SNES & RPG τίτλοι

[Scatman]

Ενδιαφέρον θέμα, ενδιαφέρουσες και οι παρατηρήσεις.

Παιδιά μία λίγο άσχετη ερώτηση.. Είμαι ο μόνος που πιστεύει ότι τα (J)RPG πέθαναν μετά το PS1;
Ειδικά τώρα που βλέπω μαζεμένα όλα αυτά τα διαμάντια του SNES, και θυμάμαι και τι είχε βγει και στο PS1, πραγματικά δεν μου έρχονται και πολλοί τίτλοι από την 6η και 7η γενιά που να μπορούν να σταθούν δίπλα σε αυτά τα "ιερά τέρατα" της ιστορίας των video games, και πιο συγκεκριμένα των RPG...

Και ναι, ΟΚ, μπορεί να βγήκαν μερικά καλά η πολύ καλά RPGάκια... Όμως ρε παιδιά Secret of Mana, Chrono Trigger

Final Fantasy 6-7-9 (Άντε και 8..), Terranigma, Chrono Cross, και τόσα άλλα, μου φαίνεται ότι δεν είδαμε.. :wait2:

Προσωπικά, κι εμένα οι αγαπημένες μου γενιές RPGs είναι οι λεγόμενες πολύ retro, δηλαδή μέχρι και το PS1 (άντε κουτσα-στραβά και το PS2). Η παρούσα κοινώς με ξενέρωσε.

Το βασικό ζήτημα είναι ότι αυτές οι διαπιστώσεις αφορούν μία συγκεκριμένη γενιά Gamers ~κατά κύριο λόγο~. Μεγαλώσαμε με αυτά και πλέον τα βλέπουμε ως κλασσικά παρά τις δεδομένες αδυναμίες τους ή απλοϊκότητά τους.

Οι νεώτερες παραγωγές είναι σαφώς πιο περίπλοκες γιατί απευθύνονται σε ένα εντελώς νέο κοινό, με απολύτως νέα πρότυπα. Έτσι είναι η εξέλιξη..

Αυτό το κοινό δε θα εκτιμήσει ποτέ στον ίδιο βαθμό τις παλαιότερες γενιές παραγωγών , όπως το ίδιο θα κάνουν και οι γεροντότεροι Gamers για τις πρόσφατες (παραγωγές).

Καταλήγουμε δηλαδή σε ένα φαύλο κύκλο που εξαρτάται από παράγοντες, κυρίως, εξω-gaming-κούς

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Chrono Trigger για DS. Παρότι τα 800.000 τεμάχια που διανεμήθηκαν δε τα λες αμελητέα ποσότητα, απ'την άλλη δε το λες και πολύ ικανοποιητικό για ένα τόσο ιστορικό και καλό παιχνίδι που κυκλοφόρησε σε ένα απόλυτα εμπορικό σύστημα (DS). Δείχνει μία τάση/μήνυμα απ'την νέα φουρνιά.

Αυτή είναι η δική μου εξήγηση

 

[cloud]

Στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε;

Ενδιαφέρον θέμα, ενδιαφέρουσες και οι παρατηρήσεις.


Προσωπικά, κι εμένα οι αγαπημένες μου γενιές RPGs είναι οι λεγόμενες πολύ retro, δηλαδή μέχρι και το PS1 (άντε κουτσα-στραβά και το PS2). Η παρούσα κοινώς με ξενέρωσε.

Το βασικό ζήτημα είναι ότι αυτές οι διαπιστώσεις αφορούν μία συγκεκριμένη γενιά Gamers ~κατά κύριο λόγο~. Μεγαλώσαμε με αυτά και πλέον τα βλέπουμε ως κλασσικά παρά τις δεδομένες αδυναμίες τους ή απλοϊκότητά τους.

Οι νεώτερες παραγωγές είναι σαφώς πιο περίπλοκες γιατί απευθύνονται σε ένα εντελώς νέο κοινό, με απολύτως νέα πρότυπα. Έτσι είναι η εξέλιξη..

Αυτό το κοινό δε θα εκτιμήσει ποτέ στον ίδιο βαθμό τις παλαιότερες γενιές παραγωγών , όπως το ίδιο θα κάνουν και οι γεροντότεροι Gamers για τις πρόσφατες (παραγωγές).

Καταλήγουμε δηλαδή σε ένα φαύλο κύκλο που εξαρτάται από παράγοντες, κυρίως, εξω-gaming-κούς

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Chrono Trigger για DS. Παρότι τα 800.000 τεμάχια που διανεμήθηκαν δε τα λες αμελητέα ποσότητα, απ'την άλλη δε το λες και πολύ ικανοποιητικό για ένα τόσο ιστορικό και καλό παιχνίδι που κυκλοφόρησε σε ένα απόλυτα εμπορικό σύστημα (DS). Δείχνει μία τάση/μήνυμα απ'την νέα φουρνιά.

Αυτή είναι η δική μου εξήγηση

Θα συμφωνήσω σε όλα, και δεν θα έλεγα ότι έχω να προσθέσω και πολλά!

Όμως να ρωτήσω κάτι πιο γενικά.. Σε αυτή την γενιά που έχουμε τώρα, τι έχει πάει στραβά;

Έκανα μία "έρευνα" για να επιβεβαιώσω κάτι υποψίες μου, και ω ναι! Είχα δίκιο!

Σε αυτή την γενιά όχι μόνο δεν έχουμε JRPG, αλλά και αυτά που έχουμε δεν πουλάνε (Ας μην κρίνω αν είναι καλά η όχι..)!

Καταρχάς πρώτη παρατήρηση, στην κατηγορία "RPG" ως και την προηγούμενη γενιά κυριαρχούσαν τα Ιαπωνικά.. Τώρα ξαφνικά βλέπουμε κυριαρχία των δυτικών! Πχ με εξαίρεση το FF που και λόγο ονόματος κρατήθηκε στην πρώτη θέση του PS3, το επόμενο JRPG είναι το Valkyria Chronicles στην θέση 11! Και δεν σχολιάζω το πόσο πουλάνε... Δράμα..

Στο 360 πρέπει να φτάσουμε στην θέση 14 για να βρούμε το Blue Dragon..

Και στο Wii ναι μεν δεν υπάρχουν πολλά δυτικά RPG, όμως τα Ιαπωνικά που υπάρχουν πήγαν άκλαυτα..

Πχ το κατά πολλούς το καλύτερο JRPG της γενιάς, Xenoblade Chronicles, η ακόμα και το The Last Story, είναι στις 750 και 420.000!

Και όσο αφορά το παρελθόν, ΚΛΙΚ..

Και εδώ γυρνάω στην αρχική μου ερώτηση.. Τι φταίει που ξαφνικά μία κατηγορία που κυριαρχούσε ως την προηγούμενη γενιά, τώρα έχει πέσει τόσο χαμηλά;

Ξαφνικά το κοινό άλλαξε τόσο πολύ γούστα;

Οι εταιρίες σταμάτησαν να ασχολούνται;

Είναι το είδος τόσο "απαιτητικό" και δύσκολο που δεν μπορούν να βγάλουν τίτλους του επιπέδου που βλέπαμε παλιά (Ποιος θυμάται δήλωση από την SE για το ότι FF7 ότι θέλει 10 χρόνια δουλειάς για να βγει στο PS3..; );

Έχασαν οι Γιαπωνέζοι το ταλέντο τους;

Τελικά τι γίνεται; Στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε;

Υ.Γ.: Σχετικά με το Chrono Trigger, όσο θρύλος και να είναι. δεν παύει να είναι και remake ενός τίτλου που πολλοί το έπαιξαν στο SNES, άλλο στην VC του Wii (Νομίζω έχει βγει; Ή κάνω λάθος; ), άλλοι στο PS1, και άλλοι ακόμα και σε emulator.. Ε, πόσοι θα το αγόραζαν ΚΑΙ για το DS;

 

[sephirothson]

νομιζω πως πλεον κυριαρχουν τα FPS.Τα rpg απο την φυση τους απαιτουν περισσοτερο χρονο ενασχολησεις απο'τι ενα παιχνιδι οπως πχ το call of duty(τυχαιο παραδειγμα)Αυτο το λεω βλεποντας την σημερινη γενια,δλδ παιδια ηλικιας 15-20 χρονων τα οποια λιωνουν πανω σε τετοια παιχνιδια.Και οι εταιριες απλα ακολουθουν το ρευμα της εποχης δλδ κοιτανε τι πουλαει και επικεντρωνονται εκει.

 

[Scatman]

Θα συμφωνήσω σε όλα, και δεν θα έλεγα ότι έχω να προσθέσω και πολλά!
Όμως να ρωτήσω κάτι πιο γενικά.. Σε αυτή την γενιά που έχουμε τώρα, τι έχει πάει στραβά;

Έκανα μία "έρευνα" για να επιβεβαιώσω κάτι υποψίες μου, και ω ναι! Είχα δίκιο!

Σε αυτή την γενιά όχι μόνο δεν έχουμε JRPG, αλλά και αυτά που έχουμε δεν πουλάνε (Ας μην κρίνω αν είναι καλά η όχι..)!

Καταρχάς πρώτη παρατήρηση, στην κατηγορία "RPG" ως και την προηγούμενη γενιά κυριαρχούσαν τα Ιαπωνικά.. Τώρα ξαφνικά βλέπουμε κυριαρχία των δυτικών! Πχ με εξαίρεση το FF που και λόγο ονόματος κρατήθηκε στην πρώτη θέση του PS3, το επόμενο JRPG είναι το Valkyria Chronicles στην θέση 11! Και δεν σχολιάζω το πόσο πουλάνε... Δράμα..

Στο 360 πρέπει να φτάσουμε στην θέση 14 για να βρούμε το Blue Dragon..

Και στο Wii ναι μεν δεν υπάρχουν πολλά δυτικά RPG, όμως τα Ιαπωνικά που υπάρχουν πήγαν άκλαυτα..

Πχ το κατά πολλούς το καλύτερο JRPG της γενιάς, Xenoblade Chronicles, η ακόμα και το The Last Story, είναι στις 750 και 420.000!

Και όσο αφορά το παρελθόν, ΚΛΙΚ..

Και εδώ γυρνάω στην αρχική μου ερώτηση.. Τι φταίει που ξαφνικά μία κατηγορία που κυριαρχούσε ως την προηγούμενη γενιά, τώρα έχει πέσει τόσο χαμηλά;

Ξαφνικά το κοινό άλλαξε τόσο πολύ γούστα;

Οι εταιρίες σταμάτησαν να ασχολούνται;

Είναι το είδος τόσο "απαιτητικό" και δύσκολο που δεν μπορούν να βγάλουν τίτλους του επιπέδου που βλέπαμε παλιά (Ποιος θυμάται δήλωση από την SE για το ότι FF7 ότι θέλει 10 χρόνια δουλειάς για να βγει στο PS3..; );

Έχασαν οι Γιαπωνέζοι το ταλέντο τους;

Τελικά τι γίνεται; Στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε;

Υ.Γ.: Σχετικά με το Chrono Trigger, όσο θρύλος και να είναι. δεν παύει να είναι και remake ενός τίτλου που πολλοί το έπαιξαν στο SNES, άλλο στην VC του Wii (Νομίζω έχει βγει; Ή κάνω λάθος; ), άλλοι στο PS1, και άλλοι ακόμα και σε emulator.. Ε, πόσοι θα το αγόραζαν ΚΑΙ για το DS;

Το αποτέλεσμα της σημερινής γενιάς, κατά τη γνώμη μου, οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων που ταυτίστηκαν την ίδια στιγμή. Έχω αναφερθεί στο συγκεκριμένο θέμα στο παρελθόν,μέσα απ΄το παλιό blog μου, πιο συγκεκριμένα για τις αδυναμίες της ταχύρυθμης βελτίωσης της τεχνολογίας. Πρώτη φορά κάνει τέτοια άλματα στην οικιακή διασκέδαση κι όσο γοητευτικό μπορεί να είναι σαν ιδέα, γεννάει παράλληλα άλλα προβλήματα όπως κόστη παραγωγής, χρόνο επεξεργασίας/ολοκληρωσης μα κυρίως μια ροπή για την επίδειξη αυτών των δυνατοτήτων στα συστήματα που εκφράζεται καλύτερα από άλλα genres όπως τα FPS.

Οι πωλήσεις μπορεί να οφείλονται σε πολλούς παράγοντες...marketing Λανθασμένο, timing, κορεσμό στην κατηγορία (ειδικά τα ανατολικά). Πάντως τα Δυτικά μια χαρά τα πάνε και τα τελευταία χρόνια έχουν...υπερκεράσει τα ανατολικά...με ποιοτικότερες παραγωγές

 

[cloud]

Το αποτέλεσμα της σημερινής γενιάς, κατά τη γνώμη μου, οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων που ταυτίστηκαν την ίδια στιγμή. Έχω αναφερθεί στο συγκεκριμένο θέμα στο παρελθόν,μέσα απ΄το παλιό blog μου, πιο συγκεκριμένα για τις αδυναμίες της ταχύρυθμης βελτίωσης της τεχνολογίας. Πρώτη φορά κάνει τέτοια άλματα στην οικιακή διασκέδαση κι όσο γοητευτικό μπορεί να είναι σαν ιδέα, γεννάει παράλληλα άλλα προβλήματα όπως κόστη παραγωγής, χρόνο επεξεργασίας/ολοκληρωσης μα κυρίως μια ροπή για την επίδειξη αυτών των δυνατοτήτων στα συστήματα που εκφράζεται καλύτερα από άλλα genres όπως τα FPS.

Το θέμα σηκώνει πάρα πολύ κουβέντα!

Όμως είναι και λυπηρό να βλέπεις να χάνεται ένα είδος που είχε προσφέρει τόσα πολλά στο παρελθόν, να παίρνει την κάτω βόλτα όταν η τεχνολογία έφτασε στο σημείο να του δώσει τα εργαλεία για να μπορέσει να κάνει πολύ περισσότερα! Δηλαδή δεν είναι σαν τα 2D platform η τα 2D shooters που λες "ΟΚ, εδώ ήταν.. Δεν μπορούν να βελτιωθούν άλλο! Τελείωσε η εποχή τους..".

Όπως είναι και περίεργο που από την μία να βλέπεις τίτλους με κόσμους του στιλ Skyrim και GTA, και από την άλλη να μην μπορούν να φτιάξουν κόσμο της προκοπής για ένα νέο "Secret Of Mana"!

Οι πωλήσεις μπορεί να οφείλονται σε πολλούς παράγοντες...marketing Λανθασμένο, timing, κορεσμό στην κατηγορία (ειδικά τα ανατολικά).

Προσωπικά πιστεύω ότι άλλαξε πολύ το κοινό.. Και αν μπω σε λεπτομέρειες σε αυτό το θέμα, φοβάμαι ότι θα υπάρξουν "αντιδράσεις"..

Πάντως τα Δυτικά μια χαρά τα πάνε και τα τελευταία χρόνια έχουν...υπερκεράσει τα ανατολικά...με ποιοτικότερες παραγωγές

Ναι... Αυτό είναι ευχάριστο από την μία, αλλά και παράξενο από την άλλη!

"Παράξενο" από την άποψή του ότι πιστεύω ότι τα δυτικά RPG ταιριάζουν περισσότερο στα PC, παρά στις κονσόλες.. Αν και έχουν "κοσολοποιηθεί" αρκετά..

 

[Ajax87]

Λογικα φταινε αυτα που γραψατε παραπανω. Δηλαδη τα παιχνιδια αυτα ειναι πλεον για τους πιο "ψαγμενους" να το πω;;(δεν ειναι τοσο της μοδας) και δυσκολευουν τον πολυ κοσμο να παιξει γιατι ειναι πιο πολυπλοκα απο αλλα παιχνιδια η του ειναι αδιαφορα σαν concept. Αρα δεν πουλανε, αρα δεν βαζουνε πολυ κοσμο να δουλεψει πανω σε αυτα, αρα λιγοτερες ιδεες, λιγοτερα παιχνιδια, κατωτερη ποιοτητα (συνηθως).

 

[Wally]

Οταν το 1994 φτασαμε να εχουμε JRPGs με υπεροχες ιστοριες και επικες διαρκειες, ηταν αναμενομενο οι φανς να εχουν αυξημενες απαιτησεις απο τα μελλοντικα κονσολικα.

Η αναγκαστικη και ευλογη μεταβαση στα αμιγως τρισδιαστατα γραφικα σημανε οτι για να εχουμε "επομενο βημα" πρεπει να εχουμε studio με πολλαπλασιο κοσμο, R&D κτλ

Tα λεφτα (κοστος) εγιναν πολλα.

Πολλα studio νομισαν οτι με-μια-απο-τα-ιδια θα την βγαλουν καθαρη, σνομπαραν ή υποβαθμισαν το 3D, ομως ο πολυς κοσμος ειχε μπει ηδη στην 3D-τρελα.

Για να μεινει το κοστος χαμηλα αλλα να δωσουν το κατι φρεσκο, αρχιζαν να πειραματιζονται με νεα στυλ/συστηματα μαχης και ενιοτε καταληγαμε να παιζουμε με τα εγχειριδια παραμασχαλα.

Για να πεσει ακομα πιο κατω το κοστος, το localization των παιχνιδιων για τη Δυση ανελαβαν outsourced εταιριες και τα αποτελεσματα δεν ηταν παντα τα αναμενομενα.

Οοοολα αυτα συν τους νεους CookingMama gamers που δημιουρησαν ενα demographic που καμμια εταιρεια δεν μπορουσε να αφησει απαρατηρητο, ειχαν ως αποτελεσμα λιγοτερους JRPG τιτλους και ακομα λιγοτερους της προκοπης.

Εκει "εσωσε" ελαφρως τη παρτιδα η ισχυρη παρουσια των handhelds. Σε αυτα, το 2D ηταν "συγχωρησιμο" αρα και τα κοστη μικροτερα χωρις γκρινιες απο το userbase. Επεσε φυσικα τρελο milk-αρισμα με τονους remakes αλλα βγηκαν και αξιολογοι τιτλοι.

Στις συγχρονες κονσολες ειχαμε 5-6 καλες κυκλοφοριες αλλα οχι με ιδιαιτερη εμπορικη επιτυχια. Νομιζω οτι το last καρφι στο φερετρο ηταν το τελευταιο FF που για να "μπασει κοσμο", ειχε τη μιση του διαρκεια ως tutorial με αποτελεσμα να διωξει και τους πιστους...

Η συνενωση Square και Enyx ειχε τελικα στο τελος πολυ κακες επιπτωσεις στη δημιουργικοτητα και των δυο τερατων.

Εγω παντως θα συνεχισω να ελπιζω σε μια επανενωση της Team Andromeda και ενα PD Saga II σε ενα πραγματικα nextgen κονσολικο που θα φερει τον κοσμο πισω

 

[Aardvark]

Τι εχει το Cooking Mama και το αναφερεις συνεχεια βρε,οταν μου'παιζες Cookie στο spectrum μου΄σουν πιο ομορφος;;

 

[Scatman]

Όπως είναι και περίεργο που από την μία να βλέπεις τίτλους με κόσμους του στιλ Skyrim και GTA, και από την άλλη να μην μπορούν να φτιάξουν κόσμο της προκοπής για ένα νέο "Secret Of Mana"!

Η σειρά Mana "δολοφονήθηκε" από την ίδια τη Square-Enix. Thn εκμεταλλεύθηκε για να πειραματιστεί με το Heroes of Mana και μετά μας έδωσε το απαράδεκτο Dawn of Mana ή Seiken Densetsu 4. Το είχα κάνει και Import αυτό το παιχνίδι. Όταν το έβαλα στο PS2 δε μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν τόσο μέτριο.

Η φήμη της σειράς νομίζω χαλάει από το Legend of Mana Που παρά τα συγκλονιστικά γραφικά και ήχο ήταν ένα απόλυτα κενό παιχνίδι, χωρίς ανάλυση προσωπικοτήτων, χωρίς σενάριο. Απλά προχωρούσες - βαρούσες χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος. Η ταυτότητά έχει χαθεί από την περίοδο εμφάνισής της στο SNES.

"Παράξενο" από την άποψή του ότι πιστεύω ότι τα δυτικά RPG ταιριάζουν περισσότερο στα PC, παρά στις κονσόλες

Όντως είναι παράξενο γιατί τα PCs είναι οι παραδοσιακοί φορείς τους. Αλλά και οι κονσόλες δεν είναι πολύ διαφορετικές από τα PCs. TO mouse λείπει μόνο

Όσο υπάρχει η Indie σκηνή και η επιθυμία του κοινού να βλέπει ρετρό παραγωγές, πιστεύω θα έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε τέτοιου είδους παιχνίδια στη μορφή που τα γνωρίσαμε. Έστω κι αν η διάθεσή τους είναι μόνο Online. Τώρα για το αν είναι ανάλογα ποιοτικά με αντίστοιχες παραγωγές παρελθόντος είναι ένα άλλο ζήτημα

 

[cloud]

Η σειρά Mana "δολοφονήθηκε" από την ίδια τη Square-Enix. Thn εκμεταλλεύθηκε για να πειραματιστεί με το Heroes of Mana και μετά μας έδωσε το απαράδεκτο Dawn of Mana ή Seiken Densetsu 4. Το είχα κάνει και Import αυτό το παιχνίδι. Όταν το έβαλα στο PS2 δε μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν τόσο μέτριο.
Η φήμη της σειράς νομίζω χαλάει από το Legend of Mana Που παρά τα συγκλονιστικά γραφικά και ήχο ήταν ένα απόλυτα κενό παιχνίδι, χωρίς ανάλυση προσωπικοτήτων, χωρίς σενάριο. Απλά προχωρούσες - βαρούσες χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος. Η ταυτότητά έχει χαθεί από την περίοδο εμφάνισής της στο SNES.

Το Secret Of Mana το ανέφερα περισσότερο μεμονωμένα σαν παράδειγμα ποιότητας, παρά σαν την σειρά Mana..

Όμως θα συμφωνήσω σε αυτά που είπες!

Πραγματικά η Square-Enix δολοφόνησε μία σειρά που τουλάχιστον από πλευράς αισθητικής είχε να προσφέρει πάρα πολλά!

Το Seiken Densetsu 3 και το Legend of Mana τα είχα αρχίσει σε emulator.. Το 3 όμως το είχα σε Ιαπωνικό και το παράτησα (Δεν θυμάμαι αν το είχα κατεβάσει στα αγγλικά που νομίζω ότι έχει μεταφραστεί..), και το Legend of Mana το παράτησα για τους λόγους που αναφέρεις...

Όντως είναι παράξενο γιατί τα PCs είναι οι παραδοσιακοί φορείς τους. Αλλά και οι κονσόλες δεν είναι πολύ διαφορετικές από τα PCs. TO mouse λείπει μόνο

Πρόσφατα είχα πιάσει την κουβέντα με ένα φίλο μου (Δεν είναι βέβαια και κανένας φανατικός gamer..) που άρχισε το Skyrim σε PC, και το πρώτο πράγμα που μου είπε είναι πως στο καλό παίζουμε αυτό το παιχνίδι με gamepad!

Ακόμα και με το στήσιμο του 360, του είναι αδύνατον να παίξει με gamepad..

 

[Scatman]

Αφού θίξαμε την σειρά, προσωπικό αγαπημένο είναι το Seiken 3 αλλά πιστεύω σαν συνολική ποιότητα είναι καλύτερο το 2.

Η επέκταση που έκανα στη σειρά αφορούσε περισσότερο αυτό που συζητήσαμε παραπάνω. Χαλάει η εταιρεία τη φήμη μίας σειράς, πηγαίνει τραγικά στις πωλήσεις και μετά την εξαφανίζει επειδή δεν είναι κερδοφόρο franchise. Σπάνια θα κοιτάξει τι έκανε λάθος εκτός κι αν αυτό το franchise έχει τεράστιο και πιο "αντιδραστικό" fanbase

χα! φοβερός ο φίλος

Παρόμοια έλεγα κι εγώ για το Oblivion. Αλλά εκτός PC μου είναι αδύνατον να παίξω Oblivion & Skyrim

 

[Vetus]

Προσωπικά οι αγαπημένες μου εποχές για rpg ήταν για SNES και Playstation.

Όσο αφορά την σειρά Mana:

- Tο Children of Mana θα μπορούσε άνετα να γινόταν ένας κλασσικός τίτλος αλλά δυστυχώς το σενάριο κι οι χαρακτήρες είναι τελείως κενά και το gameplay αν και στην αρχή είναι υπέροχο γρήγορα καταντά επαναλαμβανόμενο και κουραστικό.

- Το Dawn of Mana ήταν τόσο τραγικό που μετά βίας το έπαιξα για μισή με μία ώρα. Δεν είναι τυχαίο που αποτελεί τον πρώτο και τελευταίο τίτλο της σειράς που είναι 3D μιας κι η όλη μεταβίβαση από 2D σε 3D έγινε τελείως αδέξια.

- Ποιά η άποψή σας για το Sword of Mana; Aπό το λίγο που έπαιξα μου φάνηκα από την άρχη κιόλας εκνευριστικά δύσκολο εκτός κι αν δεν το έπαιξα σωστά (είμαι και λιγάκι νουμπάς ώρες-ώρες). Να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία;

 

[Tupamaro]

Προσωπικά οι αγαπημένες μου εποχές για rpg ήταν για SNES και Playstation.
Όσο αφορά την σειρά Mana:

- Tο Children of Mana θα μπορούσε άνετα να γινόταν ένας κλασσικός τίτλος αλλά δυστυχώς το σενάριο κι οι χαρακτήρες είναι τελείως κενά και το gameplay αν και στην αρχή είναι υπέροχο γρήγορα καταντά επαναλαμβανόμενο και κουραστικό.

- Το Dawn of Mana ήταν τόσο τραγικό που μετά βίας το έπαιξα για μισή με μία ώρα. Δεν είναι τυχαίο που αποτελεί τον πρώτο και τελευταίο τίτλο της σειράς που είναι 3D μιας κι η όλη μεταβίβαση από 2D σε 3D έγινε τελείως αδέξια.

- Ποιά η άποψή σας για το Sword of Mana; Aπό το λίγο που έπαιξα μου φάνηκα από την άρχη κιόλας εκνευριστικά δύσκολο εκτός κι αν δεν το έπαιξα σωστά (είμαι και λιγάκι νουμπάς ώρες-ώρες). Να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία;

To gameplay του sword of mana το θεωρώ εντελώς σπασμένο, μπορεί να υπάρχουν στην οθόνη 4 διαφορετικοί εχθροί που να χρειάζονται 4 διαφορετικά όπλα για να τους νικήσεις γιατί όλα τα υπόλοιπα απλα κάνουν μηδενική ζημιά, το ίδιο ισχύει και για την μαγεία απλά επι το πλείστον δεν κάνει απολύτως τίποτα.Το επαιξα μέχρι ένα σημείο, βαρεθηκα να τρώω τον περισσότερο μου χρόνο αλλάζοντας όπλα συνεχώς και το παράτησα στην άκρη μαζί με τον ενθουσιασμό που είχα όταν το αγόρασα.

 

[Scatman]

το Sword of Mana έχω την αίσθηση δημιουργήθηκε απ'την SE, έχοντας στο μυαλό τους το Seiken 3 για SNES. Σαν εμφάνιση και gameplay μοιάζουν αρκετά. Κατά τα άλλα φέρει αρκετά προβληματάκια στους μηχανισμούς του όπως: μέτρια προς κακή ΑΙ, ενοχλητικό respawn αντιπάλων, απλοϊκούς γρίφους, job system που δεν προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο. Η μαγεία εξαρτάται από τα spirits κι έχει πιο πολύ υποστηρικτικό χαρακτήρα. Σε γενικές γραμμές θεωρώ πως είναι ένα κανονικό παιχνίδι αλλά όχι αξιομνημόνευτο. Μπορεί όμως τελικά να το εκτιμήσεις περισσότερο από εμένα ή τον Tupamaro επειδή έχει αυτή την όμορφη retro αίσθηση (και αισθητική) των 16bit RPGs του SNES

 

[geo2004z]

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Chrono Trigger για DS. Παρότι τα 800.000 τεμάχια που διανεμήθηκαν δε τα λες αμελητέα ποσότητα, απ'την άλλη δε το λες και πολύ ικανοποιητικό για ένα τόσο ιστορικό και καλό παιχνίδι που κυκλοφόρησε σε ένα απόλυτα εμπορικό σύστημα (DS). Δείχνει μία τάση/μήνυμα απ'την νέα φουρνιά.

Όντως, είναι πολύ δύσκολο για τη νέα γενιά να παίξει ένα παιγνίδι όπως το Chrono Trigger. Άσε τους όμως φίλε scatman, δεν ξέρουν τι χάνουν. Πάντως, για το Chrono DS, το έπαιξα και δεν το βρήκα ιδιαίτερα ελκυστικό ούτε εγώ ο ίδιος που είμαι Τεράστιος φαν του CT στο Snes! Πιστεύω ότι η μικρή οθόνη του DS εμποδίζει το μεγαλείο του παιγνιδιού.

Η συνενωση Square και Enyx ειχε τελικα στο τελος πολυ κακες επιπτωσεις στη δημιουργικοτητα και των δυο τερατων.

Διάβασα όλο το ποστ σου φίλε μου και βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσες τις απόψεις σου. Όμως θα σταθώ εδώ καθώς είναι η άποψή μου εδώ και χρόνια και όταν το αναφέρω με αποκαλούν "οπισθοδρομικό". Τελικά δεν είμαι ο μόνος που θεωρεί πως η Square-Enix έκανε κακό στην Square καθώς και στην Enix.

Όντως είναι παράξενο γιατί τα PCs είναι οι παραδοσιακοί φορείς τους. Αλλά και οι κονσόλες δεν είναι πολύ διαφορετικές από τα PCs. TO mouse λείπει μόνο

Χαχα!!! Έτσι όπως τα λες είναι! Αντί να "κονσολοποιηθούν" οι Η/Υ για να είναι πιο οικείοι στους gamers βλέπουμε ότι οι κονσόλες έχουν "υπολογιστοποιηθεί" και συνεχίζουν σε αυτό το δρόμο που χάραξαν. Άντε λίγο το Wii ξέφυγε από αυτή την εξέλιξη. Και που καταλήγουμε με αυτή την εξέλιξη? Φτιάχνουν μηχανήματα με δυνατότητες Η/Υ όμως δεν μπορούν με τίποτε να αντικαταστήσουν τους Η/Υ, ούτε καν τους υποκαθιστούν για λίγο χρονικό διάστημα, και πληρώνουμε ένα σωρό λεφτά για μηχανήματα με πολλές δυνατότητες και ποτέ δεν τις χρησιμοποιούμε.

Αχ...που ναι οι εποχές που έβαζες το cartridge στην κονσόλα και έπαιζες σε δευτερόλεπτα το παιγνίδι. Από τότε που εφευρέθηκε αυτό το "loading" στο gaming έχω σιχαθεί τα CD και κάθε είδους οπτικό δίσκο....

 

[Vetus]

Κατά τα άλλα φέρει αρκετά προβληματάκια στους μηχανισμούς του όπως: μέτρια προς κακή ΑΙ, ενοχλητικό respawn αντιπάλων...

To gameplay του sword of mana το θεωρώ εντελώς σπασμένο, μπορεί να υπάρχουν στην οθόνη 4 διαφορετικοί εχθροί που να χρειάζονται 4 διαφορετικά όπλα για να τους νικήσεις γιατί όλα τα υπόλοιπα απλα κάνουν μηδενική ζημιά, το ίδιο ισχύει και για την μαγεία απλά επι το πλείστον δεν κάνει απολύτως τίποτα.

Kι εγώ που νόμιζα ότι εγώ έπαιζα χάλια. Οπότε καλά έκανα που το παράτησα. Ούτως ιάλλως έχω ακόμα να τερματίσω το Secret of Mana (τ' οποίο ξεκίνησα πριν λίγο καιρό και το προχώρησα αρκετά) και μετά να παίξω το Seiken Densetsu 3, Legend of Mana και Secret of Evermore. Mετά από 'κει και πέρα δεν υπάρχει κανάς άλλος τίτλος στην σειρά που ν' αξίζει. Μακάρι η SquareEnix να βγάλει για το 3DS κανά νέο Seiken Densetsu της προκοπής διατηρώντας τα 2D γραφικά για τ' οποία είναι διάσημη η σειρά (ακόμα και το Children of Mana αν και μέτριο έχει υπέροχα γραφικά).

 

[cloud]

Kι εγώ που νόμιζα ότι εγώ έπαιζα χάλια. Οπότε καλά έκανα που το παράτησα. Ούτως ιάλλως έχω ακόμα να τερματίσω το Secret of Mana (τ' οποίο ξεκίνησα πριν λίγο καιρό και το προχώρησα αρκετά) και μετά να παίξω το Seiken Densetsu 3, Legend of Mana και Secret of Evermore. Mετά από 'κει και πέρα δεν υπάρχει κανάς άλλος τίτλος στην σειρά που ν' αξίζει. Μακάρι η SquareEnix να βγάλει για το 3DS κανά νέο Seiken Densetsu της προκοπής διατηρώντας τα 2D γραφικά για τ' οποία είναι διάσημη η σειρά (ακόμα και το Children of Mana αν και μέτριο έχει υπέροχα γραφικά).

Το Secret of Evermore δεν έχει σχέση με την σειρά.. Απλά πολλοί το βάζουν στην σειρά γιατί έχει αντιγράψει - πατήσει επάνω σε πολλούς μηχανισμούς από το Secret of Mana.

 

[Tupamaro]

Mιας που λένε για rpg του snes, να πως τις σύντομες εντυπώσεις μου απο το illusion of gaia που έπαιξα πρόσφατα , 15 χρόνια μετά την πρώτη φορά.

Θετικα

Γραφικά και σχεδιασμός: Πανέμορφα όπως στα περισσότερα rpg του snes,μόνο όταν βλέπεις πως παίρνει ο αέρας τα μαλλια και τα ρουχα του χαρακτήρα που εχεις, δίνει ένα χαρακτηριστικό έντονου ρεαλισμού.Υπάρχουν πανεμορφες τοποθεσίες όπως το mu ή το sky garden που τις θυμάσαι και ανατριχιάζεις, άλλες όχι τόσο ιδιαίτερες όπως η πυραμίδα ή το τείχος της κίνας αλλα γενικά έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά.

Ατμοσφαιρα: Mαγική και κάπως σκοτεινή, την βοηθά ιδιαίτερα πως οι τοποθεσίες που ταξιδεύεις είναι ιστορικές και όχι απλά φανταστικές κι έτσι δίνουν έναν τόνο πιο μυστηριακό.

Gameplay: Γρήγορο, άμεσο, όχι random encounters και λοιπές αηδίες, ο χαρακτήρας σου παίρνει δύο διαφορετικές μορφές με τις δικές του ιδιότητες, ότι πρέπει για πραγματική διασκέδαση.

Θετικά και αρνητικά

Μουσική: H μουσική είναι κι αυτή πανέμορφη και δένει τέλεια με ολόκληρο το παιχνίδι, αλλά το πρόβλημα είναι πως επαναλαμβάνεται συχνά κι έτσι δεν μπορείς να συνδέσεις μια μελώδια με ένα συγκεκριμενο κόμματί του παιχνιδιού που όταν την ξαναακούσεις θα σε κάνει να το νοσταλγήσεις.Ειδικά το χαρακτηριστικό ατμοσφαιρικό κομμάτι που πάιζει είναι ανατριχιαστικό αλλά το ακούς μετά τόσες φορές που δεν σου κάνει εντύπωση, κρίμα που δεν μπορούσαν να βρουν κι άλλες μελωδίες.Τουλάχιστον τα κεντρικά dungeon έχει το καθένα την δικιά του μουσική.

Iστορία: Όχι τίποτα τρομερό, κλασσική απλοική ιστορία για να σώσεις τον κόσμο, κάτι ερωτικές ιστορίες που δεν ενδιαφέρουν κανένα, τουλάχιστον έχει κάποια κομμάτια που απλά παρακολουθείς τους χαρακτήρες να συνομιλουν μέσα σε δύσκολες καταστάσεις, όπως όταν είναι ναυαγοί και αφημένοι στην θάλασσα, κι έτσι υπάρχει ένα μεγαλύτερο βάθος στους χαρακτήρες και κάτι διαφορετικό που σε ξαφνιάζει.Στα θετικά είναι κι όλες αυτές οι λεπτομέρειες που υπάρχουν για χαμένους πολιτισμούς που βασίζονται σε πραγματικά ευρήματα κι έτσι δίνουν καποιο ξεχωριστό στοιχείο στην πλοκή.

Αρνητικά.

Το σύστημα με τα red jewels:ΈΛΕΟΣ. Είναι αδιανόητο να περιμένεις απο κάποιον να μαζέψει όλα τα jewels που μπορεί να ειναι κρυμμένα κυριολεκτικά σε κάθε pixel της οθόνης σε ενα παιχνίδι γραμμικό που δεν μπορεις να γυρίσεις πίσω για να ψάξεις ότι σου ξέφυγε.Ο τύπος που σκέφτηκε όλο αυτό το σύστημα για να δώσει μία.. ποικιλία σε όλο το gameplay πρέπει να είναι ακρετά ηλίθιος κι έτσι ποτέ δεν είδα αυτό το επίπεδο που βρίσκεις όταν μαζέψεις και τα 50.

Δυσκολία: Εδώ υπάρχει κάτι μοναδικό, τα level ο χαρακτήρας σου δεν τα παίρνει με xp αλλά ανεβάζει διάφορα χαρακτηριστικά όταν καθαρίζει ένα δωμάτιο.Οι εχθροί δεν κάνουν respawn το οποίο μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί σου δίνει ένα αίσθημα πως καθάρισες εντελώς τον πλανήτη απο όλο το.. κακό αλλά προς το τέλος των επιπέδων έχεις πάρει τόση δύναμη που παίρνοντας και την δεύτερη μορφή απλά πετσοκόβεις για πλάκα και τα bosses τα έχεις για πρωινό.Σίγουρα άσχημος σχεδιασμός, θα πρoτiμουσα το επίπεδο δυσκολίας που υπάρχει όταν πρωτοπατάς στα dungeon, θα έπρεπε λίγο να το έχουν ισορροπήσει.

Γενικώς πρόκείται για ένα πολύ ατμοσφαιρικό παιχνίδι που σου μένει στην μνήμη με τον καλύτερο τρόπο και τα αρνητικά σβήνουν σιγά σιγά,θα το πρότεινα σε όποιον του αρέσουν τα rpg και ειδικά σε όσους δεν έχουν μπει μέσα στα βαθιά νερά του είδους γιατί είναι ότι πρέπει για μία χαλαρή και πανέμορφη gaming εμπειρία.

Στο ebay πάντως απο δημοπρασίες πάει μαζί με τον χάρτη κάπου στα 30 ευρώ που είναι πολύ καλά για την ποιότητα του και για τις τιμές που έχουν τα άλλα snes rpgs.

Εδώ κι ένα ωραίο review απο τον clanofthegreywolf.

 

[niadruru]

Περίεργο που δεν ανέφερε κανένας το Super Mario rpg. Εκτός Ευρώπης φαίνεται να χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Κάπου εκεί ψηλά με A link to the past, chrono trigger, Secret of mana και Final fantasy iii

 

[Scatman]

Για να βάλει κάποιος το Super Mario RPG στο πάνθεον των SNES RPGs θα πρέπει να είναι πρώτα Mario fan κι έπειτα RPG fan.

Κι αυτό όχι γιατί το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι μία κακοστημένη παραγωγή. Απλά είναι τόσο απλοϊκό στο gameplay, σενάριο όσο και το επίπεδο δυσκολίας του που υστερεί φανερά σε σύγκριση με κάποια άλλα της Square Soft ~κι άλλων εταιρειών~.

Μη ξεχνάμε άλλωστε πως το SNES έχει πλούσια βιβλιοθήκη με RPGs κι άρα πολλές επιλογές για διάφορα γούστα. Το στενάχωρο είναι ότι πολλά διαμαντάκια περιορίστηκαν στην Ιαπωνική αγορά ενώ θα μπορούσαν να είχαν επιτύχει μεγάλη απήχηση και στο Δυτικό κοινό.

Πάντως, σαν ιδέα να βάλεις έναν πολύ δημοφιλή videogame ήρωα στη "μοντέρνα" κατηγορία των jrpgs, ήταν μία ενδιαφέρουσα αλλαγή.