Εδώ θα μιλήσουμε για αναμνήσεις απ΄τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο.
Όταν ήμουν 6 χρονών το 1994,πήγαινα απ΄τον Ταύρο στον Πειραιά και στην Ομόνοια.Ο σταθμός του Ταύρου μου φαινόταν απ΄τους πιο σύγχρονους σταθμούς τότε γιατί ξεχώριζε η αρχιτεκτονική του.Οι σταθμοί του ΗΣΑΠ τότε ήταν με τσιμέντο.Όποιος είχε σπίτι δίπλα στις γραμμές του ΗΣΑΠ,άκουγε κάθε λεπτό το θόρυβο των τρένων.Επίσης μου άρεσαν οι καναπέδες των μεταλλικών συρμών,ήταν μπλέ σκούρο και θύμιζε τους καναπέδες από εστιατόρια της Αμερικής.Οι μεταλλικοί συρμοί είχαν 3 παράθυρα στην καμπίνα του μηχανοδηγού.O ήχος των μεταλλικών τρένων του ΗΣΑΠ ήταν εντυπωσιακός.
1993
Όταν ήμουν 6 χρονών το 1994,πήγαινα απ΄τον Ταύρο στον Πειραιά και στην Ομόνοια.Ο σταθμός του Ταύρου μου φαινόταν απ΄τους πιο σύγχρονους σταθμούς τότε γιατί ξεχώριζε η αρχιτεκτονική του.Οι σταθμοί του ΗΣΑΠ τότε ήταν με τσιμέντο.Όποιος είχε σπίτι δίπλα στις γραμμές του ΗΣΑΠ,άκουγε κάθε λεπτό το θόρυβο των τρένων.Επίσης μου άρεσαν οι καναπέδες των μεταλλικών συρμών,ήταν μπλέ σκούρο και θύμιζε τους καναπέδες από εστιατόρια της Αμερικής.Οι μεταλλικοί συρμοί είχαν 3 παράθυρα στην καμπίνα του μηχανοδηγού.O ήχος των μεταλλικών τρένων του ΗΣΑΠ ήταν εντυπωσιακός.
1993
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: