[MB - El Greco] Taboo (1991)

[and1]

Σήμερα το πρωί ήμουν στον αδερφό μου κ εκεί που κοιτούσα τα επιτραπέζια που έχουν τ' ανίψια μου είδα ότι έχουν το taboo κ αν δεν κάνω λάθος ήταν το πρώτο που είχε κυκλοφορήσει. Το συγκεριμένο να πω ότι ήταν δικό μου αλλά σε μια μετακόμιση το πήρε η αδερφή μου κ τώρα κατέληξε στ' ανήψια μου. Δεν περίμενα να το ξαναδώ μετά από τόσα χρόνια. Δυστυχώς το μόνο που απέμεινε είναι οι κάρτες κ κανα 2 φύλλα για να γράφεις το σκορ. Μερικές φωτογραφίες που έβγαλα με το κινητό μου.







Αν υπάρχει ήδη θέμα για το taboo ας γίνει συγχώνευση

 

[johnny19818]

Πολύ ωραίο κομμάτι Ανδρέα. Αυτό θυμάσαι πότε το αγόρασες;

 

[and1]

Γιάννη αυτό αν θυμάμαι καλά πρέπει να μου το είχε δώσει ένας φίλος μου καπου το '94. Το taboo είναι από τ' αγαπημένα μου επιτραπέζια κ μέσα στις γιορτές αγόρασα την τελευταία έκδοση. Οι διαφορές είναι ότι πλέον υπάρχει ταμπλό, 2 πιόνια κ σαφώς περισσότερες λέξεις. Η κόρνα μαζί με την κλεψύδρα είναι στάνταρ.

 

[BETTY BOOP]

Ωραιο ευρημα!

Ευχαριστουμε!

Δεν ειχα παιξει αυτο το παιχνιδι...

 

[nwntas]

Κλασικό κι αγαπημένο επιτραπέζιο, που δεν υπάρχει παρέα που να μην έχει αγαπημένες στιγμές απίστευτου γέλιου με μαργαριτάρια που έχει ακούσει στο Taboo.

Περιγράφοντας τα περιεχόμενα μου θύμισες μια συμμαθήτριά μου στο φροντιστήριο των αγγλικών, στις πρώτες τάξεις, που για δώρο Χριστουγέννων είχε πάρει το τότε καινούριο επιτραπέζιο abalone, και, άκουσον άκουσον, επειδή μέσα στο επιτραπέζιο δεν είχε... ζάρι (!!!), πήγε και το άλλαξε και πήρε το Taboo (που επίσης δεν έχει ζάρι, αλλά έχει ταμπλό

Γενικά είναι από τα διαχρονικά επιτραπέζια-επένδυση, που ανά πενταετία, περίπου, βγαίνουν σε επανέκδοση με νέες λέξεις. Νομίζω ότι στην τελευταία έκδοση δεν υπάρχει ταμπλό, και αμφιβάλλω αν ποτέ κανένας το χρησιμοποιούσε... Εγώ, πάντως, ποτέ!

Χαρακτηριστικό, πάντως, το γεγονός ότι ξεμπροστιάζει και τον πλέον "έξυπνο" αυτό το παιχνίδι, αφού λειτουργείς κάτω από την πίεση του χρόνου και πανεύκολα πετάς μαργαριτάρια! Βέβαια, σημαντικό ρόλο παίζει και το να γνωρίζεσαι καλά με την ομάδα σου, γιατί σε βοηθά να χρησιμοποιείς περιστατικά ως σημείο αναφοράς για να βρεθεί η απαιτούμενη λέξη.

Και μια διαφήμιση με την Κατερίνα Γιουλάκη για την παραπάνω έκδοση (πόσες φορές έπαιζε αυτή η διαφήμιση... Τόσες που τη θυμόμουν για χρόνια! Νομίζω και άλλη μία που έλεγε "εσείς έχετε ταμπού; Μήπως πρέπει να αποκτήσετε ταμπού;").

[h=1]Διαφήμιση taboo κατερινα γιουλακη[/h]

 

[and1]

1@nwntas[/USER] έχεις δίκιο, δεν υπάρχει ταμπλό στην τελευταία έκδοση. Sorry αλλά μπερδεύτηκα με το taboo junior. Να πω επίσης ότι στην τελευταία έκδοση υπάρχει ζάρι με το οποίο αλλάζεις τους όρους του παιχνιδιού, ένα μπλοκάκι κ μια θήκη για τις κάρτες. Έχω παίξει σχεδόν με όλες τις εκδόσεις taboo που έχουν κυκλοφορήσει έως σήμερα κ ποτέ δεν θυμάμαι να έχω χρησιμοποιήσει ταμπλό, πιόνια, ζάρι παρά μόνο τις κάρτες ,την κλεψύδρα κ την κόρνα. Πολλές φορές μάλιστα φτιάχναμε με την παρέα μου κ δικούς μας κανόνες γιατί έτσι πως είναι γραμμένοι οι όροι υπήρχαν στιγμές που μας περιόριζαν. Αν είστε πολλά άτομα το παιχνίδι γίνεται ακόμη πιο διασκεδαστικό κ όπως είπε κ ο Νώντας επειδή ο χρόνος σε πιέζει πολύ έυκολα πετάς κοτσάνες. Για μένα είναι ένα all time classic παιχνίδι παρέας.

 

[nwntas]

1@and1[/USER] αυτό ακριβώς! Είναι από τα παιχνίδια που σου δίνουν μεγάλο βαθμό ελευθερίας, παρότι επιτραπέζιο, να θέσεις αρκετούς κανόνες και να μη χρησιμοποιήσεις όλο τους το περιεχόμενο. Όπως λες κι εσύ, απαραίτητα είναι: οι κάρτες, η κλεψύδρα και η κόρνα. Ούτε ταμπλό, ούτε η βάση για τις κάρτες, που πάντα απορούσα για το αν υπάρχει άνθρωπος με υπομονή να τη χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Μέσα στον πανικό του ενός λεπτού, ποιος θα κάτσει να αλλάζει τις κάρτες πάνω στη βάση;

Όπως λες κι εσύ, ένα all time classic, και εγγυημένη παρεΐστικη διασκέδαση!

 

[and1]

Προσωπικά ούτε μια φορά δεν έχω χρησιμοποιήσει το ταμπλό κ ούτε εγώ έχω καταλάβει γιατί υπάρχει. Επίσης να πούμε πλέον ότι σε κάθε κάρτα υπάρχουν 4 κατηγορίες κ όχι 2 όπως στις πρώτες εκδόσεις κ ότι ο βαθμός δυσκολίας έχει ανέβει αρκετά.

 

[nwntas]

Ισχύει! Πλέον οι νέες εκδόσεις έχουν και πιο εξεζητημένες λέξεις για περιγραφή, μαζί με πιο απλές. Έχω διαπιστώσει ότι το λεξιλόγιο εκσυγχρονίζεται, και σε κάποια έκδοση, πχ, υπήρχε η λέξη κλονοποίηση. Ειδικά η περιγραφή πιο αφηρημένων εννοιών υπό πίεση χρόνου είναι δύσκολη, και ή καταλήγει σε μια απελπισμένη απόπειρα αποτυχημένης περιγραφής, ή σε απλή αλλαγή κάρτας. Και το να αλλάζεις συνέχεια κάρτα μπας και πετύχεις πιο νορμάλ λέξη χαλάει αρκετά τη φόρα του γύρου, και τη διάθεση της ομάδας.

 

[perlastar]

Χαρακτηριστικό, πάντως, το γεγονός ότι ξεμπροστιάζει και τον πλέον "έξυπνο" αυτό το παιχνίδι, αφού λειτουργείς κάτω από την πίεση του χρόνου και πανεύκολα πετάς μαργαριτάρια! Βέβαια, σημαντικό ρόλο παίζει και το να γνωρίζεσαι καλά με την ομάδα σου, γιατί σε βοηθά να χρησιμοποιείς περιστατικά ως σημείο αναφοράς για να βρεθεί η απαιτούμενη λέξη.

Ακριβώς για να το αποφύγουμε αυτό που λες, εμείς όταν το παίζαμε συνηθίζαμε να χωρίζουμε τις ομάδες έτσι ώστε να μην γνωρίζονται και πολύ καλά ο ένας με τον άλλον, όσο γινόταν βέβαια. Έτσι εξασφαλιζόταν κάποια δικαιοσύνη. Το έχω παίξει και παλιά χωρίς ταμπλό, και με το ταμπλό, όπου απλά όποιος τα καταφέρνει κινεί το πιόνι του στα τετράγωνα με σκοπό να φτάσει στο τέρμα. Θυμάμαι και που κάποια τετράγωνα σου έδιναν διπλό χρόνο για να απαντήσεις, με κάποια έχανες έναν γύρο κτλ. Στο ταμπού βοηθούσε το να ξέρεις καλό λεξιλόγιο. Εγώ αν ζοριζόμουν να περιγράψω κάτι, υπήρχαν και φορές που πετούσα συνώνυμα της λέξης στην καθαρεύουσα ή στα αρχαία, ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό. Αν παίζεις με άτομα της θεωρητικής κατεύθυνσης βοηθάει αυτό, αλλιώς όχι

 

[nwntas]

1@perlastar[/USER] πω πωωω... Πρέπει να είστε λίγο αυστηροί σαν παρέα

Εμείς, πάλι, κάνουμε λίγο τα στραβά μάτια σ' αυτό το θέμα, τουλάχιστον με όσους έχει τύχει να παίξω Taboo ή άλλα παιχνίδια στυλ Taboo, αλλά με διαφορετικό όνομα. Και όπως λες, οι της θεωρητικής έχουμε ένα ελαφρύ προβάδισμα στην περιγραφή και την κατανόηση.

Δυστυχώς, όμως, πάντα θα βρεθεί κι εκείνος ο παίκτης που είτε δεν έχει όρεξη, και κάνει αγγαρεία, είτε δεν το χει καθόλου ούτε με το λεξιλόγιο, ούτε με τις γενικές γνώσεις. Οπότε και προσεύχεσαι να μην τύχει σε σένα να του περιγράψεις ή να σου περιγράψει λέξη. Απλά κλαις τη σειρά σου...