Pinhead
RetroActive
- Joined
- 24 Αύγ 2013
- Μηνύματα
- 214
- Αντιδράσεις
- 67
Αρκετούς μήνες τώρα ήθελα να αγοράσω κάποια CD για τη συλλογή μου όμως λόγω της παλαιότητας των εκδόσεων δεν τα έβρισκα ούτε καινούρια αλλά ούτε και μεταχειρισμένα, οι δε εταιρείες που τα είχαν στους καταλόγους τους τα είχαν out of print.
Η πλάκα είναι πως έβρισκα τις αντίστοιχες εκδόσεις σε βινύλλιο πολύ εύκολα αλλά κάτι με χαλούσε και δεν τα αγόραζα. Εκανα μια έρευνα αγοράς για να πάρω ένα πικάπ, αλλά οι τιμές θεώρησα ότι είναι εξωφρενικές για τη σύγχρονη εποχή, με έτρωγε βέβαια που δεν άκουγα την αγαπημένη μου μουσική αλλά ξεχνιόμουν...μέχρι πριν καν' α μήνα...
Συζητούσα με τη γυναίκα μου και η κουβέντα πήγε στους δίσκους που είχα και γουστάριζα ν' ακούω πριν παντρευτούμε και της είπα ότι μαζεύω λεφτά για να ξαναπάρω ένα πικάπ...και τότε ήρθε η καταπρακιά στο κεφάλι! "Αφού χριστιανέ μου έχω στην αποθήκη αυτά που αγόρασες όταν παντρευτήκαμε γιατί να πάρεις άλλο; Δεν θυμάσαι που τα μάζεψα όταν πήρες το CD;"
Η αλήθεια είναι ότι είχα αγοράσει το 1993 σε κομμάτια ένα πολύ ωραίο ηχοσύστημα αποτελούμενο από μάρκες όπως Sansui και Nakamichi με ηχεία B&W, αλλά με την πάροδο του χρόνου νόμιζα ότι είχαν δωθεί σε τίποτα συγγενής ή θα είχαν πεταχτεί στα σκουπίδια.
Βρήκα λοιπόν πριν μερικές μέρες στην αποθήκη, μέσα στο κουτί του το παλιό μου πικαπάκι και τρελλάθηκα από τη χαρά μου! Όχι μόνο γιατί δεν θα χρειαστεί να δώσω καν' α πεντακοσάρικο για να πάρω καινούριο, αλλά και για τις αναμνήσεις από εκείνη την εποχή.
Το πικάπ είναι το γνωστό αυτόματο Sansui P-2000 μια ποιοτική Made In Japan κατασκευή και έπαιζε στη μεγαλομεσαία κατηγορία της τότε εποχής. Ήθελε βέβαια ένα μικρό σερβισάκι μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες απραξίας, αφού ενώ πήρε αμέσως μπρος μόλις πήρε ρεύμα, ο ιμάντας του διαλύθηκε μετά από μερικές περιστροφές του μασίφ αλουμινένιου πλατώ!
Παράγγειλα λοιπόν από το ebay έναν γνήσιο ιμάντα Sansui, μια βελόνα της ίδιας εταιρείας και ένα καινούριο αντιστατικό ματ τα οποία και ήρθαν σήμερα, και αφού το έλυσα και το καθάρισα, λάδωσα όλες τις αρθρώσεις και τα κινούμενα μέρη, πέρασα τα καινούρια ανταλλακτικά και ο ήχος του γλύκανε την ατμόσφαιρα στο δωμάτιό μου.
Σας βάζω λοιπόν μερικές φωτογραφίες αυτού του τίμιου μηχανήματος και ενός φορμά που τελικά αποδείχτηκε πολύ σκληρό για να πεθάνει.
Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι.
Και ο πρώτος δίσκος που έβαλα να ακούσω από τότε!
Προβολή συνημμένου 93752Προβολή συνημμένου 93753Προβολή συνημμένου 93754
Η πλάκα είναι πως έβρισκα τις αντίστοιχες εκδόσεις σε βινύλλιο πολύ εύκολα αλλά κάτι με χαλούσε και δεν τα αγόραζα. Εκανα μια έρευνα αγοράς για να πάρω ένα πικάπ, αλλά οι τιμές θεώρησα ότι είναι εξωφρενικές για τη σύγχρονη εποχή, με έτρωγε βέβαια που δεν άκουγα την αγαπημένη μου μουσική αλλά ξεχνιόμουν...μέχρι πριν καν' α μήνα...
Συζητούσα με τη γυναίκα μου και η κουβέντα πήγε στους δίσκους που είχα και γουστάριζα ν' ακούω πριν παντρευτούμε και της είπα ότι μαζεύω λεφτά για να ξαναπάρω ένα πικάπ...και τότε ήρθε η καταπρακιά στο κεφάλι! "Αφού χριστιανέ μου έχω στην αποθήκη αυτά που αγόρασες όταν παντρευτήκαμε γιατί να πάρεις άλλο; Δεν θυμάσαι που τα μάζεψα όταν πήρες το CD;"
Η αλήθεια είναι ότι είχα αγοράσει το 1993 σε κομμάτια ένα πολύ ωραίο ηχοσύστημα αποτελούμενο από μάρκες όπως Sansui και Nakamichi με ηχεία B&W, αλλά με την πάροδο του χρόνου νόμιζα ότι είχαν δωθεί σε τίποτα συγγενής ή θα είχαν πεταχτεί στα σκουπίδια.
Βρήκα λοιπόν πριν μερικές μέρες στην αποθήκη, μέσα στο κουτί του το παλιό μου πικαπάκι και τρελλάθηκα από τη χαρά μου! Όχι μόνο γιατί δεν θα χρειαστεί να δώσω καν' α πεντακοσάρικο για να πάρω καινούριο, αλλά και για τις αναμνήσεις από εκείνη την εποχή.
Το πικάπ είναι το γνωστό αυτόματο Sansui P-2000 μια ποιοτική Made In Japan κατασκευή και έπαιζε στη μεγαλομεσαία κατηγορία της τότε εποχής. Ήθελε βέβαια ένα μικρό σερβισάκι μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες απραξίας, αφού ενώ πήρε αμέσως μπρος μόλις πήρε ρεύμα, ο ιμάντας του διαλύθηκε μετά από μερικές περιστροφές του μασίφ αλουμινένιου πλατώ!
Παράγγειλα λοιπόν από το ebay έναν γνήσιο ιμάντα Sansui, μια βελόνα της ίδιας εταιρείας και ένα καινούριο αντιστατικό ματ τα οποία και ήρθαν σήμερα, και αφού το έλυσα και το καθάρισα, λάδωσα όλες τις αρθρώσεις και τα κινούμενα μέρη, πέρασα τα καινούρια ανταλλακτικά και ο ήχος του γλύκανε την ατμόσφαιρα στο δωμάτιό μου.
Σας βάζω λοιπόν μερικές φωτογραφίες αυτού του τίμιου μηχανήματος και ενός φορμά που τελικά αποδείχτηκε πολύ σκληρό για να πεθάνει.
Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι.
Και ο πρώτος δίσκος που έβαλα να ακούσω από τότε!
Προβολή συνημμένου 93752Προβολή συνημμένου 93753Προβολή συνημμένου 93754
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
:zip: :sealed:
δεν ξέρω αν θα με ανεχόταν άλλη 20+ χρόνια με τις τρέλες μου 
