Αυτο που αξιζει στο master system ειναι καποιες δυνατες μεταφορες απο coin-op και δυνατοτερες κονσολες, οπως το MK2, lion king, SOTH, terminator κτλ. Γενικα παιχνιδια που ηθελαν δυνατο hardware, τολμισαν και τα μετεφεραν οπως μπορουσαν, ακομα και μετα το 1995.
Γενικα αυτο που χαρακτηριζει την sega και την νιντεντο γενικα, υπαρχει και στα MS και NES:
NES : μεγαλα σε διαρκεια παιχνιδια, με story, rpg's, και οικογενειακα παιχνιδια που σε κρατανε.
MS : ταχυτατα παιχνιδια με δραση, μια προσπαθεια για "οικογενειακη μεταφορα των coin-op"
Το ΝΕΣ καθιερωθηκε στην απολυτη καταναλωτικη (σε βαθμο βλακειας) αγορα, την Αμερικη. Οτιδηποτε επικρατει εκει, επικρατει παντου, μιας και οι Αμερικανοι αγοραζουν χωρις να σκεφτουν, ζουν για να αγοραζουν. Αρα οποιαδηποτε προγραμματιστικη ομαδα λογικο ειναι να παει στο ΝΕΣ, αφου ξερουν οτι θα πουλησουν στους καταναλωτες Αμερικανους. Το ΜS δεν πετυχε στην Αμερικη, αρα σιγουρα θα εμενε πισω απο το ΝΕΣ, οπως και εγινε. Απο εκει και περα τα παιχνιδια του ΝΕΣ ειναι αντικειμενικα πιο πληρη σε γκαμα, απλα τα προσωπικα μου γουστα ειναι σε παιχνιδια οπως το ΜΚ2, sonic, outrun αλλα και το power strike που βγηκαν στο MS. Αλλοι παιζουν castlevania, zelda, mario, οποτε γουστα ειναι αυτα.