Δεν ξέρω τι νιώθεις για μένα
κι η σκέψη σου με τυραννά
και τόσες θυσίες που κάνω
χαλάλι για σένανε πια
κι η σκέψη σου με τυραννά
και τόσες θυσίες που κάνω
χαλάλι για σένανε πια
-
Ένα σπάνιο live της Πένυς Ξενάκη με το Μαρακές. Ένα αγαπημένο κομμάτι.
Και η δισκογραφική ερμηνεία (εξαιρετική).
Ήρθες αργά στο δρόμο της ζωής μου
Ήρθες αργά για να μου φέρεις τη χαρά
Μιαν άλλη πέρασε τα χάδια της με κέρασε
Κάποια βραδιά μου πήρε την καρδιά
Αρχική εκτέλεση: Κάκια Μένδρη (1946)
Κι άσε να λένε αυτοί αν σπάσει το γυαλί
ότι ποτέ πια δεν ξανακολλά
ν’ακούς τι λέω εγώ που σ’ αγαπώ πολύ
ποτέ καρδιά μου δεν είναι αργά
Δημήτρης Κόκοτας και Έρρικα Πρεζεράκου
Μη μου ζητάς ν’ αλλάξω γνώμη
για μας απόψε δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι
Μη μου ζητάς να μείνω πίσω
μονάχα φίλα με στα χείλη πριν σ’ αφήσω
The night we met I knew I needed you so
And if I had the chance I'd never let you go
So won't you say you love me?
I'll make you so proud of me
We'll make 'em turn their heads every place we go
Η Veronica Bennett, γεννημένη στο Ανατολικό Harlem ερμηνεύει το Be my baby στις 11/8/1965, μία μέρα μετά τα 22α γενεθλιά της στην Αμερικανική τηλεόραση.
Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
άλλη ζωή σε περιμένει
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ
Ήμουνα παιδί...
μικρό παιδί...
σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί
και σ’ αγάπησα...
Μα η ζωή με πήγε μακριά
πίσω από κάμπους και βουνά
και νοστάλγησα...
Το χαμόγελό σου...
Το χαμόγελό σου...
Τη γλυκιά σου τη μορφή
Κάθε τι δικό σου...
Μια αγάπη να `χεις κι εσύ
τις κρύες νύχτες να περνάς
και θέλω να `σαι καλά
γιατί σ’ αγαπώ
Μόνο για μένα να μη ρωτάς
θα πάρω θάρρος πως μ’ αγαπάς
θ’ αρχίσω πάλι να σε ζητώ
να υποφέρω και να απαιτώ
Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Χρήστος Σκαλτσουνάκης, ερμηνεία: Χρήστος Σκαλτσουνάκης.
Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι
μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά
και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι
Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι.
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος, μουσική: Στέλιος Φωτιάδης, ερμηνεία: Ελίνα Παπανικολάου. Δίσκος: "Λοταρία" (1979).
Ήλιε που χάθηκες
πέρα στην ραγισμένη δύση
Ήλιε που χάθηκες
μια νύχτα γύρνα να σε δω
Ποτέ ποτέ
δεν θα σβήσω τα φώτα
Αχ ποτέ ποτέ
στα σκαλιά
Ποτέ ποτέ
Δεν θα κλείσω την πόρτα
σχ ποτέ ποτέ
την παλιά
Ποτέ ποτέ
του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
Ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ ν' αρνηθεί
Εγώ το αίμα μου το δίνω
να βρει η γενιά μου οδηγητή.
Κι εσένα σου γιναν συνήθεια
της Χαλιμάς τα παραμύθια.
Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
τους ξαναβάζω στην γραμμή.
Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.
Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
αν σου βαστάει, την αλήθεια.
Μα δε γεννιούνται παλληκάρια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια!
Όσες φορές κοιτάζουμε μπροστά
μοίρα σκληρή μας κόβει τα φτερά.
Μη με ρωτάς το πώς και το γιατί
είμαστε εμείς του κόσμου οι μικροί.
Τι ζωή κι αυτή για μας, τι κρίμα,
πώς να την αλλάξεις, πώς.
Μια φορά κι εμάς, γιατί, αλήθεια
δεν μας είδε ο θεός.
Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
άλλη ζωή σε περιμένει
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ
Σ’ ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου
σαν ένα όνειρο καλοκαιρινό
σ’ ευχαριστώ που αγγίζεις την ψυχή μου
τώρα μπορώ και πάλι ν’ αγαπώ
Στίχοι: Εύη Δρούτσα, μουσική: Κωνσταντίνος Παντζής, δίσκος: "Σε άλλη διάσταση" (2000).
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
μα σε παρακαλώ μονάχα:
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα
I know it isn't easy
I understand you're leaving
And I'm happy just to see you when I can
Do you understand my reasons
I love you, and a woman in love loves only one man
Μη με κοιτάζεις με μάτια βουρκωμένα
με μια αγάπη δεν τελειώνει μια ζωή
από το κλάμα θα βγει μια χαρά
σαν το καινούργιο πρωί
Το φεγγάρι μέσα στο νερό
με αγκαλιάζει κι εγώ ριγώ
νιώθω σαν κοχύλι ανοιχτό
θα πιω τα χείλη που λαχταρώ
Εγώ πεθαίνω Θοδωρή,
αύριο, φίλε, θα με χάσεις,
μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
και μου ξανάρθει η ζωή,
μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
και μου ξανάρθει η ζωή.
Αύριο από τα κρεματόρια
θα φύγω μέσα στον καπνό,
θα ξεχυθώ στα καμποχώρια
ελεύθερος στον ουρανό,
θα ξεχυθώ στα καμποχώρια
ελεύθερος στον ουρανό.
-
Φόρτωση...
-
Φόρτωση...
-
Φόρτωση...