Η Τρούμπα ανέκαθεν κέντριζε το ενδιαφέρον των συγγραφέων-σεναριογράφων λόγω της περιθωριακής και αμαρτωλής ζωής της. Ήταν ένα «πιασάρικο» θέμα για σενάριο ελληνικής ταινίας καθώς η ζωή της Τρούμπας ήταν ταμπού για την κοινωνία της εποχής εκείνης.
Πολλές οι ταινίες με θέμα τα κορίτσια των σπιτιών και των καμπαρέ του λιμανιού. «Λόλα», «Κόκκινα Φανάρια», «Καλώς ήρθε το δολάριο», «Το κάθαρμα», «Η Αγνή του λιμανιού», «Τρούμπα του ΄67», «Ποτέ την Κυριακή» είναι μερικές από τις πιο γνωστές.
Η αληθινή Τρούμπα
Τα πλατιά όρια της Τρούμπας προσδιορίζονται ανάμεσα στις δυο εκκλησίες του λιμανιού, τον Αγ.Νικόλαο και τον Αγ.Σπυρίδωνα. Η καρδιά όμως της τότε κακόφημης και αμαρτωλής συνοικίας περιοριζόταν στους παράλληλους δρόμους Νοταρά – Φίλωνος και στους κάθετους αυτών Φιλελλήνων – Σκουζέ - 2ας Μεραρχίας - Μπουμπουλίνας. Στην Νοταρά βρίσκονταν τα «σπίτια» και στην Φίλωνος τα καμπαρέ και τα ξενοδοχεία. Στους υπόλοιπους δρόμους η συνοικία ήταν κατοικήσιμη. Υπήρχαν γραφεία, καταστήματα, αλλά και σπίτια με οικογένειες που αναγκάζονταν να τοποθετούν στις εξώπορτες ταμπέλες «Εδώ μένει οικογένεια», προκειμένου οι ναύτες/πελάτες να μην μπερδεύονται.
Αυθεντική φωτό από την Τρούμπα.
Οδός Νοταρά (με κατεύθυνση προς τον Αγ.Νικόλαο). Κατά μήκος του δρόμου, κι από τις δύο πλευρές, τα σπίτια με τα κόκκινα φαναριά στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο. Διακρίνεται η γωνία με την Φιλελλήνων και στο βάθος η Χαρ.Τρικούπη
Αυθεντική φωτό από την Τρούμπα.
Οδός Σκουζέ στο ύψος της Φίλωνος. Αριστερά διακρίνεται το Μέγαρο Ποτόγλου, όπου στο ισόγειο φιλοξενούσε καμπαρέ και μπαρ και στους επάνω ορόφους το περιβόητο ξενοδοχείο "Σικάγο". Αμέσως μετά η οδός Νοταρά, η οδός Κολοκοτρώνη και στο βάθος (με το λεωφορείο) η τότε λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου και σημερινή Ηρώων Πολυτεχνείου.
Το πασίγνωστο μπαρ Puerto Rico, γνωστό για την Δέσποινα την "βιτριολίστρια". Ιερόδουλος και ερωμένη του ιδιοκτήτη, του έριξε βιτριόλι στο πρόσωπο από ερωτική αντιζηλία, επειδή εκείνος ήταν "προστάτης" κι σε άλλες κοπέλες της Τρούμπας.
Το περιβόητο μπαρ John Bull ιδιοκτησίας του Γιώργου Βεϊζαδέ, εγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν μαζί με την σύζυγο του Αντιγόνη "σιδέρωσαν" την ανήλικη υπηρέτρια τους Σπυριδούλα
πηγή φωτογραφίας pinterest
Επίσημα δηλωμένες ήταν γύρω στις 500 κοπέλες, είτε ως αρτίστες στα καμπαρέ είτε ως ιερόδουλες στα 57 περίπου καταγεγραμμένα σπίτια, οι οποίες περνούσαν υποχρεωτικά κάθε βδομάδα από ιατρική εξέταση. Ωστόσο υπήρχαν και οι «καλντεριμιτζούδες» δηλαδή οι αδήλωτες που έκαναν πιάτσα στο πεζοδρόμιο ή σε κρυφά αδήλωτα σπίτια και τις κυνηγούσε η αστυνομία. Κάθε φορά που έφτανε ο αμερικάνικος στόλος, ο αριθμός των κοριτσιών εκτοξευόταν στις 2.000! Όχι μόνο από «καλντεριμιτζούδες» αλλά και από ευυπόληπτες κυρίες, παντρεμένες, αρραβωνιασμένες ακόμη και χήρες, που πήγαιναν κρυφά αυτές τις μέρες στην Τρούμπα να βγάλουν χρήματα.
Argentina, Puerto Rico, Milano, John Bull, 45 Γιάννηδες, Tony's bar, Maxim, Mulin Roose, Βrasil, Κit-Kat, California, International, Miami ήταν μερικά από τα πιο γνωστά καμπαρέ. Παράλληλα υπήρχαν και 3 κινηματογράφοι ακατάλληλου περιεχομένου: Φως, Ολύμπικ και Ηλύσια.
Ο κινηματογράφος Ολύμπικ υπάρχει μέχρι σήμερα.
Η αληθινή Τρούμπα και ο ελληνικός κινηματογράφος
Τα κορίτσια της Τρούμπας στην πλειοψηφία τους ήταν από την επαρχία. Τα σενάρια των ελληνικών ταινιών ήταν εμπνευσμένα από τις αληθινές ζωές τους.
Ως επί το πλείστον κορίτσια που είχαν φύγει από το χωριό για να εργαστούν ως εσώκλειστες υπηρέτριες σε Αθηναϊκά σπίτια, άβγαλτες και μόνες, ήταν τα εύκολα θύματα επιτήδειων αγαπητικών, οι οποίοι πουλώντας τους ψεύτικες ελπίδες γάμου τις έβγαζαν στο πεζοδρόμιο (σ.σ. Η Μαρίνα-Κ.Χέλμη από τα "Κόκκινα Φανάρια" με τον σωματέμπορο-αγαπητικό της Ντορή. Ομοίως η Ελένη-Τ.Καρέζη στην ίδια ταινία αναφέρεται ότι ήταν θύμα ενός αγαπητικού, που την εγκατέλειψε στο ξενοδοχείο του Γ.Φούντα).
Αλλά και κορίτσια που οι ίδιοι οι γονείς για κάποιο λόγο είχαν διώξει από το σπίτι, κατέληγαν για επιβίωση στην Τρούμπα (σ.σ. Η Λόλα-Τ.Καρέζη της ομώνυμης ταινίας και η σχέση με τον πατέρα της τον οποίο υποδυόταν ο Π.Ζερβός. Ομοίως η Φούλα-Τ.Καρέζη απο τα "Ναυάγια ζωής").
Ωστόσο υπήρχαν και κοπέλες που ζούσαν από αυτό το επάγγελμα, παρουσιάζοντας ψεύτικη εργασία στο οικείο περιβάλλον τους (σ.σ. Η Λίζα-Ν.Λινάρδου από το "Καλώς ήρθε το δολλάριο", στην γειτονιά είχε διαδώσει οτι εργαζόταν σε θέατρο. Η Αννα-Ε.Χατζηαργύρη στο "Σκότωσα για το παιδί μου" όπου τα παιδιά της πίστευαν πως δουλεύει ως νυχτερινή νοσοκόμα).
Φυσικά κανένα από τα κορίτσια δεν αποκάλυπτε ποτέ το αληθινό όνομα, όλες εργάζονταν με ψευδώνυμα και μάλιστα δισύλλαβα: Πίτσα, Κίτσα, Λίτσα, Ρίτσα, Σούλα, Τούλα, Κούλα, Βούλα, Ρούλα, Γιούλα, Λένα, Λίζα, Τζίνα, Τζένη, Μαίρη, Καίτη, Μπέμπα, Μπουμπού κ.α.
Αρκετές είχαν αποκτήσει κι παιδιά, νόθα φυσικά (σ.σ. Η περίπτωση της Αννας-Α.Λαδικού στα "Κόκκινα Φανάρια". Επίσης η Χριστίνα-Γ.Μαυροπούλου στο "Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα"). Το παιδί ήταν κρυμμένο από το περιβάλλον της Τρούμπας γιατί και το ίδιο δεν έπρεπε να γνωρίζει ότι η μητέρα του έκανε αυτό το επάγγελμα. Τα παιδιά συνήθως, είτε τα είχαν εσώκλειστα σε οικοτροφεία, είτε σε ανάδοχη οικογένεια εμπιστοσύνης η οποία αναλάμβανε την ανατροφή, φυσικά με το αζημίωτο.
Η Τρούμπα έκλεισε το 1967 επι δημαρχίας Σκυλίτση. Τα κορίτσια της σκορπίστηκαν, άλλες σε δηλωμένα «σπίτια» της Αθήνας και άλλες κρυφά σε δικά τους παράνομα «σπίτια».
Η ταινία που γυρίστηκε στην Τρούμπα ήταν το «Κάθαρμα» με τον Γ.Φουντα και την Μ.Κοντού. Αλλά φυσικά όχι μέσα στην καρδιά της κακόφημης συνοικίας. Οι σκηνές γυρίστηκαν περιμετρικά της Τρούμπας δηλαδή Ακτή Μιαούλη, Ακτή Ξαβερίου (Καρβουνιάρικα) και για τις ανάγκες του καμπαρέ χρησιμοποιήθηκε μόνο το εξωτερικό του μπαρ «45 Γιάννηδες» που βρισκόταν στην 2ας Μεραρχίας, ενώ το εσωτερικό ήταν ντεκόρ στο στούντιο.
Η «Λόλα», τα «Κόκκινα Φανάρια», το «Καλώς ήρθε το δολάριο» και οι λοιπές ταινίες ΔΕΝ γυρίστηκαν στην Τρούμπα. Πρώτα από όλα είναι φανερό, παρατηρώντας τις σκηνές, ότι τα σπίτια και τα καμπαρέ ήταν στημένα ντεκόρ από φελιζόλ.
Δεύτερον ήταν άκρως επικίνδυνο το περιβάλλον των συγκεκριμένων δρόμων ώστε να γίνονται γυρίσματα στους φυσικούς χώρους με τους μεθυσμένους ναύτες, τους καυγάδες και τα μαχαιρώματα ανάμεσα σε σωματέμπορους και προστάτες.
Τρίτον υπάρχουν οι συνεντέυξεις των ίδιων των συντελεστών (Ε.Ανουσάκη, Α.Λαδικού κ.α.) που πιστοποιούν περί των γυρισμάτων στα studios.
Η ψεύτικη Τρούμπα για τις ανάγκες της "Λόλας"
Η ψεύτικη Τρούμπα για το "Καλώς ήρθε το δολάριο"
Η ψεύτικη Τρούμπα για τα "Κόκκινα φανάρια"
Το πιο κραυγαλέο από τα λάθη είναι η ταύτιση ενός μπαλκονιού σε διατηρητέο σπίτι της οδού Νοταρά να παρουσιάζεται ως δήθεν το μπαλκόνι του Γ.Φούντα στα «Κόκκινα Φανάρια». Πέρα από το γεγονός ότι το μπαλκόνι της ταινίας «βγάζει μάτι» ότι είναι ψεύτικο, δεν υπάρχει καμία απολύτως ομοιότητα!
Πολλές οι ταινίες με θέμα τα κορίτσια των σπιτιών και των καμπαρέ του λιμανιού. «Λόλα», «Κόκκινα Φανάρια», «Καλώς ήρθε το δολάριο», «Το κάθαρμα», «Η Αγνή του λιμανιού», «Τρούμπα του ΄67», «Ποτέ την Κυριακή» είναι μερικές από τις πιο γνωστές.
Η αληθινή Τρούμπα
Τα πλατιά όρια της Τρούμπας προσδιορίζονται ανάμεσα στις δυο εκκλησίες του λιμανιού, τον Αγ.Νικόλαο και τον Αγ.Σπυρίδωνα. Η καρδιά όμως της τότε κακόφημης και αμαρτωλής συνοικίας περιοριζόταν στους παράλληλους δρόμους Νοταρά – Φίλωνος και στους κάθετους αυτών Φιλελλήνων – Σκουζέ - 2ας Μεραρχίας - Μπουμπουλίνας. Στην Νοταρά βρίσκονταν τα «σπίτια» και στην Φίλωνος τα καμπαρέ και τα ξενοδοχεία. Στους υπόλοιπους δρόμους η συνοικία ήταν κατοικήσιμη. Υπήρχαν γραφεία, καταστήματα, αλλά και σπίτια με οικογένειες που αναγκάζονταν να τοποθετούν στις εξώπορτες ταμπέλες «Εδώ μένει οικογένεια», προκειμένου οι ναύτες/πελάτες να μην μπερδεύονται.
Αυθεντική φωτό από την Τρούμπα.
Οδός Νοταρά (με κατεύθυνση προς τον Αγ.Νικόλαο). Κατά μήκος του δρόμου, κι από τις δύο πλευρές, τα σπίτια με τα κόκκινα φαναριά στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο. Διακρίνεται η γωνία με την Φιλελλήνων και στο βάθος η Χαρ.Τρικούπη
Αυθεντική φωτό από την Τρούμπα.
Οδός Σκουζέ στο ύψος της Φίλωνος. Αριστερά διακρίνεται το Μέγαρο Ποτόγλου, όπου στο ισόγειο φιλοξενούσε καμπαρέ και μπαρ και στους επάνω ορόφους το περιβόητο ξενοδοχείο "Σικάγο". Αμέσως μετά η οδός Νοταρά, η οδός Κολοκοτρώνη και στο βάθος (με το λεωφορείο) η τότε λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου και σημερινή Ηρώων Πολυτεχνείου.
Το πασίγνωστο μπαρ Puerto Rico, γνωστό για την Δέσποινα την "βιτριολίστρια". Ιερόδουλος και ερωμένη του ιδιοκτήτη, του έριξε βιτριόλι στο πρόσωπο από ερωτική αντιζηλία, επειδή εκείνος ήταν "προστάτης" κι σε άλλες κοπέλες της Τρούμπας.
Το περιβόητο μπαρ John Bull ιδιοκτησίας του Γιώργου Βεϊζαδέ, εγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν μαζί με την σύζυγο του Αντιγόνη "σιδέρωσαν" την ανήλικη υπηρέτρια τους Σπυριδούλα
πηγή φωτογραφίας pinterestΕπίσημα δηλωμένες ήταν γύρω στις 500 κοπέλες, είτε ως αρτίστες στα καμπαρέ είτε ως ιερόδουλες στα 57 περίπου καταγεγραμμένα σπίτια, οι οποίες περνούσαν υποχρεωτικά κάθε βδομάδα από ιατρική εξέταση. Ωστόσο υπήρχαν και οι «καλντεριμιτζούδες» δηλαδή οι αδήλωτες που έκαναν πιάτσα στο πεζοδρόμιο ή σε κρυφά αδήλωτα σπίτια και τις κυνηγούσε η αστυνομία. Κάθε φορά που έφτανε ο αμερικάνικος στόλος, ο αριθμός των κοριτσιών εκτοξευόταν στις 2.000! Όχι μόνο από «καλντεριμιτζούδες» αλλά και από ευυπόληπτες κυρίες, παντρεμένες, αρραβωνιασμένες ακόμη και χήρες, που πήγαιναν κρυφά αυτές τις μέρες στην Τρούμπα να βγάλουν χρήματα.
Argentina, Puerto Rico, Milano, John Bull, 45 Γιάννηδες, Tony's bar, Maxim, Mulin Roose, Βrasil, Κit-Kat, California, International, Miami ήταν μερικά από τα πιο γνωστά καμπαρέ. Παράλληλα υπήρχαν και 3 κινηματογράφοι ακατάλληλου περιεχομένου: Φως, Ολύμπικ και Ηλύσια.
Ο κινηματογράφος Ολύμπικ υπάρχει μέχρι σήμερα.
Η αληθινή Τρούμπα και ο ελληνικός κινηματογράφος
Τα κορίτσια της Τρούμπας στην πλειοψηφία τους ήταν από την επαρχία. Τα σενάρια των ελληνικών ταινιών ήταν εμπνευσμένα από τις αληθινές ζωές τους.
Ως επί το πλείστον κορίτσια που είχαν φύγει από το χωριό για να εργαστούν ως εσώκλειστες υπηρέτριες σε Αθηναϊκά σπίτια, άβγαλτες και μόνες, ήταν τα εύκολα θύματα επιτήδειων αγαπητικών, οι οποίοι πουλώντας τους ψεύτικες ελπίδες γάμου τις έβγαζαν στο πεζοδρόμιο (σ.σ. Η Μαρίνα-Κ.Χέλμη από τα "Κόκκινα Φανάρια" με τον σωματέμπορο-αγαπητικό της Ντορή. Ομοίως η Ελένη-Τ.Καρέζη στην ίδια ταινία αναφέρεται ότι ήταν θύμα ενός αγαπητικού, που την εγκατέλειψε στο ξενοδοχείο του Γ.Φούντα).
Αλλά και κορίτσια που οι ίδιοι οι γονείς για κάποιο λόγο είχαν διώξει από το σπίτι, κατέληγαν για επιβίωση στην Τρούμπα (σ.σ. Η Λόλα-Τ.Καρέζη της ομώνυμης ταινίας και η σχέση με τον πατέρα της τον οποίο υποδυόταν ο Π.Ζερβός. Ομοίως η Φούλα-Τ.Καρέζη απο τα "Ναυάγια ζωής").
Ωστόσο υπήρχαν και κοπέλες που ζούσαν από αυτό το επάγγελμα, παρουσιάζοντας ψεύτικη εργασία στο οικείο περιβάλλον τους (σ.σ. Η Λίζα-Ν.Λινάρδου από το "Καλώς ήρθε το δολλάριο", στην γειτονιά είχε διαδώσει οτι εργαζόταν σε θέατρο. Η Αννα-Ε.Χατζηαργύρη στο "Σκότωσα για το παιδί μου" όπου τα παιδιά της πίστευαν πως δουλεύει ως νυχτερινή νοσοκόμα).
Φυσικά κανένα από τα κορίτσια δεν αποκάλυπτε ποτέ το αληθινό όνομα, όλες εργάζονταν με ψευδώνυμα και μάλιστα δισύλλαβα: Πίτσα, Κίτσα, Λίτσα, Ρίτσα, Σούλα, Τούλα, Κούλα, Βούλα, Ρούλα, Γιούλα, Λένα, Λίζα, Τζίνα, Τζένη, Μαίρη, Καίτη, Μπέμπα, Μπουμπού κ.α.
Αρκετές είχαν αποκτήσει κι παιδιά, νόθα φυσικά (σ.σ. Η περίπτωση της Αννας-Α.Λαδικού στα "Κόκκινα Φανάρια". Επίσης η Χριστίνα-Γ.Μαυροπούλου στο "Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα"). Το παιδί ήταν κρυμμένο από το περιβάλλον της Τρούμπας γιατί και το ίδιο δεν έπρεπε να γνωρίζει ότι η μητέρα του έκανε αυτό το επάγγελμα. Τα παιδιά συνήθως, είτε τα είχαν εσώκλειστα σε οικοτροφεία, είτε σε ανάδοχη οικογένεια εμπιστοσύνης η οποία αναλάμβανε την ανατροφή, φυσικά με το αζημίωτο.
Η Τρούμπα έκλεισε το 1967 επι δημαρχίας Σκυλίτση. Τα κορίτσια της σκορπίστηκαν, άλλες σε δηλωμένα «σπίτια» της Αθήνας και άλλες κρυφά σε δικά τους παράνομα «σπίτια».
Η ταινία που γυρίστηκε στην Τρούμπα ήταν το «Κάθαρμα» με τον Γ.Φουντα και την Μ.Κοντού. Αλλά φυσικά όχι μέσα στην καρδιά της κακόφημης συνοικίας. Οι σκηνές γυρίστηκαν περιμετρικά της Τρούμπας δηλαδή Ακτή Μιαούλη, Ακτή Ξαβερίου (Καρβουνιάρικα) και για τις ανάγκες του καμπαρέ χρησιμοποιήθηκε μόνο το εξωτερικό του μπαρ «45 Γιάννηδες» που βρισκόταν στην 2ας Μεραρχίας, ενώ το εσωτερικό ήταν ντεκόρ στο στούντιο.
Η «Λόλα», τα «Κόκκινα Φανάρια», το «Καλώς ήρθε το δολάριο» και οι λοιπές ταινίες ΔΕΝ γυρίστηκαν στην Τρούμπα. Πρώτα από όλα είναι φανερό, παρατηρώντας τις σκηνές, ότι τα σπίτια και τα καμπαρέ ήταν στημένα ντεκόρ από φελιζόλ.
Δεύτερον ήταν άκρως επικίνδυνο το περιβάλλον των συγκεκριμένων δρόμων ώστε να γίνονται γυρίσματα στους φυσικούς χώρους με τους μεθυσμένους ναύτες, τους καυγάδες και τα μαχαιρώματα ανάμεσα σε σωματέμπορους και προστάτες.
Τρίτον υπάρχουν οι συνεντέυξεις των ίδιων των συντελεστών (Ε.Ανουσάκη, Α.Λαδικού κ.α.) που πιστοποιούν περί των γυρισμάτων στα studios.
Η ψεύτικη Τρούμπα για τις ανάγκες της "Λόλας"
Η ψεύτικη Τρούμπα για το "Καλώς ήρθε το δολάριο"
Η ψεύτικη Τρούμπα για τα "Κόκκινα φανάρια"
Το πιο κραυγαλέο από τα λάθη είναι η ταύτιση ενός μπαλκονιού σε διατηρητέο σπίτι της οδού Νοταρά να παρουσιάζεται ως δήθεν το μπαλκόνι του Γ.Φούντα στα «Κόκκινα Φανάρια». Πέρα από το γεγονός ότι το μπαλκόνι της ταινίας «βγάζει μάτι» ότι είναι ψεύτικο, δεν υπάρχει καμία απολύτως ομοιότητα!
Τελευταία επεξεργασία:
_wM%2B(Copy).jpg)
) ούτε πολύ λιγότερο θα έφτανε κοντά στα Όσκαρ της πουριτανικής Αμερικής.
