Pixel DX 007 - Φεβρουάριος 1985

Maddog

Immense Cult RetroFigure
Joined
10 Νοέ 2006
Μηνύματα
4.887
Αντιδράσεις
125
Αρχικό σκανάρισμα: Akmakas

DX επεξεργασία: Maddog

Αριθμός Σελίδων: 132

Μέγεθος Αρχείου: 45.1 ΜΒ



picture.php
picture.php

Κατακαλόκαιρο και ένα νέο τεύχος Pixel DX για να διαβάσετε στις διακοπές σας.

Η΄ τελοσπάντων αυτό ήταν το πλάνο μέχρι που μια δόση τεμπελιάς σε συνδυασμό με άλλες υποχρεώσεις έκαναν το τεύχος να εμφανιστεί μαζί με τα πρωτοβρόχια. Όπως και να'ναι, καλή ανάγνωση. Στο γραφείο.

Κυριότερα περιεχόμενα τεύχους:

Σελ. 24: Εδώ Λονδίνο

Σελ. 34: Παρουσίαση Computer Shop-The Computer Club Shop

Σελ. 40: Επεμβάσεις-Σπάστε τα Vu-File, Vu-Calc και Sabre Wulf

Σελ. 42: MSX-Το Μέλλον είναι Γιαπωνέζικο;

Σελ. 44: Καταδύσεις-Μετατρέψτε τον Computer σας σε ένα πανίσχυρο Calculator

Σελ. 50: Παρουσίαση ταινίας-Star Trek III-Διάστημα, τα τελικά Σύνορα

Σελ. 52: Τεστ υπολογιστή-Atari 800 XL

Σελ. 68: Ελληνικά software reviews

Newbrain: Word Processing

ZX Spectrum: Geometria, Τεστ Εξυπνάδας IQ

Apple II: Γρήγορο Διάβασμα

Σελ. 73: Ξένα software reviews

ZX Spectrum: Wheelie, Stop the Express

C64: Ghostbusters, Pinball Construction Set

Σελ. 83: Αφιέρωμα-Ηλεκτρονικές Οικογένειες-Οι Home Micros και τα Περιφερειακά τους

Σελ. 87: Computer και Αστρολογία

Σελ. 90: Υπολογιστές στα Θρανία

Σελ. 99: Listings προγραμμάτων

ZX Spectrum: Phoenix, Υπολογισμός Υποτείνουσας, Rescue, Μονομαχία στο Λαβύρινθο

QL: Ελληνικά στον QL

ZX81: Ορίζοντας 1+2

Oric Atmos: Βάλτε μια Χελώνα στην Οθόνη σας

BBC: Einstein against Newton

Electron: Directory

Atari: Hidden Maze

TI99/4A: Απλές αλλά και Δυναμικές Γραφικές Παραστάσεις

Newbrain: Ημερολόγιο, Υπολογισμός Εμβαδών

C64: Κυνηγείστε τα Moles

Lynx: Star Rover

Spectravideo: Κρεμάλα, Graphic

Μερικά highlights από την ύλη του τεύχους:

Στο εξώφυλλο ποζάρει καμαρωτός ο Atari 800 XL, σε μια σύνθεση που όμως δίνει την αίσθηση του βεβιασμένου και λίγο άσχετη. Καλά η Μις Πακμαν, αλλά τι δουλειά έχει ο Ντόναλντ Ντακ της Ντίσνει με την Ατάρι, βρε παιδιά του Pixel;;;

Στο editorial διαβάζουμε για το πως γνωστό πολυκατάστημα της Αθήνας δημιούργησε τμήμα ηλεκτρονικών υπολογιστών, κάτι που το περιοδικό κρίνει ότι μπορεί να αποτελέσει σημαντικό βήμα για την διάδοση τους αν προσφερθεί ίδιου επιπέδου υποστήριξη με τα ειδικευμένα καταστήματα. Η ιστορία βέβαια απέδειξε ότι τα πολυκαταστήματα δεν έδειξαν ποτέ την διάθεση να δουν τον υπολογιστή σαν κάτι διαφορετικό από ένα πλυντήριο, με προφανή αποτελέσματα στο επίπεδο υποστήριξης τους. Το μεγαλύτερο μέρος του editorial όμως αφιερώνεται στα MSX. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ιδέα της συμβατότητας μεταξύ υπολογιστών ήταν εντελώς ξένη με την τότε νοοτροπία, όπου ο καθένας σχεδίαζε κυριολεκτικά ότι ήθελε. Η δημιουργία του ψηφιακού Πύργου της Βαβέλ είχε σχεδόν ολοκληρωθεί με τις ευλογίες σχεδόν όλων των κατασκευαστών. Τα MSX με την εγγενή τους συμβατότητα ήταν από τις πρώτες κινήσεις στην αντίθετη -και σωστή- κατεύθυνση. Αν και δεν κυριάρχησαν ποτέ στην Ευρωπαική αγορά, προφήτευσαν την "Γη της Επαγγελίας" της απόλυτης κυριαρχίας των συμβατών, στην οποία τελικά έφτασε με μεγάλη επιτυχία το PC. Ειρωνεία της υπόθεσης ότι πίσω και από αυτή την κίνηση βρισκόταν η γνωστή μας Microsoft. Και μετά απορούν ορισμένοι πως ο Bill έγινε από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη...

Στα νέα από την αγορά το πιό ενδιαφέρον είναι η αναφορά στην ELIZA που έκανε τότε πάταγο ως το πρώτο πρόγραμμα-ψυχαναλυτής και επεδείκνυε ένα είδος πρωτόλειας "τεχνητής νοημοσύνης". Είχε την δυνατότητα να βρίσκει λέξεις-κλειδιά στις απαντήσεις του χρήστη, να ζητάει επιπλέον πληροφορίες για αυτές και να χρησιμοποιεί την νέα γνώση που αποκτούσε έτσι σε επόμενες ερωτήσεις. Στην πράξη έδινε την αίσθηση ότι συνομιλείς με έναν περίεργο και λίγο χαζούλη συνομιλητή, όχι ακριβώς ανθρώπινο αλλά ούτε και εμφανώς μηχανικό. Κάτι που ήταν πρωτόγνωρο αίσθημα για την εποχή. Για αρκετά χρόνια ήταν must να έχεις μιλήσει μερικές φορές με την Ελίζα...αν και τελικά αποδείχτηκε ιδανική γυναίκα της μιάς βραδιάς. Οι περισσότεροι την βαριόντουσαν σχετικά γρήγορα.

Στο "Εδώ Λονδίνο" διαβάζουμε για τον πυρετό των Χριστουγέννων που έχει πιάσει τους Βρετανούς. Όχι, δεν είναι γρίππη, αν και σχετίζεται και αυτός με κάτι micro...Επίσης διαβάζουμε για κάποιο μοντέλο ονόματι IQ 134 που ανακοίνωσε η Oric. H εταιρία είναι ήδη προβληματική και ουδέποτε κατάφερε να ορθοποδήσει ή να κυκλοφορήσει αυτό που υποσχόταν. Και θα διαβάσουμε και το ανέκδοτο του μήνα, όπου μια απάντηση-αστείο από συντάκτη περιοδικού προκάλεσε έναν μινι πανικό μεταξύ των κατόχων BBC. Κάθε πανικός προκαλεί κάποιες παράπλευρες απώλειες φυσικά. Εδώ τελικό θύμα ήταν ένας κακόμοιρος υπολογιστής που αναγκάστηκε βιαίως να μάθει κολύμβηση.

Στις επεμβάσεις με πηχυαίο τίτλο ανακοινώνεται το σπάσιμο των Vu-File, Vu-Calc και Sabre Wulf. Διαβάζοντας όμως το σχετικό άρθρο, ανακαλύπτουμε ότι η δεύτερη επέμβαση εξαφανίστηκε κάπου στο υπερπέραν. Και πάλι όμως, οι επεμβάσεις στα άλλα δύο ικανοποιούν και τους σοβαρούς αλλά και τους παιχνιδιάρηδες Σπεκτρουμάδες. Αρκεί να μην μπερδευτήκατε και προσπαθήσατε να βάλετε άπειρες ζωές στο Vu-File!

Για τα MSX τα είπαμε και στο editorial, υπάρχει όμως και μέσα στις σελίδες του περιοδικού μια (λίγο) αναλυτικότερη περιγραφή. Και μην ξεχνάτε: "Τα αρχικά MSX είναι καταχωρημένα διεθνώς από την Microsoft" όπως μας ενημερώνει το ξεχωριστό και μάλλον ασυνήθιστο για την εποχή copyright notice. Υπομονή Μπιλ, με κάποιο από τα επόμενα προιόντα σου θα καταλάβεις τον πλανήτη...

Η παρουσίαση της ταινίας φέρνει στις σελίδες του Pixel τον πολύ δημοφιλή κόσμο του Star Trek, παρουσιάζοντας την τρίτη ταινία: Star Trek III-The Search for Spock. Μια καλή αλλά χωρίς δάφνες αριστουργήματος ταινία, που το θέμα της περιφέρεται γύρω από τον -υποτίθεται νεκρό από την 2η ταινία- Κύριο Spock. Μάλλον η εταιρία παραγωγής το ξανασκέφτηκε πιό ώριμα και αποφάσισε ότι δεν σκοτώνεις από το πρώτο sequel το βασικό σου αστέρι. Όπως και να'χει, αν και το θέμα είναι ο κ. Spock, δεν θα τον δούμε πολύ στην ταινία. Θα περάσει το μεγαλύτερο χρόνο του πίσω από την κάμερα, καθώς ο Leonard Nimoy θα αναλάβει και τον ρόλο του σκηνοθέτη. Σημειώνουμε επίσης και την απρόσμενη πτώση του άλλου συμβόλου του Star Trek που θα δούμε στην ταινία, καθώς το διαστημόπλοιο Enterprise θα καταστραφεί κατά την διάρκεια μιας μάχης με τους Klingons. Χωρίς περισσότερα spoilers θα αφήσουμε τους Trekkies και μη να απολαύσουν την υπόλοιπη ταινία χωρίς την βοήθεια μας...

...και θα προχωρήσουμε στο τεστ του Atari 800 XL. Το τελευταίο μέχρι στιγμής μέλος της μεγάλης 8μπιτης Ataro-οικογένειας, είχε κληρονομήσει αρκετό DNA από τους παππούδες του 400 και 800 και ήταν φυσικά συμβατός με αυτούς, με σκοπό την διατήρηση της πρόσβασης στην βιβλιοθήκη με το πλούσιο software που υπήρχε ήδη. Επίσης χαρακτηριστική Αταρική κληρονομιά, το cartridge slot που δεσπόζει στο πάνω μέρος του μηχανήματος. Ο συντάκτης του test δηλώνει ευχαριστημένος με design και πληκτρολόγιο, προχωρόντας όμως στο εσωτερικό θα παραπονεθεί για τον χρόνο που του πήρε για να διαπεράσει την θωράκιση του υπολογιστή. Μάλλον αγνοεί και ευτυχώς για αυτόν, ότι αυτή δεν κληρονομήθηκε αυτούσια από τους προγόνους, στους οποίους ήταν επιπέδου τανκ! Όμως ακόμα και οι χαλαρότεροι Class B κανονισμοί ήταν πολύ αυστηρότεροι από τους τότε ανύπαρκτους Ευρωπαικούς, απαγορεύοντας τις παρεμβολές μεταξύ των διάφορων ηλεκτρονικών συσκεών και εκνευρίζοντας τους βιαστικούς Πιξελοσυντάκτες! Αφού λοιπόν εξασφαλίσαμε ότι ο υπολογιστής δεν μας λούζει με ηλεκτρομαγνητικά πεδία, τον ανάβουμε με το κεφάλι μας ήσυχο...Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η δυνατότητα διενέργειας αυτοδιαγνωστικών τεστ μετά την εκκίνηση, κάτι καθόλου συνηθισμένο τότε. Προχωρόντας όμως σε επιπλέον λειτουργίες θα αισθανθούμε μια ελαφρά απογοήτευση, καθώς η παλιά Atari BASIC που χρησιμοποιεί εμφανίζεται αργή, απαρχαιωμένη και με αδυναμίες να ελέγξει πλήρως τις δυνατότητες του hardware σε ήχο και εικόνα. Κάτι καθόλου καλό, ειδικά επειδή οι δυνατότητες του υπολογιστή σε αυτούς τους τομείς είναι αρκετά καλές, αλλά δυστυχώς όχι προσβάσιμες από αρχαρίους. Τα POKE τα μαθαίναμε αργότερα... Το ίδιο καλή και η υποστήριξη με προγράμματα και περιφερειακά.Αξιοσημείωτη η δυνατότητα του στερεοφωνικού κασετοφώνου να χρησιμοποιεί το ένα κανάλι για να διαβάζει data και ταυτόχρονα το 2o να το κάνει passthrough σαν ήχο στην τηλεόραση, ανοίγοντας δυνατότητες για ένα είδος πρωτόγονων "multimedia" παρουσιάσεων με φωνή. Επίσης αναφέρεται το αποδειχθέν vaporware "mind-link" περιφερειακό, που υποσχόταν έλεγχο του υπολογιστή μέσω της...σκέψης. Αισιόδοξη η Atari δεν λέω, αφού κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει τεχνικά εφικτό ακόμα και σήμερα! Απογοήτευση και από το ανεπαρκέστατο manual που κατορθώνει να "αναλύσει" όλες τις εντολές της BASIC μέσα σε 8 (ολογράφως ΟΚΤΩ) σελίδες! Τέλος, η τιμή των 49500 δραχμών σαφώς και φέρνει τον υπολογιστή σε δύσκολο σημείο της αγοράς, καθώς δέχεται πυρά και από φτηνότερα και από λίγο ακριβότερα αλλά καλύτερα μηχανήματα. Συνοψίζοντας, ένα τίμιο και καλοφτιαγμένο σύνολο, που όμως οι αδυναμίες και το σχετικά υψηλό κόστος του στην Ελλάδα το έκαναν επιλογή για σχετικά λίγους. Δεν παύει όμως να είναι ίσως το πιό δημοφιλές 8-μπιτο Atari.

Στις απαραίτητες παρουσιάσεις παιχνιδιών, ξεκινάμε με το εξαιρετικό Wheelie του Spectrum. Ένα πολύ πρωτότυπο και προσεγμένο παιχνίδι, στο οποίο πρέπει να οδηγήσετε την μηχανή σας σε υπόγεια τούνελ γεμάτα παγίδες. Τα εντυπωσιακά για την εποχή γραφικά και ο απόλυτα λειτουργικός ήχος "δένουν" τέλεια με τα προσεγμένα physics, όπου η ταχύτητα της μηχανής και ο τρόπος που επιταχύνετε σε κάποια δύσκολα σημεία καθορίζουν το πόσο θα παραμείνετε στην σέλα. Κάτι καθόλου εύκολο, αλλά το παιχνίδι είναι εθιστικότατο και έχει το "one more go" factor. Οπότε θα τρώτε τα μούτρα σας και θα επιστρέφετε για να ξαναδοκιμάσετε. Και να τα ξαναφάτε. Αν δεν το έχετε δει, παίξτε το και δεν θα χάσετε!

Ακολουθεί ένα παιχνίδι που έκανε πάταγο τότε, το Ghostbusters του David Crane. Η έκδοση για C64 που παρουσιάζεται ήταν μακράν η πιό εντυπωσιακή. Ποιός ξεχνάει την καταπληκτική εκτέλεση του γνωστού τραγουδιού, με τους στίχους να περνάνε εν είδει καραόκε στην οθόνη; Η΄την ανθρώπινη ομιλία, που μόνο συνηθισμένη δεν ήταν τότε στα micros; Εκτός όμως από την "βιτρίνα", κάπου από πίσω υπήρχε και ένα ικανοποιητικό παιχνίδι. Αν και ουσιαστικά πρόκειται για μια διαδοχή από επαναλαμβανόμενα mini games (μελέτη του χάρτη της πόλης, οδήγηση μέχρι το σημείο που επιθυμούμε, παγίδευση του φαντάσματος) είχε "κάτι" που σε κράταγε δεμένο στην οθόνη μέχρι την τελική αναμέτρηση με τον Marshmallow Man. Ένα παιχνίδι άξιο της ταινίας και της υψηλής βαθμολογίας του Pixel. Που να φανταστεί ο David Crane ότι τα movie tie-ins κάποια στιγμή θα έφταναν να είναι σχεδόν πάντα για τα σκουπίδια...

Το επόμενο παιχνίδι είναι ένα από τα σχετικά άγνωστα κοσμήματα του Spectrum. Το Stop the Express χαρακτηρίζεται από την ασυνήθιστη προέλευση (ορμώμενο εκ Hudson Soft Ιαπωνίας. Ναι, αυτή με το Bomberman), το "καθαρό" στυλ των πολύχρωμων γραφικών του και το απλό αλλά εθιστικό gameplay. Σημείο σταθμός στο παιχνίδι, μια από τις πρώτες εμφανίσεις στην Δύση των περίφημων Engrish, με το μήνυμα νίκης "Congraturation! You Sucsess!". Απόλαυση. Πέρα από την πλάκα όμως, το παιχνίδι είναι πολύ καλό και πρέπει να το δείτε. Κολλάς άσχημα. Ακόμα και μικρές λεπτομέρειες όπως πχ το ότι αν σκοτωθείς ξαναπερνάει μπροστά σου ο ακριβής αριθμός βαγονιών του τραίνου που είχες ήδη προσπεράσει, ήταν ασυνήθιστες τότε. To Pixel δίνει έναν καλό "χλιαρό" βαθμό, αλλά μάλλον το παιχνίδι είναι ακόμα καλύτερο. Αν και ομολογουμένως πολλοί ακόμα, ειδικοί και μη, δεν το κατάλαβαν. Για παράδειγμα και το Crash στο αρχικό review (τ.6) έδωσε ένα καλό 80%. Στο Crash Back (τ.15) βλέπουμε τους συντάκτες να ομολογούν ότι έπρεπε να είναι Crash Smash. Ακόμα πιό περίεργη αναντιστοιχία θα δείτε στο Your Sinclair. Στην λίστα συντακτών για τα top 100 Spectrum παιχνίδια δεσπόζει στο νούμερο 4, ενώ στην λίστα αναγνωστών δεν υπάρχει καθόλου. Αν μετά από όλα αυτά δεν πειστήκατε ακόμα να το δείτε τουλάχιστον, δεν έχει νόημα να προσπαθώ και προχωρώ στο επόμενο...

Pinball Construction Set λοιπόν (και όχι φυσικά "Constraction" που αναγράφεται, μάλλον ήταν ακόμα επηρεασμένοι από τα Engrish του προηγούμενου). Ένα πολύ καλό πακέτο για τους οπαδούς των φλίπερ. Μερικά ωραία έτοιμα τραπέζια για plug'n play παίξιμο και ένας πολύ καλός editor για να φτιάξετε τα δικά σας, αν φυσικά είσασταν καλλιτεχνική και υπομονετική φύση. Υποστηρίζει εντυπωσιακές λεπτομέρειες για την εποχή, όπως διαφορετική βαρύτητα, πολλαπλές μπίλιες κλπ. Το μόνο κακό που δεν μπορεί να διορθωθεί είναι ότι ποτέ καμμία εξομοίωση φλίπερ σε υπολογιστή δεν κατάφερε να μεταδώσει πλήρως την αίσθηση του αυθεντικού. Όμως, για το 1985 θα πούμε, Nice try fellas...

Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στα περιφερειακά ακολουθεί. Δεν θα σταθούμε στα πάντα, αφού υπάρχουν ένα σωρό περιφερειακά ακόμα και για υπολογιστές με πολύ περιορισμένη εμπορική επιτυχία (γκουχ, γκουχ, Lynx). Οπότε προτείνω τους ελάχιστους απαραίτητους δύο σταθμούς στο άρθρο. Παραδόξως και οι δύο αφορούν το αγαπημένο σύστημα πολλών Ελλήνων χρηστών. Κάνουμε πρώτα ένα σαρκαστικό "ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ" διαβάζοντας τα περί "επαγγελματικών προδιαγραφών" στο joystick της Amstrad. Αν δεν είχατε την ατυχία της (αναγκαστικά σύντομης...) επαφής μαζί του, σας ενημερώνουμε ότι ίσως είναι το πιό αναξιόπιστο joystick όλων των εποχών και σπάνια άντεχε πάνω από λίγες ημέρες. Αλήθεια, έχει κανένας κάποιο από δαύτα που να λειτουργεί σωστά ακόμα; Μετά ανακαλύπτουμε ότι εκτός από την Amstrad υπήρχε και άλλος "ανάποδος" βλέποντας το 3" drive του Oric Atmos. Η Oric δεν πούλησε τίποτα σχεδόν από drives και οι περισσότεροι άλλοι κατασκευαστές έμειναν στα πιό συνηθισμένα μεγέθη δισκετών, προς μεγάλο εκνευρισμό των χρηστών Amstrad που πλήρωναν από τότε μέχρι και σήμερα τις δισκέτες τους χρυσές. Μην σκάτε παιδιά, πήρατε φτηνά τον υπολογιστή...

Και για να μην αφήσουμε τους πολυπληθείς χρήστες Amstrad με το παράπονο ότι μόνο αυτούς κοροιδεύουμε, θα ρίξουμε ένα τελευταίο σαρκαστικό γέλιο με τον αισιόδοξο αναγνώστη που ρωτάει στην Αλληλογραφία για CP/M στον Spectrum. Z80 έχουν, 3rd party disk drive έχουν, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Και σε αυτό το ιλαρό κλίμα σας αποχαιρετούμε μέχρι το επόμενο τεύχος. Αν μας επιτρέψουν οι χρήστες Amstrad και Spectrum να ξαναγράψουμε...
 
Simply priceless.....

Τα σχόλια του Γιατρού σε κάθε τεύχος υπερέχουν του ιδίου του DX project!!!!!

Ευχαριστούμε για άλλη μία φορά Γιατρέ!!!!!!!!!!!
 
Yes indeed !! Τα σχόλια είναι ΟΛΑ τα λεφτά !

Επειδή κατάντησε κουραστικό και βαρετό να σε ευχαριστώ συνέχεια....ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΩ MASTER !!!!!!!!

!!!ΛΟΛ!!!
 
Δεν εχω λογια, Αψογος!!Thanks!!!
 
Τοσο το σκαναρισμα οσο και τα σχολια, ηταν οντως priceless

picture.php
 
Τα σχόλια είναι όντως απολαυστικά,η προσφορά πάντα συγκινητική!

Maddog,we salute you (again) !
 
Δίνω τόσο "τυράκι" για ρετροκουβέντα αλλά δεν τσιμπάει κανείς. Με την Ελίζα μιλάγατε ποτέ στα νιάτα σας για παράδειγμα; Η΄έχετε παίξει ποτέ το Stop the Express; Άσε που πήγε τζάμπα όλο το προσεγμένο flaming στον Amstrad. Ακόμα και τα σχόλια για τον Bill Gates δεν προσέλκυσαν ούτε καν τον Πασπαρτού! :(

Τα σχόλια είναι αναπόσπαστο μέρος του DX project. Δεν θέλω ευχαριστίες, θέλω να δίνω αφορμές για συζήτηση! :)
 
ευχαριστο πολυ φιλε .
 
τα σχόλια είναι όλα τα λεφτά! συγχαρητηρια
 
Πίσω
Μπλουζα