Ξέρατε ότι....;

Αυτό που δεν ήξερα είναι πως ο παραγωγός γινότανε μην ξελογιάσει τον γιο του η Αλικη ! γι αυτό δεν πήρε τον ρολο
 
Τιμής ένεκεν στους καλλιτέχνες που έδωσαν κι αυτοί για τον αγώνα του λαού μας ..

 
Ξέρατε ότι.... (επετειακό)
 
- Ο σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης κι ο συγγραφέας Ι. Καμπανέλλης κρατήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης; 
Κι οι δυο απέφευγαν να μιλάνε για τη φρικτή εμπειρία. Ο Καμπανέλλης έγραψε χρόνια αργότερα το "Μαουτχάουζεν" που περιγράφει τις τελευταίες μέρες στο στρατόπεδο. Ο πάντα γελαστός κι αισιόδοξος Δαλιανίδης δεν έλεγε ποτέ λεπτομέρειες αυτής της τρομερής του περιπέτειας.
 
- Στη γραμμή του μετώπου βρέθηκαν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο συνθέτης Μ. Σουγιούλ, ο νομπελίστας ποιητής μας Ο. Ελύτης, ο Μάνος Κατράκης, 
ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Λυκούργος Καλλέργης, ο Α. Τερζάκης, ο Γιώργος Θεοτοκάς
 
- Ο θαλασσόλυκος ποιητής Ν. Καββαδίας απαρνήθηκε τη θάλασσα και κατετάγη στο πεζικό για να πάει στο μέτωπο.
 
 
- ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γύρισε με τη συνθηκολόγηση με βαθμό αξιωματικού. Λίγο καιρό μετά ανέβαζε παράσταση στη Θεσσαλονίκη κι όταν κάποιος Γερμανός αξιωματικός πήγε να τον συγχαρεί αρνήθηκε να του δώσει το χέρι του.
" Ήμουν ακόμη αξιωματικός του Ελληνικού στρατού. Δεν θα καταδεχομουν να δώσω το χέρι μου σε ένα Γερμανό"...θα έλεγε χρόνια μετά.
 
- ο πατέρας του Θανάση Βέγγου ήταν ανάμεσα στους αντάρτες που δώσανε μάχη για να μην καεί το ηλεκτρικό εργοστάσιο με την αποχώρηση των Γερμανών
 
- Ο Φίνος κινδύνευσε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της κατοχής. Είχε δημιουργήσει προηγούμενα με τους κατακτητές όταν γύρισε τη " Φωνή της καρδιάς". Η ταινία ήταν ένα ροματζο της εποχής ( Βεάκης, Χορν, Κ. Πάνου κ.α) ωστόσο η αίσθηση που προκάλεσε στο κοινό της Αθήνας ήταν τεράστια. Στην πρεμιέρα τους ηθοποιούς σηκώσανε στα χέρια οι θεατές. Ήταν η πρώτη ταινία του Φίνου και θεωρήθηκε πράξη αντίστασης από το λαό. Ο Φίνος συνέχιζε να κινηματογραφεί ( παράνομα) και πολλές απ' τις εικόνες που έχουμε από εκείνα τα χρόνια είναι δικές του. Για αυτό το λόγο συνελήφθη μαζί με τον πατέρα του λίγο πριν την απελευθέρωση. Ο ίδιος τη γλίτωσε, όχι όμως κι ο πατέρας του που τελικά εκτελέστηκε. 
 
- Στην τρίχα τη γλίτωσε αρκετές φορές κι ο Μ. Νικολινάκος ο οποίος έφτιαχνε τα σκίτσα της αντίστασης (!!!) Ήταν καταζητούμενος από τους Γερμανούς για αυτή του τη δράση και το βράδυ του μπλόκου της Νίκαιας το πέρασε ολόκληρο μέσα σε ένα πηγάδι (!!)
 
- Θύμα της κατοχής κι ο πανάξιος καλλιτέχνης Αττίκ. 
Την κλονισμένη του υγεία χειροτέρεψε το ξύλο που έφαγε από έναν Γερμανό στρατιώτη. Λίγο πριν την απελευθέρωση αυτοκτόνησε.
 
- Η τραγουδίστρια της Νίκης Σοφία Βέμπο γυρνούσε σε νοσοκομεία και στρατόπεδα για να τραγουδάει και να εμψυχώνει το στράτευμα. Το ίδιο έκανε κι η Άννα Καλουτά η οποία και φαίνεται ανάμεσα σε πλήθη λαού  να πανηγυρίζει σε φιλμάκι απ την απελευθέρωση. 
 
- Η κηδεία του Κωστή Παλαμά κατά την κατοχή ήταν ένα βουβό συλλαλητήριο. Πλήθος κόσμου συνόδευσε τον μεγάλο μας ποιητή στην τελευταία του κατοικία. Το φέρετρο του κουβάλησαν στους ώμους τους Έλληνες λογοτέχνες, ανάμεσα τους κι ο ποιητής Α. Σικελιανός που εκφώνησε και τον επικήδειο διαβάζοντας το συγκλονιστικό " Ηχήστε οι σάλπιγγες...... Σ  αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!" 
Μέσα στο πλήθος ήταν κι ο Ντίνος Ηλιόπουλος ( που στον πόλεμο είχε υπηρετήσει ως ασυρματιστής ) κι έγραψε για τη στιγμή:
 
" (....) Στην κηδεία του μεγάλου μας Παλαμά όλος ο εξασθενημένος λαός, σαν πείσμα της αλύγιστης συνείδησης, κάτι σαν αυτό της δικτατορίας με το Γέρο της Δημοκρατίας. Όλοι οι θεατρικοί σπουδαστές ρίχνουμε από ένα μπουκετάκι βιολέτες. Ο Γερμανός Διοικητής της Αθήνας καταθέτει ένα στεφάνι: “Deutschland zu Palamas”.Ο λογοτέχνης Κατσίμπαλης και ο συγγραφέας Δ. Γιαννουκάκης αρχίζουν να ψελλίζουν τον Εθνικό μας Ύμνο. Ακουλουθούμε όλοι βροντόφωνα. Αναταραχή στους γύρω μισθοφόρους ντυμένους ανίερα τσολιάδες. Ο Γερμανός τούς σταμάτησε με μια διαταγή του χεριού και στέκεται κι αυτός προσοχή.Για ένα λεπτό λευτερώθηκε η Ελλάδα."  
 
- Στην τρίχα τη γλίτωσε αρκετές φορές κι ο Μ. Νικολινάκος ο οποίος έφτιαχνε τα σκίτσα της αντίστασης (!!!) Ήταν καταζητούμενος από τους Γερμανούς για αυτή του τη δράση και το βράδυ του μπλόκου της Νίκαιας το πέρασε ολόκληρο μέσα σε ένα πηγάδι (!!)
 
 





Καλή επάνοδο  karapiperim  :thumbup:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
* Η Κατίνα Παξινού είναι η μόνη Ελληνίδα που έχει κερδίσει Όσκαρ; 
ΤΡΑΓΙΚΌ ΣΦΆΛΜΑ.

Όσκαρ κέρδισε κ η Ολυμπία Δουκάκη. Ομογενής κι αυτή, πιάνεται Ελληνίδα ηθοποιός. 
 
Ξέρατε ότι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έπασχε από το «σύνδρομο της Αλβανίας»;

Ως γνωστόν ο αγαπημένος αυτός ηθοποιός χαρακτηριζόταν ως μέγας λάτρης του ύπνου. Όπως ο ίδιος είχε πει: «Αρκεί να καθίσω σε μια καρέκλα και να κλείσω τα μάτια. Κοιμάμαι αμέσως, μέσα σε δευτερόλεπτα». Χαρακτηριστικά κωμικό είναι μάλιστα το γεγονός όπου ξημερώματα 21ης Απριλίου 1967, ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος κοιμάται στο σπίτι του στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας (από όπου έχουν περάσει όλα τα τανκ από κάτω), από τον ύπνο δεν έχει αντιληφθεί τίποτα, ξυπνάει την επόμενη μέρα 22 Απριλίου καθώς τον παίρνει η αδερφή του στο τηλέφωνο από την Αμερική προκειμένου να μάθει τι έχει γίνει, και εκείνος δεν είχε καταλάβει τίποτα! (σ.σ. Το περιστατικό αυτό το είχε αναφέρει ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος στην εκπομπή «Φώτα πορείας» της Έλενας Ακρίτα).

Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι η ευκολία του αυτή στον ύπνο δεν ήταν τίποτα άλλο από ψυχο-παθολογικό αίτιο, κατάλοιπό από τον πόλεμο του 1940, όπου ο ηθοποιός πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας.  


Το τι ήταν το «σύνδρομο της Αλβανίας», το είχε εξηγήσει ο ίδιος στην εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού «Το πορτρέτο της Πέμπτης»:

«Οσοι τηλεθέατες μας βλέπουν και πολέμησαν  στην Αλβανία, έχουνε..Το σύνδρομο της Αλβανίας είναι το εξής: περπατούσαμε μέρα-νύχτα χιλιόμετρα ατελείωτα. Την ημέρα κρυφά για τα αεροπλάνα και τα βράδια πορείες κανονικά. Οποιος είχε κοντά του μουλάρια ήταν ευτυχής. Το σύνταγμα μας, μας είχε τελευταίο λόχο, 6ο λόχο, και πίσω από τον λόχο ερχόντουσαν τα μουλάρια. Μερόνυχτα ολόκληρα, κατάκοποι, να περπατάμε. Τι γίνεται λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση: την νύχτα, πιάνεσαι από την ουρά του μουλαριού, περπατάς με  κλειστά τα ματιά και ήσυχος οτι σε πάει το μουλάρι, αλλά εσύ κοιμάσαι! Περπατάς κανονικά και κοιμάσαι! Χτυπαει η σάλπιγγα για στάση, σταματάει το μουλάρι, κάνεις δυο βήματα έξω απο το μουλάρι, πέφτεις χάμω και όμως κοιμάσαι παλι επιτόπου αμέσως και δεν προφταίνεις να σκεφτείς τίποτα. Όταν χτυπούσε πάλι η σάλπιγγα για συγκέντρωση, πεταγόμασταν επάνω με τον ήχο της σάλπιγγας, πιανόμασταν πάλι από τα μουλάρια και συνεχιζόταν ξανά ο ύπνος με κλειστά τα μάτια, περπατώντας με την ουρά του μουλαριού!».






Ουσιαστικά λοιπόν είναι η αντίδραση-αυθυποβολή του οργανισμού στην ανάγκη του για ξεκούραση, παρόλο που το σώμα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κινητική δραστηριότητα.  Έκτοτε στη ζωή του, κάθε φορά που ήταν κουρασμένος και άυπνος αρκετές μέρες ιδίως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων…κοιμόταν όρθιος κυριολεκτικά εξαίτιας του συνδρόμου της Αλβανίας.

Ως προς αυτό, στην ίδια εκπομπή συνεχίζει και αναφέρει:

«Κάποιο διάστημα είχα γυρίσματα συγχρόνως για 6 ταινίες, συν το θέατρο με θίασο Βέμπο-Σταυρίδη-Παπαγιαννόπουλο. Από το σπίτι περνούσα, επί 8-9 μέρες, μόνο για να ξυριστώ και να πλυθώ. Και έφευγα τρεχάλα. Στο σκηνικό του θεάτρου κοιμόμουνα.  Πίσω από την πόρτα είχα μια καρέκλα και έλεγα στον οδηγό σκηνής «ξύπνα με όταν πει την τάδε φράση για να μπω και πες μου τι είπε». Καθόμουν στην καρέκλα και κοιμόμουν. Ένα βράδυ λοιπόν, όπως παίζαμε με τον Νίκο (σ.σ. τον Σταυρίδη), είχαμε ένα διάλογο στη δεύτερη πράξη, και όπως τα λέγαμε και τον κοιτούσα, τον κοίτουσα, και έπαθα πάνω στη σκηνή το σύνδρομο της Αλβανίας. Είμαι όρθιος, τον ακούω, μου μιλάει, εγώ με τα μάτια ανοιχτά αλλά κοιμάμαι! Στην σκηνή απάνω την ώρα της παράστασης! Σε κάποια στιγμή, γέρνω και πέφτω και με πιάνει ο Σταυρίδης. Συνήλθα αμέσως, του λέω: που είμαστε; τι λέγαμε;; Και μου λέει ο Σταυρίδης: τι να πούμε; τώρα…κοιμόμαστε!!!»








 

 
Ξέρατε ότι.....

- Η Μαρία Σόκαλη είχε κάποτε ερωτευτεί τον συμπρωταγωνιστή της στο θέατρο και κατά πολύ μεγαλύτερο της Γιώργο Φούντα;

- Ο Γιώργος Τζαβέλας είχε γίνει έξαλλος όταν ο Σακελλάριος γύρισε το " Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο"΄; Τον κατηγόρησε πως του έκλεψε την ιδέα καθώς κι εκείνος ήθελε να γυρίσει ταινία με λατερνατζή. 

- Η ταινία του Καψάσκη " εξωτικές βιταμίνες" είχε αρχικά τον τίτλο " ερωτικές βιταμίνες"; Ο τίτλος άλλαξε όταν η λογοκρισία ειδοποίησε τον σκηνοθέτη πως αν δεν το αλλάζει θα χαρακτήριζαν το έργο " ακατάλληλον δια ανηλίκους". 
 

- Η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου ήταν αρχικά να πρωταγωνιστήσει στη "μουσίτσα"; Ήταν όμως η εποχή που η ίδια αμφιταλαντεύονταν αν έπρεπε να αφήσει το σινεμά οπότε αρνήθηκε και το ρόλο πήρε η Αλίκη και Ρίκο Ρίκο ρικοκό τα άλλα γνωστά..
 
- Στενή φιλία που κράτησε χρόνια συνέδεε το Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Βαγγέλη Πλοιο;
 
Ξέρατε ότι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έπασχε από το «σύνδρομο της Αλβανίας»;

Ως γνωστόν ο αγαπημένος αυτός ηθοποιός χαρακτηριζόταν ως μέγας λάτρης του ύπνου. Όπως ο ίδιος είχε πει: «Αρκεί να καθίσω σε μια καρέκλα και να κλείσω τα μάτια. Κοιμάμαι αμέσως, μέσα σε δευτερόλεπτα». Χαρακτηριστικά κωμικό είναι μάλιστα το γεγονός όπου ξημερώματα 21ης Απριλίου 1967, ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος κοιμάται στο σπίτι του στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας (από όπου έχουν περάσει όλα τα τανκ από κάτω), από τον ύπνο δεν έχει αντιληφθεί τίποτα, ξυπνάει την επόμενη μέρα 22 Απριλίου καθώς τον παίρνει η αδερφή του στο τηλέφωνο από την Αμερική προκειμένου να μάθει τι έχει γίνει, και εκείνος δεν είχε καταλάβει τίποτα! (σ.σ. Το περιστατικό αυτό το είχε αναφέρει ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος στην εκπομπή «Φώτα πορείας» της Έλενας Ακρίτα).

Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι η ευκολία του αυτή στον ύπνο δεν ήταν τίποτα άλλο από ψυχο-παθολογικό αίτιο, κατάλοιπό από τον πόλεμο του 1940, όπου ο ηθοποιός πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας.  

Το τι ήταν το «σύνδρομο της Αλβανίας», το είχε εξηγήσει ο ίδιος στην εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού «Το πορτρέτο της Πέμπτης»:

«Οσοι τηλεθέατες μας βλέπουν και πολέμησαν  στην Αλβανία, έχουνε..Το σύνδρομο της Αλβανίας είναι το εξής: περπατούσαμε μέρα-νύχτα χιλιόμετρα ατελείωτα. Την ημέρα κρυφά για τα αεροπλάνα και τα βράδια πορείες κανονικά. Οποιος είχε κοντά του μουλάρια ήταν ευτυχής. Το σύνταγμα μας, μας είχε τελευταίο λόχο, 6ο λόχο, και πίσω από τον λόχο ερχόντουσαν τα μουλάρια. Μερόνυχτα ολόκληρα, κατάκοποι, να περπατάμε. Τι γίνεται λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση: την νύχτα, πιάνεσαι από την ουρά του μουλαριού, περπατάς με  κλειστά τα ματιά και ήσυχος οτι σε πάει το μουλάρι, αλλά εσύ κοιμάσαι! Περπατάς κανονικά και κοιμάσαι! Χτυπαει η σάλπιγγα για στάση, σταματάει το μουλάρι, κάνεις δυο βήματα έξω απο το μουλάρι, πέφτεις χάμω και όμως κοιμάσαι παλι επιτόπου αμέσως και δεν προφταίνεις να σκεφτείς τίποτα. Όταν χτυπούσε πάλι η σάλπιγγα για συγκέντρωση, πεταγόμασταν επάνω με τον ήχο της σάλπιγγας, πιανόμασταν πάλι από τα μουλάρια και συνεχιζόταν ξανά ο ύπνος με κλειστά τα μάτια, περπατώντας με την ουρά του μουλαριού!».

Ουσιαστικά λοιπόν είναι η αντίδραση-αυθυποβολή του οργανισμού στην ανάγκη του για ξεκούραση, παρόλο που το σώμα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κινητική δραστηριότητα.  Έκτοτε στη ζωή του, κάθε φορά που ήταν κουρασμένος και άυπνος αρκετές μέρες ιδίως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων…κοιμόταν όρθιος κυριολεκτικά εξαίτιας του συνδρόμου της Αλβανίας.

Ως προς αυτό, στην ίδια εκπομπή συνεχίζει και αναφέρει:

«Κάποιο διάστημα είχα γυρίσματα συγχρόνως για 6 ταινίες, συν το θέατρο με θίασο Βέμπο-Σταυρίδη-Παπαγιαννόπουλο. Από το σπίτι περνούσα, επί 8-9 μέρες, μόνο για να ξυριστώ και να πλυθώ. Και έφευγα τρεχάλα. Στο σκηνικό του θεάτρου κοιμόμουνα.  Πίσω από την πόρτα είχα μια καρέκλα και έλεγα στον οδηγό σκηνής «ξύπνα με όταν πει την τάδε φράση για να μπω και πες μου τι είπε». Καθόμουν στην καρέκλα και κοιμόμουν. Ένα βράδυ λοιπόν, όπως παίζαμε με τον Νίκο (σ.σ. τον Σταυρίδη), είχαμε ένα διάλογο στη δεύτερη πράξη, και όπως τα λέγαμε και τον κοιτούσα, τον κοίτουσα, και έπαθα πάνω στη σκηνή το σύνδρομο της Αλβανίας. Είμαι όρθιος, τον ακούω, μου μιλάει, εγώ με τα μάτια ανοιχτά αλλά κοιμάμαι! Στην σκηνή απάνω την ώρα της παράστασης! Σε κάποια στιγμή, γέρνω και πέφτω και με πιάνει ο Σταυρίδης. Συνήλθα αμέσως, του λέω: που είμαστε; τι λέγαμε;; Και μου λέει ο Σταυρίδης: τι να πούμε; τώρα…κοιμόμαστε!!!»

 
Έχει αναφερθεί σε αφιερωματική εκπομπή στην τηλεόραση από τον ανιψιό του αν δεν κάνω λάθος ότι τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 δεν άκουσε και δεν κατάλαβε τίποτα από τα τανκς που διέσχισαν τη Λεωφ. Αλεξάνδρας, επί της οποίας έμενε τότε γιατί κοιμόταν βαθιά όπως συνήθως. Η αδελφή του έχοντας μάθει τα "νέα" του τηλεφωνούσε ανήσυχη όλο το πρωί και αυτός απλώς συνέχιζε τον ύπνο του. Όταν επιτέλους σηκώθηκε προς το μεσημέρι και σήκωσε το τηλέφωνο ακούγοντας την αδελφή του έντρομη να του λέει ότι ανησύχησε γιατί ήξερε ότι τα τανκς πέρασαν μπροστά από το σπίτι του, της απάντησε: "Τανκς? Δεν άκουσα τίποτα! Κοιμόμουν παιδί μου!"
 
Ξέρατε ότι.... 

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος κατά δήλωση του ήταν ο πρώτος ερμηνευτής του Μάνου Χατζιδάκι; 

Γράφει στην αυτοβιογραφία του:

"Στο “Πένθος”** εγώ είχα ένα ρολάκι όπου τραγουδούσα τέσσερις στίχους του νεαρού Μάνου Χατζιδάκι που ντεμπουτάριζε τότε. Καμαρώνω, λοιπόν, για την τιμή που είμαι ο πρώτος του τραγουδιστής. Και ο μόνος που δεν του εμπιστεύτηκε τίποτ’ άλλο."

** Πρόκειται για το γνωστό έργο "Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" που ανέβηκε το 1945

Πάντως μάλλον υπερέβαλε ο Ντίνος, ίσως λόγω μετριοφροσύνης. Ο Χατζιδάκις του εμπιστεύθηκε τουλάχιστον ένα ακόμη κομμάτι που τραγουδά με την Καρέζη στο Κοροϊδάκι της Δεσποινίδος, απ ότι τουλάχιστον θυμάμαι.
 
Ξερατε οτι....;

Ο Ανδρεας Ντουζος εκτος απο ηθοποιος υπηρξε και χορευτης; Τον βλεπουμε μαλιστα και σε ενα χορευτικο νουμερο στην ταινια Το κοριτσι της γειτονιας, κυριολεκτικα αγνωριστο.
 
Μηπως γιατι σκηνοθετης ηταν -ο συζηγος της - Ορεστης Λασκος στις ταινιες του οποιου ηταν σχεδον μονιμως πρωταγωνιστρια (1958-68)και ο οποιος ενδεχομενως θα μπορουσε (ακομα) να την "επιβαλει" και μαλιστα ,οπως η ιδια μαλιστα επιθυμουσε ,δηλαδη ως μητρια ?????

vanessa είπε:
Η ταινία «Για ποιον χτυπά η κουδούνα», με πρωταγωνιστές τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τον Κώστα Βουτσά. Οι γυναίκες που πλαισίωναν τους δυο ηθοποιούς ήταν η Μπεάτα Ασημακοπούλου και η Νόρα Βαλσάμη, που έπαιζαν το ρόλο της μητριάς και της κόρης. Ο ρόλος όμως, είχε γραφτεί αρχικά για σχέση μητέρας και κόρης και όχι μητριάς.

Η Μπεάτα Ασημακοπούλου, μόλις διάβασε το σενάριο, δέχτηκε να συμμετάσχει με τον όρο να μην παίξει την μητέρα της Βαλσάμη, επειδή τότε ήταν πολύ νέα και δεν ήθελε να υποδυθεί ρόλους μεγαλύτερων γυναικών. Μπεάτα Ασημακοπούλου και Νόρα Βαλσάμη στην ταινία «Για ποιν χτυπά η κουδούνα» Αντιθέτως, δυο χρόνια πριν, το 1966 η 33χρονη Μαίρη Χρονοπούλου είχε δεχτεί ευχαρίστως να υποδυθεί την μητέρα της 24χρονης Ζωής Λάσκαρη στην ταινία «Δάκρυα για την Ηλέκτρα»!... 
προέλευση  >>>  http://www.mixanitouxronou.gr/i-apagogi-tis-vougiouklaki-apo-ton-iliopoulo-ke-ton-panteli-zervo-i-apotichia-tis-kiras-mas-tis-mamis-ke-i-diafimistiki-fotografisi-tis-karezi-me-to-alithino-tis-nifiko-foto-vinteo/
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ξέρατε ότι....

Οι τρεις από τις συνολικά τέσσερις συζύγους του Αλέκου Αλεξανδράκη ήταν αλλοδαπές; 

Μια εξ αυτών κι η μητέρα των παιδιών του. 

( Κι έχει και μια σκηνή στην Ιταλίδα που αναρωτιέται ποια ξένη μπορεί να νιώσει τον πόνου σου... χιχιχι)
 
Ξέρατε ότι....

Οι τρεις από τις συνολικά τέσσερις συζύγους του Αλέκου Αλεξανδράκη ήταν αλλοδαπές; 

Μια εξ αυτών κι η μητέρα των παιδιών του. 

( Κι έχει και μια σκηνή στην Ιταλίδα που αναρωτιέται ποια ξένη μπορεί να νιώσει τον πόνου σου... χιχιχι)
Βρε, τον ατιμο! Που τις γνωρισε ολες αυτες; Καμακι στις τουριστριες εκανε; :)
 
Ε ήταν ασυγκράτητος ο Αλέκος.. έχει πει σχετικά κι ο Παντελής ο Παλιερακης θαρρώ... 
 
Ξέρατε ότι

Στο θεατρικό έργο Μαριχούνα στοπ (πριν γίναι ταινία) ήταν αρχικά να τραγουδήσει ο Γιώργος Νταλάρας αλλά αυτός αρνήθηκε και έτσι έγινε η πρόταση στον Τόλη Βοσκόπουλο. Η  Ελένη Ανουσάκη αποκαλύπτει :

https://www.fthis.gr/videos/elenh-anoysakh-h-apisteyth-apokalypsh-gia-to-marixoyana-stop
 
Ξέρετε ότι......
 
Στην εποχή μας δημοσιεύονται ψευδείς ειδήσεις κι ανακρίβειες με τα καντάρια; 
Καλά το ξέρετε... 
 
 
Δημοσιεύθηκε εχθές το παρακάτω άρθρο 
 
 
 
https://www.altsantiri.gr/politismos/to-politiko-chnari-toy-alekoy-alexandraki/
για τη ζωή και τη δράση του Αλέκου Αλεξανδράκη. Θα ήθελα να επισημάνω τα λάθη του άρθρου γιατί παρά είναι πολλά για άρθρο ολίγων παραγράφων....
Έχουμε και λέμε:
 
1.  επιχείρησε την πρώτη – και τελευταία – σκηνοθετική του προσπάθεια



 Ο Αλεξανδράκης δεν έχει στο ενεργητικό του ως σκηνοθέτης μόνο τη Συνοικία. Έχει και το Θρίαμβο. 


 
 
2. Δανείζεται, χρεώνεται, στριμώχνεται. Αλλά η ταινία ολοκληρώνεται, ντυμένη από τους μαγικούς ήχους του Μίκη και την επιβλητική φωνή του Γρηγόρη Μπιθικότση.
Η προβολή της ταινίας, η οποία λογοκρίθηκε άγρια και πήρε άδεια, διακόπηκε στην πρεμιέρα από την αστυνομία Όταν προβλήθηκε ξανά, κάποιες εβδομάδες μετά, ύστερα από παρέμβαση του ίδιου του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στον οποίον προσέτρεξε ο Αλεξανδράκης, η οικονομική καταστροφή είχε επέλθει.

Έχω κι αλλού διαβάσει πως ο ηθοποιός επωμίστηκε όλο το οικονομικό βάρος της ταινίας και πως του δημιούργησε αβάσταχτα χρέη. Η τότε σύζυγος όμως και συμπρωταγωνίστρια του ( αλλά και υπεύθυνη παραγωγής της ταινίας) δίνει μια κάπως διαφορετική εκδοχή. Γράφει η Αλίκη Γεωργούλη:

(...) Αυτός ήταν ο άνθρωπος που μας βοήθησε να κάνουμε τη " Συνοικία το όνειρο"

 (σημείωση:η Γεωργούλη τον έλεγε Νικ το πλήρες όνομα του ήταν Νισσημ Αχλαντεφ).

Κρυφά... έτρεμε μην το μάθει ο Καραμανλής πως βοηθάει τους κομμουνιστές και του κλείσει το εργοστάσιο. (...) Η αλήθεια ήταν πως ήταν αμερόληπτος. Του διαβάσαμε ένα μυθιστόρημα του Κοτζιά, μερικά ποιήματα του Λειβαδίτη και του άρεσαν. Και το σενάριο της Συνοικίας του άρεσε. Θα έδινε τα χρήματα για να γυριστεί η ταινία μόνο που δεν έπρεπε κανείς να το μάθει. Ενα εκατομμύριο τετρακόσσιες εβδομήντα δύο χιλιάδες κόστισε. Τότε, το 1960. Σχεδόν τα διπλά λεφτά απ όσα κόστιζαν οι ταινίες της Βουγιουκλάκη. Εγώ θα ήμουν η υπεύθυνη και διαχειρίστρια. Ο Κοτζιάς έβαλε υποθήκη το σπίτι του και τσόνταρε κι αυτός σα μέτοχος(.....)

Όλα τα ανατολικά κράτη την αγοράσανε. Απο εκεί βγήκαν τα λεφτά. Πήρε πίσω ο Κοτζιάς τα δικά του. Τα πήρε κι ο Αλχάντεφ και πια δεν ήθελε άλλα. Μου χάρισε τα υπόλοιπα κέρδη.......

Απο τον Λένιν στο Βερσάτσε, Αλίκη Γεωργούλη, Εκδόσεις Κάκτος.

Απ όσο ξέρω μετά το διαζύγιο τους οι δύο ηθοποιοί βρέθηκαν σε διαμάχη για τα δικαιώματα της ταινίας τα οποία τελικά πήρε η Γεωργούλη. Σε κάθε περίπτωση καλά είναι να ακούγονται και οι δύο εκδοχές.

 
3. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης υπήρξε ο απόλυτος ζεν πρεμιέ από την πρώτη του εμφάνιση το 1954 στην Επίδαυρο, 

 
 
Αυτά είναι πασίγνωστα πράγματα. Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση ήταν το '49 με τον θίασο της Κατερίνας στη " Φθινοπωρινή παλίρροια" και μέχρι το '54 που λέει ο δημοσιογράφος εδώ είχε γυρίσει τουλάχιστον 8 ταινίες, με μια πρόχειρη αναζήτηση στη Βικιπαιδεια. 
 
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ξέρατε ότι.......

Ο Βασίλης Λογοθετίδης υπήρξε παντρεμένος;

Διαβάζουμε στη Μηχανή του Χρόνου πως : Στη ζωή του όμως δεν ήταν κοινωνικός. Δεν παντρεύτηκε, ούτε απέκτησε παιδιά και τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έμενε μόνος του στο Παλιό Φάληρο.... Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-vasilis-logothetidis-vrethike-sto-theatro-kata-lathos-epidi-den-iche-stegi-ke-anazitouse-katafigio-pethane-monos-stin-kidia-tou-omos-egine-laiko-sillalitirio/

Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο Λογοθετίδης όχι μόνο υπήρξε παντρεμένος αλλά κι ο γάμος του έληξε με μια τραγωδία. 

Ο μεγάλος μας κωμικός ως γνωστόν γεννήθηκε  στη Θράκη αλλά μεγάλωσε στην Πόλη. Εκεί ερωτεύτηκε μια νεαρή κοπέλα την οποία συνάντησε ξανά μετά από πολλά χρόνια στην Αθήνα όταν ο ίδιος ήταν πλέον απο τους πιο γνωστούς κωμικούς μαζί με τον Αργυρόπουλο, τον Νέζερ κλπ. 

Με την κοπέλα αυτήν τελικώς παντρεύτηκαν. Ο ηθοποιός θέλησε κάποτε να της κάνει δώρο ένα αυτοκίνητο ( σπανιότατα την εποχή εκείνη, κι αν πεις για τις γυναίκες ακόμα πιο πολύ) και της πήρε ένα δάσκαλο να την μάθει να οδηγεί.

Η κοπέλα σύντομα δημιούργησε σχέση με τον δάσκαλο κι αποφάσισαν απο κοινού να αυτοκτονήσουν. Κατά την απόπειρα ο νεαρός σωφέρ αυτοκτόνησε τελικώς ενώ η ίδια κατέληξε σε νοσοκομείο, όπου ο Λογοθετίδης παρότι την χώρισε της παραστάθηκε μέχρι την πλήρη αποκατάσταση της. 

Οι δημοσιογράφοι της εποχής από σεβασμό στον καλλιτέχνη δε δημοσίευσαν το όνομα του ηθοποιού, κι ανέφεραν στις ειδήσεις την κοπέλα με το πατρωνυμικό της. 

Η ιστορία - αν και γνωστή στα καλλιτεχνικά και δημοσιογραφικά πηγαδάκια- δημοσιεύθηκε τελικώς με ονοματεπώνυμα μετά το θάνατο του μεγάλου κωμικού.
 
Το εχω ξαναγραψει: Δεν αποτελει εγκυρη πηγη πληροφοριων η υπερτιμημενη Μηχανη του χρονου. Περαν αυτου, και σε προσωπικο επιπεδο, δεν συμπαθω το συγκεκριμενο σαϊτ.
 
Ξέρατε ότι Η Βούλα Ζουμπουλάκη είχε πρωταγωνιστήσει στην ταινία "όχι κύριε Τζόνσον". Σε συνέντευξή της είχε αναφέρει ότι όταν της είχαν προτείνει τον ρόλο της είχαν πει ότι τα τραγούδια της ταινίας θα τα τραγουδούσε η Δούκισσα (θα την ντουμπλάρισε η Δούκισσα δηλαδή). Αυτή τότε απάντησε "τότε φέρτε την Δούκισσα να παίξει"

Πηγή

https://wetube.eu/v_BJQ/
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και τι ομορφη γυναικα η Βουλα! Χαρμα οφθαλμων.
 
Όντως η Ζουμπουλάκη ήταν αρχοντική και όμορφη. 

Στη Στέλλα την επέβαλε η Μερκούρη με την οποία ήταν στενές φίλες. Ο Κακογιάννης λέει πως έπαιζε κάπως ενοχικά το ρόλο της μπουζουξούς, ήταν έξω απο την ιδιοσυγκρασία της, παρόλα αυτά ήταν πολύ καλή. 

Δε νομίζω πως είναι θέμα συγκεκριμένων σελίδων. Έχω βρει σχεδόν σε όλες ανακρίβειες. Κατά καιρούς θα ανεβάζω. 

Η ιστορία του Λογοθετίδη μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που δεν είναι γνωστή λόγω του μεγέθους του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.

Δεν την έχω βρει πουθενά, όχι μόνο στη Μηχανή, δημοσιευμένη - εννοώ τον σύγχρονο Τύπο- . 

Δεν πειράζει, θα γίνουμε το Φορουμ των αποκλειστικοτήτων!!!! 

Καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία..
 
Πίσω
Μπλουζα