Σκηνές από ταινίες που όταν τις είδαμε με τους γονείς μας κοκκινίσαμε από ντροπή.

Τι θυμηθηκα τωρα...
Οταν η κορη μου ηταν γυρω στα 10 ειχε ξετρελαθει με την ταινια του 1980, Εξοδος κινδυνου. Αυτη με την Καρλατου και τον Φουντα. Επειδη στο ζητημα ακαταλληλοτητας ταινιων ειμαι παρα πολυ ευαισθητη οσον αφορα τα παιδια, εξ αρχης ειχα επιτρεψει στην κορη μου να βλεπει μονο τις σκηνες που ενεκρινα. Οι οποιες ευτυχως ηταν και οι περισσοτερες.
Ενας 9χρονος φιλος της κορης μου, γειτονοπουλο, ειχε ερθει σπιτι μια μερα και ξετρελαθηκε κι αυτος με την ταινια. Οση επετρεψα δηλαδη να παρακολουθησει μαζι με τη μικρη. Απο τοτε το αγορακι αυτο ερχοταν σπιτι παρα πολυ συχνα και καθε φορα μαζι με την κορη μου, μου ζητουσαν με μια φωνη: "Θα μας βαλεις την αστυνομικινα;"
Και παντα τους ελεγα ναι και παντα ημουν παρουσα για να κοβω με το ψαλιδι. :)
 
Κάπου στα 90's και όχι 80's. Oι γονείς μου στο σαλόνι να συζητάνε για κάτι και εγώ να παίζω δίπλα, δεν θυμάμαι τι, λογικά κάτι στο Game Boy. Αν θυμάμαι καλά ήταν αρκετά αργά αλλά ήμουν σε ηλικία που με λίγη αντίσταση δεν με έστελναν με το ζόρι για ύπνο.

Η τηλεόραση ανοιχτή σε κρατικό κανάλι, κανείς δεν παρακολουθούσε και ήταν πιο πολύ background noise αλλά έπαιζε μία ταινία στην οποία ρίχναμε που και που ματιές.

H ταινία ήταν το "Pretty Baby" με την Brooke Shields πιτσιρίκα στα 12 της και την Suzan Sarandon, λογικά uncut version, όπου μία από τις δύο πρωταγωνίστριες έχει αρκετά χύμα γυμνές σκηνές. Οσοι δεν γνωρίζετε μαντέψατε λάθος ποια από τις δύο.

Δεν θυμάμαι να ντράπηκα, πιο πολύ θυμάμαι ότι μου φάνηκε πολύ περίεργο γιατί δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο και σκεφτόμουν διάφορα όπως "αφήνουν να υπάρχουν και τέτοιες ταινίες?" Οι γονείς μου όμως παίζει να ήθελαν να ανοίξει η γη να τους καταπιεί :icon_lol:
 
Αυτό το είχα πάθει με ένα επεισόδιο της σειράς Miami Vice την εποχή που το πρωτοέβαλε η ΕΡΤ1. Ήταν ένα επεισόδιο απ' τα πρώτα σχετικά και είχε μια σκηνή που ο Philip Michael Thomas έκανε έρωτα με μια κοπέλα. Το πρώτο πρόβλημα ήταν πως καθόμασταν οικογενειακώς στο σαλόνι και βλέπαμε το επεισόδιο (τύχαινε να αρέσει παραδόξως και στους γονείς αυτή η σειρά αν και τότε δεν ήταν καθόλου της τηλεόρασης) και το δεύτερο πρόβλημα ήταν πως η συγκεκριμένη άβολη (για τότε) σκηνή είχε λίγο μεγαλύτερη διάρκεια απ' τις συνηθισμένες. Το παράξενο ήταν ότι οι δικοί μου αν και συντηρητικοί με τέτοια δεν σοκαρίστηκαν καθόλου ίσα ίσα έδειξαν και ενδιαφέρον για την συνέχεια του επεισοδίου. Αυτό μάλλον δείχνει ότι η σκηνή ήταν καλογυρισμένη χωρίς χυδαιότητα κι όταν το 2011 το είδα ξανά μετά από χρόνια σε dvd,το συνειδητοποίησα καλύτερα.
Είναι το επεισόδιο "The great McCarthy" απ' τον πρώτο κύκλο.
 
Χι χι θυμήθηκα μια άλλη περίπτωση, εν έτει 1972, αλλά εκεί δεν αισθάνθηκα εγώ αμήχανα αλλά ο μπαμπάς ελέφαντας. Μέναμε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη τότε, και η μάδερ μετά της αδελφής έλειπαν Αθήνα όλο το καλοκαίρι για να κάνει η αδελφή μου φροντιστήριο για τις εισαγωγικές στο Παν/μιο. Οπότε κάποια βράδια αφού πηγαίναμε σε κάποιο εστιατόριο για φαγητό (τα άρρενα μέλη της οικογένειας ήμασταν ανίκανοι ακόμη και να βράσουμε νερό) μετά μπορεί να περνάγαμε από το μοναδικό θερινό σινεμά της πόλης κι αν το έργο ήταν κατάλληλο μπαίναμε και μέσα.

Μια φορά λοιπόν είχε ένα western οπότε ο πατήρ Ελέφας θαώρησε ότι ήταν ακίνδυνο, πιστολιές και σκοτωμούς θα έβλεπα μόνο, και μπήκαμε. Έλα όμως που σε κάποια στιγμή του μεσονυκτίου ο καουμπόυ βρέθηκε στο κρεββάτι μιας κυρίας και όχι για να κοιμηθεί.... και σε μια στιγμή, και για πολλή ώρα, το σεντόνι αποκάλυψε τουλάχιστον ένα στήθος γυναικείο, πλήρες μετά θηλής, και από αρκετά κοντά. Και έγχρωμον σινεμασκόπ! Και ήταν το πρώτο μου στήθος! Δύσκολο να το φανταστεί κανείς τώρα για σύγχρονο 15άρη, αλλά μιλάμε για τότε και εκεί. Φυσικά προσπάθησα να το παίξω κουλ και ψύχραιμος, αλλά όπως καταλαβαίνετε είχα γουρλώσει τα μάτια μου. Αλλά αμηχανία δεν αισθάνθηκα. Ο πατέρας μου με είχε φέρει στο σινεμά, δεν ήταν δική μου επιλογή. Ο οποίος πατέρας μου όμως ήταν πολύ ηθικών αρχών οπότε είχε φρίξει μ' αυτό το πράγμα που έφερε τον γιο του, αλλά τι να έκανε? Να μου σκέπαζε τα μάτια? Οπότε ξεροκατάπιε και δεν είπε τίποτε. Ελπίζω τουλάχιστον να ευχαριστήθηκε κι αυτός το θέαμα :)
Αμερικανος ο πατέρας η ελληνοαμερικανος διότι οι τότε αμερικανοι ήταν πιο πουριτανοι από τους δικούς μας φρονω. Εγώ το pretty baby θυμάμαι με την Μπρουκ σιλτς που ήθελα να το δω εξαιτίας της Μπρουκ και της Σαράντον, ήτανε και οι γονείς μου μπριστα δεν ηξερα τι επρόκειτο να δω και αναγκαστικά το έκοψα. Τι θέμα ήταν αυτό, η Μπρουκ ήταν 11 ετων τότε παιδάκι οκ ήταν ταινία αυτή να παίξει παιδακι; εντάξει το sweet Alice ήταν θριλερ και πάλι δηλ για παιδακι βαρυ αλλα ήταν γύρω στα 13 η Μπρουκ και ήταν θριλερ και άλλα παιδιά έχουν παίξει σε θριλερ.
 
Κάπου στα 90's και όχι 80's. Oι γονείς μου στο σαλόνι να συζητάνε για κάτι και εγώ να παίζω δίπλα, δεν θυμάμαι τι, λογικά κάτι στο Game Boy. Αν θυμάμαι καλά ήταν αρκετά αργά αλλά ήμουν σε ηλικία που με λίγη αντίσταση δεν με έστελναν με το ζόρι για ύπνο.

Η τηλεόραση ανοιχτή σε κρατικό κανάλι, κανείς δεν παρακολουθούσε και ήταν πιο πολύ background noise αλλά έπαιζε μία ταινία στην οποία ρίχναμε που και που ματιές.

H ταινία ήταν το "Pretty Baby" με την Brooke Shields πιτσιρίκα στα 12 της και την Suzan Sarandon, λογικά uncut version, όπου μία από τις δύο πρωταγωνίστριες έχει αρκετά χύμα γυμνές σκηνές. Οσοι δεν γνωρίζετε μαντέψατε λάθος ποια από τις δύο.

Δεν θυμάμαι να ντράπηκα, πιο πολύ θυμάμαι ότι μου φάνηκε πολύ περίεργο γιατί δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο και σκεφτόμουν διάφορα όπως "αφήνουν να υπάρχουν και τέτοιες ταινίες?" Οι γονείς μου όμως παίζει να ήθελαν να ανοίξει η γη να τους καταπιεί :icon_lol:
Τώρα το δα το ίδιο πάθαμε και μεις , τι ταινια ήταν αυτή. Οκ ήμουν γύρω στα 18,19 αλλά δεν ήξερα και τι ακριβώς θα βλεπαμε, ήταν σοκ η ύπαρξη ενός 11 χρόνου παιδιού σε έναν οίκο ανοχής τόσο πρεπει να ήταν η Μπρουκ τοτε, την έκοψα μετά από κάνα 20λεπτο.
 
Αμερικανος ο πατέρας η ελληνοαμερικανος διότι οι τότε αμερικανοι ήταν πιο πουριτανοι από τους δικούς μας φρονω.
Γενικά μπορεί αλλά ο ελεφαντοπάτωρ ήταν πολύ πουριτανός. Προσωπική του ιδεολογία, διότι ο αδελφός του αν και μεγαλύτερος και παρόλο που όλη του τη ζωή την είχε ζήσει στο πατρογονικό χωριό ήταν πιο ανοιχτόμυαλος, οπότε δεν ήταν θέμα ανατροφής. Δεν ήταν όμως υποκριτής στυλ Αυλωνίτης "πνεύμα και ηθική", απλώς πολύ συντηρητικος. Τώρα τι έκανε στα ατίθασα νιάτα του, μόνος εικοσάχρονος στην Αθήνα, δεν το ξέρω και δεν θα μου το έλεγε ποτε :). Όχι πολλά, υποπτεύομαι, διότι ήταν πολύ φτωχός. Οι καταχρήσεις θέλουν $$ :diablotin:
 
Γενικά μπορεί αλλά ο ελεφαντοπάτωρ ήταν πολύ πουριτανός. Προσωπική του ιδεολογία, διότι ο αδελφός του αν και μεγαλύτερος και παρόλο που όλη του τη ζωή την είχε ζήσει στο πατρογονικό χωριό ήταν πιο ανοιχτόμυαλος, οπότε δεν ήταν θέμα ανατροφής. Δεν ήταν όμως υποκριτής στυλ Αυλωνίτης "πνεύμα και ηθική", απλώς πολύ συντηρητικος. Τώρα τι έκανε στα ατίθασα νιάτα του, μόνος εικοσάχρονος στην Αθήνα, δεν το ξέρω και δεν θα μου το έλεγε ποτε :). Όχι πολλά, υποπτεύομαι, διότι ήταν πολύ φτωχός. Οι καταχρήσεις θέλουν $$ :diablotin:
Εσύ που έμοιασες, τελικά στον θειο :diablotin: η στον father:wave:
 
Τώρα το δα το ίδιο πάθαμε και μεις , τι ταινια ήταν αυτή. Οκ ήμουν γύρω στα 18,19 αλλά δεν ήξερα και τι ακριβώς θα βλεπαμε, ήταν σοκ η ύπαρξη ενός 11 χρόνου παιδιού σε έναν οίκο ανοχής τόσο πρεπει να ήταν η Μπρουκ τοτε, την έκοψα μετά από κάνα 20λεπτο.
Εντάξει αυτό δεν ήταν τόσο κακό από μόνο του, σαν σενάριο, ταινία είναι. Υπήρχε και ο Ταξιτζής με τον DeNiro που η Jodie Foster, σε παρόμοια ηλικία, υποδυόταν και αυτή την ιερόδουλη και μάλιστα μας δίνει να καταλάβουμε ήταν ήδη στην δουλειά κάποιο καιρό, αντίθετα από τον χαρακτήρα της Brooke Shields που την έδειχνε στο ξεκίνημα.

Αυτό που κάνει το Pretty Baby πιο αμφιλεγόμενο είναι ο βαθμός που εκτίθεται η οι συγκεκριμένη ηθοποιός στην οθόνη και στους ηθοποιούς γύρω της, άσχετα από το σενάριο, ενώ είναι σε μία ηλικία αρκετά μεγάλη για να το αγνοήσεις (δεν είναι νήπιο) αλλά πολύ μικρή για να είναι συνειδητή, καλλιτεχνική/επαγγελματική επιλογή.

Εντωμεταξύ ακόμα και στην γαλάζια λίμνη, που ακόμα ήταν ανήλικη, στις πιο "επίμαχες" σκηνές υπήρχε γυναίκα που την ντούμπλαρε. Κάτι που δεν έγινε με το Pretty Baby.

Θεωρώ ότι ο σκηνοθέτης και οι γονείς της την εξέθεσαν επίτηδες και ήξεραν τι έκαναν. Δεν ξέρω αν ήταν θέμα χρημάτων, αναγνώρισης μέσω controversy ή αν ο σκηνοθέτης ήθελε να το παίξει καλλιτέχνης που σπάει τα καθεστημένα. Δεν ξέρω και αν τo 1977 ήταν πιο αθώα εποχή αλλά μιλάμε και για Αμερική τώρα που υποτίθεται πάντα ήταν πολύ πιο συντηρητικοί από ότι στην Ευρώπη σε αυτά τα θέματα.

Δεν είμαι πουριτανός έχω δει εκατοντάδες ταινίες με πολύ χειρότερο περιεχόμενο (πχ κάτι τελειωμένες underground indie ταινίες) που όμως όσοι εμπλέκονται είναι ενήλικοι και ξέρουν που βάζουν την υπογραφή τους. Δύο πράγματα με ενοχλούν όμως. Κακή εκμετάλλευση ανήλικων ηθοποιών και πραγματικούς βασανισμούς/θανάτους ζώων που δυστυχώς και αυτό είναι αρκετά συχνό φαινόμενο σε ταινίες όπως το Cannibal Holocaust που το θεωρώ πολύ καλή ταινία αλλά δεν μπορώ να την δω για αυτόν τον λόγο.
 
Εντάξει αυτό δεν ήταν τόσο κακό από μόνο του, σαν σενάριο, ταινία είναι. Υπήρχε και ο Ταξιτζής με τον DeNiro που η Jodie Foster, σε παρόμοια ηλικία, υποδυόταν και αυτή την ιερόδουλη και μάλιστα μας δίνει να καταλάβουμε ήταν ήδη στην δουλειά κάποιο καιρό, αντίθετα από τον χαρακτήρα της Brooke Shields που την έδειχνε στο ξεκίνημα.

Αυτό που κάνει το Pretty Baby πιο αμφιλεγόμενο είναι ο βαθμός που εκτίθεται η οι συγκεκριμένη ηθοποιός στην οθόνη και στους ηθοποιούς γύρω της, άσχετα από το σενάριο, ενώ είναι σε μία ηλικία αρκετά μεγάλη για να το αγνοήσεις (δεν είναι νήπιο) αλλά πολύ μικρή για να είναι συνειδητή, καλλιτεχνική/επαγγελματική επιλογή.

Εντωμεταξύ ακόμα και στην γαλάζια λίμνη, που ακόμα ήταν ανήλικη, στις πιο "επίμαχες" σκηνές υπήρχε γυναίκα που την ντούμπλαρε. Κάτι που δεν έγινε με το Pretty Baby.

Θεωρώ ότι ο σκηνοθέτης και οι γονείς της την εξέθεσαν επίτηδες και ήξεραν τι έκαναν. Δεν ξέρω αν ήταν θέμα χρημάτων, αναγνώρισης μέσω controversy ή αν ο σκηνοθέτης ήθελε να το παίξει καλλιτέχνης που σπάει τα καθεστημένα. Δεν ξέρω και αν τo 1977 ήταν πιο αθώα εποχή αλλά μιλάμε και για Αμερική τώρα που υποτίθεται πάντα ήταν πολύ πιο συντηρητικοί από ότι στην Ευρώπη σε αυτά τα θέματα.

Δεν είμαι πουριτανός έχω δει εκατοντάδες ταινίες με πολύ χειρότερο περιεχόμενο (πχ κάτι τελειωμένες underground indie ταινίες) που όμως όσοι εμπλέκονται είναι ενήλικοι και ξέρουν που βάζουν την υπογραφή τους. Δύο πράγματα με ενοχλούν όμως. Κακή εκμετάλλευση ανήλικων ηθοποιών και πραγματικούς βασανισμούς/θανάτους ζώων που δυστυχώς και αυτό είναι αρκετά συχνό φαινόμενο σε ταινίες όπως το Cannibal Holocaust που το θεωρώ πολύ καλή ταινία αλλά δεν μπορώ να την δω για αυτόν τον λόγο.
Φίλε αυτό με ενόχλησε και μενα πως ένα 11 χρόνο βρίσκεται σε οίκο ανοχής και αρχίζει την δουλειά με ενηλίκους, μεγάλους άνδρες μαλιστα, την άλλη με την Τζούντι, δεν την έχω δει. Θα μου πεις η γαλάζια λίμνη δεν σε ενόχλησε, όχι γιατί η Μπρουκ ήταν 14 και ήταν με ένα συνομήλικο της αγόρι όχι με μεγάλο άνδρα που και κει θα ήταν πολύ προβληματικό. Και όπως είπες στις ερωτικές σκηνές ντουμπλαρονταν .Γενικά τέτοιες ταινίες με ανήλικα παιδιά δεν θα θελα να υπαρχουν γιατί το παιδί δεν έχει την πληρη συναίσθηση να δώσει συγκατάθεση. Τώρα θα μου πεις βλέπουμε μικρά παιδιά σε θριλερ ε οκ δεν είναι το ίδιο αν και δεν ξερω πως νοιωθει ενα μικρο παιδι γυριζοντας θριλερ.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Οι ηθοποιοί μικρής ηλικίας δεν έχουν προβλήματα όπως τα φανταζόμαστε στις σκηνές τρόμου. Γενικά οι ταινίες τρόμου δεν είναι αυτό που δείχνουν στην πραγματικότητα. Το 2004 είχα γυρίσει μια μικρή ταινία τρόμου διάρκειας 21 λεπτών, το τι γέλιο είχε πέσει απλά δεν περιγράφεται. Μοναδική αντίθεση που γνωρίζω τουλάχιστον, είναι η περίπτωση της ταινίας In a glass cage που η ταινία είναι εξαιρετικά ψυχωτική (όχι τρόμου με φανταστικό περιεχόμενο) που στα γυρίσματα είχαν ψυχολόγους για να υποστηρίζουν τους ηθοποιούς και ειδικά το μικρό κορίτσι. Αυτή βέβαια η ταινία είναι η εξαίρεση.
 
Μοναδική αντίθεση που γνωρίζω τουλάχιστον, είναι η περίπτωση της ταινίας In a glass cage που η ταινία είναι εξαιρετικά ψυχωτική (όχι τρόμου με φανταστικό περιεχόμενο) που στα γυρίσματα είχαν ψυχολόγους για να υποστηρίζουν τους ηθοποιούς και ειδικά το μικρό κορίτσι. Αυτή βέβαια η ταινία είναι η εξαίρεση.

Εγώ θα έβαζα και το Orphan.
 
Οι ηθοποιοί μικρής ηλικίας δεν έχουν προβλήματα όπως τα φανταζόμαστε στις σκηνές τρόμου. Γενικά οι ταινίες τρόμου δεν είναι αυτό που δείχνουν στην πραγματικότητα. Το 2004 είχα γυρίσει μια μικρή ταινία τρόμου διάρκειας 21 λεπτών, το τι γέλιο είχε πέσει απλά δεν περιγράφεται. Μοναδική αντίθεση που γνωρίζω τουλάχιστον, είναι η περίπτωση της ταινίας In a glass cage που η ταινία είναι εξαιρετικά ψυχωτική (όχι τρόμου με φανταστικό περιεχόμενο) που στα γυρίσματα είχαν ψυχολόγους για να υποστηρίζουν τους ηθοποιούς και ειδικά το μικρό κορίτσι. Αυτή βέβαια η ταινία είναι η εξαίρεση.
Ναι έτσι το χω και γω στο μυαλό μου ως κατι το διασκεδαστικο γιατί έχουμε δει νήπια σε ταινίες τρόμου
 
Πίστεψέ με το Orphan δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την ταινία που αναφέρω. Η παραπάνω ταινία είναι πραγματικά για πολύ λίγους.
Πιο πολύ την ανέφερα για την σκηνή που το κορίτσι προσπαθεί να σαγηνεύσει τον θετό πατέρα της. Παίζει να ήταν πολύ άβολο γύρισμα, ειδικά για τον ηθοποιό που έκανε τον πατέρα.

Πάντως υπάρχει και η κλασσική περίπτωση του Εξορκιστή.

Την ταινία που λες δεν θυμάμαι να την έχω δει οπότε ξέρω τι θα κάνω το βράδυ, ευχαριστώ.
 
Πιο πολύ την ανέφερα για την σκηνή που το κορίτσι προσπαθεί να σαγηνεύσει τον θετό πατέρα της. Παίζει να ήταν πολύ άβολο γύρισμα, ειδικά για τον ηθοποιό που έκανε τον πατέρα.

Πάντως υπάρχει και η κλασσική περίπτωση του Εξορκιστή.

Την ταινία που λες δεν θυμάμαι να την έχω δει οπότε ξέρω τι θα κάνω το βράδυ, ευχαριστώ.
Eιλικρινά δεν το προτείνω. Δεν είναι φανταστικού τρόμου αλλά ψυχολογικού ρεαλιστικού τρόμου. Ταινία για λίγους, είνα κρίμα να διαταράσσεις το μυαλό σου με αυτή την άκρως ψυχωτική ταινία. Υπάρχουν τόσες άλλες ταινίες που τουλάχιστον δεν θα αφήνουν τόσο αρνητικά συναισθήματα στον θεατή.
 
Πίσω
Μπλουζα