Retro μικρά στέκια (μπαράκια-παμπ-κλαμπ-καφέ κλπ...)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Death2Eliza
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
circleag είπε:
"..Τόσο που πια δεν μου κάνει καμμία αίσθηση να πάω στα μπουζούκια. Μεγαλώνοντας συνεχίσαμε τις εξορμήσεις σε μεγάλες πίστες αλλά και στο CHRIS-NO στην Πειραϊκή.."
To CHRIS NO ήταν του Χρήστου Νομικού (του μπαμπά της Δουκισσας Νομικού), μετά απο κάποια χρονια που άλλαξε ιδιοκτήτη ονομάστηκε "Μπότζι".

"...Επίσης θυμάμαι ένα μπαράκι στη στροφή μετά το Sail-In. Δεν μπορώ με τίποτα να θυμηθώ το όνομά του αλλά ήμασταν πολύ συχνοί θαμώνες με δυο φίλες μου τότε. Μας άρεσε πολύ η μουσική."

Μήπως λες το "MARKET" ;)
Σα "Μπότζι" δεν έχω πάει ποτέ. Στο Chris-No έμεινα εγώ. Ήξερα τότε ότι είναι του Νομικού. Τώρα όσο για το Market δε θυμάμαι. Μπορεί να ήταν αυτό το όνομα αλλά παρόλο που το λέω τώρα φωναχτά, συνεχίζω να μην το θυμάμαι. Ευχαριστώ... :flower:
 
Ένα στέκι που δεν προλάβαμε, αλλά άφησε εποχή στην Αθήνα του '60-'70, ήταν η θρυλική "Κουϊντα" του Μπάμπη Μουτσάτσου, στη Φωκίωνος Νέγρη. Ο εμβληματικός ιδιοκτήτης της έφυγε αυτή τη βδομάδα από τη ζωή, ζώντας τα τελευταία από τα 84 του χρόνια στο Παγκράτι (μάλιστα τον έβλεπα καθημερινά). Εδώ, ένα μικρό οπτικό αφιέρωμα, απ΄την εκπομπή "Αθέατος κόσμος".

[video=youtube;2Qwm2zew-7s]

 
Με το Quinta θυμήθηκα και την Λαγουδέρα του Μπάμπη Μωρέ (δε ξέρω αν έχει αναφερθεί).
 
Η καφετέρια της Λ.Αλεξάνδρας και Πανόρμου εκεί που τώρα είναι h μπυραρία θυμάται κανείε αν λεγόταν ROMA ή NAPOLI?
 
Ήταν ή θρυλική Ηρα του Αγρινιου βραδυνό θερινό μπαράκι - ντίσκο με θρυλικές νύκτες, ήταν υπέροχη ,την δεκαετία 80' και 90' ! Δυστυχως δεν πήγα ούτε μία φορα.Έγραψε ιστορία Χάλια έχει πέσει ο τοίχος τώρα , ένα χαλί.Μπαχαρ την εβγαλα φωτό.
 

Συνημμένα

  • IMG_20201114_105313.png
    IMG_20201114_105313.png
    658,8 KB · Προβολές: 11
Ήταν ή θρυλική Ηρα του Αγρινιου βραδυνό θερινό μπαράκι - ντίσκο με θρυλικές νύκτες, ήταν υπέροχη ,την δεκαετία 80' και 90' ! Δυστυχως δεν πήγα ούτε μία φορα.Έγραψε ιστορία Χάλια έχει πέσει ο τοίχος τώρα , ένα χαλί.Μπαχαρ την εβγαλα φωτό.
Από τα θρυλικά καφέ του Αγρινίου στις δεκαετίες '80-'90 ήταν και το Μαραμπού (ναι, με ελληνικούς χαρακτήρες). Στεγαζόταν σε ένα παλιό πέτρινο σπίτι, είχε όμορφη αυλή για το καλοκαίρι και μάλλον κι ένα φοίνικα.
Αριάδνη, αν σε βγάλει ο δρόμος, τράβηξε μια φωτογραφία. Είναι σχεδόν άθικτο το κτήριο.
 
Βεβαίως μπαχαρ εννοείται. Για την Ηρα στεναχωρεθηκα δεν φαίνεται ούτε το συντριβάνι , ούτε τίποτα , ούτε το μπαράκι . Μόνο φιδια έχει και σαύρες πολύ κρίμα.
 
Ή όπερα( ότι απέμεινε ,δηλ.) , καφετέρια του Αγρινιου που την εποχή του 2000 και μετά είχε την τιμητικη της, είχε πολύ όμορφο κήπο και το μέσα ήταν μικρό και ζεστο. Απέναντι ήταν άλλη μία θρυλική καφετέρια του τότε το kenzo.
 

Συνημμένα

  • IMG_20210125_140931.png
    IMG_20210125_140931.png
    654,9 KB · Προβολές: 10
Θυμάστε μια καφετέρια μέσα στο στάδιο ειρηνης και φιλίας
 
Αν ξέρει κανείς από Βύρωνα, υπήρχε μία καφετέρια η Green river, η οποία αργότερα, αρχές '90 νομίζω, μετονομάστηκε σε spirit, την ημέρα ήταν καφετέρια που έπαιζε ροκ και το βράδυ μπαράκι. Μάλιστα έκανε και βραδιές αφιερωμένες σε διάφορα είδη metal.
 
ποιοs θυμαται την "διασταση" στην βουλιαγμενηs?η τον "μαυρο γατο"διπλα απο το πολυκλαδικο τησ ηλιουποληs?και τον θρυλικο στουs μπραχαμιοτεs ¨κουλη¨με τα μπλιμπλικια με το εικοσαρικο η τον¨"στρατη"με το αθλιο μπιλιαρδο που επεζεs και αυτοs μαγιρεuε με την μανα του φαγητο στην κουζινα???
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ ήταν το απόλυτο στέκι των αργόσχολων του τεχνικού και του πολυκλαδικού της Ηλιούπολης. Οι πιο φλώροι πηγαίναμε στο GARFIELD για να την πέσουμε σε καμιά αλανιάρα (τα έφτιαξα με μια από εκεί για 3 χρόνια!).

Ο ΚΟΥΚΟΣ υπάρχει μέχρι σήμερα σε κατάσταση καφενείο μπαρμπάδων.
 
Η μνήμη μου σε ότι έχει να κάνει με ονόματα "μαγαζιών" είναι χάλια, μαύρα χάλια.... αλλά θα κάνω μια προσπάθεια, για να καλύψω περιοχές που από ότι είδα έχουν μείνει στην απέξω....

Πλάκα: η παρέα σύχναζε στο Άσπρο Άλογο και στην Φιλομούσα (πλατεία Φιλομουσών στο κέντρο της Πλάκας). Επίσης, εκεί παραδίπλα, ήταν και ένα πάρα μα πάρα πολύ οικονομικό καφενεδάκι, το Τρίστρατο, πηγαίναμε όταν είχαμε αφραγκιές ή για "σύντομο καφεδάκι - σημείο συνάντησης" όταν η κυρώς βόλτα ήταν για αλλού....
Κοντά στο Λαογραφικό Μουσείο της Χατζημιχάλη ήταν ο Γλυκής. Και καφέ και μεζέ, ανάλογα την ώρα. Ήσυχο και ότι πρέπει για νεολέ(ρ)ες...
Και κατεβαίνουμε προς Κουκάκι, περιοχή Μακρυγιάννη, προς Ακρόπολη. Όλο το Κουκάκι σύχναζε στο Πάνω-Κάτω. Πρώτα καφές και μετά ποτό. Και καλή μουσική. Στον πεζόδρομο της Δράκου η 2η (?) μπυραρία της Αθήνας, Βύνη ... σύχναζαν και διάσημοι.... Μιλάμε για τότε που το Κουκάκι ήταν όλο συνεργεία και ανταλλακτικά ΙΧ... μην κοιτάτε τώρα.....
Καλλιθέα, Θησέως, "κοντά" στην Χαμοστέρνας, υπήρχε το Habo ... για όλους εμάς ήταν το 1ο fast food, και από τα πρώτα μαγαζιά που πήγαμε παρέα (χωρίς γονείς)....
 
Πίσω
Μπλουζα