Schooλικιές αναμνήσεις

[QueenofHearts]

Επειδή βλέπω πως υπάρχει μια ανάγκη για ένα τέτοιο thread, είπα να το ανοίξω! Ελάτε λοιπόν και μοιραστείτε εμπειρίες καλές και κακές, μα πάντα ιδιαίτερες που έχουν να κάνουν με το σχολείο!

 


:cheers: Εκδρομές, στριμμένοι καθηγητές, σχολικά πάρτυ, κοπάνες, καταλήψεις, πλάκες, σκονάκια, διαγωνίσματα και λοιπά σχολικά σπορ ευπρόσδεκτα!! :cheers:

 

[QueenofHearts]

Ας ξεκινήσω το πάρτυ των αναμνήσεων με μια απ'τις πιο διασκεδαστικές μου αναμνήσεις από τη Β'Λυκείου!

Κάθε Τρίτη, 5η ώρα εμείς και το διπλανό τμήμα είχαμε πάρτυ! Εμείς είχαμε μια θρησκευτικού αντιπαθέστατη και οι δίπλα έναν μαθηματικό στη κοσμάρα του. Πάντα μα πάντα εκείνη την ώρα από τις 2 μας τάξεις ακουγόταν η άπειρη φασαρία και μάλιστα συναγωνιζόμασταν για το ποιος θα κάνει την περισσότερη. Τους καθηγητές τους αγνοούσαμε παντελώς και κάναμε τα δικά μας. Κάποια στιγμή λοιπόν αποφασίσαμε αντί να ανταγωνιζόμαστε, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να προκαλέσουμε τον απόλυτο πανικό!

Το μυστικό τις επιτυχίας ήταν ότι οι τάξεις μας ήταν τοποθετημένες έτσι ώστε στον κοινό μας τοίχο ήταν τα τελευταία θρανία και των 2 τάξεων. Τι κάναμε λοιπόν! Στο 2ο και 3ο διάλειμμα οι πρόεδροι των 2 τάξεων (γιατί τα πράγματα γινόντουσαν επίσημα) φτιάχναν από κοινού μια αριθμημένη tracklist την οποία στο τέταρτο διάλειμμα γράφαν οι επιμελητές στον τοίχο, ακριβώς δίπλα από τον πίνακα και στις 2 τάξεις. Την ώρα του πάρτυ λοιπόν (5η ώρα) οι μαθητές των τελευταίων θρανίων χτυπάγαν τόσες φορές τον τοίχο όσος ήταν και ο αριθμός του τραγουδιού και έτσι πετυχαίναμε έναν συγχρονισμό απίστευτο. ααααχ.. είχαμε ξελαρυγγιαστεί να τραγουδάμε Καρρά!! "Απορώωωωωωω...". Φυσικά είχαμε και σινιάλα για να σταματάμε, καθώς και για απότομες αλλαγές τραγουδιού! Πάρτυ κανονικό!!

Ξέχασα να αναφέρω πως εκείνη τη χρονιά για λόγους ελληνικής παράνοιας η Α' και Β' Λυκείου ήταν σε εντελώς άλλο κτίριο από το υπόλοιπο σχολείο, τη διευθύντρια την είχαμε δει μόνο σε γιορτές και γι αυτό δε φοβόμασταν για αποβολές και τέτοια. Ποιός να μας δώσει? Μουαχαχαχα....

 

[domniki]

Απιστευτο Queen... Πεθανα στα γελια...φοβερη οργανωση οι 2 ταξεις

Eνα πολυ αστειο περιστατικο της αδερφης μου. Στην Β' Γυμνασιου ειχαν μια καθηγητρια που τους εκανε Γεωγραφια. Η γυναικα ηταν πραγματικα στον κοσμο της...μαλλον πρεπει να επαιρνε χαπια, γιατι ηταν σαν να βρισκοταν σε αλλο πλανητη. Στην ταξη γινοταν χαμος. Η αδερφη μου με την διπλανη της και τα αγορια του πισω θρανιου επαιζαν "Προσωπα, Ζωα, Φυτα..." (ξερετε φανταζομαι το παιχνιδι!!!). Τυχαινει λοιπον το γραμμα "Ξ" και ενας συμμαθητης επεμενε οτι υπαρχει χωρα "Ξεντζολ" !!! Οποτε η αδερφη μου σηκωνει χερι και ρωτα την καθηγητρια "Κυρια, υπαρχει χωρα Ξεντζολ?" ...το κουφο ειναι οτι η καθηγητρια το σκεφτοταν και αναρωτιωταν!!!!

Οταν προσφατα ελεγε η αδερφη μου την ιστορια στην μαμα μας, και η μαμα της ειπε οτι επρεπε να ντρεπεται που δεν παρακολουθουσε το μαθημα και επαιζαν. Η απαντηση της αδερφης μου ηταν "Μα εμεις καναμε τη λιγοτερη φασαρια, αφου γινοταν χαμος στην ταξη"....

Στη δικη μου ταξη τα Αγγλικα θεωρουνταν η "ωρα του παιδιου"...γινοταν χαμος και η Αγγλικου δεν μπορουσε με τιποτα να επιβαλλει ησυχια...θυμαμαι σε μια στιγμη ενας συμμαθητης σηκωνεται και φωναζει "Κυρια μου κλεβουν το μηχανακι" και βγαινει εξω τρεχοντας....αυτος ερχοταν με μηχανακι στο σχολειο, αλλα δεν ξερω αν πραγματικα ειχε δει καποιον απο το παραθυρο να του κλεβει το μηχανακι

 

[QueenofHearts]

Tώρα που είπες Αγγλικά, θυμήθηκα μια αστεία φάση που μου είχε πει μια φίλη μου για την τάξη της. Στα Γαλλικά τους γινόταν ο χαμός οπότε σε κάποια φάση, όπου ένα ζεύγος μαθητών το έχει παρακάνει, φωνάζει η Γαλλικού στον ένα από αυτούς, που ήταν και απ'τους πλέον φασαριόζους του σχολείου. Και γυρίζει αυτός και πετάει το αποστομωτικό "Pas moi!! Lui!!"

 

[Juanita]

Tώρα που είπες Αγγλικά, θυμήθηκα μια αστεία φάση που μου είχε πει μια φίλη μου για την τάξη της. Στα Γαλλικά τους γινόταν ο χαμός οπότε σε κάποια φάση, όπου ένα ζεύγος μαθητών το έχει παρακάνει, φωνάζει η Γαλλικού στον ένα από αυτούς, που ήταν και απ'τους πλέον φασαριόζους του σχολίου. Και γυρίζει αυτός και πετάει το αποστομωτικό "Pas moi!! Lui!!"

Χα χα χα... Λύθηκα...

 

[asikamin]

Εμείς ,είχαμε κάνει μία μικρή τρύπα στο τοίχο , ώστε να επικοινωνούν τα τελευταία θρανία, των δύο τμημάτων, τις ώρες "κοινής φασαρίας"!

Επίσης βάζαμε ένα τύπο με μπάσα φωνή και μακρυά μαλλιά , που του έπεφταν στη μούρη και δε φαινόταν τα χείλη του, να απαγγέλλει εδάφια απ'τα "Διαβασε με" και "Τουτι-Φρουτι", την ώρα των φιλολογικών!

Απ΄τα λαμπρά αυτά έντυπα , σκίζαμε επίμαχες σελίδες , και τις βάζαμε σε βιβλία κοριτσιών!

Φτύναμε στο ταβάνι τεράστιες ροχάλες , με αποτέλεσμα οι σταλακτίτες να αιωρούνται για ώρες ή και μήνες , ξεραμένες πλέον, πάνω απ'τους δύστυχους συμμαθητές!

Βάζαμε κιμωλία , όπου είχε τη συνήθεια να ακουμπάει κάποιος καθηγητής!

Μάλιστα ένας συγκεκριμένος ακουμπούσε πάντα με το τούτο του στο μπροστινό θρανίο...

Blanco στο απουσιολόγιο και δίπλα "Προσήλθε εγκαίρος".

 

[exetlaios]

Γράφαμε σε ένα χαρτάκι "Κοίτα το ταβάνι και δώστο στον επόμενο".

Και πήγαινε από χέρι σε χέρι.

Στην πράξη, είχε πολύ πλάκα, γιατί όλοι κοιτάζαν, δίχως να υπάρχει κάτι αξιοπερίεργο.

Επίσης "δέσιμο" με πετονιά, του μπροστινού συμμαθητή στο θρανίο.

Συνήθως δέναμε το "θυλάκι" της ζώνης, με την καρέκλα.

..."Διαβασε με" και "Τουτι-Φρουτι", την ώρα των φιλολογικών!
Απ΄τα λαμπρά αυτά έντυπα , σκίζαμε επίμαχες σελίδες , και τις βάζαμε σε βιβλία κοριτσιών!

Θεικό !

 

[asikamin]

Κολλημένο κατοστάρικο κέρμα, με λόγκο, σε "πέρασμα"!

Καθηγητής χάλασε το κλειδί του προσπαθώντας να το "απομακρύνει"!!!

Μετακίνηση του αυτοκινήτου της "Μουσικού" από εκεί που είχε παρκάρει, με τα χέρια 10 μαντράχαλων, σε σημείο που πήρε τηλ. να δηλώσει κλοπή...

Ακολούθησε και σχίσιμο ελαστικών.

Καραμέλες δυσκοιλιότητας σε λαίμαργους και τρακαδόρους...

"'Ελά ρε, δωμου λίγο αμαρέτι"...

Ντου στο κυλικείο, ποτέ ουρά!

Εθελοντική εργασία στο κυλικείο, με ένα 100στάρικο έτρωγε ένα τμήμα!

Κυλικείο συνέχεια , "τίνος είναι ο φραπές?", και καλά "του κυριού τάδε, γράφτα"

Στο τέλος της χρονιάς κυνηγούσε ο επιστάτης τον καθηγητή φάντασμα!

 

[Juanita]

Εγώ κατά βάσην ήμουν ήσυχο κορίτσι (λέμε τώρα... ) και το σχολείο μας είχε τη φήμη του "πρότυπου"...

Όχι πως δεν είχαμε ταραξίες που αμαύρωναν το καλό μας όνομα...

Από τα λίγα που θυμάμαι είναι :

Τα κλασικά:

" ΕΙΜΑΙ ΓΑΪΔΑΡΟΣ (κ.α ονόματα ουσιαστικά) " που γράφαμε σε μιά κόλλα χαρτί και την κολλούσαμε στην πλάτη ορισμένων καθηγητών/τριών.

"Τετράδιο κοτσάνων και βλακειών" που τηρούσαμε με ευλάβεια τα μαργαριτάρια των καθηγητών μας...

και Μπιζαρίσματα γιουχαϊσματα κοροϊδιλίκια διάφορα

Σε μιά καθηγήτρια ειδικά έπεφτε έξτρα δούλεμα...

Κοκορευόταν για τις γνώσεις της πάνω στην "Κοινωνιολογία" (η αλήθεια είναι πως ήταν "άπαιχτη" ) αλλά μέχρι εκεί...

Κυκλοφορούσε χειμώνα - καλοκαίρι με μιά ινδική ξεστρίφωτη φούστα και ύφος Μπουρντιέ και 10 Καρδιναλίων. :sure:

Ουδέποτε πήρε χαμπάρι πως στην τάξη ήμασταν πάντοτε λιγότεροι από τους "άπαντες παρόντες" που υπέγραφε στο απουσιολόγιο...

Ο καφές της ενίοτε είχε μιά ιδιαίτερη γεύση κιμωλίας που όμως περνούσε απαρατήρητο...:dribble:

Ο,τι δεν έμπαινε στον καφέ, παρέμενε στο σπόγγο και αμέσως μετά στην περιβόητη φούστα...

Ένας άλλος καθηγητής είχε πάθος με το ποδόσφαιρο...

Την ώρα των τελικών εξετάσεων φροντίζαμε πάντα να υπάρχουν διάφορες φίλαθλες εφημερίδες για να περνά η ώρα και να μη δίνει σημασία στα σκονάκια μας... :acoustic:

 

[theoritikos]

Εγώ θυμάμαι στο Γυμνάσιο όταν γινόταν κατάληψη, το αίτημα των μαθητών ήταν να καταργηθούν οι στρογγυλές τυρόπιτες γιατί δεν ξέραν από που να ξεκινήσουν να τις φάνε!

 

[Alucard]

Στα χρόνια του Λυκείου θυμάμαι συγκεντρωνόμασταν κάτω από το σπίτι μου για να ξεκινήσουμε όλοι μαζί για το σχολείο.

Αρχικά πήγαινα με κάποιον συμμαθητή μου και μετά από αρκετό καιρό, μαζευόμασταν γύρω στα 10 άτομα τα οποία είχαν συνεννοηθεί να έρχονται κι αυτοί μέσω κοινών φίλων μας, περιμένοντας κάτω από την πολυκατοικία μου την ώρα που είχαμε ορίσει με το συμμαθητή μου, χωρίς καν να με γνωρίζουν αρχικά.

Αργότερα με αρκετούς από αυτούς έγινα πολύ καλός φίλος.

 

[domniki]

Στα χρόνια του Λυκείου θυμάμαι συγκεντρωνόμασταν κάτω από το σπίτι μου για να ξεκινήσουμε όλοι μαζί για το σχολείο.

Classic....ακομα δεν μπορω να καταλαβω γιατι χρειαζοταν να πηγαινουμε σχολειο παρεα με καποιους αλλους :wait2:

 

[Alucard]

Classic....ακομα δεν μπορω να καταλαβω γιατι χρειαζοταν να πηγαινουμε σχολειο παρεα με καποιους αλλους :wait2:

Οι άνθρωποι αναζητούν συντροφιά τις δύσκολες ώρες domniki

Κατά τα άλλα είχε χαβαλέ

 

[pontium]

Όλα τα αγόρια των τμημάτων στο λύκειο,παίζαμε στο διάλλειμα "fight club"!Φώναζε κάποιος "fight club..πχ Κώστας" και τρέχαμε όλοι μπουλούκι να τον πιάσουμε.Γινότανε ο χαμός!Όλο το σχολικό κτήριο το είχαμε κάνει ανω κάτω!Ακόμα και σε ώρες μαθήματος που μερικοί καθόμασταν έξω παίζαμε που και που και καταλήγαμε ακόμα και σε κυνηγητά μέσα σε αίθουσες που γινόταν μάθημα εκείνη τη στιγμή.

Υπήρχε και το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ στο παλιό πατινάζ ακριβώς δίπλα το οποίο το λέγαμε "φέρετρο".Σκοπός ήταν να μπεις στο καροτσάκι και οι άλλοι να σε σπρώχνουν με δύναμη μέχρι να πέσεις απο μια μικρη χωμάτινη κατηφόρα και να βγεις ζωντανός.Προσωπικά είχα πέσει πάνω σε μια τριανταφυλλιά....

Στην τελευταία τάξη του λυκείου το είχα βάλει πείσμα να περάσω φυσικός και έτσι είχα πλακωθεί στα διαβάσματα,τα ενδοσχολικά τα είχα γραμμένα αν και τα ψιλοδιάβαζα που και που.Οι καθηγητές το ήξεραν και με άφηναν να κάθομαι έξω αμα θέλω χωρίς απουσίες κτλ.Μαζευόμασταν 3-4 άτομα το πρωί και παίζαμε ποδοσφαιράκι μέσα στην ομίχλη(είχε δάσος δίπλα) τις περισσότερες φορές.Τις άλλες έφευγα με την κοπέλα μου και πηγαίναμε για καφέ ή τρώγαμε καμιά μπουγάτσα κάτω απο το υπόστεγο όταν έβρεχε.

Γενικώς δεν είχα στριμένους καθηγητές στο Λύκειο,ήμασταν όλοι μια μεγάλη παρέα και καλαμπουριάζαμε όταν κάναμε μάθημα.

 

[QueenofHearts]

Συγνώμη αλλά σε τι σχολείο πήγαινες καλέ;; Σχολή kung-fu-fighters??? Τρόμαξα με τις περιγραφές σου!!

Θυμήθηκα ένα άλλο χαζό παιχνίδι που κάναμε στη τάξη. Διαλογισμό. Δηλαδή ένα πολύ απαλό "ΟΟμμμμμμμμ", αλλά όταν αυτό το κάνει μια ολόκληρη τάξη δεν είναι ούτε απαλό ούτε χαλαρωτικό για τα νεύρα του καθηγητή!!

Επίσης παίζαμε το λεωφορείο. Ο μαθητής στην πρώτη σειρά (που καθόταν συνήθως μόνος του γιατί ήταν πολύ ζωηρός) ήταν ο οδηγός και όλοι εμείς οι πίσω κρατιόμασταν απ'το (φανταστικό) χερούλι και αναλόγως με το τι έκανε γέρναμε δεξιά και αριστερά στις στροφές, πίσω όταν φρέναρε απότομα κλπ κλπ. Υπήρχε και η παραλλαγή του φορτηγού σ'αυτό το παιχνίδι αλλά δε θυμάμαι ακριβώς τι κάναμε σ'αυτό!

 

[Stanfromgreece]

χαχαχα...ρε παιδιά... έχω γελάσει πολύ με όλες αυτές τις φάσεις...και έχω ζήσει και εγώ μία από αυτές! Κάποια μερα,στο γυμνάσιο, δεν ξέρω πως μας ήρθε... την ώρα που κάναμε μάθημα και η φιλόλογός μας έγραφε στον πίνακα... αρχίσαμε ένας ένας να κάνουμε φωνές από άγρια ζώα της ζούγκλας (πιθικάκια,πουλιά, τίγρεις κτλ)... όποτε γύρναγε η καθηγήτρια...σταματάγαμε φυσικά...όσπυ σε μία στιγμή γυρνάει και λέει ''Μόνο ο Ταρζάν λείπει από εδώ!'' Τότε πετάγομαι...και βγάζω την γνωστή κρυγή!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαααααααΑΑΑΑΑΑΑΑ... και εσκασαν όλοι στα γέλια... εκτός από εμένα... που με πέταξε έξω από την τάξη

 

[Juanita]

... την ώρα που κάναμε μάθημα και η φιλόλογός μας έγραφε στον πίνακα... αρχίσαμε ένας ένας να κάνουμε φωνές από άγρια ζώα της ζούγκλας (πιθικάκια,πουλιά, τίγρεις κτλ)... όποτε γύρναγε η καθηγήτρια...σταματάγαμε φυσικά...όσπυ σε μία στιγμή γυρνάει και λέει ''Μόνο ο Ταρζάν λείπει από εδώ!'' Τότε πετάγομαι...και βγάζω την γνωστή κρυγή!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαααααααΑΑΑΑΑΑΑΑ... και εσκασαν όλοι στα γέλια... εκτός από εμένα... που με πέταξε έξω από την τάξη

TARZANFROMGREECE

 

[domniki]

Επίσης παίζαμε το λεωφορείο. Ο μαθητής στην πρώτη σειρά (που καθόταν συνήθως μόνος του γιατί ήταν πολύ ζωηρός) ήταν ο οδηγός και όλοι εμείς οι πίσω κρατιόμασταν απ'το (φανταστικό) χερούλι και αναλόγως με το τι έκανε γέρναμε δεξιά και αριστερά στις στροφές, πίσω όταν φρέναρε απότομα κλπ κλπ.

Απιστευτη φαση

 

[DINO]

Μια από τις πολλές φάσεις, θυμάμαι στην 1η Λυκείου, σε έναν συγκεκριμένο καθηγητή, πριν μπει στην τάξη, γράφαμε στον πίνακα "Δ....(το επώνυμο του καθηγητή) ΘΑ ΠΗΞΕΙΣ!!!".

Επίσης, μια φορά είχαμε στρώσει τσόχα στο πάτωμα και με κιμωλία είχαμε γράψει πάλι "Δ........ ΘΑ ΠΗΞΕΙΣ"

Ταυτόχρονα, ακούγονταν και διάφοροι μέσα στην τάξη που φώναζαν το ίδιο πράγμα...

Η αντίδρασή του; Καμία μα καμία.....

Το είχε πάρει απόφαση ο φουκαράς οτι θα πήξει, και έπηζε!!!

Τώρα που το σκέφτομαι, ήταν κρίμα για τον ανθρωπάκο.......

 

[theoritikos]

Pontium, πολύ jackass βλέπατε στο Λύκειο!

Queen of hearts, αναρωτιέμαι πως σας ανέχονταν οι καθηγητές!

Μόλις θυμήθηκα τις ατελείωτες ώρες που σπαταλούσαμε παίζοντας μακριά γαϊδούρα, και τα ατυχήματα που παθαίναμε! (ειδικά αν αυτός που έπεφτε πάνω σου ήταν αρκετά πιο βαρύς απο εσένα.. :eeek:

Στην 2α Γυμνασίου, είχε έρθει ο Ρουβάς για συναυλία στην πόλη μου (Τρίκαλα), και όπως συνηθίζονταν σε κάθε συναυλία του, οι Ρουβίτσες προσπαθούσαν να πάρουν ένα κομμάτι από το πουκάμισο που φορούσε. Φυσικά αυτό το περιστατικό έγινε και σε αυτή την συναυλία. Εμείς τα αγόρια κοροϊδεύαμε τα κορίτσια που πήγαν και του σκίσανε το πουκάμισο, θεωρώντας αυτή τους την πράξη παιδαριώδης, σατιρίζοντας το περιστατικό. Ένας έκανε τον Ρουβά και καμιά 10 άτομα απο πάνω του φωνάζοντας "Σάκη Σάκη" και τάχα του σκίζαν τα ρούχα. Πάνω στην αναμπουμπούλα, κάποιος ρίχνει μια σφαλιάρα (τάχα καταλάθος) στον "Σάκη" και όλοι οι υπόλοιποι τον ακολουθούν ταράζοντας τον στο "φατούρο". Τούς άρεσε τόσο πολύ η ιδέα που είπαν να την ονομάσουν "Σάκη" και να ξυλοφορτώσουν το υπόλοιπο σχολείο. Κάποιος έλεγε "Πάμε να κάνουμε Σάκη στον τάδε", και όλοι μαζί τρέχαν να βρουν τον άτυχο (κάτι σαν το fight club του pontium) να τον σαπίσουν στο ξύλο. Αφού ο άτυχος ξυλοφορτώνονταν έμπαινε και αυτός στην ομάδα, για να σαπίσει τον επόμενο.

Δεν γλύτωσε κανένας εκείνη την μέρα! frypan: Όλο το σχολείο είχε γίνει άνω κάτω!