Άλλο να κολλάς σε ένα σημείο που θέλει λίγο ψάξιμο (παιχνίδι εξερεύνησης είναι, αν δεν κόλλαγες και λίγο δεν θα είχε νόημα) και άλλο να κολλάς στην αρχή του παιχνιδιού σε κάποια σημεία που είναι προφανή. Δηλαδή οδηγίες ακόμα και για ένα απλό πράγμα όπως το να σκύψεις και να πυροβολήσεις τα blocks ή να χρησιμοποιήσεις τα upgrades που μόλις πήρες? Που να παίζανε και το original Metroid δηλαδή.
Οσο για το αν είχαμε 800 παιχνίδια, ρωτήστε τους home computer users, εμένα μαζί με τον commodore, μου έδωσαν και μία βαλίτσα γεμάτη κασσέτες (αντιγραφές). Αλλά και με τις κονσόλες από κάποιο σημείο και μετά αν ήθελες να παίξεις έβρισκες games ή από φίλους ή νοίκιαζες από clubs. Και από το Playstation και μετά οι αντιγραφές πέφτανε σύννεφο.
Απλά έχει συνηθίσει ο κόσμος στο πιάσιμο από το χεράκι πιστεύω. Ένας πιτσιρικάς όταν θα παίξει σήμερα τα πρώτα του games δεν θα είναι τα ίδια σαν αυτά που παίξαμε εμείς. Πάντως το Miiverse, αν πετύχει τον σκοπό του, γίνει επιτυχία και το αντιγράψουν, ίσως να ξαναδούμε games με νόημα και βάθος αφού θα ξέρουν οι devs ότι ο κόσμος θα βρίσκει βοήθεια εκεί και δεν θα είναι αναγκασμένοι να κάνουν το ίδιο το παιχνίδι ένα τεράστιο tutorial.