Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Σημείωση: This feature may not be available in some browsers.
- Στην τρίχα τη γλίτωσε αρκετές φορές κι ο Μ. Νικολινάκος ο οποίος έφτιαχνε τα σκίτσα της αντίστασης (!!!) Ήταν καταζητούμενος από τους Γερμανούς για αυτή του τη δράση και το βράδυ του μπλόκου της Νίκαιας το πέρασε ολόκληρο μέσα σε ένα πηγάδι (!!)
ΤΡΑΓΙΚΌ ΣΦΆΛΜΑ.* Η Κατίνα Παξινού είναι η μόνη Ελληνίδα που έχει κερδίσει Όσκαρ;
Έχει αναφερθεί σε αφιερωματική εκπομπή στην τηλεόραση από τον ανιψιό του αν δεν κάνω λάθος ότι τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 δεν άκουσε και δεν κατάλαβε τίποτα από τα τανκς που διέσχισαν τη Λεωφ. Αλεξάνδρας, επί της οποίας έμενε τότε γιατί κοιμόταν βαθιά όπως συνήθως. Η αδελφή του έχοντας μάθει τα "νέα" του τηλεφωνούσε ανήσυχη όλο το πρωί και αυτός απλώς συνέχιζε τον ύπνο του. Όταν επιτέλους σηκώθηκε προς το μεσημέρι και σήκωσε το τηλέφωνο ακούγοντας την αδελφή του έντρομη να του λέει ότι ανησύχησε γιατί ήξερε ότι τα τανκς πέρασαν μπροστά από το σπίτι του, της απάντησε: "Τανκς? Δεν άκουσα τίποτα! Κοιμόμουν παιδί μου!"Ξέρατε ότι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έπασχε από το «σύνδρομο της Αλβανίας»;
Ως γνωστόν ο αγαπημένος αυτός ηθοποιός χαρακτηριζόταν ως μέγας λάτρης του ύπνου. Όπως ο ίδιος είχε πει: «Αρκεί να καθίσω σε μια καρέκλα και να κλείσω τα μάτια. Κοιμάμαι αμέσως, μέσα σε δευτερόλεπτα». Χαρακτηριστικά κωμικό είναι μάλιστα το γεγονός όπου ξημερώματα 21ης Απριλίου 1967, ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος κοιμάται στο σπίτι του στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας (από όπου έχουν περάσει όλα τα τανκ από κάτω), από τον ύπνο δεν έχει αντιληφθεί τίποτα, ξυπνάει την επόμενη μέρα 22 Απριλίου καθώς τον παίρνει η αδερφή του στο τηλέφωνο από την Αμερική προκειμένου να μάθει τι έχει γίνει, και εκείνος δεν είχε καταλάβει τίποτα! (σ.σ. Το περιστατικό αυτό το είχε αναφέρει ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος στην εκπομπή «Φώτα πορείας» της Έλενας Ακρίτα).
Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι η ευκολία του αυτή στον ύπνο δεν ήταν τίποτα άλλο από ψυχο-παθολογικό αίτιο, κατάλοιπό από τον πόλεμο του 1940, όπου ο ηθοποιός πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας.
Το τι ήταν το «σύνδρομο της Αλβανίας», το είχε εξηγήσει ο ίδιος στην εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού «Το πορτρέτο της Πέμπτης»:
«Οσοι τηλεθέατες μας βλέπουν και πολέμησαν στην Αλβανία, έχουνε..Το σύνδρομο της Αλβανίας είναι το εξής: περπατούσαμε μέρα-νύχτα χιλιόμετρα ατελείωτα. Την ημέρα κρυφά για τα αεροπλάνα και τα βράδια πορείες κανονικά. Οποιος είχε κοντά του μουλάρια ήταν ευτυχής. Το σύνταγμα μας, μας είχε τελευταίο λόχο, 6ο λόχο, και πίσω από τον λόχο ερχόντουσαν τα μουλάρια. Μερόνυχτα ολόκληρα, κατάκοποι, να περπατάμε. Τι γίνεται λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση: την νύχτα, πιάνεσαι από την ουρά του μουλαριού, περπατάς με κλειστά τα ματιά και ήσυχος οτι σε πάει το μουλάρι, αλλά εσύ κοιμάσαι! Περπατάς κανονικά και κοιμάσαι! Χτυπαει η σάλπιγγα για στάση, σταματάει το μουλάρι, κάνεις δυο βήματα έξω απο το μουλάρι, πέφτεις χάμω και όμως κοιμάσαι παλι επιτόπου αμέσως και δεν προφταίνεις να σκεφτείς τίποτα. Όταν χτυπούσε πάλι η σάλπιγγα για συγκέντρωση, πεταγόμασταν επάνω με τον ήχο της σάλπιγγας, πιανόμασταν πάλι από τα μουλάρια και συνεχιζόταν ξανά ο ύπνος με κλειστά τα μάτια, περπατώντας με την ουρά του μουλαριού!».
Ουσιαστικά λοιπόν είναι η αντίδραση-αυθυποβολή του οργανισμού στην ανάγκη του για ξεκούραση, παρόλο που το σώμα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κινητική δραστηριότητα. Έκτοτε στη ζωή του, κάθε φορά που ήταν κουρασμένος και άυπνος αρκετές μέρες ιδίως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων…κοιμόταν όρθιος κυριολεκτικά εξαίτιας του συνδρόμου της Αλβανίας.
Ως προς αυτό, στην ίδια εκπομπή συνεχίζει και αναφέρει:
«Κάποιο διάστημα είχα γυρίσματα συγχρόνως για 6 ταινίες, συν το θέατρο με θίασο Βέμπο-Σταυρίδη-Παπαγιαννόπουλο. Από το σπίτι περνούσα, επί 8-9 μέρες, μόνο για να ξυριστώ και να πλυθώ. Και έφευγα τρεχάλα. Στο σκηνικό του θεάτρου κοιμόμουνα. Πίσω από την πόρτα είχα μια καρέκλα και έλεγα στον οδηγό σκηνής «ξύπνα με όταν πει την τάδε φράση για να μπω και πες μου τι είπε». Καθόμουν στην καρέκλα και κοιμόμουν. Ένα βράδυ λοιπόν, όπως παίζαμε με τον Νίκο (σ.σ. τον Σταυρίδη), είχαμε ένα διάλογο στη δεύτερη πράξη, και όπως τα λέγαμε και τον κοιτούσα, τον κοίτουσα, και έπαθα πάνω στη σκηνή το σύνδρομο της Αλβανίας. Είμαι όρθιος, τον ακούω, μου μιλάει, εγώ με τα μάτια ανοιχτά αλλά κοιμάμαι! Στην σκηνή απάνω την ώρα της παράστασης! Σε κάποια στιγμή, γέρνω και πέφτω και με πιάνει ο Σταυρίδης. Συνήλθα αμέσως, του λέω: που είμαστε; τι λέγαμε;; Και μου λέει ο Σταυρίδης: τι να πούμε; τώρα…κοιμόμαστε!!!»
Μηπως γιατι σκηνοθετης ηταν -ο συζηγος της - Ορεστης Λασκος στις ταινιες του οποιου ηταν σχεδον μονιμως πρωταγωνιστρια (1958-68)και ο οποιος ενδεχομενως θα μπορουσε (ακομα) να την "επιβαλει" και μαλιστα ,οπως η ιδια μαλιστα επιθυμουσε ,δηλαδη ως μητρια ?????
προέλευση >>> http://www.mixanitouxronou.gr/i-apagogi-tis-vougiouklaki-apo-ton-iliopoulo-ke-ton-panteli-zervo-i-apotichia-tis-kiras-mas-tis-mamis-ke-i-diafimistiki-fotografisi-tis-karezi-me-to-alithino-tis-nifiko-foto-vinteo/vanessa είπε:Η ταινία «Για ποιον χτυπά η κουδούνα», με πρωταγωνιστές τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τον Κώστα Βουτσά. Οι γυναίκες που πλαισίωναν τους δυο ηθοποιούς ήταν η Μπεάτα Ασημακοπούλου και η Νόρα Βαλσάμη, που έπαιζαν το ρόλο της μητριάς και της κόρης. Ο ρόλος όμως, είχε γραφτεί αρχικά για σχέση μητέρας και κόρης και όχι μητριάς.
Η Μπεάτα Ασημακοπούλου, μόλις διάβασε το σενάριο, δέχτηκε να συμμετάσχει με τον όρο να μην παίξει την μητέρα της Βαλσάμη, επειδή τότε ήταν πολύ νέα και δεν ήθελε να υποδυθεί ρόλους μεγαλύτερων γυναικών. Μπεάτα Ασημακοπούλου και Νόρα Βαλσάμη στην ταινία «Για ποιν χτυπά η κουδούνα» Αντιθέτως, δυο χρόνια πριν, το 1966 η 33χρονη Μαίρη Χρονοπούλου είχε δεχτεί ευχαρίστως να υποδυθεί την μητέρα της 24χρονης Ζωής Λάσκαρη στην ταινία «Δάκρυα για την Ηλέκτρα»!...
Βρε, τον ατιμο! Που τις γνωρισε ολες αυτες; Καμακι στις τουριστριες εκανε;Ξέρατε ότι....
Οι τρεις από τις συνολικά τέσσερις συζύγους του Αλέκου Αλεξανδράκη ήταν αλλοδαπές;
Μια εξ αυτών κι η μητέρα των παιδιών του.
( Κι έχει και μια σκηνή στην Ιταλίδα που αναρωτιέται ποια ξένη μπορεί να νιώσει τον πόνου σου... χιχιχι)