Μα χάθηκες
σαν ήλιος που βασίλεψε στη σκέψη μου,
αγάπη,
και άδειασε από φως όλη η ζωή μου.
Μα χάθηκες,
φεγγάρι μες στη νύχτα που συννέφιασε,
αγάπη,
και μου ’γινες καημός στη θύμησή μου
Κι αν χρειαστεί να το πληρώσεις, μη διστάσεις.
Απ’ την αγάπη τίποτα πιο ακριβό
σ’ αυτό τον κόσμο τον πικρό, τον παγερό
που δεν υπάρχει μια γωνιά για ν’ απαγκιάσεις.
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;