Ναι, συνέβη από ατύχημα εν ώρα εργασίας. Δεν ήθελα να βαρύνω το κείμενο, σε καμία περίπτωση, αλλά ο συνειρμός μου ήταν (νομίζω θα το κατάλαβες) ότι ένας από τους λόγους που με συγκίνησε τόσο έντονα εκείνη τη στιγμή, ήταν ακριβώς αυτός. Βλέποντας όλα εκείνα τα γνήσια κουτιά, με τα έντονα χρώματά τους, τις συσκευασίες τους, τακτοποιημένα με ευλάβεια στη σειρά (ορισμένα μάλιστα αγορασμένα μαζί), συγκλονίστηκα. Και πιστεύω πως τα παιδιά του, μέσα από αυτά τα παιχνίδια και την αγάπη που είχε ο φίλος μου για αυτά, θα μάθουν κάτι ακόμα για τον πατέρα τους. Hταν πολύ μικρά όταν συνέβη αυτό.
Anyway, το αφήνουμε αυτό, πειρατεία συνέχεια...