Xυμός ροδάκινο σε μεγάλες κονσέρβες και κάσες πορτοκάλια / μήλα

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Starbuck
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Καταγομαι απο την πολη του ροδακινου την Σκυδρα, οπου ειναι το μεγαλυτερο εξαγωγικο κεντρο ροδακινου στην Ελλαδα (περιπου 4 εκατ. τονους καθε χρονο σε φρεσκο και σε κομποστα) η Σκυδρα εχει περιπου 22 εργοστασια που ασχολουνται με το φρουτο αυτο απο το 1976 οπου και αρχισε η αναπτυξη και διαδοση του ροδακινου. καπου στα τελη του 80 μπηκε στο παιχνιδι η Ιταλια και η Ισπανια τοτε ηρθε και το φαινομενο του πλεονασματος του ροδακινου και αρχισε η αποσυρση στις χωματερες(τριτοκοσμικο αισχος) ακομη και σημερα το ροδακινα της Σκυδρας ειναι το ακριβοτερο στην παγκοσμια αγορα και ειναι το μονο με ποιοτητα 2 Α.μερικα ροδακινα πηγαιναν και σε ορφανοτροφεια -σχολεια -στρατο κλπ. απλα τα αγοραζε το κρατος σε πολυ καλες τιμες (αλλα και για να μειωσει το πλεονασμα και να κρατησει τις τιμες σε καλο επιπεδο)
 
πριν μερικους μηνες ειχα βαλει αυτη την φωτο

[edit] Dead pic [edit]
 
Starbuck είπε:
όχι ρε φίλε..! τρελό! πού τα βρήκες; τα πουλάς...;
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
ενας ειναι βασικα ο χυμος-κουβας.συνεχιζει να χρησιμοποιιεται ως κουβας και φυσικα οσο περναει ο καιρος σκουριαζει ολο και πιο πολυ.
 
nkarytia είπε:
Θυμάμαι που ήταν τόσο βαρύ για μένα τότε που το κυλούσα στο πεζοδρόμιο μέχρι το σπίτι :-)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Κι εγω δεν μπορουσα να το σηκωσω και το κατρακυλουσα ηταν πολυ ορεος ομως!!!Τι ωραια χρονια ρε παιδια!!!
 
Ρε παιδιά πόσο αθώα χρόνια ήταν...το σχολείο απείχε περίπου ένα χιλιόμετρο από το σπίτι και πήγαινα ΜΟΝΟΣ μου διανύοντας ουσιαστικά έναν από τους κεντρικούς δρόμους της περιοχής...φανταστείτε με να κουβαλάω και 2 τέτοια τσίγκινα δοχεία :)

Δεν ξέρω αν τα παιδιά μου πάντως(όταν έρθουν...) θα τ' αφήσω να διανύσουν το 1/20 της ίδιας διαδρομής πλέον χωρίς επιτήρηση.

Εμείς λαχταρούσαμε τέτοια δώρα απλά γιατί δεν είχαμε την δυνατότητα να πίνουμε χυμούς όπως τα παιδάκια σήμερα. Αυτό ίσχυε για το συντριπτικό ποσοστό των παιδιών της εποχής. Τελικά εμένα μου φαινόταν ή είχαν υπέροχη γεύση αυτοί οι χυμοί; Ακόμα και τώρα ο αγαπημένος μου χυμός είναι ροδάκινο...
 
Με στείλατε! Όντως σε κάποια τάξη του Δημοτικού μας είχαν δώσει τέτοιες κονσέρβες. Πρέπει να είχα πάρει μία στα χέρια και προσπαθούσα να σύρω μία κούτα με άλλες δύο μέχρι το σπίτι. Τότε έμενα στην Κω και το γεγονός είχε φανεί πολύ παράξενο σε όλους. Νομίζω ότι τελικά δε καταναλώθηκαν όλες γιατί είχαμε μία υποψία ότι ήταν για πέταμα... κλασσικοί κουτοπόνηροι έλληνες.

Θυμάται κανείς ποιά χρονιά είχε γίνει αυτό;
 
spyros_s είπε:
Ρε παιδιά πόσο αθώα χρόνια ήταν...το σχολείο απείχε περίπου ένα χιλιόμετρο από το σπίτι και πήγαινα ΜΟΝΟΣ μου διανύοντας ουσιαστικά έναν από τους κεντρικούς δρόμους της περιοχής...φανταστείτε με να κουβαλάω και 2 τέτοια τσίγκινα δοχεία :) Δεν ξέρω αν τα παιδιά μου πάντως(όταν έρθουν...) θα τ' αφήσω να διανύσουν το 1/20 της ίδιας διαδρομής πλέον χωρίς επιτήρηση.

Εμείς λαχταρούσαμε τέτοια δώρα απλά γιατί δεν είχαμε την δυνατότητα να πίνουμε χυμούς όπως τα παιδάκια σήμερα. Αυτό ίσχυε για το συντριπτικό ποσοστό των παιδιών της εποχής. Τελικά εμένα μου φαινόταν ή είχαν υπέροχη γεύση αυτοί οι χυμοί; Ακόμα και τώρα ο αγαπημένος μου χυμός είναι ροδάκινο...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Αδερφέ συμφωνώ σε όλα (μα σε όλα λέμε), εκτός από το "Ακόμα και τώρα ο αγαπημένος μου χυμός είναι ροδάκινο"

Είχα πιει τόσο πολύ ροδάκινο που το σιχάθηκα. Άσε που ήταν πηχτό πηχτό με όλη του την ουσία. Οι σημερινοί χυμοί ροδάκινο, μπροστά σε εκείνον, μοιάζουν με κατρουλιό :D

Στο δικό μας σχολείο, τα είχαν σε ένα σημείο του διαδρόμου στοιβαγμένα κι έπαιρνε όποιος ήθελε κι όσο ήθελε.

Κλασικός τρόπος κουβαλήματος επίσης, η... κλωτσοπατινάδα :D :D
 
Τί λετε βρε παιδιά? Πότε έγιναν όλα αυτά? Εμένα γιατί δεν μου έδωσαν ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ??? Σε ποιόν κόσμο ζούσα! :(
 
Dragon_K. είπε:
Στο δικό μας σχολείο, τα είχαν σε ένα σημείο του διαδρόμου στοιβαγμένα κι έπαιρνε όποιος ήθελε κι όσο ήθελε.

Κλασικός τρόπος κουβαλήματος επίσης, η... κλωτσοπατινάδα :D :D
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Στο δικό μας τα είχαν στοιβάξει στο προαύλιο από όσο θυμάμαι και οι δάσκαλοι μας προέτρεπαν να πάρουμε όσα πιο πολλά μπορούσαμε.

Ακόμη θυμάμαι τον δικό μου να γελάει βλέποντάς με να προσπαθώ να τα μετακινήσω.

Λες να ήταν σαδιστής τελικά;
 
Τον κουβάλησα τον τενεκέ με τα χεράκια μου... ήταν το '79 νομίζω...
 
Και φυσικά είχαμε και τα πλαστικά πτυσόμενα ποτηράκια στα οποία μας μοίραζαν χυμό...
 
Μήπως εννοείτε κομπόστα ροδάκινο και όχι χυμό?
 
Γευστικότατος! Θυμάμαι ήταν αρκετά πηχτός χυμός. Πολύ ανώτερος του εμπορίου!
 
Μας τους μοίραζαν κι εμάς 1982 περίπου, συσίτιο στην ουρά να πιούμε με το πλαστικό πτυσσόμενο ποτηράκι που έκλεινε ξαφνικά και χυνόταν ο χυμός ή έχανε από τις ενώσεις! Κλασικά ήμουν από τα ελάχιστα παιδιά που πηγαίναν για δέυτερη δόση, δεν είχαμε τέτοια πράγματα τότε! Ονειρεμένη γεύση!
 
[OFFTOPIC]

Νομίζω πρέπει να ανοιχτεί και ένα thread για τα πλαστικά ποτηράκια. Για το Θεό ήταν άβολα και μόλις τα ακουμπούσες ή έκλειναν ή έχαναν!

[/OFFTOPIC]
 
Πρέπει να διασώζεται ένα τέτοιο άδειο κουτί στο πατάρι του πατρικού μου. Ο χυμός θυμάμαι ότι ήταν συμπυκνωμένος και ότι τον αραιώναμε με λίγο νερό. Πάντως, και μετά την "αραίωση", παρέμενε πηχτός με έντονη γεύση την οποία είχα σιχαθεί. Να σημειωθεί ότι το "δεν θέλω να πάρω χυμό σπίτι μου" δεν αποτελούσε επιλογή. Έπρεπε με το ζόρι να τον κουβαλήσουμε σπίτι, μπας και άδειαζε ποτέ το υπόγειο του δημοτικού από τα δοχεία.

Αργότερα, στο γυμνάσιο και ίσως στο λύκειο, μοίραζαν χαρτονένια τελάρα με πορτοκάλια. Σαφώς προτιμότερα από τον χυμό ροδάκινο!
 
Πήγα για 1η φορά νηπιαγωγείο το 1984 Σεπτέμβρη και πρόλαβα τις ποδίες (Πάτρα 15ο δημοτικό) και τους χρυσούς χερουλάτους τενεκέδες με χυμό ροδάκινο (ήτανε must) αλλά νομίζω πάνω στο χρόνο καταργήθηκαν και οι ποδιές (ευτυχώς) και ο χυμός (δυστυχώς).
 
Βρε παιδια δεν μου περασε καν απο το μυαλο οτι θα υπηρχε thread γι'αυτους τους χυμους!!!!

Αν το θυμαμαι λεει!! Μαλιστα ειχα παρει δυο! Θυμαμαι οτι ειχαμε πολυ χαβαλε με τα

αλλα παιδια που τα ανεβαζαμε στην ανηφορα, και οταν εφτασα σπιτι και με ειδε

η μανα μου εμεινε με ανοιχτο το στομα! Μολις της εξηγησα με ρωτησε " θα τα πιεις;"

Φυσικα ΔΕΝ τα ηπια, ουτε εγω ουτε και κανενας αλλος κι εγιναν γλαστρες στον κηπο.

Ακομη καμια φορα η μανα μου γελαει οταν μου λεει το πως με ειδε να σκαω μυτη

στην αυλη με 2 βαρελακια στους ωμους.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα