Rock / Metal Clubbing - From 80s to Today

Σαν Τροπέζ ?????διαολε!εγω πρωτη φορα ακουω για αυτο..

αν και δεινοσαυρος...
 
Αν θυμάμαι καλά μετά από τόσους αιώνες, ήταν ανοιχτό (για μέταλ) μόνο καθημερινές, ίσως γιαυτό να μην έτυχε να πας ποτέ. Τα σαββατοκύριακα το γύρναγε στο κυριλέ (ποπ και ελληνικά). Σαν μαγαζί γενικά 'φαινόταν' κυριλέ, στυλ σκοτεινό/γυαλιστερό 70s (ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων). Έτσι όπως το λέω ακούγεται σαν απλά να γέμιζε τα κενά μεσοβδόμαδα με μέταλ, αλλά ο ιδιοκτήτης γούσταρε πολλά συγκροτήματα, ήταν ανοιχτός σε οποιονδήποτε ήθελε να κάνει dj, ανεχότανε γενικά πολλά τρελά, και είχε την καλύτερη σχέση με όλους τους θαμώνες (οι οποίοι οι περισσότεροι ήταν εκεί της περιοχής, αλλά σίγουρα όχι μόνο - εγώ πχ πήγαινα εκεί σχεδόν κάθε μέρα καθημερινές από... Ζωγράφου! και δεν ήμουν η μόνη που έκανε διαδρομές).

Άσχετα με το Σαν Τροπέζ, μήπως κατά τύχη είσαι ο τότε διάσημος Dokken (παναθηναικός); Δεν γνωριζόμασταν, ούτε και θυμάμαι κάτι ιδιαίτερο, απλά θυμάμαι ότι γενικά πολλοί μίλαγαν για σένα με πολύ καλά λόγια (λεπτομέρειες δεν θυμάμαι), άρα φαντάζομαι μάλλον είχες πάρα πολλούς γνωστούς και φίλους; Λέμε τώρα, μιας και η 'ιστορία' που μόλις είπα δεν μου ακούγεται να βγάζει και πολύ νόημα τώρα που την ξαναδιαβάζω.
 
Mo Better, Decadance, Χοροστασιο και Νταντα στα 90ς. Ροδον για συναυλιες. Το Αν Κλαμπ μου αρεσε επισης, Γκροττα ειχα παει μια φορα αλλα μου επεφτε λιγο βαρια. Ιδιαιτερη προσοχη επεφτε στην αμφιεση η οποια επρεπε να ειναι σε τονους σκουρους μεν (σε μεικ απ, καλτσον, φουστανια) αλλα οχι τοσο θανατερη ωστε να μας μπερδευουν με τις φαν του μεταλ. Η ιδεα ηταν να δειχνεις κατι σαν ηρωιδα του Τιμ Μπαρτον με επιρροες απο τα Ανεμοδαρμενα Υψη. Θυμαμαι πως γυριζα περπατωντας χαραματα σπιτι. Επισης ενα μπαρ κλαμπ στο Θησειο στην Ασωματων που δεν θυμαμαι ονομα και ειχα παει μια φορα για ενα αφιερωμα στον Νικ Κεηβ αλλα ηταν πολυ ωραιο με πολλα mirrorballs. Σουρεαλισμος, λιγα χρονια νωριτερα ακουγα με χαρα Τερλεγκα σε νησιωτικα σκυλοκλαμπακια και βρεταννικη ποπ στο σπιτι, μετα ανακαλυψα την τεχνη και τον ρομαντισμο και το dark wave, αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου! Τελος το Τιθωρα στα Πατησια που επαιζε κυριως κλασσικο ροκ και ειχε μια (επιτηδες?) κιτς 'αρχαιοελληνικη' πορτα. Προκειται για πολυ κλασσικο μερος το διαφημιζε το Ροδον το ραδιοφωνο συνεχεια ειδικα τις Τεταρτες οπου εβαζε μουσικη ενας γνωστος παραγωγος, ειχα παει μια δυο φορες, ενδιαφερον ηταν.

Παλια στην Αδμητου κοντα στην Αγιου Μελετιου υπηρχε ενα μεταλ υπογειο με σπαθια, πανοπλιες και λοιπα αξεσουαρ, δεν ειχα παει ποτε βραδυ το εβλεπα μερα οταν περναγα, μηπως κανενας μεταλας φιλος θυμαται ονομα? Φοβερη διασκοσμηση βρισκοσουν κατευθειαν στην Κιμμερια! Νιμιζω πως λεγοταν Αγκαθι αλλα δεν παιρνω ορκο δεν νομιζω πως υπαρχει πια. Αν θυμαται καποιος...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
..Αυτο το "κατα τυχη..."μ αρεσε..!

Το να σαι τετοιο ατομο,μαλλον δεν αποτελει ευτυχημα,το λεω γιατι οπως λες ο τυπος ειναι "διασημος"απο γηπεδα,ντου,συνδεσμους,ξυλα και αλλα ευγενη αθληματα,εν αντιθεση με εμενα ,που ειμαι γενικα διασημος..Δεν γνωριζομαστε προσωπικα,αλλα πολυ παλια ερχοταν στο "Ελλας"στο παγκρατι και αραια και που κανα Ομπρε,Ρεηνμποου και τετοια.Η βασικη διαφορα,ειναι οτι αυτος πηρε το προσωνυμιο απο τον παλιο Νορβηγο παικτη του ΠΑΟ ,Αρνε Ντοκκεν.

Απο οτι μαθαινω,ειναι ζωντανος(παρολες τις καταχρησεις διαφορων τυπων)και εχει παρει... προαγωγη στα συνδεσμιακα.

Καλα να ναι ο ανθρωπος,καθεις οπως την βρισκει.
 
Χαχα αυτό θα πει επιλεκτική αμνησία... Επειδή δεν με ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο, όποτε οι γύρω μου μιλάνε γιαυτό εγώ είτε μιλάω για άλλα θέματα με άλλους, είτε σκέφτομαι άλλα θέματα και δεν προσέχω. Θυμόμουν μόνο ότι άκουγα πολύ αυτό το όνομα, σε σύνδεση με ποδόσφαιρο, οπότε υπέθεσα ότι επρόκειτο απλά για άτομο με πολλούς γνωστούς και φίλους (ναι είμαι αφελής :cool: ). Αλλά όπως το λες, όπως τη βρίσκει ο καθένας!

Domenica - πρώτη φορά ακούω για μαγαζί με πανοπλίες κλπ. 'Ηταν σίγουρα κάποιο κλαμπ; Ωραίο ακούγεται! Και επίκαιρο, τώρα που βγήκε και η καινούρια ταινία Κόναν - κρίμα που το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει πια. Στην Τιθώρα είχα πάει μόνο μια φορά και δεν μ'άρεσε καθόλου, για άσχετο λόγο - στην Τιθώρα στη Σαντορίνη μου είχαν κλέψει τη φωτογραφική μηχανή με τις φωτό όλων εκείνων των διακοπών, οπότε, όταν άκουγα 'Τιθώρα' αισθανόμουνα μια άλφα τσαντίλα :)
 
Το πλέον αγαπημένο μου ροκ μπαράκι στα τέλη των 80ς [οπότε και ... άρχισα να ξεπορτίζω #) #)] ήταν το Παλλιακό στην οδό Ερεσσού στα Εξάρχεια, σχεδόν απέναντι από το "Ρεσιτάλ" [έχω καιρό να περάσω από εκεί, υπάρχει ακόμη το "Ρεσιτάλ" ??? ] ???

Το Παλλιακό ήταν σε μια παλιά μονοκατοικία [η οποία έχει μείνει ακόμη] και ... έπαιζε "κάργα" παλιές ροκιές, δεκαετία '60 και '70 "στο φουλ"!!! Κι εγώ εκείνη την περίοδο "ψαχνόμουν" έντονα με το κλασικό ροκ παλαιότερων δεκαετιών κι έτσι .... είχα κατενθουσιασθεί που το ανακάλυψα !!! Επίσης, στο "Παλλιακό" δεν έλειπε και η πίστα για χορό !!! Οι θαμώνες του ήταν - τι άλλο - μακρυμάλληδες, κάποιοι παλαιοροκάδες αλλά και αρκετοί κουλτουριάρηδες φοιτητές !!! Γενικά, πάντως, ο κόσμος εκεί διασκέδαζε ήσυχα και ποτέ δεν θυμάμαι τους θαμώνες να παρεκτρέπονται !!!!

Το "Παλλιακό" συνέβαλε εκείνη την εποχή στη "μουσική μου διαπαιδαγώγηση" σε ό,τι αφορά τον τομέα "κλασικό ροκ" !!! Ένα σωρό "παλαιοροκάδικα" τραγούδια, που έγιναν αγαπημένα μου και, ακόμη και μέχρι σήμερα, με συντροφεύουν, τα άκουσα εκεί για πρώτη φορά [και ... σηκώθηκα στην πίστα του Παλλιακού για να "κουνηθώ" υπό τους ρυθμούς τους] : Heard It Through The Grapevine Creedence Clearwater Revival, Song Dance - Pavlov's Dog, This Boots Are Made Of walkin' - Nansy Sinatra, Power in the darkness - Tom Robinson Band και τόσα άλλα ....

Δυστυχώς, μόοολις μπήκαμε στα 90ς το Παλλιακό έπαψε να υπάρχει .... Και, ακόμη πιο δυστυχώς, από τότε ροκ μπαράκι σαν κι αυτό, που να αποπνέει τόση ζεστασιά, να υπάρχει με "εντιμότητα" και "αξιοπρέπεια" στο χάρτη της "ροκ διασκέδασης" στην Αθήνα, να σε πλημμυρίζει με τόσα όμορφα τραγούδια κλπ κλπ δεν ξαναβρήκα μπροστά μου, είτε στην Αθήνα, είτε οπουδήποτε αλλού ..... Το "Παλλιακό" ήταν από τα στέκια που, όταν κλείσουν, δεν αναπληρώνονται :( :(
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το κλαμπ Αγκαθι υπηρχε στην Αδμητου 10, ειχα μπει μονο μερα μεσα που το χα βρει ανοιχτο μερικες φορες αν και δεν ειχε σημασια διοτι ηταν κατασκοτεινα. Εχει σελιδα στο facebook. Εκει ποθ ηταν τωρα ειναι ενα αλλο κλαμπ. Το Παλλιακο ακουγεται ωραιο αλλα δεν το γνωριζω.
 
Domenica είπε:
Το Παλλιακο ακουγεται ωραιο αλλα δεν το γνωριζω.
Χμμμ ... αυτό, μάλλον, συμβαίνει επειδή εκείνη την εποχή [τέλη 80ς/αρχές 90ς] μάλλον .... δεν είχαμε "τα ίδια ακούσματα" [έτσι, τουλάχιστον, συμπεραίνω από τα ποστ σου ;) ;) ;) ] !!! Απ' ό,τι κατάλαβα, τα ακούσματά σου πρέπει να ήταν Nick Cave, Birthday Party, Sisters Of Mercy κλπ κλπ ;) ;) !!! Το Παλλιακό το ξέρουμε εμείς που εκείνη την εποχή "ψαχνόμασταν" με ... ροκ περασμένων δεκαετιών [προσωπικά π.χ. τους Sisters Of Mercy αλλά και π.χ. τους Cure της εποχής του Pornography άργησα να τους εκτιμήσω !!! ] !!!
 
Τι καλά που θυμήθηκες το Παλιακό! Από τότε που βρήκα αυτή τη συζήτηση για παλιά κλαμπς σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ πώς το λέγανε, και δεν μου ερχότανε με τίποτα το όνομα. Πραγματικά ήταν πολύ 'διαφορετικό', είχε ποικιλία και από μουσική και από κόσμο, και τέλεια ζωντανή ατμόσφαιρα.
 
..εχω αναφερει οτι το αγκαθι εχει γινει ηδη εδω και χρονια ρουμανικη ντισκοτεκ..

το πιο παλιο αγκαθι ,διπλα στα κτελ,εγινε...ρωσσικη ντισκοτεκ.!

ποσο μακρυνα μου φαινονται τα χρονια του "αγκαθιου"στην πλατεια αττικης ..οταν τα παγκακια ηταν κατειλλημενα απο..ημεδαπους μαλλιαδες που στηναν καυγαδες επειδη καποιος εβρισε τους...Manowar..
 
Αν εχει κανεις φωτος απο το Αγκαθι θα ηταν ωραια να ανεβουν διοτι το ντεκορ ηταν απιθανα σουρεαλ, πολυ θα ηθελα να δω πως ειναι τωρα το μαγαζι αλλα ειναι παντα τριπλοκλειδωμενο εγω οπως ξαναειπα ακουγα αλλα πραγματα οπως σωστα μαντεψε ο Rinus Ceasar (σκοτεινα μεν, οχι μεταλ δε). Αναρωτιεμαι αν τωρα τα πιτσιρικια δειχνουν την ιδια αφοσιωση στα στεκια τους.

Παντως με τους μεταλλαδες παντα με φοβιζε λιγο ολη αυτο το παθος, θυμαμαι επικες μαχες μεταξυ και οπαδων διαφορετικων ειδων μεταλ μουσικης και πως η επισκεψη σε κλαμπ με αλλη μουσικη θεωρουταν προδοσια. Θυμαμαι επισης να υπερασπιζομαι σε μεταλλαδες ή σκυλαδες συμφοιτητες τον Νικ Κεηβ ( ᾽᾽οχι ρε παιδια δεν ειναι ουτε ξενερωτος ουτε καταθλιπτικος ο ανθρωπος απλα μεγαλοφυία δεν ερχεστε μια βολτα απο το Decadance να φωτιστειτε...᾽᾽)
 
Memphis , Camel , Bug , Χοροστάσιο ,Crow , Rebound ,Fuzz , Net , Plan B...

Τι γαμμάτα που ήταν τα 90's , δεν ήξερες που να πρωτοπάς !!!
 
Domenica είπε:
εγω οπως ξαναειπα ακουγα αλλα πραγματα οπως σωστα μαντεψε ο Rinus Ceasar (σκοτεινα μεν, οχι μεταλ δε). Θυμαμαι επισης να υπερασπιζομαι σε μεταλλαδες ή σκυλαδες συμφοιτητες τον Νικ Κεηβ ( ᾽᾽οχι ρε παιδια δεν ειναι ουτε ξενερωτος ουτε καταθλιπτικος ο ανθρωπος απλα μεγαλοφυία)
Που λες, Domenica, ας μού επιτρέψεις να σού προτείνω ένα βιβλίο [αλλά και στους συμφορουμίτες βεβαίως βεβαίως :flower: :flower:] : Προτείνω, λοιπόν, να διαβάσεις το "Η γειτονιά των καλών κλεφτών" της Ελιάνας Χουρμουζιάδου, που γράφτηκε περί τα τέλη των 80ς !!! Η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου έχει περίπου τα ίδια γούστα με σένα !!! "Μπα, και πού κολλάει αυτό με το παρόν τόπικ" ??? θα με παρατηρήσετε ευλόγως !!! Μα ... επειδή το βιβλίο είναι μια πραγματική ακτινογραφία των κλαμπς της Αθήνας των 80ς [για να μην πω ... "μια πραγματική ακτινογραφία της Αθήνας των 80ς"] !!! Παρελαύνουν ένα σωρό ονόματα τόοοτε αθηναϊκών κλαμπς από τις σελίδες του, στα περισσότερα από τα οποία παιζόταν η μουσική που άκουγες [και τα οποία ... σήμερα δεν υπάρχουν αλλά έχουν περάσει στη "σφαίρα του μύθου"] !!! Επίσης, θυμάμαι σε κάποια σύναξη της παρέας, που πρωταγωνιστεί στο βιβλίο, βάζουν να ακούσουν δίσκο των Birthday Party, ο οποίος ... αντικατέστησε δίσκο χέβι μέταλ που είχε βάλει πριν άλλο μέλος της παρέας [η οποία, επειδή δεν άκουγε μέταλ, ξενέρωσε !!! θυμήθηκα το περιστατικό του βιβλίου διαβάζοντας το ποστ σου που υπερασπίστηκες τον Νικ Κέηβ σε μεταλλάδες συμφοιτητές !!! ] !!! Για περισσότερα ... διαβάστε το βιβλίο :cool: :cool:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χωρίς Ανάσα:


Αν θυμάμαι καλά ήταν αλεξίπτωτο αυτό στην οροφή?

Rainbow στην Πλατεία Καλογήρων, θυμάστε γιατί τον χώρο δίπλα στις τουαλέττες τον έλεγαν το δωμάτιο των νεκρών?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ε,ναι το αλεξιπτωτο ηταν σημα κατατεθεν..οχι σαν μια στυλιστικη καινοτομια ,αλλα μαλλον για να καλυπτει τα μπετα στο ταβανι..αυτο για το δωματιο των νεκρων δεν το γνωριζω,δεν πολυσυχναζα ..

και μια και πιαστηκαμε με το γιουτιουμπι..

ΑΓΚΑΘΙ...ΜΑΚχ2 (ΜΑΚης ΜΑΚρης...)τσ τσ τσ..http://www.youtube.com/watch?v=oWygijpfLtY&feature=relmfu

καλο το αφιερωμα,καλο ταξιδι στο Χρησταρα που δεν προσεχε,αλλα την κοροιδαρα που πληρωσε για να κανει ο Μακης τον Ροκσταρ δεν τον πηρε το ματι μου..
 
Φοβερό το βιντεάκι don !!! Πολύ ωραίες "ροκ" εικόνες :flower: :flower: ....

Δυστυχώς, δεν έτυχε να επισκεφθώ το "Αγκάθι" ... ούτε την Rainbow ... ούτε την Ombre ... ούτε την Cannon στην Πετρούπολη κλπ κλπ .... Εκείνη την εποχή, ως 15-16χρονος, δεν πολυ- έβγαινα .... Μόνο στο "Παλλιακό" της οδού Ερεσσού είχα πάει δυο-τρεις φορές [άλλωστε είναι το μόνο μαγαζί για το οποίο κάνω μνεία σε αυτό το τόπικ] και ένα απογευματάκι στην Best της Ηλιούπολης, οπότε, όλα τα παραπάνω ονόματα "ροκ κλαμπς" τα γνωρίζω μόνο από διηγήσεις άλλων΄, κυρίως μεγαλύτερών μου !!! Κι αυτός είναι ο λόγος που, στη φαντασία μου, έχουνε λάβει "μυθικές διαστάσεις" !!! Ίσως, βέβαια, αν τα επισκεπτόμουν να απομυθοποιούνταν, ποιος ξέρει .... ίσως, όμως, και να επιβεβαίωναν τον ΄"μύθο" τους, που είχα πλάσει γι' αυτά τα στέκια, ποιος ξέρει ....

Α, και κάτι ακόμη : Για το τραγούδι του Βασίλη Καζούλλη "Η Φανή" έχω ακούσει και την εξής εκδοχή : Σε αυτό υπάρχει ο στίχος που λέει : "Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός / γραμμή Βικτώρια - Πειραιά" .... Λοιπόν, έχω ακούσει οτι ο Καζούλλης αναφέρει τη "Βικτώρια" επειδή εκεί, στην πλατεία Βικτωρίας, βρισκόταν το ροκ κλαμπ Rainbow, το οποίο επισκεπτόταν συχνά, παίρνοντας τον ηλεκτρικό :eek: o_O .... ποιος ξέρει ....
 
..η ραιηνμποου ποτε δεν βρεθηκε στην πλατεια Βικτωριας ,κινηθηκε στα ορια Δαφνη-Μπραχαμι-Υμητο..

δεν εχω ακουσει το τραγουδι ,ισως αναφερεται για την θρυλικη Βικτωρια στο Περιβολακι στον Κορυδαλο,που οπως φαινεται

λιγοι εως ελαχιστοι στο φορουμ την θυμουνται.Ακομα πιο λιγοι θα θυμουνται οτι την ειχε ανατιναξει μια αναρχοαριστερη "τρομοκρατικη" ομαδα και στην "προκυρηξη"εσουρε τα μυρια οσα για το χωρο και οσους πηγαιναν εκει..

Η Μπεστ,στην Ηλιουπολη μαζευε κοσμο γιατι ειχε Βιντεο!! και επαιζε μεταλλικα βιντεο κλιπς και λαιβ..

ειχα ακουσει μια βδελυρη φημη για τον "παππου" τον ιδιοκτητη,δεν χρειαζεται να το αναφερω εδω.

Και πιστεψε με φιλε,ο μυθος θα ηταν πιο δυνατος αν ειχες ζησει απο κοντα αυτη την ατμοσφαιρα σ εκεινα τα ροκομαγαζα..
 
don dokken είπε:
..η ραιηνμποου ποτε δεν βρεθηκε στην πλατεια Βικτωριας ,κινηθηκε στα ορια Δαφνη-Μπραχαμι-Υμητο..
Άρα λοιπόν, αυτός που έχει συνδέσει τη Rainbow με το τραγούδι του Καζούλλη [αυτό το έπραξε κάποιος παρουσιαστής εκπομπής που έβαζε βιντεοκλίπς απ' τα 80ς και τα προλόγιζε] δεν μας τα είπε και τόσο καλά :cool:

:cool: .... δεν πειράζει, χαλάλι του .....
 
Margarita είπε:
Γεια σε όλους. Βρήκα αυτή τη σελίδα τυχαία, σε μια μέρα επίσης τυχαίας αναπόλησης!Τα περισσότερα μέρη τα θυμόμουν, όχι όλα, ευχαριστώ για τις λεπτομερείς λίστες.

Πήγαινα τόοοοτε Βικτώρια (ναι ήμουν εκεί όταν ήταν οι Motorhead μετά το Σπόρτινγκ!),

Κάνυον, Όμπρε, Χωρίς Ανάσα, σε αυτά κυρίως, και πιο σπάνια και σε ένα σωρό άλλα.

Την Σαν Τροπέζ στα Σεπόλια/Κολωνό την θυμάται κανείς; Πήγαινα πολύ εκεί σε κάποια

φάση, είχε αρκετό φανατικό κοινό, και έπεφτε πολύ χτύπημα σε μουσική από κλασσικό

ροκ και μέταλ έως και πολύ πιο σκληρά είδη (νομίζω δεν έχει αναφερθεί μέχρι στιγμής

εκτός κι αν μου διέφυγε). Πολλές φορές ανά τα χρόνια έχω σκεφτεί πώς θα μπορούσα

να ξαναεπικοινωνήσω με φίλους και γνωστούς από τότε, αλλά δεν έχω ιδέα πού να ψάξω

(το λέω γιατί έχω μετακομίσει πόλεις και χώρες και έχω χάσει τους πάντες από τότε,

ιδίως τον τότε κολλητό μου τον Μάκη τον Slayer χεχε... φυσικά δεν θυμάμαι το επίθετό

του.....). Αν κανείς έχει καμιά συμβουλή ως προς πού θα μπορούσα να ψάξω θα το

εκτιμούσα πολύ! Επίσης αν κανείς με θυμάται από τότε πέστε ένα γεια! Με φωνάζανε

(κι εμένα...) με την προσωνυμία Slayer (τι έκπληξις......), και εκτός από τον Μάκη

έκανα πολλή παρέα και με τον Άγγελο τον Νεκρόφιλο (χαιδευτικά Νεκρός :) - τι

ωραία που τα περνάγαμε ε :)

H Σαν Τροπεζ ηταν γωνιακη καφετερια απεναντι απο κατι σχολεια? και διπλα μια καφετερια με λαικους?

Για ενα προηγουμενο ποστ για το μαγαζι ΕΚΚΙΝΗΣΗ .... Αυτο ηταν στην Κεφαλληνιας στην Κυψελη
 
αυτο που λες για το μπεστ ισχυει κατα πασα πιθανοτητα.συζητιοταν πολυ τοτε.παντως ο λακης ηταν μορφη.να πω και κατι γενικο.διαβαζω απο ολους εδς μεσα για διαφορα κλαμπ τοτε.μαλλον πρεπει να ειστε πιτσιρικαδες.κανενας δε μιλαει για την πλακα.αρης skylamb,ληδρα,trip,tiffanys,jazz club,trip,δε θυμαμαι αλλα.ωραιες εποχες τοτε

θελω να κανω μια επισημανση.αρχες της 10ετιας 80 δεν υπηρχε rebound.τοτε ηταν το problem.οσοι πιστοι προσελθετε.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα