διαπιστώσεις που πλησιάζουν με επικίνδυνη ταχύτητα στην ασυναρτησία, αλλά όσοι ξέρουν να εκτιμούν τις cheesy καταστάσεις θα βρουν όλα αυτά τα στοιχεία πέρα από χαριτωμένα, και ιδιαίτερα γοητευτικά. Πέρα από τις όποιες αφέλειες και ανόητες στιγμές, το Lifeforce είναι μια ταινία γεμάτη δράση, βία, ένταση και σφιχτοδεμένο ρυθμό, που θα ικανοποιήσει αυτούς που αναζητούν έναν ευχάριστο τρόπο να περάσουν ένα βαρετό βράδυ. Η ταινία κλιμακώνεται εξαιρετικά, χωρίς να δημιουργεί αμήχανες στιγμές και αφηγηματικές "κοιλιές", ακολουθώντας έναν over-the-top καταιγιστικό ρυθμό που δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο τον θεατή. Χιούμορ, ακολουθίες παράξενων εικόνων, σουρεάλ σκηνικά, ιδιότροπη ατμόσφαιρα, comic αισθητική, ευρηματικές βίαιες σκηνές και η πανέμορφη Mathilda May, που περνά σχεδόν όλη τη διάρκεια της ταινίας γυμνή, δένουν με ικανοποιητικό τρόπο, σε ένα αποτέλεσμα που δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό του σοβαρά, και γι'αυτό τον λόγο καταφέρνει να γίνεται γοητευτικό. Οι ερμηνείες είναι φυσικά υπερβολικές, με τους ηθοποιούς να φαίνεται ότι διασκεδάζουν την συμμετοχή τους στην ταινία, ενώ το αποτέλεσμα διαπνέεται από μια σταδιακά αυξανόμενη εκκεντρικότητα δημιουργώντας ένα παραληρηματικό κλίμα γεμάτο από "παρδαλή" εξωτικότητα. Τα εφφέ είναι καλά, η δράση είναι ασταμάτητη, η ατμόσφαιρα συνδυάζει τις αποκαλυπτικές εικόνες με μια λανθάνουσα αίσθηση σεξουαλικότητας, η αγωνία και η ένταση διατηρούνται σε ικανοποιητικά επίπεδα και το soundtrack του Henry Mancini είναι εξαιρετικό. Μια απόλυτα διασκεδαστική ταινία, της οποίας το concept κατέκλεψε το μεταγενέστερο Spieces.
http://www.imdb.com/title/tt0089489/
Ηθοποιοί: Steve Railsback, Peter Firth, Mathilda May, Frank Finlay, Patrick Stewart, Michael Gothard
Υπόθεση: Μια διαστημική αποστολή για την διερεύνηση του κομήτη του Halley, ανακαλύπτει τα γυμνά σώματα τριών ανθρωποειδών, που βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση μέσα σε γυάλινες σαρκοφάγους. Κατά την επιστροφή του, το διαστημικό όχημα της αποστολής χάνει την επαφή του με το κέντρο ελέγχου. Η αποστολή διάσωσης βρίσκει το όχημα κατεστραμένο, με μοναδικά ανέπαφα αντικείμενα τις σαρκοφάγους. Πριν από την αυτοψία, το θηλυκό μέλος της ομάδας των ανθρωποειδών επανακτά τις αισθήσεις του, και αποδεικνύεται ότι είναι μέλος μιας φυλής βαμπιρικών εξωγήινων όντων που έχουν την δυνατότητα να απορροφούν την ζωτική ενέργεια των θυμάτων τους.
Κακά τα ψέμματα, όσο και αν τον λατρεύουμε, ο Tobe Hooper ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει την επιτυχία του αριστουργηματικού Texas Chainsaw Massacre. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ταινίες του είναι μέτριες, αφού τίτλοι όπως Eaten Alive, The Funhouse (ειδικά αυτό), Poltergeist, TCM 2, δεν είναι απλά διασκεδαστικότατοι, αλλά περιέχουν αρκετά ψήγματα του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του. Το ίδιο, ως ένα βαθμό, συμβαίνει στο Lifeforce, μια διασκεδαστική sci-fi horror ταινία, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα με τον άκυρο τίτλο "Γυμνή Απειλή", δημιουργώντας την εντύπωση ότι επρόκειτο για κάποιο softcore τσοντοθρίλερ. Αυτός ο γελοίος τίτλος πάντως λειτούργησε πολύ καλά στην εποχή του, ειδικά αν είσαι 13 χρονών και το "γυμνή" σου κάνει δυνατότερο κλίκ από το "απειλή". Το Lifeforce εχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν οι sci-fi b-movies των 80's, δηλαδή αφηρημένη βία, ανόητες εξηγήσεις, γυμνό και επιστημονικές διαπιστώσεις που πλησιάζουν με επικίνδυνη ταχύτητα στην ασυναρτησία, αλλά όσοι ξέρουν να εκτιμούν τις cheesy καταστάσεις θα βρουν όλα αυτά τα στοιχεία πέρα από χαριτωμένα, και ιδιαίτερα γοητευτικά. Πέρα από τις όποιες αφέλειες και ανόητες στιγμές, το Lifeforce είναι μια ταινία γεμάτη δράση, βία, ένταση και σφιχτοδεμένο ρυθμό, που θα ικανοποιήσει αυτούς που αναζητούν έναν ευχάριστο τρόπο να περάσουν ένα βαρετό βράδυ. Η ταινία κλιμακώνεται εξαιρετικά, χωρίς να δημιουργεί αμήχανες στιγμές και αφηγηματικές "κοιλιές", ακολουθώντας έναν over-the-top καταιγιστικό ρυθμό που δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο τον θεατή. Χιούμορ, ακολουθίες παράξενων εικόνων, σουρεάλ σκηνικά, ιδιότροπη ατμόσφαιρα, comic αισθητική, ευρηματικές βίαιες σκηνές και η πανέμορφη Mathilda May, που περνά σχεδόν όλη τη διάρκεια της ταινίας γυμνή, δένουν με ικανοποιητικό τρόπο, σε ένα αποτέλεσμα που δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό του σοβαρά, και γι'αυτό τον λόγο καταφέρνει να γίνεται γοητευτικό. Οι ερμηνείες είναι φυσικά υπερβολικές, με τους ηθοποιούς να φαίνεται ότι διασκεδάζουν την συμμετοχή τους στην ταινία, ενώ το αποτέλεσμα διαπνέεται από μια σταδιακά αυξανόμενη εκκεντρικότητα δημιουργώντας ένα παραληρηματικό κλίμα γεμάτο από "παρδαλή" εξωτικότητα. Τα εφφέ είναι καλά, η δράση είναι ασταμάτητη, η ατμόσφαιρα συνδυάζει τις αποκαλυπτικές εικόνες με μια λανθάνουσα αίσθηση σεξουαλικότητας, η αγωνία και η ένταση διατηρούνται σε ικανοποιητικά επίπεδα και το soundtrack του Henry Mancini είναι εξαιρετικό. Μια απόλυτα διασκεδαστική ταινία, της οποίας το concept κατέκλεψε το μεταγενέστερο Spieces.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: