Η Τρούμπα του Πειραιά και οι ελληνικές ταινίες

hannele

RetroMasteR
Joined
2 Νοέ 2013
Μηνύματα
2.617
Αντιδράσεις
4.736
Η Τρούμπα ανέκαθεν κέντριζε το ενδιαφέρον των συγγραφέων-σεναριογράφων λόγω της περιθωριακής και αμαρτωλής ζωής της. Ήταν ένα «πιασάρικο» θέμα για σενάριο ελληνικής ταινίας καθώς η ζωή της Τρούμπας ήταν ταμπού για την κοινωνία της εποχής εκείνης.
Πολλές οι ταινίες με θέμα τα κορίτσια των σπιτιών και των καμπαρέ του λιμανιού. «Λόλα», «Κόκκινα Φανάρια», «Καλώς ήρθε το δολάριο», «Το κάθαρμα», «Η Αγνή του λιμανιού», «Τρούμπα του ΄67», «Ποτέ την Κυριακή» είναι μερικές από τις πιο γνωστές.

Η αληθινή Τρούμπα
Τα πλατιά όρια της Τρούμπας προσδιορίζονται ανάμεσα στις δυο εκκλησίες του λιμανιού, τον Αγ.Νικόλαο και τον Αγ.Σπυρίδωνα. Η καρδιά όμως της τότε κακόφημης και αμαρτωλής συνοικίας περιοριζόταν στους παράλληλους δρόμους Νοταρά – Φίλωνος και στους κάθετους αυτών Φιλελλήνων – Σκουζέ - 2ας Μεραρχίας - Μπουμπουλίνας. Στην Νοταρά βρίσκονταν τα «σπίτια» και στην Φίλωνος τα καμπαρέ και τα ξενοδοχεία. Στους υπόλοιπους δρόμους η συνοικία ήταν κατοικήσιμη. Υπήρχαν γραφεία, καταστήματα, αλλά και σπίτια με οικογένειες που αναγκάζονταν να τοποθετούν στις εξώπορτες ταμπέλες «Εδώ μένει οικογένεια», προκειμένου οι ναύτες/πελάτες να μην μπερδεύονται.
4.png


Αυθεντική φωτό από την Τρούμπα.
Οδός Νοταρά (με κατεύθυνση προς τον Αγ.Νικόλαο). Κατά μήκος του δρόμου, κι από τις δύο πλευρές, τα σπίτια με τα κόκκινα φαναριά στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο. Διακρίνεται η γωνία με την Φιλελλήνων και στο βάθος η Χαρ.Τρικούπη
1.jpg


Αυθεντική φωτό από την Τρούμπα.
Οδός Σκουζέ στο ύψος της Φίλωνος. Αριστερά διακρίνεται το Μέγαρο Ποτόγλου, όπου στο ισόγειο φιλοξενούσε καμπαρέ και μπαρ και στους επάνω ορόφους το περιβόητο ξενοδοχείο "Σικάγο". Αμέσως μετά η οδός Νοταρά, η οδός Κολοκοτρώνη και στο βάθος (με το λεωφορείο) η τότε λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου και σημερινή Ηρώων Πολυτεχνείου.
2.jpg


Το πασίγνωστο μπαρ Puerto Rico, γνωστό για την Δέσποινα την "βιτριολίστρια". Ιερόδουλος και ερωμένη του ιδιοκτήτη, του έριξε βιτριόλι στο πρόσωπο από ερωτική αντιζηλία, επειδή εκείνος ήταν "προστάτης" κι σε άλλες κοπέλες της Τρούμπας.
9.png


Το περιβόητο μπαρ John Bull ιδιοκτησίας του Γιώργου Βεϊζαδέ, εγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν μαζί με την σύζυγο του Αντιγόνη "σιδέρωσαν" την ανήλικη υπηρέτρια τους Σπυριδούλα
5.jpg πηγή φωτογραφίας pinterest

Επίσημα δηλωμένες ήταν γύρω στις 500 κοπέλες, είτε ως αρτίστες στα καμπαρέ είτε ως ιερόδουλες στα 57 περίπου καταγεγραμμένα σπίτια, οι οποίες περνούσαν υποχρεωτικά κάθε βδομάδα από ιατρική εξέταση. Ωστόσο υπήρχαν και οι «καλντεριμιτζούδες» δηλαδή οι αδήλωτες που έκαναν πιάτσα στο πεζοδρόμιο ή σε κρυφά αδήλωτα σπίτια και τις κυνηγούσε η αστυνομία. Κάθε φορά που έφτανε ο αμερικάνικος στόλος, ο αριθμός των κοριτσιών εκτοξευόταν στις 2.000! Όχι μόνο από «καλντεριμιτζούδες» αλλά και από ευυπόληπτες κυρίες, παντρεμένες, αρραβωνιασμένες ακόμη και χήρες, που πήγαιναν κρυφά αυτές τις μέρες στην Τρούμπα να βγάλουν χρήματα.
Argentina, Puerto Rico, Milano, John Bull, 45 Γιάννηδες, Tony's bar, Maxim, Mulin Roose, Βrasil, Κit-Kat, California, International, Miami ήταν μερικά από τα πιο γνωστά καμπαρέ. Παράλληλα υπήρχαν και 3 κινηματογράφοι ακατάλληλου περιεχομένου: Φως, Ολύμπικ και Ηλύσια.

Ο κινηματογράφος Ολύμπικ υπάρχει μέχρι σήμερα.
3.jpg 3.jpg


Η αληθινή Τρούμπα και ο ελληνικός κινηματογράφος
Τα κορίτσια της Τρούμπας στην πλειοψηφία τους ήταν από την επαρχία. Τα σενάρια των ελληνικών ταινιών ήταν εμπνευσμένα από τις αληθινές ζωές τους.
Ως επί το πλείστον κορίτσια που είχαν φύγει από το χωριό για να εργαστούν ως εσώκλειστες υπηρέτριες σε Αθηναϊκά σπίτια, άβγαλτες και μόνες, ήταν τα εύκολα θύματα επιτήδειων αγαπητικών, οι οποίοι πουλώντας τους ψεύτικες ελπίδες γάμου τις έβγαζαν στο πεζοδρόμιο (σ.σ. Η Μαρίνα-Κ.Χέλμη από τα "Κόκκινα Φανάρια" με τον σωματέμπορο-αγαπητικό της Ντορή. Ομοίως η Ελένη-Τ.Καρέζη στην ίδια ταινία αναφέρεται ότι ήταν θύμα ενός αγαπητικού, που την εγκατέλειψε στο ξενοδοχείο του Γ.Φούντα).
Αλλά και κορίτσια που οι ίδιοι οι γονείς για κάποιο λόγο είχαν διώξει από το σπίτι, κατέληγαν για επιβίωση στην Τρούμπα (σ.σ. Η Λόλα-Τ.Καρέζη της ομώνυμης ταινίας και η σχέση με τον πατέρα της τον οποίο υποδυόταν ο Π.Ζερβός. Ομοίως η Φούλα-Τ.Καρέζη απο τα "Ναυάγια ζωής").
Ωστόσο υπήρχαν και κοπέλες που ζούσαν από αυτό το επάγγελμα, παρουσιάζοντας ψεύτικη εργασία στο οικείο περιβάλλον τους (σ.σ. Η Λίζα-Ν.Λινάρδου από το "Καλώς ήρθε το δολλάριο", στην γειτονιά είχε διαδώσει οτι εργαζόταν σε θέατρο. Η Αννα-Ε.Χατζηαργύρη στο "Σκότωσα για το παιδί μου" όπου τα παιδιά της πίστευαν πως δουλεύει ως νυχτερινή νοσοκόμα).
Φυσικά κανένα από τα κορίτσια δεν αποκάλυπτε ποτέ το αληθινό όνομα, όλες εργάζονταν με ψευδώνυμα και μάλιστα δισύλλαβα: Πίτσα, Κίτσα, Λίτσα, Ρίτσα, Σούλα, Τούλα, Κούλα, Βούλα, Ρούλα, Γιούλα, Λένα, Λίζα, Τζίνα, Τζένη, Μαίρη, Καίτη, Μπέμπα, Μπουμπού κ.α.
Αρκετές είχαν αποκτήσει κι παιδιά, νόθα φυσικά (σ.σ. Η περίπτωση της Αννας-Α.Λαδικού στα "Κόκκινα Φανάρια". Επίσης η Χριστίνα-Γ.Μαυροπούλου στο "Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα"). Το παιδί ήταν κρυμμένο από το περιβάλλον της Τρούμπας γιατί και το ίδιο δεν έπρεπε να γνωρίζει ότι η μητέρα του έκανε αυτό το επάγγελμα. Τα παιδιά συνήθως, είτε τα είχαν εσώκλειστα σε οικοτροφεία, είτε σε ανάδοχη οικογένεια εμπιστοσύνης η οποία αναλάμβανε την ανατροφή, φυσικά με το αζημίωτο.
Η Τρούμπα έκλεισε το 1967 επι δημαρχίας Σκυλίτση. Τα κορίτσια της σκορπίστηκαν, άλλες σε δηλωμένα «σπίτια» της Αθήνας και άλλες κρυφά σε δικά τους παράνομα «σπίτια».

Η ταινία που γυρίστηκε στην Τρούμπα ήταν το «Κάθαρμα» με τον Γ.Φουντα και την Μ.Κοντού. Αλλά φυσικά όχι μέσα στην καρδιά της κακόφημης συνοικίας. Οι σκηνές γυρίστηκαν περιμετρικά της Τρούμπας δηλαδή Ακτή Μιαούλη, Ακτή Ξαβερίου (Καρβουνιάρικα) και για τις ανάγκες του καμπαρέ χρησιμοποιήθηκε μόνο το εξωτερικό του μπαρ «45 Γιάννηδες» που βρισκόταν στην 2ας Μεραρχίας, ενώ το εσωτερικό ήταν ντεκόρ στο στούντιο.
3.jpg

Η «Λόλα», τα «Κόκκινα Φανάρια», το «Καλώς ήρθε το δολάριο» και οι λοιπές ταινίες ΔΕΝ γυρίστηκαν στην Τρούμπα. Πρώτα από όλα είναι φανερό, παρατηρώντας τις σκηνές, ότι τα σπίτια και τα καμπαρέ ήταν στημένα ντεκόρ από φελιζόλ.
Δεύτερον ήταν άκρως επικίνδυνο το περιβάλλον των συγκεκριμένων δρόμων ώστε να γίνονται γυρίσματα στους φυσικούς χώρους με τους μεθυσμένους ναύτες, τους καυγάδες και τα μαχαιρώματα ανάμεσα σε σωματέμπορους και προστάτες.
Τρίτον υπάρχουν οι συνεντέυξεις των ίδιων των συντελεστών (Ε.Ανουσάκη, Α.Λαδικού κ.α.) που πιστοποιούν περί των γυρισμάτων στα studios.


Η ψεύτικη Τρούμπα για τις ανάγκες της "Λόλας"
5.jpg


Η ψεύτικη Τρούμπα για το "Καλώς ήρθε το δολάριο"
5.jpg


Η ψεύτικη Τρούμπα για τα "Κόκκινα φανάρια"
1.jpg


Το πιο κραυγαλέο από τα λάθη είναι η ταύτιση ενός μπαλκονιού σε διατηρητέο σπίτι της οδού Νοταρά να παρουσιάζεται ως δήθεν το μπαλκόνι του Γ.Φούντα στα «Κόκκινα Φανάρια». Πέρα από το γεγονός ότι το μπαλκόνι της ταινίας «βγάζει μάτι» ότι είναι ψεύτικο, δεν υπάρχει καμία απολύτως ομοιότητα!
2.jpg
2.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αλλες ταινιες με Τρουμπα, Ο δρομος με τα κοκκινα φωτα (1963) και Τρουμπα '67 (1967).
 

Ενα σπάνιο ντοκουμέντο. Τρούμπα 1963. Κάποια από τα αληθινά κορίτσια των "σπιτιών" κι των καμπαρέ παιρνουν το θάρρος να φωταγραφηθούν στο φακό.
 
Ελένη Ανουσακη: "Κάναμε όλα τα γυρίσματα στο στούντιο Άλφα. Ούτε ένα γύρισμα δεν έγινε στην Τρούμπα. Δεν θέλαμε να δείξουμε τη χυδαιότητα της εποχής και της συναλλαγής".
 
"Δεν θέλαμε να δείξουμε τη χυδαιότητα".

1. Μαζί τη σκηνοθέτησαν την ταινία η Ανουσάκη και ο Γεωργιάδης?
2. Εν τάξει να έχουμε ταινία με πόρνες αλλά προς θεού μη δείξουμε την πραγματική τους ζωή και σκανδαλιστεί ο κόσμος (η λογοκρισία, η μεσαία τάξη, διαλέγετε και παίρνετε). Πρέπει να τα δείξουμε όλα εξευγενισμένα και απολυμασμένα και καλόγουστα.
 
@elephadas Μα κι στην σημερινη εποχή (το 2013 αν θυμαμαι καλα) που ανέβηκαν τα Κόκκινα Φανάρια στο Εθνικό θέατρο, υπήρξαν αντιδράσεις επειδη το ανεβασμα του εργου δεν ήταν φολκλορικό-νοσταλγικό (να αποτυπώσει την τότε εποχή) αλλά απεικονιζε με εντονη σεξουαλικότητα κι γυμνό επί σκηνής την πραγματικοτητα της ζωής αυτών των κοριτσιων.
 
Παιδιά τα μέρη αυτά που λέτε τα έχω ζήσει πολλά χρόνια και είχα προλάβει ανοικτά και κάποια καμπαρέ που αν τα έβλεπες το πρωί φαίνονταν σαν να ήταν κλεισμένα πολλές δεκαετίες ενώ άνοιγαν κανονικά τα βράδια... είχαν Κανονική διακόσμηση όπως τότε με ταμπέλες που γύρο είχαν λαμπάκια, φωτογραφίες εκείνης της εποχής απέξω κανονικά όλα όπως εκείνη η εποχή (αυτό γινόταν μέχρι το 2001).

Κατά κάποιο τρόπο έχω ζήσει εκεί μίας και Σκουζε και Φιλωνος ήταν τα γραφεία μιας πολύ μεγάλης ναυτιλιακής(1985) που δούλευε ο μακαρίτης ο πατέρας μου σαν Αρχικαπετάνιος και αργότερα διευθυντής. Μετα απο χρόνια εκεί παραδίπλα ανοίξαμε εμείς οικογενειακό ναυτιλιακό γραφείο που άντεξε μέχρι το 2011 οποτε απο ότι καταλαβαίνετε έζησα πολύ αυτή την περιοχή!

Περασμένα μεγαλεία...

Όσο για το σινεμά Ολυμπικ εκεί μπροστά έχασε την ζωή του ο Εφοπλιστής Περατικος απο γνωστή τρομοκρατική οργάνωση. Ημουν ακριβώς απέναντι εκείνη την μέρα σε φιλικό γραφείο και έπαιζα με τα παιδιά αυτουνού που το είχε όταν ακούσαμε τους πυροβολισμους! Μου έχει μείνει στο μυαλό μου ο κρότος απο τα όπλα..Σοκ είχα πάθει!
 
Τελευταία επεξεργασία:
@Always Somewhere
Οντως! Το '67 ο Σκυλίτσης έκλεισε μόνο τα "σπίτια". Τα μπαρ κι τα καμπαρέ δεν εκλεισαν, συνέχισαν κανονικά την λειτουργία τους γιατί ειχαν αδεια "κεντρου διασκέδασης", παρότι ήταν γνωστό ότι γινόταν κονσομανσιόν απο τις "αρτίστες". Εκλεισαν μικρά ασήμαντα μπαράκια λόγω οικονομικού. Αλλά τα μεγάλα καμπαρέ όπως η "Παριζιάνα", το "Moulin Roose", το "Μιλάνο" κλπ υπήρχαν απο την δεκαετία του '50 μέχρι κι την δεκαετία του '90. Μαλιστα η Παριζιάνα κι το Moulin Roose ήταν στο ισογειο του Μεγάρου Ποτόγλου. Το Moulin Roose ήταν στην γωνια Σκουζέ κι Νοταρά κι η Παριζιάνα στην άλλη γωνία του Μεγάρου, Σκουζέ κι Φίλωνος, δίπλα στο Tony's Bar. Στην "Παριζιάνα" γυρίστηκε κι σκηνή απο τον Πανικο στα σχολεία.

Το Μιλάνο την δεκαετία του '90 μόλις που είχε κλεισει.
scan_129.jpg

Κι εδώ το Moulin Roose
scan_130.jpg

πηγή φωτογραφιών Lifo
 
Τελευταία επεξεργασία:
Στο κτήριο ακριβώς απέναντι απο το Moulin Rouge ηταν τα γραφεία μας. :)
(1985 έως 2011)

Το συγκεκριμένο καμπαρέ ήταν που έβλεπα ανοικτό μέχρι το 2000.

Και θες να μάθεις πως το είδα ;

Κάθε Σ/Κ χωρίς να το ξέρει ο father πηγαίναμε και ανοίγαμε την εταιρεία και πιαναμε όλους τους υπολογιστές και κάναμε Lan Gaming παρτάκι επειδή είχαμε πάρα πολύ δυνατούς servers και πολύ γρήγορο ίντερνετ.. Όλο το βράδυ παίζαμε παιχνίδια!! :fafoutis:

Εντάξει, παιδάκι 23 χρόνων ήμουν τότε... :biglaugh:
 
Τελευταία επεξεργασία:
...τα Κόκκινα Φανάρια στο Εθνικό θέατρο, υπήρξαν αντιδράσεις επειδη το ανεβασμα του εργου δεν ήταν φολκλορικό-νοσταλγικό (να αποτυπώσει την τότε εποχή)

Να αποτυπώσει τη ρομαντική ιδέα για την τότε εποχή, διότι δεν αμφιβάλλω ότι η παράσταση του Εθνικού ήταν πλησιέστερη προς την τότε εποχή από το φολκλορικο-νοσταλγικό παραμύθι που δεν θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Φυσικά ακόμη και να ήθελε να γυρίσει ρεαλιστική ταινία ο Γεωργιάδης θα ήταν αδύνατο να πάρει άδεια την εποχή εκείνη. Κι αν τη γύριζε με κάποιο τρόπο ούτε θα παιζόταν σε σινεμά (εκτός τηε περιοχής Ομονοίας :D) ούτε πολύ λιγότερο θα έφτανε κοντά στα Όσκαρ της πουριτανικής Αμερικής.
 
@Always Somewhere
Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκίνησει μια "αναγέννηση" της Τρούμπας, όχι βεβαια οπως ήταν το '50 κι το '60 με τα σπίτια κι τα κακόφημα καμπαρέ. Προς Θεού, δεν εννοώ αυτό. Οι ενέργειες που γίνονται ειναι η περιοχή να προσελκύσει νεολαία κι να γίνει "στέκι", τύπου σαν το Γκάζι της Αθήνας. Εχουν ανοίξει αρκετά καφέ, εστιατόρια κι μπαρ, στα οποια γινονται κατα καιρους κι εκδηλώσεις, με γνωστους καλλιτεχνες κλπ.
Το 67 που εκλεισαν τα "σπίτια", υποχρεώθηκαν οι τότε ιδιοκτήτες (οι οποίοι νοίκιαζαν τα ακίνητα για οίκους ανοχής) να καταθέσουν Υ/Δ στην χωροφυλακή οτι δεν πρόκειται να μισθωθούν ξανά για πορνεία. Εν τω μεταξύ κανένας νέος μισθωτής δεν ήθελε να κατοικήσει στην περιοχή, με αποτελεσμα τα ακίνητα να μείνουν κενά. Νεοκλασσικά κιόλας τα περισσότερα, με φθορές, χρειάζονταν συντήρηση την οποια δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά οι ιδιοκτήτες κι έτσι αρχισε η αντιπαροχή. Η συντριπτική πλειοψηφία των τότε οίκων ανοχής ισοπεδώθηκε, οικοπεδα ενωποιήθηκαν κι την θεση τους πήραν πολυόροφες ναυτιλιακές. Με εξαιρεση 2-3 σπίτια που γλύτωσαν το κατεδάφισμα, η Νοταρά κι η Φιλωνος σήμερα δεν θυμίζουν σχεδόν σε τίποτα την Τρούμπα του '60.
 
Στην εκπομπή της Σεμίνας Διγενή "Εντιμότατοι φίλοι μου" στην ΕΡΤ το 1999, ο σκηνοθέτης των Κόκκινων Φαναριών Βασίλης Γεωργιάδης επιβεβαιώνει (κι εκείνος) οτι η ταινία ουδέποτε γυρίστηκε στην αληθινή Τρούμπα, αλλά εξοκλήρου στο ντούντιο.

"Για τα Κόκκινα Φανάρια, δουλεύω με τον Ιακωβο τον Καμπανέλλη το σενάριο στο Ξυλόκαστρο. Κι λέω στον Πέτρο (σ.σ. τον Καπουράλη): "Πέτρο πήγαινε στον Πειραιά, στην Τρούμπα, κι φωτογράφισε τα σπίτια της Νοταρά κι της Φίλωνος". Κι έρχεται ο Πέτρος με τις φωτογραφίες στο Ξυλόκαστρο, τις βάζουμε κάτω, κι λέμε: "αυτό το σπίτι θα το βάλουμε απο αυτήν την πλευρά, αυτό από την άλλη, αυτό από την αλλη".
Φεύγει ο Πέτρος, έρχεται στην Αθήνα φτιάχνει τα σκηνικά, κι όταν έρχομαι κι εγώ στην Αθήνα κι μπαίνω στο στούντιο, μένω με το στόμα ανοιχτό! Εκθαμβος! Οσο διάστημα γυρίζαμε την ταινία, ο στουντιάρχης ο Παβεζόπουλος έφερνε ξένους κι τους έκανε περιήγηση να δουν τα ντεκόρ!".

Το απόσπασμα για το βιντεο εδώ, στο 2:36:00
 
Εχει πολυ ενδιαφερον οτι στις ταινιες ηταν σκηνικα. Αναρρωτιεμαι ποσο καλα επιαναν το κλιμα της περιοχης, ισως καθολου

Δεν αναφερθηκε οτι η τρουμπα επαιζε και στο Β κυκλο των Αγριων Μελισσων. Εκει πρεπει να ηταν η χειροτερη εξομοιωση της τρουμπας εβερ. Ενα σκοτεινο στουντιο που εκανε μπαμ οτι ηταν στουνιο, και ταμπελες με φωτα.... led
 
Εχει πολυ ενδιαφερον οτι στις ταινιες ηταν σκηνικα. Αναρρωτιεμαι ποσο καλα επιαναν το κλιμα της περιοχης, ισως καθολου

Δεν αναφερθηκε οτι η τρουμπα επαιζε και στο Β κυκλο των Αγριων Μελισσων. Εκει πρεπει να ηταν η χειροτερη εξομοιωση της τρουμπας εβερ. Ενα σκοτεινο στουντιο που εκανε μπαμ οτι ηταν στουνιο, και ταμπελες με φωτα.... led
Και λογικό ήταν να μη γινόταν το γύρισμα σε φυσικό χώρο. Έχει αναφερθεί ήδη πόσο επικίνδυνο ήταν ένα τέτοιο εγχείρημα σε αυτή την περιοχή. Νομίζω πάντως στις ταινίες ότι δεν ήταν τεράστια η διαφορά με την πραγματικότητα άλλωστε ήδη ήταν ένα ζωντανό κομμάτι της πόλης όταν γίνονταν τα γυρίσματα, οπότε μπορούσε κάποιος οποιαδήποτε ώρα να κάνει μια επιτόπια έρευνα και να αποτυπώσει την ατμόσφαιρα όσο μπορούσε καλύτερα. Αλλά βέβαια αυτό επαφίετο και στην οπτική του εκάστοτε σκηνοθέτη.
Όσο για τις Μέλισσες, αν και δεν είναι ρετρό, συμφωνώ και επαυξάνω για την κάκιστη εξομοίωση της Τρούμπας. Τόσα ντοκουμέντα μας έχουν σωθεί από το παρελθόν, δεν μπορούσαν να πατήσουν πάνω σε αυτά τουλάχιστον; αλλά τι το ψάχνεις; όλη η σειρά έχει ένα σωρό λάθη (κοινωνικά, γλωσσικά, ενδυματολογικά, λαογραφικά κλπ.), αυτό θα πετύχαιναν;
 
Οντως απο τα ελαχιστα που εχω δει σε αυτες τις ταινιες, η τρουμπα εχει καποιο συγκεκριμενο vibe. Δεν ξερω κατα ποσο ανταποκρινοταν στην πραγματικοτητα, αλλα το βλεπεις και λες 'αυτο υποτιθεται οτι ειναι η τρουμπα'

Οσο για τις Μελισσες, δεν εχω γνωσεις για τα διαφορα λαθη, ουτε το παρακολουθω, αλλα συγκεκριμενα χτες καποιος πεταξε μια αμερικανια που σιγουρα δεν υπηρχε στη δημοτικη του 1960 !!
 
@Rakeesh Μα ήδη έχεις γνώση αφού τα εντοπίζεις. Την άκουσα κι εγώ την αμερικανιά χθες. Είναι από τα συχνά λάθη που κάνουν. Συνειδητοποιώ ότι το βλέπω μάλλον από συνήθεια και καταλήγω στο τέλος κάθε επεισοδίου να σκέφτομαι πόσα χρονολογικά ατοπήματα υπάρχουν!
 
Είναι κι αυτός ένας τρόπος να απολαμβάνει κανείς σήριαλ, σαν κουίζ "Βρείτε τις κοτσάνες παντός είδους"
 
@Rakeesh Μα ήδη έχεις γνώση αφού τα εντοπίζεις. Την άκουσα κι εγώ την αμερικανιά χθες. Είναι από τα συχνά λάθη που κάνουν. Συνειδητοποιώ ότι το βλέπω μάλλον από συνήθεια και καταλήγω στο τέλος κάθε επεισοδίου να σκέφτομαι πόσα χρονολογικά ατοπήματα υπάρχουν!
Ειχα δει κι εγω τρια νομιζω επεισοδια απο τη σειρα πριν απο πολυ καιρο. Κανονικα δεν παρακολουθω τηλεοραση καθολου πλεον, αλλα η εν λογω σειρα εκτυλισσεται κατα τη δεκαετια του 1950 και αυτο με ενδιεφερε.
Το τι ακουσαν τα αυτια μου δε λεγεται: "Μη μου κουνας το δαχτυλο" "Θελεις κατι;" και διαφορα ακομα αλλα παρομοια μεχρι που στο τελος ενας τυπος εγραψε σημειωμα σε μια κοπελια σε μονοτονικο κι εκει τους σιχαθηκα και το' κλεισα.
Για πειτε μας και για την τελευταια σαχλαμαρα να γελασουμε...:gun:
 
Για πειτε μας και για την τελευταια σαχλαμαρα να γελασουμε...:gun:
Είναι το μόνο που βλέπω από τηλεόραση ( αν και το βλέπω στο web, γιατί η τηλεόραση έχει να ανοίξει από την πρωτοχρονιά που έβλεπα τη συναυλία στη Βιέννη). Δε θα σου πω Bambi μου γιατί ήδη έχουμε βγει εκτός θέματος. Αλλά θα ήθελα πολύ να στα πω κατ' ιδίαν για να κράξουμε και το ενδυματολογικό, που είναι και η αδυναμία σου. :)
 
Η αλήθεια είναι ότι κάποιες τέτοιες αβλεψίες "χαντακώνουν" μία από τις πιο αξιόλογες σειρές των τελευταίων ετών, με εξαιρετικούς ηθοποιούς, όπως η Κάτια Δανδουλάκη, ο Παύλος Ορκόπουλος και ο Λεωνίδας Κακούρης.
 
Πίσω
Μπλουζα