Η σφραγιδα του Θεου. Ενταξει, πρωταγωνιστει η λατρεια, οποτε δεν υπηρχε περιπτωση να μην πω εστω μια καλη κουβεντα.
Εχω δει ολες τις ταινιες του αγαπημενου μου Νικου Ξανθοπουλου και δηλωνω πως αυτη ειναι η καλυτερη του. Μελο μεν, αλλα χωρις να ειναι τραβηγμενο απο τα μαλλια. Μια ομορφη ιστορια παλιας βεντετας, με πολυ αισθημα, ανατροπες και ενα υπεροχο φιναλε.
Ο Ξανθοπουλος κανει ο,τι καλυτερο μπορει ερμηνευτικα. Ουτως η αλλως ποτε δεν τον θεωρησα σπουδαιο ηθοποιο.
Υπεροχες ερμηνειες εχουμε ομως απο τον μεγαλο Μανο Κατρακη και την Κατερινα Βασιλακου που για μενα ηταν εξαιρετικη ηθοποιος. Η ταινια υπαρχει στο ΥΤ σε πεντακαθαρη εικονα και ειναι μια αληθινη απολαυση. 8.
Το τρελοκοριτσο. Μια σαχλουτσικη αισθηματικη κομεντι, ολοδροση ομως, αθωα και αγαπημενη. Η Τζενη Καρεζη γλυκυτατη και σε ενα ρολο στον οποιο καμια αλλη πρωταγωνιστρια δε θα ταιριαζε τοσο: Σνομπ, ατιθαση και πολυ χαριτωμενη. Η ερμηνεια της ο,τι καλυτερο θα μπορουσαμε να δουμε. 8.
Εγκλημα στο Κολωνακι. Μαρης, Νικολινακος, Κοντου. Τι συνδυασμος! Εχω μεγαλη αγαπη στα αστυνομικα και αυτο ειναι ενα απο τα καλυτερα. Οχι το πιο αγαπημενο μου, αλλα η ατμοσφαιρα του απο μονη της και ολη η αυρα του '50 μου ειναι αρκετα. 7.
Ο Ηλιας του 16ου. Ποτε δεν ημουν θαυμαστρια του Κωστα Χατζηχρηστου, αλλα εδω οφειλω να πω πως ο ανθρωπος εκανε την κινηματογραφικη ερμηνεια της ζωης του. Το σεναριο εντελως πρωτοτυπο και πανεξυπνο απο τον Αλεκο Σακελλαριο και ολοι οι ηθοποιοι διαλεχτοι και διαλεγμενοι ενας - ενας. Αν αυτη δεν ειναι η τελεια κωμωδια, τοτε ποια αλλη θα ηταν; 10.
Εραστες του ονειρου. Εχω γραψει πολλες φορες οτι το κιτσαριο του '70 ειναι κατι που μου ανακατευει τα σωθικα και αυτη η ταινια το προβαλλει στο ζενιθ του. Περαν αυτου, σεναριακα μιλαμε για σουργελο. Μη μιλησω για την εμφανιση του πρωταγωνιστικου ζευγους και φανω πολυ κακια. Εχω δει την ταινια αρκετες φορες στη ζωη μου, αλλα τα τελευταια χρονια μου ειναι αδυνατον να την παρακολουθησω. Μαζι με μια - δυο ακομα τη θεωρω απο τις χειροτερες του Φινου. Ο βαθμος μου θα ηταν σιγουρα 0, αλλα λογω του αγαπημενου μου τραγουδιου Για σενανε που λατρεψα, της βαζω 1. Και προσπαθω να ξεχασω οτι μαζι με τον Παπαμιχαηλ "τραγουδαει" και η Ζωη.
Το ξυλο βγηκε απ' τον παραδεισο. Ταινια σταθμος. Ποσο και ποσοι σημαντικοι ηθοποιοι παιζουν μεσα! Ακομα και οι τεταρτορολιστες ειναι καταπληκτικοι και προσεκτικα διαλεγμενοι. Η Αλικη δροσερη σαν ζουμερο φρουτο δινει μια ερμηνεια θαυμασια αφηνοντας με αφωνη. Ποσο υπεροχη ηταν! Ποσο μοναδικη στο ρολο της! Τι ζωντανια, τι μπριο, τι τσαχπινια! Για μενα αξιζε βραβειο. Το ξυλο πρεπει να φτιαχτηκε με πολλη αγαπη και μερακι, αλλιως δεν μπορω να εξηγησω ενα τετοιο αποτελεσμα. Μαζι με ολα τα αλλα, η ταινια αποτελει και μια γλυκια αναποληση στα νιατα και τα σχολικα χρονια, ενα σημειο αναφορας σε κατι που οι περισσοτεροι απο εμας το θυμομαστε παντα με νοσταλγια. 10.
