ARETARA
Αντιδράσεις
2.656

Δημοσιεύσεις προφίλ Τελευταία δραστηριότητα Δημοσιεύσεις Σχετικά με

  • Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
    Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι
    μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά
    και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι
    Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
    Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι.

    Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος, μουσική: Στέλιος Φωτιάδης, ερμηνεία: Ελίνα Παπανικολάου. Δίσκος: "Λοταρία" (1979).

    Ήλιε που χάθηκες
    πέρα στην ραγισμένη δύση
    Ήλιε που χάθηκες
    μια νύχτα γύρνα να σε δω
    Ποτέ ποτέ
    δεν θα σβήσω τα φώτα
    Αχ ποτέ ποτέ
    στα σκαλιά
    Ποτέ ποτέ
    Δεν θα κλείσω την πόρτα
    σχ ποτέ ποτέ
    την παλιά
    Ποτέ ποτέ
    του καιρού το ποτάμι
    αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
    Ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
    αχ ποτέ ποτέ ν' αρνηθεί

    Εγώ το αίμα μου το δίνω
    να βρει η γενιά μου οδηγητή.
    Κι εσένα σου γιναν συνήθεια
    της Χαλιμάς τα παραμύθια.

    Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
    τους ξαναβάζω στην γραμμή.
    Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
    στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

    Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
    αν σου βαστάει, την αλήθεια.
    Μα δε γεννιούνται παλληκάρια
    στης Χαλιμάς τα παραμύθια!

    Όσες φορές κοιτάζουμε μπροστά
    μοίρα σκληρή μας κόβει τα φτερά.
    Μη με ρωτάς το πώς και το γιατί
    είμαστε εμείς του κόσμου οι μικροί.

    Τι ζωή κι αυτή για μας, τι κρίμα,
    πώς να την αλλάξεις, πώς.
    Μια φορά κι εμάς, γιατί, αλήθεια
    δεν μας είδε ο θεός.

    Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
    πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
    εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
    άλλη ζωή σε περιμένει

    Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
    που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
    Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
    που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ

    Σ’ ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου
    σαν ένα όνειρο καλοκαιρινό
    σ’ ευχαριστώ που αγγίζεις την ψυχή μου
    τώρα μπορώ και πάλι ν’ αγαπώ

    Στίχοι: Εύη Δρούτσα, μουσική: Κωνσταντίνος Παντζής, δίσκος: "Σε άλλη διάσταση" (2000).

    I know it isn't easy
    I understand you're leaving
    And I'm happy just to see you when I can
    Do you understand my reasons
    I love you, and a woman in love loves only one man


    Μη με κοιτάζεις με μάτια βουρκωμένα
    με μια αγάπη δεν τελειώνει μια ζωή
    από το κλάμα θα βγει μια χαρά
    σαν το καινούργιο πρωί

    Το φεγγάρι μέσα στο νερό
    με αγκαλιάζει κι εγώ ριγώ
    νιώθω σαν κοχύλι ανοιχτό
    θα πιω τα χείλη που λαχταρώ

    Εγώ πεθαίνω Θοδωρή,
    αύριο, φίλε, θα με χάσεις,
    μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
    και μου ξανάρθει η ζωή,
    μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
    και μου ξανάρθει η ζωή.

    Αύριο από τα κρεματόρια
    θα φύγω μέσα στον καπνό,
    θα ξεχυθώ στα καμποχώρια
    ελεύθερος στον ουρανό,
    θα ξεχυθώ στα καμποχώρια
    ελεύθερος στον ουρανό.

    Όταν όλες οι αγάπες προδομένες
    μες στη φλόγα της ψευτιάς θα ’χουν καεί,
    όταν όλοι θα κλειστούν στη μοναξιά τους
    και κανείς δε θα ’χει τίποτα να πει:

    Εσύ θα είσαι το τραγούδι μου,
    εσύ θα είσ’ η μουσική μου,
    γιατί εσύ ’σαι η αλήθεια μου
    μέσα στο ψέμα της ζωής μου.
    Εσύ θα είσαι το τραγούδι μου,
    εσύ θα είσ’ η μουσική μου.

    Στα χωράφια πέρα στάχυα χρυσαφιά, του καλοκαιριού η ζωγραφιά!
    Ιστορίες είπαν γύρω απ’ τη ζωή!...
    Μια μικρή ζωή για δυο παιδιά...Δυο παιδιά!...
    Και οι δυο στο δρόμο των διακοπών, ήταν τύχη τους που βρεθήκαν
    και στο φως της ζωής χαθήκαν!...


    Πουλί που ξέρεις να πετάς
    μες στα αιθέρια του ουρανού τα μονοπάτια
    απ’ τ’ αλωνάκι της αγάπης σαν περνάς
    κι από του πόθου τα κρυστάλλινα παλάτια

    Άμα τη δεις να μην ντραπείς
    και φίλα την στο στόμα
    την αγαπάω να της πεις
    και ζω γι’ αυτήν ακόμα

    Soldier Blue (1970)

    - Why you keep looking at your watch?
    - Christina, what would you do...
    if you knew you had less than a minute to live?
    - I 'd make those seconds count...

    Είμαστε εμείς κομμένα λούλουδα κάποιου πικρού Απρίλη,
    είμαστε εμείς στο γέρμα σύννεφα στεγνά χωρίς βροχή.
    Και με της πίκρας το χαμόγελο στα χείλη
    είμαστε εμείς κι από τη φτώχεια πιο φτωχοί.

    Είμαστε εμείς ήλιος π’ αρνήθηκε να πάει ξανά στη Δύση,
    είμαστε εμείς σαν κάτι πράγματα φτηνά χωρίς ψυχή.
    Κι όπου πηγαίνουμε οι πόρτες έχουν κλείσει,
    είμαστε εμείς κι από τη φτώχεια πιο φτωχοί.

    Θέλω πολύ
    να γίνω σαν πουλί
    και νά `μαστε μαζί
    σαν δύο περιστέρια
    Να μου μιλάς
    γλυκά να με φιλάς
    σφιχτά να με κρατάς
    μέσα στα δυο σου χέρια

  • Φόρτωση...
  • Φόρτωση...
  • Φόρτωση...
Πίσω
Μπλουζα