iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Once Upon a Time in the West (1968, Sergio Leone)
http://www.imdb.com/title/tt0064116/
Ηθοποιοί: Charles Bronson, Henry Fonda, Claudia Cardinale, Jason Robards, Gabriele Ferzetti
Υπόθεση: Ένας μυστηριώδης άντρας με μια φυσαρμόνικα, με σκοτεινό παρελθόν και άγνωστες προθέσεις, συμμαχεί με έναν περιβόητο παράνομο για να προστατεύσει μια όμορφη χήρα από έναν αδίστακτο δολοφόνο που δουλεύει για τη σιδηροδρομική εταιρία.
Για το μεγαλύτερο μέρος του κινηματογραφικού κοινού είναι το The Good, the Bad & the Ugly ή κάποιο άλλο μέρος της τριλογίας του "ανθρώπου δίχως όνομα", για μένα προσωπικά το Once Upon a Time in the West είναι το καλύτερο western, όχι μόνο του Sergio Leone, αλλά όλης της ιστορίας του κινηματογράφου. Το 1968 o Leone βρίσκεται στην Αμερική κι έχει ήδη αποφασίσει να παρατήσει τα western, αλλά μια πρόταση της Paramount για τη δημιουργία ενός επικού western με μεγάλο μπάτζετ, τον έκανε να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Σύμφωνα με τις φήμες, σημαντικό ρόλο στην απόφασή του έπαιξε το γεγονός ότι η Paramount υποσχέθηκε στον Leone ότι θα συνεργαστεί με τον Henry Fonda, έναν από τους πιο αγαπημένους του ηθοποιούς. Ο βασικός ρόλος πήγαινε αρχικά για τον Eastwood, αλλά μετά την άρνησή του να συμμετάσχει στην ταινία, την θέση του πήρε ο Charles Bronson. Έχοντας ως βάση μια ιστορία που αποτελεί ιδέα του ίδιου, του Dario Argento και του Bernardo Bertolucci, με τον περίφημο Sergio Donati να αναλαμβάνει το σενάριο και συνεργαζόμενος με ένα εξαιρετικό καστ, ο Leone στήνει μια εξαιρετική ταινία που κινείται πάνω στο διπλό μοτίβο της ιστορίας εκδίκησης και της προσπάθειας αντίδρασης πάνω στις επιταγές ενός ισχυρού και ασύδοτου μηχανισμού. Από την αρχική σεκάνς στο σταθμό του τρένου καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με ένα αριστούργημα. Γυρισμένη με εμμονή στη λεπτομέρεια και στα πρόσωπα, χωρίς διαλόγους, με αναφορές στο High Noon του Zinnemann, η εναρκτήρια αυτή σκηνή ίσως αποτελεί την πιο όμορφη αρχική σκηνή στην ιστορία του κινηματογράφου. Το γνωστό ποιητικό, λυρικό ύφος της σκηνοθεσίας του Leone, η εντυπωσιακή χρήση των τοπίων και των προσώπων, αλλά και η μεταξύ τους αλληλεπίδραση, το μυστήριο πίσω από την ανωνυμία του βασικού χαρακτήρα, η επεξηγηματική χρήση των flash-back, το ελεγειακό ύφος που αποκτά η ιστορία της αμερικάνικης δύσης, ο αντιηρωισμός των spaghetti western, ο υποχθόνιος σαρκαστικός τόνος, ο λανθάνων ανατριχιαστικός ρυθμός, o συναισθηματικός πλουραλισμός, το παρακμιακό κλίμα του τέλους της δύσης που σημαίνει το τέλος μιας εποχής με την είσοδο της νέας τεχνολογίας του σιδηροδρόμου, η έξοχη μουσική του Morricone, η πανέμορφη κινηματογράφηση, όλα δένουν τέλεια. Βασικά θέματα του σινεμά του Leone, όπως οι εμμονές, η απληστία, η αλαζονεία, οι φιλοδοξίες δένουν εξαιρετικά γύρω από το αρχέτυπο θέμα της εκδίκησης. Η σκηνή της τελικής μονομαχίας των δυο ανταγωνιστών αποτελεί ένα σεμινάριο πάνω στη μηχανική της έντασης, με τον Leone να παρακολουθεί με τελετουργικό τρόπο την τελική σύγκρουση ζουμάροντας στα πρόσωπα και εμπλουτίζοντας τη σκηνή με ένα τελευταίο flash-back που θα δώσει λύση στο μυστήριο . Πλούσιο σε συναισθήματα, που κινούνται γύρω από την χαρακτηριστική μελαγχολία και θλίψη που αντικατοπτρίζουν οι εικόνες του Leone, το Once Upon a Time in the West ακολουθεί μια μινιμαλιστική και ταυτόχρονα ωμή σκιαγράφηση των χαρακτήρων μέσα από εκφράσεις και μορφασμούς, χαρίζοντας στην ταινία μια μοναδική οικονομία, όπου καμιά λέξη και καμιά κίνηση δεν πάει χαμένη. Εξαιρετικές ερμηνείες από το καστ, από τον Charles Bronson μέχρι τον εκπληκτικό Jason Robards κι από την πανέμορφη Claudia Cardinale μέχρι τον συνήθως ατσαλάκωτο και "ξενέρωτο" Henry Fonda, σε ρόλο αντίθετο με αυτό του "καλού παιδιού" που μας είχε συνηθίσει. Η κανονική διάρκεια της ταινίας είναι πάνω από 160 λεπτά, αλλά η Paramount έκοψε σκηνές με αποτέλεσμα η ταινία να βγει στις αμερικανικές αίθουσες ένα 20λεπτο μικρότερη, γεγονός που συνετέλεσε στην εισπρακτική αποτυχία του Once Upon a Time in the West. 166 λεπτά που κυλάνε σαν νερό, χωρίς να υπάρχει ούτε ένα ίχνος αφηγηματικής "κοιλιάς".
[video=youtube;MNGQ1hUyx-k]
http://www.imdb.com/title/tt0064116/
Ηθοποιοί: Charles Bronson, Henry Fonda, Claudia Cardinale, Jason Robards, Gabriele Ferzetti
Υπόθεση: Ένας μυστηριώδης άντρας με μια φυσαρμόνικα, με σκοτεινό παρελθόν και άγνωστες προθέσεις, συμμαχεί με έναν περιβόητο παράνομο για να προστατεύσει μια όμορφη χήρα από έναν αδίστακτο δολοφόνο που δουλεύει για τη σιδηροδρομική εταιρία.
Για το μεγαλύτερο μέρος του κινηματογραφικού κοινού είναι το The Good, the Bad & the Ugly ή κάποιο άλλο μέρος της τριλογίας του "ανθρώπου δίχως όνομα", για μένα προσωπικά το Once Upon a Time in the West είναι το καλύτερο western, όχι μόνο του Sergio Leone, αλλά όλης της ιστορίας του κινηματογράφου. Το 1968 o Leone βρίσκεται στην Αμερική κι έχει ήδη αποφασίσει να παρατήσει τα western, αλλά μια πρόταση της Paramount για τη δημιουργία ενός επικού western με μεγάλο μπάτζετ, τον έκανε να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Σύμφωνα με τις φήμες, σημαντικό ρόλο στην απόφασή του έπαιξε το γεγονός ότι η Paramount υποσχέθηκε στον Leone ότι θα συνεργαστεί με τον Henry Fonda, έναν από τους πιο αγαπημένους του ηθοποιούς. Ο βασικός ρόλος πήγαινε αρχικά για τον Eastwood, αλλά μετά την άρνησή του να συμμετάσχει στην ταινία, την θέση του πήρε ο Charles Bronson. Έχοντας ως βάση μια ιστορία που αποτελεί ιδέα του ίδιου, του Dario Argento και του Bernardo Bertolucci, με τον περίφημο Sergio Donati να αναλαμβάνει το σενάριο και συνεργαζόμενος με ένα εξαιρετικό καστ, ο Leone στήνει μια εξαιρετική ταινία που κινείται πάνω στο διπλό μοτίβο της ιστορίας εκδίκησης και της προσπάθειας αντίδρασης πάνω στις επιταγές ενός ισχυρού και ασύδοτου μηχανισμού. Από την αρχική σεκάνς στο σταθμό του τρένου καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με ένα αριστούργημα. Γυρισμένη με εμμονή στη λεπτομέρεια και στα πρόσωπα, χωρίς διαλόγους, με αναφορές στο High Noon του Zinnemann, η εναρκτήρια αυτή σκηνή ίσως αποτελεί την πιο όμορφη αρχική σκηνή στην ιστορία του κινηματογράφου. Το γνωστό ποιητικό, λυρικό ύφος της σκηνοθεσίας του Leone, η εντυπωσιακή χρήση των τοπίων και των προσώπων, αλλά και η μεταξύ τους αλληλεπίδραση, το μυστήριο πίσω από την ανωνυμία του βασικού χαρακτήρα, η επεξηγηματική χρήση των flash-back, το ελεγειακό ύφος που αποκτά η ιστορία της αμερικάνικης δύσης, ο αντιηρωισμός των spaghetti western, ο υποχθόνιος σαρκαστικός τόνος, ο λανθάνων ανατριχιαστικός ρυθμός, o συναισθηματικός πλουραλισμός, το παρακμιακό κλίμα του τέλους της δύσης που σημαίνει το τέλος μιας εποχής με την είσοδο της νέας τεχνολογίας του σιδηροδρόμου, η έξοχη μουσική του Morricone, η πανέμορφη κινηματογράφηση, όλα δένουν τέλεια. Βασικά θέματα του σινεμά του Leone, όπως οι εμμονές, η απληστία, η αλαζονεία, οι φιλοδοξίες δένουν εξαιρετικά γύρω από το αρχέτυπο θέμα της εκδίκησης. Η σκηνή της τελικής μονομαχίας των δυο ανταγωνιστών αποτελεί ένα σεμινάριο πάνω στη μηχανική της έντασης, με τον Leone να παρακολουθεί με τελετουργικό τρόπο την τελική σύγκρουση ζουμάροντας στα πρόσωπα και εμπλουτίζοντας τη σκηνή με ένα τελευταίο flash-back που θα δώσει λύση στο μυστήριο . Πλούσιο σε συναισθήματα, που κινούνται γύρω από την χαρακτηριστική μελαγχολία και θλίψη που αντικατοπτρίζουν οι εικόνες του Leone, το Once Upon a Time in the West ακολουθεί μια μινιμαλιστική και ταυτόχρονα ωμή σκιαγράφηση των χαρακτήρων μέσα από εκφράσεις και μορφασμούς, χαρίζοντας στην ταινία μια μοναδική οικονομία, όπου καμιά λέξη και καμιά κίνηση δεν πάει χαμένη. Εξαιρετικές ερμηνείες από το καστ, από τον Charles Bronson μέχρι τον εκπληκτικό Jason Robards κι από την πανέμορφη Claudia Cardinale μέχρι τον συνήθως ατσαλάκωτο και "ξενέρωτο" Henry Fonda, σε ρόλο αντίθετο με αυτό του "καλού παιδιού" που μας είχε συνηθίσει. Η κανονική διάρκεια της ταινίας είναι πάνω από 160 λεπτά, αλλά η Paramount έκοψε σκηνές με αποτέλεσμα η ταινία να βγει στις αμερικανικές αίθουσες ένα 20λεπτο μικρότερη, γεγονός που συνετέλεσε στην εισπρακτική αποτυχία του Once Upon a Time in the West. 166 λεπτά που κυλάνε σαν νερό, χωρίς να υπάρχει ούτε ένα ίχνος αφηγηματικής "κοιλιάς".
[video=youtube;MNGQ1hUyx-k]
